Οι πρώτοι Έλληνες που κατέκτησαν τη δυσκολότερη κορυφή των Ιμαλαΐων

Οι πρώτοι Έλληνες που κατέκτησαν τη δυσκολότε­ρη κορυφή των Ιμαλαΐων 
Η διαδρομή ήταν ιδιαίτε­ρα δύσκολη, τονίζουν οι Α­ντώνης Συκάρης και Φώτης Θεοχάρης, γιατί μόνο για να φτάσεις στην κατασκήνωση βάσης χρειάστηκαν 15 ολό­κληρες ημέρες μέσα σε ένα trekking, όπου δεν υπήρχαν χωριά, σπίτια και άνθρωποι 
«Πρέπει να νικήσεις στον ίδιο σου τον εαυτό, για να επικρατήσει η επιθυμία της λογικής» τονίζουν οι Αντώ­νης Συκάρης και Φώτης Θε­οχάρης, οι δύο πρώτοι Έλ­ληνες που κατέκτησαν την Kangchenjunga, τη δυσκο­λότερη κορυφή των Ιμαλα­ΐων, με ύψος 8.586 μέτρα, που βρίσκεται ανάμεσα και μέσα στο Νεπάλ και την Ιν­δία. 
Ύστερα από μια δύσκο­λη και εξαιρετικά απαιτητι­κή αποστολή, χάρη στην ο­ποία η ελληνική σημαία υ­ψώθηκε «στο ύψος που πε­τούν τα αεροσκάφη», οι δύ­ο Έλληνες βρίσκονται πί­σω στην Ελλάδα και μίλη­σαν για την ιστορική αυτή επιτυχία, το εγχείρημα της ανάβασης σε έδαφος υψη­λότατης δυσκολίας, τις θερ­μοκρασίες και τις σωματικές απαιτήσεις αλλά και το πώς είναι να ανήκεις πλέον σε έ­να απίστευτα τιμητικό, κλει­στό «κλαμπ» 358 ατόμων α­πό όλο τον κόσμο. 
Μιλώντας στο «Πρακτο­ρείο FM», ο Αντώνης Συκά­ρης, ένας ορειβάτης που έ­χει κατακτήσει και το Έβε­ρεστ, περιέγραψε μια «πρω­τοφανή για τα ελληνικά ο­ρειβατικά δρώμενα επιτυχί­α», μια επιτυχία που για τους Έλληνες ορειβάτες είναι σημαντική αφού τους χαλυ­βδώνει. 
«Μας γεμίζει με αυτοπε­ποίθηση και δύναμη για να μπορέσουμε να συνεχίσου­με την κανονική και την ο­ρειβατική ζωή μας, η οποία έχει συνέχεια, γιατί τα όνει­ρα δεν τελειώνουν ποτέ. Η κατάκτηση ενός ονείρου, α­μέσως αποκαλύπτει το επό­μενο», ανέφερε χαρακτηρι­στικά. 
Στη συνέντευξή τους υ­ποστηρίζουν μεταξύ άλλων ότι η διαδρομή ήταν ιδιαίτε­ρα δύσκολη γιατί μόνο για να φτάσεις στην κατασκή­νωση βάσης χρειάστηκαν 15 ολόκληρες ημέρες μέσα σε ένα trekking, όπου δεν υ­πήρχαν χωριά, δεν υπήρχαν σπίτια, άνθρωποι. «Ήμασταν σε τελείως αφιλόξενη και α­κατοίκητη περιοχή, σε τρο­πικά δάση με τη διέλευση μέσα και από μια περιοχή παγετώνων να κάνει τη δι­αδρομή πάρα πολύ δύσκο­λη. Ξεκινήσαμε από τα 950 μέτρα για να φτάσουμε στα 5.500 μέτρα, που ήταν η κα­τασκήνωση βάσης. Εκεί μεί­ναμε περίπου 40 ημέρες α­πό το σύνολο των 56 ημε­ρών που διήρκεσε η απο­στολή μας, ήταν μόνο 42 ορειβάτες από 25 περίπου χώρες από όλο τον κόσμο, ορειβάτες επίλεκτοι, διακε­κριμένοι επιβάτες της πα­γκόσμιας ορειβατικής σκη­νής». 
Είχαμε τη χαρά και την τύχη, προσθέτουν, «από τους 42 να βρεθούμε μό­νο 17 στην κορυφή και μέ­σα σε αυτούς να είμαστε και εμείς οι δύο (σ.σ ο ίδιος ο Α­ντώνης Συκάρης μαζί με τον Φώτη Θεοχάρη). Κάναμε αρ­κετές προσπάθειες, δεν τα καταφέρναμε, όμως επιμεί­ναμε, μείναμε πιστοί σε αυ­τό που θέλαμε και τελικά στις 20 Μαΐου, στις 08:15 το πρωί, σταθήκαμε στην κο­ρυφή αυτού του τόσο απαι­τητικού βουνού, υπερήφα­νοι και γεμάτοι χαρά και ευ­τυχία». 
Ένα εγχείρημα – όπως τονίζουν – που μαζί με το α­ποτέλεσμα μας δίνει μια τε­ράστια αυτοπεποίθηση. Με­τά την κατάκτηση επιστρέ­ψαμε από την ίδια διαδρομή και πάλι με μια πολύ μεγά­λη δυσκολία για να μπορέ­σουμε να γυρίσουμε Κατμα­ντού και μετά στην Ελλάδα.