Απαγορευτικές για τη δημιουργία κράτους Σκοπίων η συνθήκη Βουκουρεστίου και το πρωτόκολλο Αθήνων 1913! - Δικαιώματα Ελλάδας και Σερβίας για όνομα και σύνορα Σκοπίων!

Απαγορευτικές για την δημιουργία Κράτους Σκοπίων είναι η Συνθήκη Βουκουρεστίου, αλλά και το Πρωτόκολλο Αθηνών του 1913!
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΑΘΗΝΩΝ 1913
Ειδικότερα, ο καθορισμός των Ελληνο-Σερβικών κοινών Σύνορων, ξεκίνησε να καθορίζεται από το Ελληνοσερβικό Πρωτόκολλο των Αθηνών της 5ης Μαΐου 1913, γνωστό και ως Πρωτόκολλο Κορομηλά – Μπόσκοβιτς από τα ονόματα των αντίστοιχων εκπροσώπων που το υπέγραψαν. (Και φυσικά μιλούμε για την υπογραφή του γνωστού μας από τον Μακεδονικό Αγώνα Λάμπρου Κορομηλά, ο οποίος στα χρόνια του «Βάλτου των Γιαννιτσών» είχε διατελέσει κρίσιμος Πρόξενος της Ελλάδας στην κατεχόμενη τότε από τους Τούρκους Θεσσαλονίκη, 1904 – 1907 και συντόνιζε τον Μακεδονικό Αγώνα με το ψευδώνυμο «Δεσπότης«. Αργότερα έγινε Υπουργός Οικονομικών, φροντίζοντας θαυμαστά να δημιουργήσει οικονομικό απόθεμα ειδικά για τους επερχόμενους Απελευθερωτικούς Βαλκανικούς Πολέμους, ενώ το 1913 έγινε Υπουργός Εξωτερικών πάλι από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, με τον οποίο αργότερα διαφώνησε και παραιτήθηκε, ενώ δικό του έργο είναι η οργάνωση των Ελλήνων της Αμερικής και η ιδέα της ίδρυσης της Αστόρια)
Με το Πρωτόκολλο των Αθηνών, αποφασιζόταν η εντός 20 ημερών σύναψη Συνθήκης Φιλίας και Αμυντικής Συμμαχίας μεταξύ Ελλάδος και Σερβίας, η οποία υπογράφηκε την 1η Ιουνίου 1913 και προέβλεπε κοινά ελληνοσερβικά σύνορα (δηλαδή χωρίς παρεμβολή άλλου κράτους, βλ. χάρτη) και αμοιβαία στρατιωτική βοήθεια, σε περίπτωσης επιθέσεως τρίτων(βλέπε Βουλγάρων) κατά της μίας ή της άλλης χώρας.
Η εγκεκριμένη, σαφώς καθορισμένη, κοινή Ελληνο-Σερβική μεθόριος, υπογράφηκε τελικά από τους αντίστοιχους Πρωθυπουργούς Ελευθέριο
Βενιζέλο και Νικόλα Πάσιτς, κατόπιν σύνταξης ιδιαιτέρου Πρακτικού, από Ειδική Διμερή Επιτροπή, επτά ημέρες πριν τη Συνθήκη Βουκουρεστίου, στις 21 Ιουλίου 1913!
ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο: Ισχύει σήμερα εκείνο το Πρωτόκολλο Αθηνών, η Ελληνοσερβική Συμφωνία Φιλίας, Αμυντικής Συμμαχίας, που προέβλεπε ρητά κοινά σύνορα, όπως και το Πρακτικό Υπογραφής των συγκεκριμένων κοινών Συνόρων;
ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο: Ελλάδα ή Σερβία την έχουν καταγγείλει ή αποκηρύξει άραγε επισήμως; (Διότι σιωπηλώς έχει καταπατηθεί από τρίτους, με την δημιουργία του κράτους των Σκοπίων και την επίθεση Κροατών, Αλβανών και Νατοϊκών έπειτα κατά του Βελιγραδίου – Αλλά άλλο είναι η καταπάτηση, άλλο η ισχύς ή μειωμένη ισχύς και άλλο η αποκήρυξη ή καταγγελία μίας Συμφωνίας από τα υπογράφοντα μέρη) Επομένως και από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι:
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1ο: Κανένα κράτος που θα παρεμβληθεί μεταξύ Σερβίας και Ελλάδας, δεν μπορεί να θεωρεί δεδομένα τα (αυθαίρετα) σύνορά του, εάν δεν τα προσυπογράψει-αναγνωρίσει επίσημη διμερής Ελληνο-Σερβική Επιτροπή! Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει τα Σκόπια να δώσουν συγκεκριμένα ανταλλάγματα και να υπογραφεί τουλάχιστοντριμερής νέα Συνθήκη (Ελλάδας, Σερβίας, Σκοπίων). Ευνόητο είναι ότι ένας από τους όρους θα είναι η προκαταβολική πλήρης, οριστική και αμετάκλητη εγκατάλειψη του όρου «Μακεδονία» και των παραγώγων και άλλα…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2ο: Βάση των παραπάνω Πρωτοκόλλων, Συμφωνιών και Πρακτικών, Ελλάδα και Σερβία έχουν έννομο συμφέρον να καθορίσουν όχι μόνο το Όνομα, αλλά και τα Σύνορα του ενδιάμεσου κράτους, εάν αποφασίσουν τελικά θετικά για την ύπαρξή του! Και θα αποφασίσουν κάτι τέτοιο, μόνο από την στιγμή που το ενδιάμεσο κράτος δεν δημιουργεί προβλήματα σε κανένα από τα δύο κύρια κράτη! Δηλαδή Ελλάδα και Σερβία έχουν έννομο συμφέρον να απαιτήσουν όχι μόνο ουδέτερη μη βλαπτική προς αυτές Ονομασία (κανένα Όνομα που να περιλαμβάνει τους όρους «Μακεδονία» ή «Σερβία»), αλλά και τροποποίηση των Συνόρων, τροποποίηση του Συντάγματος, ελεύθερο διάδρομο-ζώνη Ελλάδας Σερβίας, μέτρα για την Ελληνική και Σερβική Μειονότητα, Εκπαιδευτικά, Εκκλησιαστικά και άλλα πολλά θέματα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 3ο: Τα Σκόπια δεν έχουν ούτε νόμιμο Όνομα, ούτε νόμιμα Σύνορα, καθώς αυτά είναι αποτέλεσμα και κεκτημένο του Ελληνικού και Σερβικού Στρατού το 1913!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 4ο: Υπάρχει μείζον θέμα Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και Αλύτρωτης, αιώνια Ελληνικής, Βόρειας Μακεδονίας, όπου διαβιούν σχεδόν 300.000 Έλληνες! Διότι η Ελλάδα σεβάστηκε την κοινή γραμμή των συνόρων με τη Σερβία, λόγω της Ελληνο-Σερβικής Συμφωνίας του 1913, παρότι μεγάλοι ελληνικοί πληθυσμοί ζούσαν και ζουν επί αιώνες εκεί! Με την έκλειψη της Σερβίας και την απόσυρση του Σερβικού Στρατού, παύει να ισχύει και η Συμφωνία των Συνόρων! Η Ελλάς επομένως έχει και θα αιτηθεί ανυποχώρητα δικαιώματα επί Αχρίδας, Μοναστηρίου και περιχώρων, Κιτσέβου, Κρουσόβου, Πριλάπου (Περλεπές) Καβάρντατσι, Στρώμνιτσας, Γευγελής!