Μήνυμα Παυλόπουλου και απρόβλεπτος Ερντογάν

Μήνυμα τόσο προς την Αγκυρα όσο και προς τα Σκόπια έστειλε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την προσφώνησή του στο δείπνο προς τιμήν του Πορτογάλου ομολόγου του, στο Προεδρικό Μέγαρο.
«Υπενθυμίζουμε προς κάθε κράτος, το οποίο φιλοδοξεί να γίνει μέλος της Μεγάλης Ευρωπαϊκής Οικογένειας, ότι οιαδήποτε ενταξιακή προοπτική του εξαρτάται από την πιστή τήρηση του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου και την πιστή εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου», υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Τόνισε ακόμη ότι δεν νοείται ένταξη κράτους στην Ευραωπαϊκή ΄Ενωση, αν δεν έχει επιλύσει προηγουμένως την όποια διαφορά έχει με άλλο μέλος. Ο κ. Παυλόπουλος υπογράμμισε επίσης ότι οφείλουμε να προστατεύσουμε την Ευρώπη της Δημοκρατίας, των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της Δικαιοσύνης από τα επικίνδυνα μορφώματα λαϊκισμού -ή ακόμη και υπολείμματα ναζισμού- τα οποία υπονομεύουν ευθέως τα θεμέλια του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος. Η κυριότερη αιτία γέννησης και επιβίωσης αυτών των μορφωμάτων είναι οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, συμπλήρωσε…
Δεν λέγω, καλά είναι τα λόγια του Προέδρου, πρέπει να λέγονται σε πρώτη ευκαιρία από επίσημα χείλη, αλλά σε ποίον απευθύνεται; Η αντίπερα όχθη του Αιγαίου, δεν χαμπαρίζει τίποτα. Η κατάσταση ημέρα με την ημέρα διαρκώς χειροτερεύει, όπως λέγει και ο Σταύρος Λυγερός. Η «ζώνη του πολέμου» αγγίζει την Ελλάδα. Στην Ελλάδα υπήρξε μία υστέρηση κατανόησης ότι έχουμε εισέλθει σε νέα φάση, ότι η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας είναι στρατηγικού κι όχι τακτικού χαρακτήρα, ότι -δια της Τουρκίας- η «ζώνη του πολέμου» μας αγγίζει. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο στο κυβερνητικό επίπεδο, αλλά και στο επίπεδο των υπηρεσιακών παραγόντων όλων των αρμοδίων κρατικών μηχανισμών, οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν εδώ και καιρό σημάνει συναγερμό.
Είναι ανθρώπινη η τάση να διαβάζουμε το σήμερα με τα εργαλεία του χθες, αλλά τα σημάδια ήταν αρκετά και κυρίως ηχηρά για να τα παραβλέψει κανείς. Κατά συνέπεια, είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού μία διανοητική αδράνεια όσον αφορά την προσαρμογή και στο πολιτικό και στο επιχειρησιακό επίπεδο. Είναι αληθές ότι ο Κοτζιάς π.χ. μιλούσε για «νευρική Τουρκία», αλλά αυτός είναι ένας περιγραφικός όρος κι όχι μία ανάγνωση του νέου τρόπου που εδώ και καιρό ενεργεί ο Ερντογάν. Εξ ου και οι αλλεπάλληλοι αιφνιδιασμοί.