ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

Ο Αντιστράτηγος ε.α. Ιωάννης Μ. Ασλανίδης σε ένα βαρυσήμαντο άρθρο αναλύει με τόλμη και παρρησία, όπως είναι και το έμβλημα των Ελλήνων καταδρομέων που υπηρέτησε, «Ο Τολμών Νικά», γιατί θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για την καταγωγή μας. – Ποίος είναι ο Έλληνας και η προσφορά του στην ανθρωπότητα – Τι είπαν για τους Έλληνες εξέχουσες διεθνείς προσωπικότητες – Ποία είναι τα μειονεκτήματα της φυλής μας…

Προ καιρού έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο με τίτλο «Δυστυ­χία να είσαι Έλληνας». Ενός κα­τά τα άλλα αξιόλογου εκπαιδευ­τικού. Στο παρόν κείμενο, δεν θα ήθελα να ασχοληθώ με το βι­βλίο αυτό, αλλά παίρνοντας α­φορμή από αυτό, θα ήθελα να βεβαιώσω το αντίθετο, ότι, πρέ­πει να είμαστε υπερήφανοι για­τί είμαστε Έλληνες και τίποτε άλλο.

Για να καταλήξουμε, με δι­καιολογητικές σκέψεις, στο τε­λικό συμπέρασμα, θα πρέπει ν’ αναφερθούμε σε τρεις βασικούς παράγοντες:
• Ποιος είναι διαχρονικά ο Έλληνας και ποια η Προσφορά του στην ανθρωπότητα.
• Τι! είπαν για τους Έλληνες εξέχουσες προσωπικότητες, πα­γκοσμίου ακτινοβολίας. Και!
• Ποια είναι τα μειονεκτήμα­τα του χαρακτήρα και της ψυχο­σύνθεσης του Έλληνος, και! μά­λιστα με βαθιές ρίζες στην Ιστο­ρία μας.

ΠΡΩΤΟΝ: Ποίος είναι διαχρο­νικά ο Έλληνας και ποία η Προ­σφορά του στην Ανθρωπότητα.
Η Ελληνικότητα δεν βασίζε­ται μόνο, στην υπέροχη Ελλη­νική γλώσσα, που μπορεί να εκ­φράσει όλα τα διανοήματα, ως μοναδική νοηματική γλώσσα. Η Ελληνικότητα είναι στάση ζω­ής. Για να είσαι Έλληνας πρέπει να ασπάζεσαι, ένα αξιακό πλαί­σιο, όπου στο κέντρο του, βρί­σκεται ο Άνθρωπος.

Είμαστε Έλληνες επειδή δη­μιουργήσαμε, τις Μεγάλες αρ­χές και αξίες που στηρίζουν τις κοινωνίες παγκοσμίως.
• Δημιουργήσαμε την Δημο­κρατία.
• Κτίσαμε τα θεμέλια των ε­πιστημών.
• Εμφυσήσαμε τις αρχές της Δημοκρατικότητας στις αστικές Επαναστάσεις της Ευρώπης και Αμερικής.
• Μεταλαμπαδεύσαμε τον ανθρωπισμό στην Μεσαιωνική Ευρώπη.
• Δημιουργήσαμε τα θεμέλι­α στην σκέψη της φιλοσοφίας, της Αλήθειας και του Δικαίου.
• Δώσαμε μεγαλύτερη έμ­φαση στις ιδέες και στις έννοι­ες παρά στην πέτρα και το ατσά­λι, επειδή πιστέψαμε πως η φύ­ση του Ανθρώπου ξεπερνά την Ύλη.
• Αποδείξαμε ότι, η ψυχή εί­ναι ισχυρότερη από το ατσάλι, διότι! πολεμήσαμε την τρομα­κτικότερη πολεμική Μηχανή, ό­λων των εποχών, τον Φασισμό.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Τι! είπαν για τους Έλληνες εξέχουσες προ­σωπικότητες, παγκοσμίου ακτι­νοβολίας.
Ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ στον Πανηγυ­ρικό του λόγο, στην 100η Ολυ­μπιάδα το 380 π.Χ. μεταξύ άλ­λων είπε:
«… τόσο πολύ ξεπέρασε η πόλη μας όλους τους άλλους στην πνευματική ανάπτυξη και στην τέχνη του λόγου, ώστε οι δικοί μας μαθητές έγιναν δά­σκαλοι στους άλλους ˙ Το όνο­μα πάλι Έλληνες κατόρθωσε να μην συμβολίζει πια την καταγω­γή, αλλά την καλλιέργεια του πνεύματος και Έλληνες να ονο­μάζονται πιο πολύ όσοι δέχθη­καν τον τρόπο της δικιάς μας α­γωγής και μόρφωσης».
Στις αρχές του 2ου π.Χ. αιώνα, ο Πολύπειρος Αρκάδος Στρατη­γός, για δικούς του λόγους, απο­φάσισε να συμβουλευτεί το Μα­ντείο των Δελφών για το μέλλον της Ελλάδος. Η Πυθία έδωσε τον χρησμό και ταυτόχρονα τον απόλυτο ορισμό της Ελλάδος στο ακέραιο: «Ασκός κλυδωνι­ζόμενος μηδέποτε βυθιζόμε­νος». Δηλ. παρομοίασε την Ελ­λάδα με φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος, που συνεχώς κλυδωνίζεται λόγω κυ­μάτων, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να βυθισθεί.
Λέει ο Κουίντος Οράτιος Φλά­κος, Ρωμαίος λυρικός ποιητής: «Αν και η Ελλάς κατακτήθη­κε από τους Ρωμαίους, νίκη­σε τον κατακτητή της και εισή­γαγε τις Τέχνες στο απολίτιστο Λάτιουμ».
Λέει ο ΚΙΚΕΡΩΝ: «Η θαυμα­στή αυτή γλώσσα των Ελλήνων είναι η γλώσσα των θεών και συ­νεχίζει: «Ει! Θεοί διαλέγονται την των Ελλήνων γλώττη χρώ­νται».
Ας αναφερθούμε στοιχει­ωδών και στα λεχθέντα στην σύγχρονη εποχή από καταξιω­μένους Ανθρώπους παγκοσμί­ου ακτινοβολίας, για την Ελλά­δα, τους Έλληνες και τον Πολι­τισμό τους.
Το Ελληνικό Τοπίο αποτελεί την ωραιότερη παρηγοριά για τον Άνθρωπο που θρηνεί τον χαμένο του Παράδεισο. (ΡΟ­ΜΠΕΡΤ ΛΙΝΤΕΛ)
Υπερασπιστείτε την Ελλάδα, το Έθνος στο οποίο οφείλου­με τα φώτα μας, τις επιστήμες μας, και τις τέχνες. Η Ελλάς είναι φως!!! (ΣΩΜΕΣΕΤ ΜΩΜΕ).
Λέει ο Ιωάννης Γκαίτε, ο με­γαλύτερος ποιητής της Γερμα­νίας: «Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σ’ όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντή­χησε σαν άστρο λαμπερό, καθα­ρή και διαυγής. Η ασάφειες είναι εντελώς ξένες προς την Ελληνι­κή γλώσσα…».
Λέει η αείμνηστη Ζακελίν ντε Ρομιγύ, Γαλλίδα Ακαδημα­ϊκός: «Η Καλύτερη άσκηση για την ανάπτυξη της ευφυΐας είναι η μελέτη της Ελληνικής γλώσ­σας, διότι κάθε λέξη κρύβει και μία ιδέα…».
Υπάρχουν άπειρες επιγραφές ανά τον κόσμο από την Ελληνι­κή Γραμματεία, που μας κάνουν υπερήφανους.
Το Σύμβολο του 􀀥Boston Col­lege της Μασαχουσέτης είναι «Αίεν Αριστεύειν» (Ιλιάς Ζ΄, στ. 208)
Επάνω από την είσοδο του κτιρίου της Γραμματείας του Πα­νεπιστημίου του Εδιμβούργου, υπάρχει η εξής Ελληνική γρα­φή: «ΔΙΠΛΟΥΝ ΟΡΩΣΙΝ ΟΙ ΜΑ­ΘΟΝΤΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ».
Στην είσοδο του Πανεπιστη­μίου Yale στις Η.Π.Α. υπάρχει η εξής φράση από την Πολιτεί­α του Πλάτωνος: «ΛΑΜΠΑΔΙΑ ΕΧΟΝΤΕΣ ΔΙΑΔΩΣΟΥΣΙΝ ΑΛΛΗ­ΛΟΙΣ».
Στο Πάρκο ειρήνης της Χιρο­σίμα Ιαπωνίας υπάρχει η Καμπά­να της Ειρήνης. Πάνω στην Κα­μπάνα είναι χαραγμένη η Ελλη­νική Επιγραφή: «Γνώθι σαυτόν».
Το Έμβλημα της 300ης Σειράς της Σχολής Βατραχανθρώπων της Αμερικής (􀀸􀀶􀀱􀀹􀀶􀀯􀀶USNAVYSEALS) εί­ναι η περίφημη φράση του ΛΕ­ΩΝΙΔΑ προς τους ΠΕΡΣΕΣ: «ΜΟ­ΛΩΝ ΛΑΒΕ».
Υπάρχουν χιλιάδες καιάλ­λεςφράσεις από την Ελληνι­κή Γραμματεία, που κοσμούν α­νά τον κόσμο πνευματικά ιδρύ­ματα, προσόψεις Ιστορικών κτι­ρίων, κοινωφελή έργα, μνημεί­α κ.λπ.

ΤΡΙΤΟΝ: Ποία είναι, τα μειο­νεκτήματα του χαρακτήρα και της ψυχοσύνθεσης του Έλλη­νος και μάλιστα με βαθιές ρίζες στην Ιστορία μας.
Αναφέρει ο ΟΜΗΡΟΣ στην Ι­λιάδα: «… Κάτω από τα τείχη της Τροίας τσακώνονται ο Αγαμέ­μνων και ο Αχιλλέας». Και! Η Ιλι­άδα, αυτή η ποιητική ληξιαρχική πράξη γέννησης του Ελληνικού Έθνους, αρχίζει με μία διχόνοια, με ένα καυγά, δι’ ασήμαντον α­φορμή, δια λόγους τιμής.
Λέει ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ (436 π.Χ. - 338 π.Χ.) στον Αρεοπαγιτικό (κεφ. 7 & 20-76): «Η Δημοκρα­τία μας αυτοκαταστρέφεται, δι­ότι κατεχράσθη το δικαίωμα της Ελευθερίας και της ισότητας, δι­ότι έμαθε στους πολίτες να θε­ωρούν την αυθάδεια ως δικαίω­μα, την παρανομία ως ελευθερί­α, την αναίδεια του λόγου ως ι­σότητα και την αναρχία ως ευ­δαιμονία».
Άνοιξη του 1825, στο Ναύ­πλιο ο Παλαιών Πατρών Γερμα­νός λέει στον Παπαφλέσσα: «…Δεν θέλουμε να εννοήσουμε ότι τίποτε δεν εκάμαμε νικήσαντες τους Τούρκους, αν δεν νικήσου­με και σύντομα μάλιστα τα πάθη μας. Η Διχόνοια να ο μεγάλος ε­χθρός… αυτός θα μας φάει…».
Γράφει προ 100 ετών ο πά­ντα επίκαιρος Σατυρικός μας ποιητής Γ. ΣΟΥΡΗΣ: «…Ποιος εί­δε κράτος λιγοστό σ’ όλη την γη μοναδικό, εκατό να ξοδεύ­ει και πενήντα να μαζεύει; Τρέ­φει όλους τους αργούς και Υ­πουργούς πάρα πολλούς, ταμεί­ο δίχως χρήματα και δόξης τό­σα μνήματα; Νάχει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φα­νερά, κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε;…».
Η Εφημερίδα «ΚΟΣΜΟΣ» της Ουάσιγκτον το 1939 προκήρυξε διαγωνισμό, για τον καταλληλό­τερο χαρακτηρισμό των διαφό­ρων λαών και της ψυχολογίας των. Από την επιτροπή του δι­αγωνισμού τελικά εβραβεύθη ο δικαστής Ν. ΚΕΛΛΥ για τον χα­ρακτηρισμό του Έλληνος. Λέει! λοιπόν ο δικαστής: «Προ του Δι­καστηρίου της αδεκάστου Ιστο­ρίας, απεκαλύφθη ο Έλλην α­νέκαθεν κατώτερος των περι­στάσεων, καίτοι από απόψεως διανοητικής κατείχε πάντοτε τα πρωτεία. Ο Έλλην είναι ευφυέ­στατος, αλλά και αλαζών, δρα­στήριος, αλλά και αμέθοδος, φι­λότιμος, αλλά και πλήρης προ­λήψεων, θερμόαιμος, ανυπόμο­νος, αλλά και μεγάλος Πολεμι­στής. Έκτισε τον Παρθενώνα και μεθυσθείς εκ της αίγλης του, το άφησε βραδύτερον να γίνει στό­χος ερίδων. Ανέδειξε τον Σω­κράτη δια να τον δηλητηριάσει, εθαύμασε το Θεμιστοκλή δια να τον αποπέμψει, υπηρέτησε τον Αριστοτέλη δια να τον καταδιώ­ξει, εγέννησε τον Βενιζέλο δια να τον δολοφονήσει. Έκτισε το Βυζάντιο δια να το εκτουρκίσει, έφερε το ’21, δια να το διακυ­βεύσει, εδημιούργησε το 1912-13 για να το λησμονήσει. Κόπτε­ται την μια στιγμή για την αλή­θεια και την άλλη μισεί τον αρ­νούμενο να υπηρετήσει το ψεύ­δος. Ο Έλλην είναι παράδοξο πλάσμα, ατίθασον, περίεργον, ημίκαλον, ημίκακον, αβεβαίων διαθέσεων, εγωπαθές και σοφό­μωρον. Οικτίρατέ τον, θαυμάσα­τέ τον, αν θέλετε. Ταξινομίσατέ τον αν μπορείτε.
Τέλος! Μετά τον Β! Π.Π. ε­νώ οι Έλληνες περίμεναν να δεχθούν τα αγαθά των Αγώνων των και των θυσιών των, εμείς δηλ. τα πολιτικά κόμματα, αντί να αγωνιστούμε στις τράπεζες διαπραγματεύσεων γι’ αυτά, δεν συμφωνήσαμε στην μοιρασιά της Εξουσίας, στασιάσαμε κατά της πατρίδος μας, και αλληλο­καταστραφήκαμε στα Ελληνικά Βουνά, πολύ χειρότερα και από τον Β! Π.Π.
Συμπερασματικά μετά από τα παραπάνω που στοιχειωδώς αναφέρονται, ως παραινετικός λόγος, αντί να κλαίμε την μοίρα μας και να θεωρούμε δυστυχία να είσαι Έλληνας, μόνο ΜΕΓΑ­ΛΕΙΟ πρέπει να νοιώθουμε για­τί είμαστε Έλληνες,για την πα­τρίδα μας, που τόσο απλόχερα ο θεός έδωσε πολλά χαρίσματα, για τον λαό μας που τόσο υμνή­θηκε, για την γλώσσα μας που είναι η Μήτρα όλων σχεδόν των Ευρωπαϊκών γλωσσών, για την περίφημη Ιστορία μας, που χά­νεται μέσα στα βάθη της Μυθο­λογίας και που διδάσκεται σχε­δόν ανά τον κόσμο.
Το μόνο που έχουμε από­λυτη ανάγκη είναι, να παρα­δειγματισθούμε από την Ιστο­ρία μας και από τα εγκληματι­κά λάθη του παρελθόντος, δη­μιουργώντας πρότυπα: 
Στην Πολιτική, στην Παιδεία, στην Θρησκεία, στις Ένοπλες­Δυνάμεις, στο Δημόσιο τομέα, στην Οικογένεια. ΕΙΘΕ.

* Ο κ.Ιωάννης Μ. Ασλανί­δης, είναι Αντ/γος ε.α. , Επίτιμος Δοιηκητής της Σ.Σ.Ε., από τη Δράμα διαμένων στην Αθήνα.