Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΒΟΜΒΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣτΕ Νικολάου Σακελλαρίου!!!

Δείχνει πως υπάρχουν ακόμη Ηγετικές Μορφές, που σέβονται την έννοια της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας. Ο «Πρόεδρος» στην παραίτησή του μιλάει για ωμές, φορτικές παρεμβάσεις, για διαρροές απορρήτων συζητήσεων σε συνδιασκέψεις θεσμικών Οργάνων, για παραβιάσεις του Ελληνικού Συντάγματος στην εφαρμογή των Μνημονίων, που εξαθλιώνουν τους Συνταξιούχους. Να γνωρίζουν οι πάντες ότι

«Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας…»

ΗΘΕΛΕ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ!...

Την παραίτησή του υπέβαλε ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Νίκος Σακελλαρίου, εξαιτίας της «αδιανόητης» -όπως τη χαρακτήρισε- διαρροής σε ότι αφορά τις διασκέψεις για το θέμα του νόμου Κατρούγκαλου. Ο πρόεδρος του ΣτΕ, που είναι γόνος Στρατιωτικής Οικογένειας από το Ξυλόκαστρο, εξαπέλυσε επίθεση εναντίον όλων όσων δεν τηρούν το δικαστικό απόρρητο, γεγονός που χαρακτήρισε «πλήγμα» για το Συμβούλιο, ενώ σημείωσε ότι δυσκολεύεται να ασκήσει τα καθήκοντά του λόγω των παρεμβάσεων και των διαρροών.
«Από την εποχή του πρώτου μνημονίου, είχα επισημάνει τη μη τήρηση του Συντάγαος, Είχαμε προειδοποιήσει για την κυριαρχία του οικονομικού επί του θεσμικού, γεγονός που σηματοδότησε την υποχώρηση του κράτους δικαίου. Οι αντοχές όλων μας δοκιμάστηκαν από τα νεότερα μνημόνια που έφεραν νέα μέτρα και συνοδεύτηκαν από μειώσεις μισθών και συντάξεων, χρειάστηκαν πολλές εκδόσεις αποφάσεων από την ολομέλεια του ΣτΕ σχετικά με την μη περαιτέρω μείωση αποδοχών σε τομείς όπως η εθνική άμυνα, η υγεία, η παιδεία και η ασφάλεια του πολίτη. Τα δικαστικά προηγούμενα και οι εγγυήσεις που ετέθησαν δεν μπορούν να αγνοηθούν χωρίς να παραβιάζεται το Σύνταγμα», ανέφερε σχετικά με την κατάρτιση ενός νέου ασφαλιστικού συστήματος.
Όπως δήλωσε, «είναι πλέον ορατός ο κίνδυνος περαιτέρω μειώσεων των συντάξεων», κάτι που θα οδηγήσει στην «εξαθλίωση των συνταξιούχων. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυσχερή κατάσταση που θα αντιμετωπιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από την ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη στην οποία μετακυλίεται από την εξουσία η επίλυση προβλημάτων», ανέφερε.Τέλος πρόσθεσε πως πρέπει να «εξακολουθήσουμε να εμπιστευόμαστε τη δικαιοσύνη και τους λειτουργούς και να θυμόμαστε ότι υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα». Σημειώνεται πως πρόκειται για την πρώτη παραίτηση προέδρου του ΣτΕ από τη μεταπολίτευση και μετά.

Δεκτή η παραίτηση από τον Στ. Κοντονή
Την παραίτηση του Νίκου Σακελλαρίου έκανε δεκτή ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής και μέχρι το υπουργικό συμβούλιο να αποφασίσει για τον διορισμό του νέου προέδρου, τα καθήκοντα προέδρου θα ασκεί ο αντιπρόεδρος Αθανάσιος Ράντος. Καθήκοντα προέδρου για τις υποθέσεις του ασφαλιστικού νόμου θα ασκεί η αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Μαίρη-Ειρήνη Σαρπ, ενώ για την υπόθεση του Τούρκου αξιωματικού, καθήκοντα προέδρου θα ασκεί ο αντιπρόεδρος Χρίστος Ράμμος.

Αναλυτικά η δήλωση του Ν. Σακελλαρίου:
«Στην απόφασή μου αυτή κατέληξα μετά την πρόσφατη παραβίαση του απορρήτου της διασκέψεως του Δικαστηρίου σχετικά με το νέο ασφαλιστικό σύστημα και την εύλογη αναταραχή που προκάλεσε σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Η αδιανόητη όσο και απαράδεκτη αυτή παραβίαση του δικαστικού απορρήτου, την οποία αντικειμενικά αδυνατώ να ελέγξω, επέφερε καίριο πλήγμα στην αξιοπιστία και το κύρος του θεσμού του Συμβουλίου της Επικρατείας και δεν μου επιτρέπει, πλέον, να εξακολουθήσω να ασκώ τα δικαστικά μου καθήκοντα με την δέουσα ηρεμία και νηφαλιότητα.
Η σημερινή απόφασίς μου – έστω και αν απέχει λίγες μόνον ημέρες από την υποχρεωτική αποχώρησή μου από την υπηρεσία δεν παύει - όσο επιβεβλημένη και αν είναι - να αποτελεί μία πολύ επώδυνη απόφαση, για μένα που διανύω το 42ο έτος της δικαστικής μου σταδιοδρομίας, έχοντας αφιερώσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου στην υπηρεσία του Συμβουλίου της Επικρατείας, έναν θεσμό, τον οποίο αγαπώ και θα συνεχίσω να αγαπώ μέχρι το τέλος της ζωής μου.
Έχω τη συνείδησή μου ήσυχη, διότι δεν αποχωρώ αμαχητί, αφού όλα αυτά τα χρόνια αγωνίσθηκα, με τη βοήθεια του Θεού, τον αγώνα τον καλό. Τη στιγμή, όμως, αυτή η σκέψις μου στρέφεται στους απλούς πολίτες, που είναι τα θύματα των μνημονίων και της κλιμακούμενης επικυριαρχίας του οικονομικού παράγοντος επί του θεσμικού, οι αντοχές των οποίων συνεχώς δοκιμάζονται από τα αλλεπάλληλα οικονομικά μέτρα, που λαμβάνονται με την επίκληση του λεγομένου δημοσιονομικού συμφέροντος και που συνεπάγονται υπέρογκες γι αυτούς επιβαρύνσεις, λόγω του σωρευτικού τους χαρακτήρος.
Ήδη, από την εποχή του πρώτου μνημονίου, ορισμένοι συνάδελφοί μου μεταξύ των οποίων και εγώ, είχαμε, με τις μειοψηφίες μας επισημάνει, τη μή συμβατότητα των ρυθμίσεων του μνημονίου με το Σύνταγμα και είχαμε, εγκαίρως, προειδοποιήσει, χωρίς δυστυχώς να εισακουστούμε, για την επερχόμενη πλήρη επικυριαρχία του οικονομικού επί του θεσμικού, που επηρέασε, καίρια, το σύνολο σχεδόν της κρατικής δράσεως και σηματοδότησε την συνακόλουθη υποχώρηση του Κράτους Δικαίου και του Κοινωνικού Κράτους. Τα χρόνια που ακολούθησαν, οι αντοχές όλων μας δοκιμάσθηκαν ακόμη περισσότερο από τα νεώτερα μνημόνια που επέβαλαν τη λήψη και νέων επώδυνων οικονομικών μέτρων, που συνοδεύθηκαν από τις συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Οι καταστάσεις αυτές, οδήγησαν το Δικαστήριο στην έκδοση σειράς αποφάσεων της Ολομελείας του σχετικά με την μή περαιτέρω μείωση των συντάξεων και την θεσμική θωράκιση των προσώπων, που είναι επιφορτισμένα με βασικές αποστολές του Κράτους, όπως η εθνική άμυνα, η ασφάλεια, η υγεία, η παιδεία και η δικαιοσύνη.
Φρονούμε, ότι τα δικαστικά αυτά προηγούμενα και οι εγγυήσεις που ετέθησαν με αυτά, δέν μπορούν, χωρίς να παραβιάζεται το Σύνταγμα, να αγνοηθούν ούτε, πολύ περισσότερο, να παρακαμφθούν από το νομοθέτη, με το πρόσχημα της καταρτίσεως ενός νέου ασφαλιστικού συστήματος μέσω του επανυπολογισμού όλων, των μέχρι σήμερα, απονεμηθεισών συντάξεων - πράγμα που θέτει τους ήδη συνταξιούχους σε καθεστώς πλήρους ανασφαλείας, κατά παράβαση της αρχής της εμπιστοσύνης - και μέσω της εισαγωγής, σε συνάρτηση, πάντοτε, με τον επανυπολογισμό, ενός νέου τρόπου υπολογισμού των εφεξής απονεμομένων συντάξεων, μέτρα που οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, σε περαιτέρω μείωση του ύψους των συντάξεων, το οποίο, όμως, έχει ήδη διαμορφωθεί, μετά τις αλλεπάλληλες περικοπές τους, σε ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο.
Σε αντίθετη περίπτωση, εκτιμούμε, ότι είναι πλέον ή ορατός ο κίνδυνος περαιτέρω μειώσεως του ύψους των απονεμομένων συντάξεων, με τελικό αποτέλεσμα την πλήρη εξαθλίωση όλων των συνταξιούχων. Αναμφιβόλως, ευρισκόμεθα προ μιας πολύ δυσχερούς καταστάσεως, η οποία, όμως, ευελπιστούμε ότι θα αντιμετωπισθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για μία ακόμη φορά, από την ανεξάρτητο ελληνική Δικαιοσύνη, στην οποία μετακυλίεται, παγίως, από την εκάστοτε πολιτική εξουσία, η επίλυσις των πιο σημαντικών προβλημάτων της Χώρας.
Εκφράζουμε, τέλος, τη βεβαιότητα ότι « έχουν γνώσιν οι φύλακες» και ότι οι δικαστικοί λειτουργοί του Συμβουλίου της Επικρατείας θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, ανταποκρινόμενοι στην ιστορική παράδοση του Σώματος.

Επομένως, πρέπει όλοι να εξακολουθήσουμε να εμπιστευόμεθα την Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της, τελούντες πάντοτε εν πλήρη επιγνώσει του γεγονότος, ότι «Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας».