6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941 : Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ-ΝΕΕΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ!

Του Ιωάννη Ασλανίδη *

Στα βορειοηπειρωτικά βου­νά, τέλη Μαρτίου 1941, οι πρώτες εαρινές πνοές φυσούσαν επάνω σε αποτρόπαιο τοπίο, σπαραγμέ­νο από τον ορυμαγδό του πολέ­μου. Η νίκη των Ελλήνων είχε ορι­στικοποιηθεί, αλλά το ανθρώπινο τίμημα εκατέρωθεν υπήρξε βαρύ­τατο. Ο πατριωτισμός και η ευψυ­χία των Ελλήνων απέδωσε ήδη πολλαπλάσια και των πιο αισιό­δοξων προσδοκιών. Είναι δύσκο­λο ν’ αποτιμηθεί, πόσο οφείλει το Ελληνικό Έθνος, στα απλά τέκνα του λαού, τα ενταγμένα στον πο­λύμοχθο χερσαίο Στρατό, αντίπα­λο των Ιταλών επιδρομέων.
Αν όμως ο Στρατός αυτός κρά­τησε το κύριο βάρος του Ελληνο­ϊταλικού πολέμου και είχε την κύ­ρια συμβολή στην ένδοξη έκβασή του, εξαίρετες υπηρεσίες προσέ­φεραν παράλληλα το Πολεμικό Ναυτικό και η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Ηρωικά, αθόρυβα, με άοκνη καθημερινή δράση, προ­σέφεραν αξιοθαύμαστες υπηρε­σίες στο δίκαιο εκείνο αγώνα του έθνους, παρά την απόλυτη υπε­ροπλία του εχθρού στην θάλασ­σα και στον αέρα. Ενώ ακόμη ε­μαίνετο, η θύελλα του πολέμου στην Βόρειο Ήπειρο, άλλα σύν­νεφα συσσωρεύονται πυκνά στον Ελληνικό ουρανό και προμήνυαν το ξέσπασμα νέας καταιγίδας. Έτσι φθάνει η Ελλάς για δεύτερη φορά να επαναλάβει το ι­στορικό «ΟΧΙ» στις σιδηρόφρακτες Μεραρχίες του Χίτλερ.
Η απρόβλεπτη και ανέλπιστη για τον άξο­να εξέλιξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου σε βάρος των Ιταλών, αποτέλεσε σοβαρό κώλυ­μα στην πραγματοποίηση της αποφάσεως του Χίτλερ για να εκστρατεύσει κατά της Σοβιετι­κής Ενώσεως.
Η Απόφαση της Γερμανίας να επιτεθεί κα­τά την Ελλάδας, πάρθηκε στις αρχές Νοεμ­βρίου του 1940, προκειμένου να εξασφαλι­σθεί το πλευρό των Γερμανικών Στρατιών που θα ενεργούσαν εναντίον της Ρωσίας. Ως χρό­νος ενάρξεως και εκτελέσεως της επιχείρησης «ΜΑΡΙΤΑ», όπως είχε ονομαστεί συνθηματικά η Γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδος, καθορί­στηκε ο Μάρτιος. 
Πράγματι στις 2 Μαρτίου 1941 η 12η Γερ­μανική Στρατιά άρχισε να εισέρχεται στο Βουλ­γαρικό έδαφος και στις 9 Μαρτίου οι εμπρο­σθοφυλακές της έφθασαν στα Ελληνοβουλ­γαρικά σύνορα.
Για την αντιμετώπιση της νέας απειλής πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα από τις αρ­χές Ιανουαρίου μέχρι τις αρχές Μαρτίου 1941, αλλεπάλληλες συσκέψεις μεταξύ της Ελλη­νικής Κυβερνήσεως και της Βρετανικής Πολι­τικής και Στρατιωτικής Ηγεσίας. Αποτέλεσμα των συσκέψεων αυτών ήταν να επαναλάβει η Ελλάς το «ΟΧΙ» δια στόματος Πρωθυπουργού στον Γερμανό Πρέσβη των Αθηνών, ο οποί­ος στις 05:30 της 6ης Απριλίου επέδωσε τε­λεσίγραφο με αστήρικτες δικαιολογίες, περί παραβιάσεων εκ μέρους της Ελλάδας της ου­δετερότητας και ανήγγειλε την εισβολή των Γερμανικών Στρατευμάτων. Στην λήψη της α­ποφάσεως αυτής συνετέλεσε εν μέρει και το Στρατιωτικό πραξικόπημα που έλαβε χώ­ρα στην Γιουγκοσλαβία την νύχτα της 26/27 Μαρτίου, το οποίο ανέτρεψε την κυβέρνηση, η οποία είχε προσχωρήσει στο τριμελές Σύμ­φωνο (Γερμανίας-Ιταλίας-Ιαπωνίας). Έτσι η Ελλάδα θα αμύνεται μόνο στο Ελληνοβουλ­γαρικά σύνορα. 
-H επίθεση των Γερμανικών Στρατευμά­των κατά της Ελλάδος άρχισε στις 05:15 της 6ης Απριλίου 1941, κατά μήκος των Ελληνο­βουλγαρικών συνόρων. Η κύρια προσπάθεια των Γερμανών εκδηλώθηκε κατά του Μπέλες και του Ρούπελ. 
-Τα Ελληνικά Στρατεύματα της Ε/Β με­θορίου προβάλλουν πείσμονα αντίσταση, πα­ρά την συντριπτική υπεροχή των Γερμανών με αποτέλεσμα τίποτε να μην μπορέσουν να επι­τύχουν οι επιτιθέμενοι στα αρχικά αυτά στά­δια. Στην συνέχεια όμως αναγκάστηκαν στις 9 Απριλίου να συνθηκολογήσουν, τότε μό­νον όταν έγινε η διάσπαση του Γιουγκοσλα­βικού μετώπου και τα Γερμανικά Στρατεύμα­τα δια της Κοιλάδος του Αξιού εισήρχοντο εις την Θεσσαλονίκη. Η συνθηκολόγηση υπογρά­φτηκε στις 14:00 της 9ης Απριλίου στην Θεσ­σαλονίκη μεταξύ του Διοικητή του ΤΣΑΜ (Τμή­μα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας) Αντι­στρατήγου Μπακοπούλου και του Διοικητή της 2ας Γερμανικής Τεθωρακισμένης Μεραρχί­ας, με αρκετά έντιμους όρους για τα Ελληνικά Στρατεύματα. Στις 2 Μαΐου κοινοποιήθηκε η α­πόφαση του Χίτλερ για την παροχή πλήρους ελευθερίας στους Έλληνες αξιωματικούς και οπλίτες που μέχρι τότε θεωρούνταν αιχμάλω­τοι πολέμου. Η κατάληψη της Ελλάδος από τα Γερμανικά Στρατεύματα ολοκληρώθηκε μόλις την 31η Μαΐου του 1941 με την κατάληψη της Νήσου Κρήτης. 
- Έτσι έπεσε η αυλαία της τελευταίας πράξεως του Ηρωικού έπους των Ελλήνων ε­ναντίον δύο αυτοκρατοριών, όπως είχε εξελι­χθεί, ο επίλογος του οποίου θα κορυφωνόταν με την Μάχη της Κρήτης. Ο Ελληνικός Στρατός είχε γράψει σελίδες άφθαστης δόξας, προκα­λώντας τον θαυμασμό όλου του πολιτισμένου κόσμου. Τις ένδοξες ημέρες   του πολέμου του 1940-1941 διαδέχθηκε η μεγάλη νύχτα της κατοχής και της Συμφοράς. 
- Αλλά και τότε η Ελληνική ψυχή επί τριά­μιση και πλέον έτη παρέμεινε υπερήφανη και αδούλωτη όπως αυτό πολλές φορές συνέβη κατά την μακραίωνη ιστορία της, περιφρονώ­ντας τους βάρβαρους κατακτητές. 
- Ο θαυμασμός των ισχυρών για την Ελ­λάδα, γρήγορα ξαπλώνεται παντού. Ακόμη και αυτός ο Χίτλερ στο λόγο του, στην Γερμανική Βουλή την 4η Μαΐου του 1941 είπε:
«Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να παραδεχθώ πως απ’ όλους τους αντίπαλους ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με ύψιστο η­ρωισμό και αυτοθυσία και συνθηκολόγησε μό­νον όταν η παραπέρα αντίσταση ήταν αδύνα­τη και συνεπώς μάταιη» 
- Οι Άγγλοι έγραψαν:
«ο Αγών της Ελλάδος τ’ αντραγαθήματά της και οι σκληρές δοκιμασίες της, δημιουρ­γούν γι’ αυτήν δικαιώματα αναμφισβήτητα». 
- Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Φράνκλιν Ρούζ­βελτ την 28η Οκτωβρίου του 1942, είπε:
«Όταν και οι πλέον ατρόμητοι άνδρες έ­χουν χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός Λαός ε­τόλμησε να διαμφισβητήσει το αήττητον του μηχανοκινήτου θηρίου, αντιτασσόμενος με υ­περηφάνεια, δια του πνεύματος της ελευθερί­ας, που υπήρξε πάντοτε ιδίου αυτού προσόν και κτήμα». 
- Τέλος ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Μό­σχας την 27η Απριλίου του 1942 ανέφερε:
«Επολεμήσατε άνευ όπλων κατά εχθρών οπλισμένων μέχρις οδόντων και ενικήσατε. Μικροί εμετρηθήκατε κατά μεγάλων και υπερ­τερήσατε. Δεν ηδύνατο να γίνει άλλως διότι είσθε Έλληνες. Χάρις στις θυσίες σας, εκερδί­σαμε χρόνο για ν’ αντισταθούμε. Ως Ρώσοι και ως Άνθρωποι σας είμεθα ευγνώμονες». 
- Οι παραπάνω δηλώσεις των συμμάχων μας κατά τις κρίσιμες εκείνες περιόδους, ξεχά­στηκαν και δεν εβοήθησαν όπως έπρεπε με­τά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για την εκπλήρωση των πόθων του Ελληνικού έ­θνους. 
- Αυτή όμως η ανδρεία των Ελλήνων και η αγάπη προς την πατρίδα, δεν σφυριλατήθηκε στο πουθενά, σφυριλατήθηκε στην Ελληνική οικογένεια, στα Σχολεί­α με τους ακούραστούς και ηρωι­κούς δασκάλους. Όπως! Το επισή­μανε ο εθνικός μας ποιητής ΠΑ­ΛΑΜΑΣ: 
«..Σμίλεψε πάλι δάσκαλε Ελληνικές ψυχές, 
Κι’ ότι σ’ απόμεινε ακόμη στην ζωή σου μην τ’ αρνηθείς, 
Θυσίαστο ως την στερνή πνοή σου..» 
- Βαρύτατο ήταν το τίμημα της Γερμανικής εισβολής και του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Ο πό­λεμος αυτός στοίχισε την ζωή και τον ακρωτηριασμό χιλιάδων ατό­μων. 
- Η θυσία τους ας γίνει για μας χρέος ενότητας και προσή­λωσης στα ιδανικά της ελευθερί­ας και της Δημοκρατίας. 
- Βαρύτατες οι υποχρεώσεις μας έναντι αυτής της ανεκτίμη­της κληρονομιάς, ιδιαίτερα η νέ­α γενιά, η ελπίδα του αύριο, πρέ­πει να ενστερνισθεί τα διδάγμα­τα της εποποιίας αυτής και ν’αντιληφθεί ότι μόνο με την εθνική ενότητα, την ιστορική μνήμη του λαού μας και το Δημοκρατικό πο­λίτευμα της χώρας, θα διαφυλά­ξουμε αυτήν την ιερή πατρίδα. 
- Τέλος! ας ευτυχήσουν οι ερχόμενες γενεές, να έχουν την εθνική και πολιτική ελευθερία χω­ρίς την φρίκη του πολέμου να υπάρχουν όμως αξίες της ειρήνης, που θα κρατήσουν προπάντων υ­ψηλά την ηθική στάθμη του βίου των Ελλήνων.

* Ο κ. Ιωάννης Μ. Ασλανίδης, είναι Αντιστράτηγος ε.α., Επίτι­μης Δκτης της Σ.Σ.Ε. από τη Δρά­μα, διαμένων στην Αθήνα.