ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ : « Φουσκοδεντριά της νιότης…»
Του ιερέα Παντελή Ρωμέση *
κατακρίνει την πράξη της αλλα με σεβασμό θα αναζητήσει τα αίτια , με την ελπίδα, ότι κάποιους από τους αναγνώστες θα προβληματίσει.
΄ Εχοντας, κατά την πολύχρονη ιερατική μου πορεία, όλων των ειδών τις σπασμένες ψυχές νέων παιδιών, διαπίστωσα , ότι πέρα και πάνω από τα γονίδια , το σημαντικότερο ρόλο στη διαμόρφωση της παιδικής ψυχής παίζει η οικογένεια . Η διαχρονική ρήση του Χριστού : « και ους ο Θεός συνέζευξε άνθρωπος μη χωριζέτω» δεν εξηγκέλθη σαν τιμωρητική απάντηση, αλλά σαν αναγκαία προϋπόθεση , όχι μονάχα για μια αγαπητική συμβίωση των νυμφευμένων συζύγων, αλλά κυρίως για την καλή ανατροφή των παιδιών . Τα οποία παιδιά καταγράφουν στη μέχρι τότε άγραφη συνείδησή τους τα τεκταινόμενα μεταξύ των γονιών τους . « Πώς να κρυφτείς από τα παιδιά , έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα», γράφει ο πολύς Σαβόπουλος.
Από το δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα τα διαζύγια πολλαπλασιάζονται και σήμερα υπερδιπλασιάστηκαν , και προσοχή: υπερδιπλασιαζόμενα τα διαζύγια κι εξαιτίας τους, οι ψυχίατροι κάθε ειδικότητας ( ψυχολόγοι, ψυχαναλυτές) όχι μόνο ευδοκιμούν αλλά δεν επαρκούν . Κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, τάσεις αυτοκτονίας και τόσες και τόσες ψυχοπαθήσεις .
Και μέσα σε όλα αυτά προστέθηκε , τρομάρα τους, και το σύμφωνο συμβίωσης , που σημαίνει για να το κάνουμε λιανά , ότι ο γάμος είναι μια ανώνυμη εταιρία περιορισμένης ευθύνης . Και παραπόδας αναφύονται κι άλλες μορφές γάμου.
Η συμπαθέστατη φοιτήτριά μας από ό,τι μελέτησα στον τύπο ζούσε στο πετσί « την ορφάνια» του πατέρα και της μητέρας. ΄Εσπασαν τα γονικά της τα δεσμά του γάμου. Προσέξτε παρακαλώ τη λέξη , τα δεσμά. Αποφορτώθηκαν από το συζυγικό βίο (λέξη συν +ζυγός) και καθώς φαίνεται με αντιδικία. Πόσο τραγική η αντιδικία!
Η πολύχρονη εμπειρία μου στην ιεροσύνη και την εξομολόγηση αποτελεί έμπρακτη απόδειξη, γι΄αυτό και στις ομιλίες μου με πάθος τους καυτηριάζω. Έχω τρομοκρατηθεί από τις σπασμένες ψυχές εφήβων , που διακατέχονται από φοβίες κυρίως και στα κατάβαθα της ψυχής τους και στην άκρη του προσώπου τους εικονογραφείται ο μαρασμός.
Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις αλλά ο κανόνας είναι η πρώτη περίπτωση.
΄Ηθελα να προσθέσω εδώ, ότι ούτε εμείς οι ιερείς , πλην ορισμένων εξαιρέσεων, , έχουμε την απόλυτη γνώση πάνω σε θέματα τουλάχιστον στοιχειώδους αντίληψης για τη στοιχειώδη διάγνωση της ψυχικής πάθησης . ΄Αλλοι δε, ούτε και τολμούν να παραπέμπουν κατεπειγόντως τέτοιες περιπτώσεις στους ψυχιάτρους , θαρρείς και ο Απόστολος Παύλος δεν είχε γιατρό κοντά του και δεν υπήρξαν γιατροί-τότε ανάργυροι φυσικά.
Αλλά εκείνο, που με παραλύει είναι, ότι η πολιτεία δε μεριμνά , ώστε από το δημοτικό μέχρι και το τέλος του Λυκείου να διορισθούν ψυχολόγοι και ψυχίατροι και να παρακολουθούν τις συμπεριφορές των μαθητών .
Η φοιτητριά μας βγήκε στο κουρμπέτι της ζωής άοπλη, ασυνόδευτη, άπειρη, φοβική και κακομοίρα. Διψασμένη για αγάπη , το μουδιασμένο αυτό μπαλάκι της μοίρας. Στη φουσκοδεντριά της νιότης της παρέδωκε στον πρώτο τυχόντα το σώμα και την ψυχή της. Ερωτεύτηκε παράφορα έναν έμπειρο παραμυθά από τους πολλούς, που σουλατσάρουν στις πιάτσες της ανεμελιάς. Την γκάστρωσε . Και όπου φύγει φύγει ο αλητήριος. Την εγκατέλειψε κι εξαφανίστηκε. Είναι κι αυτό της μόδας. Η στυγνή αυτή απαξίωση από τον άντρα , που εμπιστεύτηκε ήταν η δεύτερη κατάστηθη βολή. ΄Εμεινε πάλι παντέρημη και μόνη.
== Η μητέρα της , να της εμπιστευτεί την τραγωδία της, ήταν , φαίνεται, ένας αυστηρός χαρακτήρας έχοντας μάλιστα υπόψιν της και τις δικές της συζυγικές περιπέτειες. Από ενδιαφέρον είχε στήσει τη σχέση τους σαν το στρατονόμο με το φαντάρο. Ο πατέρας μετά το διαζύγιο αναζητείτο μέσω Ερυθρού Σταυρού και ανευρέθη κατόπιν εορτής και σε περίοδο δολοφονικής τραγωδίας.
Η απόφαση να κρατήσει το παιδί της είναι μια πράξη αντρειοσύνης και ειλικρινούς μητρότητας, αλλά παράλληλα κι ενός χρέους να φέρει στον κόσμο το σπλάχνο της αψηφώντας και υπερπηδώντας κάθε έννοια αξιοπρέπειας και φοβίας. Πόθος της να προσφέρει στο δικό της παιδί αυτό, που της στέρησαν οι δικοί της γονείς. Μετά τη μαρτυρική γέννα ήρθε η καταραμένη στιγμή της ανέχειας, της απούσας Πολιτείας, που δεν την αγγίζει το δημογραφικό και του χρόνου να γίνει το κλικ στους νευρώνες του εγκεφάλου της. Το πέταξε στον ακάλυπτο χώρο, ασυνείδητα φυσικά . Για τα αίτια μονάχα η ψυχιατρική επιστήμη μπορεί να γνωματεύσει και καμία , μα καμία αστυνομική ή δικαστική ανάκριση.
Όπως στα χέρια της επιστήμης βρίσκεται η ανάσταση της ψυχής της. Ποίος θα τη συντροφεύει όμως στις ώρες της ανάρρωσης , σε ποίον θα εμπιστευτεί να αναδέχεται το θρήνο της , τις εκρήξεις της , ποίος εν τέλει θα πληρώσει τα υπέρογκα ποσά της νοσηλείας της. Σε αυτές τις περιπτώσεις η καταφυγή στην αυτοχειρία είναι προ των πυλών. Ποίος ή ποία θα είναι δίπλα της για να προλάβουν να την εμποδίσουν;
Η φοιτήτρια για μένα δεν είναι μητροκτόνος. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ο φιλεύσπλαχνος Θεός μου, την έχει ήδη αθωώσει.
Γιατι αγάπησε πολύ , μα πάρα πολύ, το δικό της σπλάχνο, που για 9 μήνες κυοφορούσε ευλαβικά και με αχώρητη αγάπη στα σπλάχνα της και σίγουρα θα χάϊδευε την κοιλίτσα της τρυφερά , τη στιγμή που θα λάκτιζε το έμβρυο. Δεν έκανε μια ανώδυνη έκτρωση , το βάστηξε.
= Δε δικαιούται, λέτε, να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων; ΄Ηταν , θαρρείτε, ηρωικότερος ο συσταυρούμενος ληστής ή η πόρνη του Ευαγγελίου , που την αθώωσε ο Κύριος, γιατί αγάπησε πολύ ; ΄Αλλωστε όσες κάνουν εκατοντάδες χιλιάδες εκτρώσεις , που έχουν νομιμοποιηθεί, δεν είναι μητροκτόνοι;
*Ο Ιερέας Παντελής Ρωμέσης, είναι Εφημέριος στην Ιερά Μονή Φανερωμένης Χιλιομοδίου
Αφήστε ένα σχόλιο