Παρουσίαση του βιβλίου «Ωδή στη γενέθλια Κορινθιακή γη» της κας Παυλίνας Μπεχράκη
Το βιβλίο παρουσίασαν οι: Απόστολος Ε. Παπαφωτίου, Συγγραφέας, Περιφερειακός Σύμβουλος, Μαργαρίτα Ματάτση, Ποιήτρια, Μέλος της Ε.Ε.Λ. Αθηνών, και Δήμητρα Τσεπεντζή, Εκπαιδευτικός, Πρόεδρος του Σωματείου Λόγου & Τέχνης Αλκυονίδες Κορινθίας.
Παρατίθεται η εισήγηση του Απόστολου Παπαφωτίου:
«Κα Μπεχράκη, αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Η κα. Παυλίνα Μπεχράκη, αρχόντισσα του λόγου και της τέχνης, με έντονες πνευματικές ανησυχίες, με βαθύ πατριωτικό συναίσθημα, με ευαισθησία, με υψηλό ανθρωπιστικό φρόνημα, επιχειρεί, παράγει και δημιουργεί εδώ και πολλά χρόνια ποίηση και ποιητική τέχνη.
Το τελευταίο της ποίημα, κατάληξη μιας δημιουργικής πορείας από το 2007, έχει τίτλο «Ωδή στη γενέθλια Κορινθιακή γη» σε αφηγηματικό ποιητικό λόγο, που έχει κύρια πηγή έμπνευσης, την Κορινθιακή Ιστορία δεμένη με λεπταίσθητες συναισθηματικές αποχρώσεις που μας εκπλήσσουν ευχάριστα.
Η καινούργια εκδοτική προσπάθεια είναι εγχείρημα όχι εύκολο αλλά πάνυ δύσκολο, αν αναλογισθεί κανείς ότι για τη διατύπωση του γραπτού λόγου απαιτείται βαθιά γνώση της ιστορίας, προσεκτική μελέτη, σωστή επιλογή στοιχείων ώστε να προκύψει λογοτέχνημα ακριβές, ευχάριστο και ωφέλιμο για τον αναγνώστη.
Κεντρικός πυρήνας και άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται και στηρίζεται είναι η αλήθεια της ιστορίας και η ομορφιά. Τίποτα δεν χάνεται είτε και αν το καταδιώκουν, είτε και αν το καταστρέφουν.
Αποκτά ιδιαίτερη σημασία η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής καθόσον η έκδοση αυτή γίνεται σε καιρούς δύσκολους και χαλεπούς, σε κινδύνους ισοπέδωσης μερικής ή ολικής, σε ομογενοποίηση των ανθρώπων.
«Και αποτελεί το ποίημα αυτό, θεϊκό φέγγος στο σκοτάδι των καιρών, όπλο και εργαλείο για μια φυσική αντίσταση ζωής που θα είναι φραγμός και τροχοπέδη απέναντι σ’ότι αποζητά να καταστρέψει
Την ομορφιά μας,
Την αλήθεια μας,
Τη δόξα μας,
Την Ιστορία μας»
Πιο έντονη από ποτέ είναι η ανάγκη να ανατρέξουμε στις ρίζες μας, στους φυσικούς χυμούς της ύπαρξης μας και της πνοή μας, στον αέρα του τόπου μας για να συνειδητοποιήσουμε ποιοι είμασθε, ποιες είναι οι καταβολές μας, ποιο ιστορικό φορτίο μεταφέρουμε. Έτσι μόνο θα μπορέσουμε να αντισταθούμε σωστά και στρατηγικά στον κατήφορο και να κρατήσουμε ζωντανά την ύπαρξη, το όνειρο, της Ελλάδος, της Πατρίδος μας, της Κορινθίας, του γένους μας.
Σε αυτό το πνεύμα κινείται και η Δημιουργός με την αναφορά της στην εισαγωγή «Ένας τόπος που γέννησε τον πολιτισμό, δεν είναι δυνατόν να χαθεί. Κάποια στιγμή θα επανέλθει.»
Με αυτές τις σκέψεις ξεκίνησα να γράψω γι’αυτό το βιβλίο, ως πέτρα αμοιβαίας πίστης και εκτίμησης, μεταξύ της συγγραφέως και εμού, να μιλήσω και να διαπιστώσω ότι αυτή η ωδή στη γενέθλια Κορινθιακή γη υποκρύπτει υπολανθάνουσα μορφή και μια μικρή θρηνητική αναφορά σε τόσο δυνατό παραλήρημα εκθειασμού της ομορφιάς με τους στίχους «Ας κοιμηθεί το όνειρο, του πόθου παραλήρημα και ας σωπάσει η καρδιά μου μη λυγίσει και σπάσει.
Για τις αρετές και τα προτερήματα της γραφής θα μιλήσουν άλλοι συνάδελφοι, πιο ειδικοί από εμένα. Εγώ θέλω να σταθώ σ’αυτή τη σχέση, μεταξύ της ποιήτριας και των μαγικών τόπων της ιστορική Κορινθιακής γης.
Είναι ιδιαίτερα ευρηματικός ο τρόπος της δημιουργίας του ποιητικού αυτού πονήματος. Η συγγραφέας επιχειρεί με δόκιμο τρόπο να αναφερθεί στους τόπους και στα μνημεία, αθάνατα σύμβολα, γεμάτα σοφία, της Κορίνθου και της Κορινθίας γενικότερα. Και είναι οι τόποι και τα μνημεία που ομιλούν και λαλούν γλώσσα παγκόσμια και καθαρή αρκεί κάποιος να την ακούει και να την καταλαβαίνει.
Η κατανόηση της γλώσσας δεν είναι μόνο αποτέλεσμα γνώσης και επιμέλειας αλλά μια σχέση αγαπητική μεταξύ των μνημείων και όλων μας, μεταξύ των μνημείων και της συγγραφέως.
Έτσι αποκαλύπτονται τα ευλογημένα χώματα, η Κορινθία, η μάνα Πατρίδα, με τη μοναδική ωραιότητα, λουσμένη με το θείο φως, αυτό που μαγεύει όσους την επισκέπτονται , αυτό που αναζητούν να δουν γιατί δεν το έχουν στις δικές τους πατρίδες και που οι ίδιοι οι Θεοί λάτρεψαν αυτή την ομορφιά και ίσως έλθουν να την ξανακατοικήσουν.
Δεν πρέπει να παρασυρθούμε και να θεωρήσουμε το βιβλίο αυτό ως οδηγό για τις αρχαιότητες, ούτε να το θεωρήσουμε μόνο αφηγηματικό και ποιητικό δημιούργημα. Είναι ένας δρόμος ατραπός και λεωφόρος, να τον περπατήσουμε, να αφουγκραστούμε τη γενέθλια γη που κρύβει θησαυρούς ανεκτίμητους, φυσική και πνευματική ομορφιά, την τρανή της Ιστορία.
Τα ποιήματα χαρακτηρίζονται από τη λιτότητα της έκφρασης, την πυκνότητα της ιστορικής γραφής, συνοδεύονται από συναισθηματική φόρτιση, συγκίνηση και λυρισμό.
Σ’αυτά κυριαρχεί η ομορφιά,
επικρατεί η καλλιέπεια και ανιχνεύεται το μέτρο,
ευδοκιμεί ο έρωτας και παράγεται η αγάπη.
Σ’αυτά μιλούν τα μνημεία και ακούγεται ο μύθος, ο ψίθυρος, η κραυγή τους.
Εκεί η ομορφιά συμπορεύεται με την ψυχή,
εκεί η μετοχή στο ωραίο γίνεται προσφορά στον άλλον.
Όλα αυτά η κα. Μπεχράκη τα κατέκτησε. Τα κατέκτησε ανιχνεύοντας τον εσωτερικό της κόσμο, το μέσα της, τα εσώψυχα της. Εμφανίζεται μέσω των ποιημάτων ο δικός της εσωτερικός κόσμος, το δικό της Έσωπτρον. Και είναι το μέσα της θεμέλιο και κρηπίδα που κτίζει πάνω της ιδέες και παράγει νοήματα με ξεχωριστή γραφή και εκφορά λόγου, με θαυμάσιες εικόνες ζωγραφισμένες και αρμονικά συνταιριασμένες.
«΄Ετσι ο ελεύθερος στίχος κυλάει ανάλαφρος, καθαρός, διαυγής, σαφής.»
Δίπλα στην αγάπη για την πατρίδα ορθώνεται η πίστη γι’ αυτήν:
«Πως έχει τη δύναμη η ωραιότητα της τον κόσμο όλο να σώσει»
Τη δύσκολη αυτή εποχή η κα. Μπεχράκη αγωνίζεται τον αγώνα τον καλό, όπως κάθε πνευματικός άνθρωπος, με την πέννα της. Της ευχόμεθα να είναι πάντα καλά, αυτή και η οικογένεια της, κυψέλη σιγουριάς και θαλπωρής. Να συνεχίζει να μας συναρπάζει με τη γραφή της, να εισπράττει αγάπη και να μοιράζει αγάπη, να φωτίζει, να ζωγραφίζει και να μας μεταφέρει στα έξοχα, ανυπέρβλητα κορινθιακά μνημεία».
Αγαπητή Παυλίνα,
Έρρωσο και Υγίαινε
Δρ. Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Εντεταλμένος Σύμβουλος Πελοποννήσου
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.
Αφήστε ένα σχόλιο