Ο χρήστης Τέλης Καλλής κοινοποίησε μια δημοσίευση

...Όλα λοιπόν στο βωμό της πολιτικής...ακόμη και το πένθος...κοράκια μαζεμένα πάνω από τα πτώματα...δημοσιογράφοι ...αναλυτές από το πουθενά για ένα λεπτό δημοσιότητας, που χαιρέκακα υπενθυμίζουν ότι το είχαν προβλέψει αναδείκνυοντας το ως θέμα κάποτε...κομματόσκυλα πάσης φύσεως και κάθε απόχρωσης, που καρτερούν να εισπράξουν μερίδιο, όλως τυχαίως με λευκά ατσαλάκωτα πουκάμισα απ την σιγουριά της οθόνης ...περιφερόμενες κατσαρίδες οι μεν και οι δε...που όταν είναι κυβέρνηση δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα [συνωμοσίες, καιρικά φαινόμενα, ξένος παράγοντας]...και όταν είναι αντιπολίτευση κατηγορούν λες και δεν ήξεραν, δεν γνώριζαν ποτέ για το διαρκές έγκλημα, δεν συμμετείχαν ποτέ ως εκδιδόμενες πόρνες στην ακολασία μιάς ανυπόληπτης και αναξιόπιστης πολιτικής...
Οι ίδιοι κρετίνοι ...χρόνια τώρα ως μπλε πράσινοι μαύροι και προσφάτως... κόκκινοι κόκκοι του ίδιου απορρυπαντικού, που υπόσχεται από γεννήσεως του άθλιου αυτού κράτους, πως ξεπλένει μοναδικά τις κηλίδες αίματος...αποκαθιστώντας τη λευκότητα του υφάσματος μα όχι και τη ζωή αυτού που το φοράει...θυμίζουν όλοι μηδενός εξαιρουμένου κάθε πρωϊ -μεσημέρι -βράδυ στις τηλεοπτικές οθόνες κυνομαχίες...σκυλιά αγριεμένα και εκπαιδευμένα από τους ιδιοκτήτες τους [βλέπε τους χορηγούς και χρηματοδότες τους] να θέλουν να ξεσκίσουν μέχρι θανάτου ο ένας τον άλλον....
ΟΜΩΣ...λίγο παραπέρα σαν σκιές μέσα στην νύχτα στο έρημο τοπίο που μυρίζει καμένο κάτω απ την σκιά του θανάτου, αθώα μάτια μικρών νεκρών παιδιών..κοιτάζουν παραπονεμένα μ ένα αχνό δάκρυ στο προσωπάκι τους και χάνονται στο δάσος σαν κυνηγημένα....αποδιοπομπέα από ένα σύστημα που πέρασε και περνάει καλά.... κάποιους κρετίνους του παρελθόντος και του παρόντος που εδώ και έναν αιώνα όλο σχεδιάζουν καταστρέφοντας...που εδώ κι έναν αιώνα λύνουν τα προβλήματα αυτοί κι οι οπαδοί τους στους καφενέδες και στους εξώστες ανάμεσα στον πρώτο και δεύτερο καφέ τους....ενορχιστρώνοντας το μίσος των μεν έναντι των δε...ανίκανοι να πενθήσετε, ανίκανοι να δημιουργήσετε ,ανίκανοι να αγαπήσετε αυτόν τον τόπο, αυτούς τους ανθρώπους ...όλοι...όλοι εσείς [μηδενός εξαιρουμένου πολιτικής] οι καθώς πρέπει τίποτα ...σε μια Ελλάδα του τίποτα...τετέλεσθαι…

Τελης Καλλης

[Ένας πολίτης μιας κατεχόμενης

και χωρίς ελπίδα χώρας]