Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Μ. Θελερίτη, βουλευτής ΣΥ.ΡΙ.Ζ.Α. Κορινθίας

Παρά την ένταση που κυριάρχησε στην εγχώρια πολιτική ατζέντα και στην καθημερινή ζωή ανεβάζο­ντας τους τόνους και την ένταση για τα εθνικά θέμα­τα αλλά και τα θέματα πο­λιτικής ηθικής(όπως το ο­νοματολογικό της ΠΓΔΜ, οεκφοβισμός ως πολιτική στρατηγική και τα εθνικι­στικά συλλαλητήρια, η ό­ξυνση της τουρκικής επι­θετικότητας σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου η οποία έχει πλέον μετα­τραπεί σε “ευρωπαϊκό πρό­βλημα”, και βέβαια το οικο­νομικό σκάνδαλο διαρκεί­ας στον χώρο των προμη­θειών σε βάρος των προϋ­πολογισμών των νοσοκο­μείων, των ασφαλισμένων και του δημόσιου συμφέ­ροντος με την πολύκροτη υπόθεση της Novartis), ε­δώ στην Πελοπόννησο, οι οργανισμοί της τοπικής αυ­τοδιοίκησης, οι συλλογι­κότητες των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των αλιέ­ων, των εμπόρων και βιο­τεχνών, οι ενώσεις των ερ­γαζόμενων, και εν γένει οι κοινωνικοί και παραγωγικοί φορείς της Περιφέρειας, έ­χουν εξαιρετικά σημαντι­κούς λόγους να στρέψουν το βλέμ­μα και να θέσουν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός τους το 10ο Περιφε­ρειακό Συνέδριο για την Παραγωγι­κή Ανασυγκρότηση της Πελοποννή­σου. Ένα συνέδριο που οργανώνουν η Περιφέρεια Πελοποννήσου και το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυ­ξης στην Τρίπολη, και πραγματο­ποιείται στο πλαίσιο της διαμόρφω­σης Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγι­κής. Ένα συνέδριο που ξεκινάει σή­μερα το πρωί (26/2) στο «Αποστολο­πούλειο» Πνευματικό Κέντρο της Τρί­πολης,και θα ολοκληρωθεί αύριοτο βράδυ (27/2), με ομιλία του πρωθυ­πουργού Αλέξη Τσίπρα. 

Τα εννέα Περιφερειακά Αναπτυξι­ακά Συνέδρια που προηγήθηκαν απο­τελούν προωθητική ενέργεια της κυ­βέρνησης, προκειμένου να υπάρξει «απογραφή» των παραγωγικών δυνά­μεων της χώρας καθώς καιμία πρώτη απόπειρα για να καταγραφούν οι δυ­νατότητες, το δυναμικό και οι προο­πτικές τοπικών οικονομιών. Η διοργά­νωσή τους επιχειρεί να εξυπηρετήσει έναν απτό και ουσιώδη σκοπό: την­συμμετοχή όλων των φορέων και δυ­νάμεων που διαθέτει η ελληνική κοι­νωνίακαι οικονομία, στην κατεύθυν­ση της συγκρότησης Εθνικού Σχεδίου Ανάπτυξης, με την ισότιμη αναγνώ­ριση και συμμετοχή όλων των ενδι­αφερόμενων και εμπλεκόμενων με­ρών. Σκοπός του περιφερειακού συ­νεδρίου είναι επίσης η σε βάθος διε­ρεύνηση των παραγωγικών δυνατο­τήτων, προκειμένου να τεθούν ποιο­τικοί και ποσοτικοί στόχοι για την α­ναπτυξιακή προοπτική της Πελοπον­νήσου, στο πλαίσιο ενός συνεκτικού σχεδίου περιφερειακής παραγωγικής ανασυγκρότησης. 

Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση επιχειρεί να διαμορφώσει εκ του μη­δενός αυτό που έχουμε θέσει ως βα­σικό πυλώνα για την ελληνική κοινω­νία στην μεταμνημονιακή εποχή: την ύπαρξη Εθνικού Στρατηγικού Σχε­διασμού, ο οποίος θα «βλέπει» πέ­ραν της κάθε τετραετίας, προκειμέ­νου να ξέρει κάθε παραγωγός ή επι­χειρηματίας τί θα πρέπει κάθε φορά να παράγει, ή τι ζητά η εγχώρια αλλά και οι διεθνείς αγορές, σηματοδοτώ­ντας την μετάβαση της Πελοποννή­σου από την εποχή της κρίσης, στην εποχή της δίκαιης ανάπτυξης. Εργα­λείο για την κατάρτιση οδικού χάρ­τη ενεργειών για τις προτεραιότητες της «Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγι­κής 2021», αλλά και τις πρωτοβουλί­ες και δράσεις που έχουν ήδη ανα­πτυχθεί ή σχεδιαστεί από την Περι­φέρεια Πελοποννήσου, είναι η δια­βούλευση που θα πραγματοποιηθεί κατά την διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου. 

Με τα Περιφερειακά Αναπτυξια­κά Συνέδρια, η κεντρική εξουσία, για πρώτη φοράστα χρονικά, έρχεται σε απευθείας επαφή με τους ανθρώ­πους του πρωτογενούς, του δευτε­ρογενούς και του τριτογενούς τομέ­α. Από τα πρώτα στάδια της παραγω­γής, μέχρι τη μεταποίηση, τη βιομη­χανία, το εμπόριο και τις κάθε είδους υπηρεσίες, συνομιλεί με το σύνολο των φορέων και του ανθρώπινου δυ­ναμικού. Αναγνωρίζει, λοιπόν, η ση­μερινή κυβέρνηση, ότι- πέρα από τις γνωστές παθογένειες, τα χαρακτηρι­στικά της κρίσης, τις γραφειοκρατι­κές αγκυλώσεις αλλά και τα εμπόδια που η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση έθετε - ένας από τους λόγους που οδήγη­σαν στην συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας, ήταν ο υδροκεφαλισμός και η «τύφλωση» της κεντρικής εξου­σίας, η οποία χάραζε πολιτικές ερή­μην των ανθρώπων της παραγωγής και των τοπικών συλλογικοτήτων. 

Ειδικά για την Πελοπόννησο έχει αξία να σταθούμε σε δύο παράγο­ντες: τον πρωτογενή τομέα και τον τουρισμό. Ο αγροτικός τομέας μπο­ρεί να αποτελέσει βασικό μοχλό συ­νολικής ανάπτυξης και ανασυγκρό­τησης της υπαίθρου και της Περιφέ­ρειας. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα εί­ναι μία χώρα που δεν μπορεί να στο­χεύσει κυρίως στην ποσότητα,κύριος στόχος θα πρέπει να είναι η ανάδει­ξη ποιοτικών προϊόντων (μέσα από βιολογικές καλλιέργειες, την εναλ­λακτική κτηνοτροφία, τηνδιαπιστευ­μένη βιολογική μεταποίηση αγρο­το-κτηνοτροφικών προϊόντων, κ.λπ.) που θα κάνουν την διαφορά. Για να το πετύχουμε αυτό χρειαζόμαστε ι­σχυρές και σύγχρονες αγροτοκτηνο­τροφικές επιχειρήσεις, καταρτισμέ­νους αγρότες και αγρότισσες, ανά­δειξη της αγροτικής καινοτομίας, συ­νεργασία με σύγχρονες μεταποιη­τικές και συνεταιριστικές επιχειρή­σεις, αλλά και ταυτόχρονη ανάπτυξη των εμπορικών δικτύων. Οι συλλογι­κές δράσεις είναι μονόδρομος για οι­κονομίες που είναι δυναμικές, αλλά δεν έχουν μέγεθος ικανό να κυριαρ­χήσει στην παγκόσμια αγορά. 

Σε ό,τι αφορά τον τουρισμό θα πρέπει στην Πελοπόννησο να απο­φύγουμε τις λογικές των επενδύσε­ων allinclusive και να στοχεύσουμε στις μικρέςκαι μεσαίες τουριστικές μονάδες. Η ίδια η μορφολογία, οφυ­σικός, πολιτιστικός και αρχαιολογι­κός πλούτος της Πελοποννήσου,το πλήθος των θρησκευτικών μνημεί­ων, επιτρέπουν, αν δεν επιβάλλουν, τις συγκεκριμένες μορφές ανάπτυ­ξης. Οι μονάδες αυτές, μάλιστα, θα μπορούν να συνδεθούν με αντίστοι­χες μικρές ή μεγάλες μεταποιητικές επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα για την ανάδειξη των τοπι­κών προϊόντων. Για παρά­δειγμα, οι δυναμικές ποι­κιλίες κρασιού πουπαρά­γονται στην Πελοπόννησο, (όπως είναι το Αγιωργίτικο και το Μοσχοφίλερο),θα έ­πρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή των τουριστικών και επισιτιστικών μονάδων και το ίδιο θα πρέπει να γί­νει με το ελαιόλαδο και τα τυροκομικά προϊόντα. 

Η Πελοπόννησος μπο­ρεί και οφείλει να αναδεί­ξει την ιδιαίτερη ταυτότη­τά της.Μπορεί και οφείλει να σχεδιάσει το δικό της μοντέλο ανάπτυξης εκμε­ταλλευόμενη τα συγκριτι­κά της πλεονεκτήματα. 

Κλείνοντας αυτή τη μι­κρή αναφορά στο 10οΠερι­φερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότη­ση της Πελοποννήσου, πι­στεύω πως εξίσου σημαντι­κό με όσα θα συζητηθούν στο Συνέδριο είναι να μην χαθούν τα συμπεράσμα­τά του. Θα πρέπει να άλλα λόγια να υπάρξει συνέχει­α, αυτό που ονομάζουμε followup.Η κυβέρνηση σε πολιτικό επίπεδο οφείλει­να οργανώσει την παρακο­λούθηση της πορείας των συμπερασμάτων, μέσω των Υπουργείων, αλλά το κυ­ριότερο θα πρέπει να δια­σφαλίσει τον τρόπο με τον οποίο αυτή «η προσέγγιση από τα κάτω» θα μπορού­σε να συμβάλλει στην θε­σμοθέτηση οργάνων, ερ­γαλείων για την επαναλει­τουργία του Δημοκρατικού Προγραμματισμού στη χώ­ρα μας. Έτσι ώστε η κοι­νωνική διαβούλευση να α­ποδειχτεί ουσιαστική και ό­χι τυπική διαδικασία.