ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ : Περάσαμε τη θηλιά στον λαιμό μας - Η ελληνική απάθεια στα τουρκικά σχέδια για διχοτόμηση του Αιγαίου

Του Σάββα Καλεντερίδη *

 Για τα «μάτια» των ισχυρών της Δύσης, ο χώρος που κατα­λαμβάνουν η Ελλάδα και η Τουρ­κία είναι πολύ πιο σημαντικός α­πό τα κράτη, τις δύο προανα­φερθείσες χώρες και τους λαούς που τις κατοικούν. Με άλλα λό­για, ο χώρος αυτός θεωρείται ε­νιαίος και ως ενιαίο τον υπολογί­ζουν στους σχεδιασμούς και στα επιχειρησιακά σχέδια του ΝΑΤΟ. Αλλωστε, το γεγονός ότι οι δύ­ο χώρες έγιναν ταυτόχρονα μέ­λη αυτού του οργανισμού απο­τελεί απόδειξη του ανωτέρω ι­σχυρισμού. Η ατυχία της Ελλά­δας είναι ότι η Τουρκία βγαίνει ω­φελημένη από τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ, ενώ δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την Ελλάδα. Οι κύριοι λόγοι είναι δύο. 
Ο ένας έχει να κάνει με τη γε­ωπολιτική αξία του χώρου της Α­νατολίας και ο άλλος με την α­ποτελεσματικότητα της Τουρκί­ας, ως κράτος και ως πολιτικό σύ­στημα, σε σχέση με το αντίστοι­χο ελληνικό. 
Η Τουρκία, ως χώρος, έχει ι­διαίτερη στρατηγική σημασία για τη Δύση, γιατί ελέγχει τα Στενά του Βοσπόρου, οι βόρειες ακτές της προσφέρονται για τον έλεγ­χο του Ευξείνου Πόντου και της νότιας Ρωσίας, ενώ η γειτνίασή της με τις χώρες του Καυκάσου και το Ιράν επιτρέπουν τον σχετι­κό έλεγχο αυτών των περιοχών. Από την άλλη πλευρά, η Τουρκί­α διαθέτει ένα κράτος που λει­τουργεί και έχει εθνικό σχεδια­σμό, και ένα πολιτικό σύστημα που, ανεξάρτητα από τις εσω­τερικές αντιθέσεις του, υπηρε­τεί με συνέπεια και δεν τορπιλί­ζει τον εθνικό σχεδιασμό. Οι δύ­ο παραπάνω λόγοι είναι που ο­δήγησαν την Τουρκία να υιοθε­τήσει μια επιθετική και επεκτα­τική πολιτική έναντι της Ελλά­δας και της Κύπρου, φροντίζο­ντας αυτό να μην επηρεάσει και να μη θέσει σε κίνδυνο τους στό­χους του ΝΑΤΟ. Ετσι οδηγηθήκα­με στον διαμελισμό της Κύπρου και στον σοβαρό κίνδυνο διχοτό­μησης του Αιγαίου και απώλειας της Θράκης. 
Ομως, το γεγονός ότι φθάσα­με σε αυτό το σημείο οφείλεται στην αναποτελεσματικότητα του κράτος και του πολιτικού συστή­ματος που διοικεί το έτερον ήμι­συ αυτού του ενιαίου χώρου, την Ελλάδα, που έως το 1960 είχε και την ευθύνη της προστασίας του Ελληνισμού της Κύπρου. Ε­να κράτος σκληρά κομματικοποι­ημένο και ένα πολιτικό σύστημα που «υπηρετείται» από κόμματα και πρόσωπα, που είναι σε θέ­ση να πουλήσουν όχι την πατρί­δα ή την ιδεολογία, αλλά και την ίδια τη μάνα τους για την καρέ­κλα της εξουσίας. Τα βλέπουμε, τα ζούμε, ονόματα δεν λέμε, υ­πολήψεις δεν θίγουμε… Ολα αυ­τά επωφελήθηκε η Τουρκία και έφθασε στο σημείο όχι μόνο να διεκδικεί τη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο, αλλά να είναι πολύ κοντά στην περικύκλωσή μας α­πό Βορρά με τη «Μακεδονία», το «μακεδονικό έθνος» και τη «μακε­δονική γλώσσα» που προωθούν με ζέση οι Ερντογάν, Τσίπρας και Κοτζιάς… 
Ας πάμε, όμως, στα του Αι­γαίου, γιατί το θέμα είναι επίκαι­ρο. Η Τουρκία, για να είναι σε θέ­ση να υποστηρίξει και να υλοποι­ήσει τους εθνικούς στόχους της στο Αιγαίο, που είναι η διχοτόμη­σή του, διαθέτει την ανάλογη ε­θνική στρατηγική, ένοπλες δυ­νάμεις και επιχειρησιακά σχέδια. Αυτά τα σχέδια κάθε χρόνο τα ε­πικαιροποιεί και τα δοκιμάζει με τις μεγάλης κλίμακας διακλαδι­κές ασκήσεις «Εφές» και «Ντενίζ­κουρντου» («Θαλασσόλυκος»), οι οποίες φέτος θα διεξαχθούν στις ακτές της Σμύρνης από τις 30 Α­πριλίου έως τις 10 Μαΐου. Εως τα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι ασκήσεις αυτές ήταν το μεγάλο μυστικό της Τουρκίας και οι περι­οχές στις οποίες διεξάγονταν ή­ταν ερμητικά «κλειστές» για δι­πλωμάτες και στρατιωτικούς α­κολούθους όλων ανεξαιρέτως των χωρών. Κάποια στιγμή η Τουρκία αποφάσισε να «ανοίξει» το θέμα και άρχισε να καλεί πα­ρατηρητές από χώρες του ΝΑΤΟ και όχι μόνο. 
Δηλαδή, η ασυδοσία της Τουρ­κίας και η απραξία-ανικανότητα της Ελλάδας έφθασαν σε τέ­τοιο σημείο, που η Τουρκία, πα­ρουσία της κορυφής της τουρκι­κής πολιτικής και στρατιωτικής η­γεσίας, μπροστά στους στρατιω­τικούς εκπροσώπους των χωρών του ΝΑΤΟ, ξεδίπλωνε τα σχέδια και την αποβατική δύναμή της, εφαρμόζοντας ένα σχέδιο κα­τάληψης ελληνικού νησιού. Για­τί κανείς δεν είναι τόσο χαζός για να μην αναρωτηθεί για ποιον λό­γο διαθέτει η Τουρκία τον μεγα­λύτερο αποβατικό στόλο του ΝΑΤΟ και σε ποια χώρα θα κάνει απόβαση. Πάντως όχι στη Ρωσί­α, ούτε στην Αλγερία. Ο στόχος είναι η Ελλάδα, άλλωστε ο ναύ­σταθμος των αποβατικών είναι στη Φώκαια και η Στρατιά Αιγαίου στη Σμύρνη. Τι άλλο να μας πουν δηλαδή οι Τούρκοι. 
Ποιο είναι το εξωφρενικό; Α­ντί να σηκώσουμε τον κόσμο και ειδικά το ΝΑΤΟ στο πόδι για τα ε­πιθετικά σχέδια και τους εξοπλι­σμούς της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, αντί να κάνουμε διαβή­ματα στις χώρες που στέλνουν τόσα χρόνια παρατηρητές σε μια άσκηση κατάληψης νησιού νατο­ϊκής χώρας, στέλναμε και συνε­χίζουμε να στέλνουμε και εμείς παρατηρητή για να «νομιμοποιή­σουμε» με την παρουσία μας τα επιθετικά σχέδια της Τουρκίας ε­ναντίον των νησιών μας. 
Δηλαδή, σφάξε με, πασά μου, ν’ αγιάσω. Ξύπνα, Ελλάδα. 

* Ο κ. Σάββας Καλεντερίδης, είναι Ανώτ. Αξ/κός ε.α. και αρ­θρογράφος στη «δ».