Header Ads

ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ : UNICS LEGAL


ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ Αναρτήσεις στο facebook

Άλμπουμ ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΜΥΗΣΗ -
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ - ΤΕΧΝΗ

(UnicsLegal Το θέμα μας)

 Ο Κυριάκος Κόκκινος πρόσθεσε μια νέα φωτογραφία.


Στη Μήτρα της Ζωής - Μια μικρή αληθινή ιστορία, που συμβαίνει καθημερινά γύρω μας κι ένα μήνυμα για την πρωτομαγιά, που ξυ­πνά τη ζωή στη Φύση!
Στη μήτρα μιας μητέρας βρίσκονται δύ­ο μωρά. Το ένα ρωτά το άλλο: «Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκεί­νο απάντησε, «Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε, για αυτό που θα ακολουθήσει αρ­γότερα.»
«Ανοησίες», είπε το πρώτο. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή»;
Το δεύτερο εί­πε, «Δεν ξέρω, αλλά θα υπάρχει περισσό­τερο φως από ό, τι ε­δώ. Ίσως να περπατά­με με τα πόδια μας και να τρώμε με το στό­μα. Ίσως να έχουμε περισσότερες αισθή­σεις που δεν μπορού­με καν να φανταστούμε τώρα».
Το πρώτο απάντησε: «Αυτό είναι παράλογο! Το περπάτημα είναι αδύνατο. Και να τρώμε με το στόμα; Γελοίο! Ο ομφάλιος λώρος μας δίνει την τροφή και όλα όσα χρειαζόμαστε. Αλλά ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός. Οπότε, η ζωή μετά τον τοκετό, λογικά, αποκλείεται».
Το δεύτερο όμως επέμενε, «Λοιπόν, νομίζω ότι υπάρχει κάτι και ίσως εί­ναι διαφορετικό από ό,τι είναι εδώ. Ίσως να μη μας χρειάζεται αυτό το φυσι­κό ‘καλώδιο’ πια».
Και το πρώτο απάντησε, «Ανοησίες. Και επι­πλέον, αν υπάρχει ζωή, τότε γιατί ποτέ κανείς δεν έχει γυρίσει πίσω από εκεί; Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής και μετά από τον τοκετό δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο σκοτάδι, σιωπή και λήθη. Δεν οδηγεί πουθενά».
«Λοιπόν, δεν ξέρω», λέει το δεύτερο, «αλλά σίγουρα θα συναντήσουμε τη μητέρα και αυτή θα μας φροντίσει».
Τότε το πρώτο μωρό απάντησε, «Μητέρα; Πιστεύεις στη μητέρα; Αυτό εί­ναι γελοίο. Αν η μητέρα υπάρχει, τότε πού είναι τώρα»;
Το δεύτερο είπε: «Είναι παντού γύρω μας. Είμα­στε περικυκλωμένοι από αυτήν. Είμαστε μέρος της. Είναι μέσα της που ζούμε. Χωρίς αυτήν, αυτός ο κό­σμος μας δεν θα μπορούσε καν να υπάρχει».
Τότε είπε το πρώτο, «Λοιπόν, εγώ δεν την βλέπω, έτσι είναι λογικό ότι δεν υπάρχει». Και τότε το δεύ­τερο μωρό απάντησε, «Μερικές φορές, όταν κάνεις ησυχία και επικεντρωθείς και ακούσεις πραγματικά, μπορείς να αντιληφθείς την παρουσία της και μπορείς να ακούσεις την αγα­πημένη της φωνή, να σε καλεί από ψηλά».
(Του συγγραφέα Pablo J. Luis Molinero, «Morphogeny»)




ευφημια Ρροκοπακη : Είναι αδύνατο να μην σέ παραπέμψει στο. ΘΕ­Ο!!!! Καλή μέρα καλό μήνα

Kleoniki Chatzivasileiadou : Πολύ ωραίο



Δεν υπάρχουν σχόλια