Η ΛΥΠΗΤΕΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΝΤΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ / Η τέντα που στήθηκε για τη φιέστα της υπογραφής της Συμφωνίας των Πρεσπών και με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστο Μπγιάλα...

ΤΟΥ ΦΑΗΛΟΥ Μ. ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ *

Θυμάμαι έντονα εκείνη την ντρο­πιαστική ημέρα. Έβλεπα τις αμήχα­νες και μαγκωμένες φάτσες των βό­ρειων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ κά­τω από την τέντα. Είχαν προφανώς πάρει εντολή να τσακιστούν να εί­ναι εκεί, ώστε ο Τσίπρας να τους χρί­σει όλους στο μέτωπο με γλίτσα α­πό τις Πρέσπες, να χειροκροτήσουν την υπογραφή του κουρελόχαρτου, να μοιραστούν την ενοχή. Η Ιστορία ό,τι γράφει δεν ξεγράφει - τα βίντεο και οι φωτογραφίες θα μείνουν. Τώ­ρα αρχίζουν και δρέπουν τους σά­πιους καρπούς αυτής της επαίσχυ­ντης συμφωνίας, γίνονται αποσυνά­γωγοι, τους απορρίπτουν οι καθη­μερινοί άνθρωποι, νοερώς και ενίο­τε κυριολεκτικώς εμπτύουν τη στά­ση τους, που δεν περιορίστηκε στην ντροπή και τη σιωπή, αλλά πέρασαν και σε ύβρεις κατά του λαού. Συλ­λήβδην χαρακτηρίζουν «ακροδεξι­ό», «φασίστα» και όλα τα γνωστά συ­κοφαντικά και υστερικά κάθε πολίτη που αντιδρά, ακόμη και παιδιά, μα­θητές, που τολμούν να κάνουν κινη­τοποιήσεις με ατζέντα η οποία δεν είναι μηδενιστική, ανθελληνική, χω­ρίς βία, βανδαλισμούς.
ΤΙ ΠΑΡΑΞΕΝΑ πράγματα για τα α­ριστερά μυαλά! Να βλέπουν νέ­α παιδιά που τιμούν τη Σημαία, α­ντί να τη σκίζουν και να την καίνε. Στράβωσε το στόμα των αποστόλων του μαρασμού, αλλά όλοι εμείς, υ­περκομματικώς, που είμαστε κανο­νικοί άνθρωποι και θεωρούμε τη φι­λοπατρία τόσο φυσική όσο την αγά­πη στους γονείς, τα παιδιά και τα α­δέρφια μας, απλά διαπιστώνουμε ό­τι υπάρχει ακόμη ελπίδα . Κάτω από τις στοιβάδες τις παρακμής, το κύτ­ταρο του Ελληνικού Τρόπου ακόμη ζει και αγωνίζεται. Περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙ­ΖΑ διαφωνούν με το μισελληνικό έ­κτρωμα των Πρεσπών, αλλά μην το πείτε στους βουλευτές του, που έ­καναν τις γλάστρες στα κατορθώμα­τα του Κοτζιά.
Όπου τους πετυχαίνω στις τηλε­μαχίες τους ρωτώ αυτούς που χειρο­κροτούσαν στους Ψαράδες τον μαϊ­μού Μακεντόνσκι, τον Ζάεφ, και τον Τσίπρα, ενώ προσπαθούσαν να υλο­ποιήσουν την πιο ξεφτιλισμένη από­φαση της πιο ντροπιαστικής Ολομέ­λειας του ΚΚΕ, που είχε λάβει χώ­ρα στο ίδιο μέρος, στο πλαίσιο μιας πολιτικής η οποία έκανε τον λαό να τους χαρίσει το προσβλητικό επίθε­το που τόσο τους
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πληρώ­νουν το χειροκρότημα με το οποίο προσκύνησαν
τον σοβινισμό των Σκοπίων ενο­χλούσε: «Εαμοβούλγαροι». Τους ρω­τώ: «Ήσουν περήφανος κάτω από την τέντα στους Ψαράδες να χειρο­κροτάς το προσκύνημα στον σκοπια­νό σοβινισμό; Θα είναι περήφανα τα παιδιά και τα εγγόνια σου; Γύρισες στο χωριό σου με το κεφάλι ψηλά;»
ΘΥΜΑΜΑΙ έναν από αυτούς, θρα­σύτατο ανακυκλωμένο πασόκο: έ­παθε τέτοιο κοκομπλόκο -κατακόκ­κινος-, που τώρα βάζει βέτο να μην είμαι στις εκπομπές που τον καλούν, λες και οι πρώην ψηφοφόροι του πε­ρίμεναν από μένα να μάθουν ότι ή­ταν εκεί, κάτω απότηντέντα, και χει­ροκροτούσε το ξεπούλημα του ονό­ματος της γης και της τιμής των αν­θρώπων που τον εξέλεξαν. Κυρ Αλέ­κο μου, και μόνος
σου να βγαίνεις κάθε μέρα, μό­νο στην τηλεόραση των Σκοπίων, θα φας τέτοιο φούμο στις εκλογές, που ο Καζαβού μπου και ο Μουσεβένι θα μοιάζουν με ξανθούς γαλανομάτη­δες από τα νησιά Λοφότεν.
Με τον Μπγιάλα έχουμε βρεθεί τηλεοπτικές συζητήσεις. Πιο συμπα­θής ως φυσιογνωμία από κάτι άλ­λους τύπους με βρόμικο μάτι, παλιό ΣΟΚ, που στα λόγια είχε λίγο πάτο -ωτική τσίπα -κάπου θα είχε διαβά­σει λίγο Χαραλαμπίδη-, αλλά «χώθη­κε αυτός στο όχημα της μνημονια­κης εξαρχειώτικης και λίγο κολώνα της Αριστεράς.
ΟΤΑΝ του επιτέθηκα και τον ρώ­τησα αν είναι περήφανος που ήταν και αν αυτά που έλεγε υπερασπιζό­μενος το κουρελόχαρτο τα λέει και στα καφενεία της εκλογικής περιφέ­ρεια: του, είπε μεν το «ποίημα» της κομματικής γραμμής, αλλά ένα νεύ­ρο, μια υποψία φιλοτιμίας τρεμόπαι­ξε πρόσωπο του. Σαν να άκουσα ψι­θυριστά την αντιπολίτευση που θα είχε ζήσει μέσα στον ίδιο του τον προσωπικά κύκλο. Υστερα από ένα κοφτό χάσμα, που προκάλεσε η α­λήθεια, είπε «ναι, τα λέω» κ.λπ. Ε, ε­κείνοι οι πιτσιρικάδες. που του έδω­σαν πίσω το πεντάευρο και του τρα­γούδησαν το «Μακεδονία ξακου­στή», του χάλασαν τη μόστρα περισ­σότερο από 1.000 τηλεμα-χίες. Και η οργίλη αντίδραση του δεν κρύβει παρά τη βαθιά ενσυναίσθησή του ό­τι τα παιδιά του τόπου του, οι ψηφο­φόροι του, έχουν δίκιο, πως ο λαό; είναι «απέναντι».
Και, φίλτατε Χρήστο Μπγιάλα, μη βαφτίζεις τον πατριωτισμό «ακροδε­ξιό» - ακολούθησε το φιλότιμο σου. που σίγουρα καταπιέζεται. Είναι κα­λύτερη πυξίδα αξιοπρέπειας από την κομματοσκυλίαση των σκυφτών συντρόφων σου...

* Ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης είναι Δικηγόρος των Αθηνών, αρθρογρά­φος της «δ», Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕ­ΞΙΑΣ neadexia.gr