ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Ο ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟΣ … Και ποιοι τον προφήτευσαν… Dr. Μαρία Ν. Μιχαηλίδου, τ. καθηγήτρια Β’βαθμιας Εκπαίδευσης
Από τη Γέννηση του Χριστού
Στο βάθος της ιστορίας, πολλά λέχθηκαν και γράφηκαν για τη γέννηση σπουδαίων προσωπικοτήτων που έφεραν κάτι καινούργιο στη διαμόρφωση των κοινωνιών πολλών εθνών ή εθνοτήτων σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, όπως λ.χ., ο Τσένγκις Χαν, ο Κεμάλ, ο Λένιν, ο Βούδδας, ο Κομφούκιος, ο Λάο Τσε, ο Μωάμεθ και άλλοι ιδρυτές εθνών και θρησκειών. Οι προσωπικότητες αυτές, πότε λειτούργησαν ως πολεμικοί αρχηγοί επί κεφαλής στρατών, πότε ως θεωρητικοί αναμορφωτές νέων πολιτικών συστημάτων, πότε ως φιλόσοφοι και πότε ως ειρηνικοί αναχωρητές. Κοινό χαρακτηριστικό τους ήταν ότι τα -ανθρώπινων διαστάσεων- κατορθώματα τους κινήθηκαν σε τροχιά ορισμένων ιστορικών νόμων, που εντυπωσίασαν για κάποιο χρόνο σε μικρότερη ή μεγαλύτερη κλίμακα και οδήγησαν μικρές ή μεγάλες κοινωνίες σε φάσεις προόδου, όταν είχαν ειρηνικό περιεχόμενο, ή παρακμής όταν επιβάλλονταν με πολέμους.
Σε τι όμως διαφέρει από όλους η γέννηση ενός βρέφους με γονείς σε διωγμό που βρίσκουν κατάλυμα σε ένα φτωχό στάβλο; Ποια η μεγάλη διαφορά μιας τέτοιας γέννησης από αυτήν των συγχρόνων Του ή των μεταγενεστέρων;
Σε γενικές γραμμές έχουμε πληροφορίες για όλους από γραπτά κείμενα. Η μεγάλη διαφορά έγκειται στο ότι η γέννηση του Χριστού προαναγγέλθηκε με άπειρες προφητείες. Οι προφητείες για την έλευση του Χριστού είναι διάσπαρτες και διατρέχουν όλες τις εποχές, δεν μπορούν να αμφισβητηθούν γιατί έχουν καταγραφεί σε κείμενα που παραδέχονται όλοι οι λαοί σε όλες τις βιβλιογραφίες:
Στην αρχαία ελληνική πραγματεία»: Ο Σωκράτης έλεγε στην απολογία του: «Ω Αθηναίοι, σ’ όλη σας τη ζωή θα κοιμάστε. Με καταδικάζετε σε θάνατο εμένα που κατάφερνα να σας ξυπνώ από τον ύπνο του σκοταδιού. Θα κοιμάστε μέχρι που να σας λυπηθεί ο Θεός και να στείλει σ’ εσάς εκείνον, που θα σας ξυπνήσει πραγματικά» (Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτη, 31 Α). Στο βιβλίο του «Νόμος και Επινομείς» ο Πλάτων προφητεύει: «Ο δίκαιος χωρίς να έχει
αδικήσει θα μαστιγωθεί, θα δαρθεί και τέλος θα σταυρωθεί» ενώ στην «Πολιτεία» περιέχεται μία προφητεία ισάξια μ’ αυτές των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης: «Θα απογυμνωθεί απ’ όλα εκτός της δικαιοσύνης, διότι ήταν εκ φύσεως αντίθετος στην ως τότε συμπεριφορά. .. θα δυσφημισθεί ...και ενώ θα είναι δίκαιος, θα θεωρείται άδικος για όλη του τη ζωή...θα μαστιγωθεί,...και από τις πολλές πληγές στο πρόσωπο του, θα κοκκινίσουν και θα φλογισθούν τα μάτια του και στα τελευταία του, αφού πάθει κάθε κακό θα καρφωθεί πάνω σε υψηλό ξύλο» (Β, V, 362). Ο Σόλων γράφει ότι «η άσαρκος Θεότης θα λάβει σάρκα και θα φέρει την απαλλαγή από τα πάθη ...θα κρεμασθεί υπό αγνώμονος λαού και όλα τα πάθη θεληματικά θα υποστεί.» Εντυπωσιακή είναι η προφητεία της Δελφικής Σίβυλλης στο έργο του Πλάτωνα «Φαιδρός» : «Του Αθανάτου (Θεού) τον μέγα υιό, πολυύμνητε, φανερώς εξυμνώ. Σε αυτόν που ο ύψιστος γονεύς θρόνο παρέδωσε... που γεννήθηκε, ως δισυπόστατος που ήταν, λόγω της σαρκός, που εμφανίσθηκε και λούστηκε στα ρεύματα του ποταμού Ιορδάνη». Η Σίβυλλη της Κυμαίας προφητεύει: «Στα έσχατα χρόνια αντάλλαξε με την γη (τον ουρανό) και αφού ήλθε άσημος από τους λαγόνες της παρθένου Μαρίας εξέπεμψε νέο φως.... ήλθε από τον ουρανό, ενδύθηκε θνητή μορφή,.. .γεννήθηκε ως παιδί, με παρθενικό τοκετό,.....μέγα θαύμα για τους θνητούς, αλλά καθόλου θαύμα για τον Θεό Πατέρα και τον Θεό Υιό. Όταν γεννιόταν το βρέφος, η γη ήταν γεμάτη χαρά, ο Ουράνιος θρόνος λαμπρύνθηκε και ο κόσμος ευφράνθηκε». Αυτό ακριβώς αναγνωρίζει και ο εκκλησιαστικός συγγραφέας Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (2ος αιώνας μ.Χ), ο οποίος στο έργο του δηλώνει απερίφραστα: «δεν είναι δυνατόν, να προαναγγελθεί σαφέστερα από τους Έλληνες ό Σωτήρας μας» (Στρωματείς, 5,13).
Στις Προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Στα Βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης οι προφήτες προαναγγέλλουν με ακρίβεια σε πολλές προφητείες (σύνολο 332) τον ερχομό του Χριστού καθώς και πολλά γεγονότα της επίγειας ζωής Του στη γη. Τα γραπτά κείμενα των προφητών δεν αμφισβητούνται πλέον καθόλου από τους ερευνητές. Ενδεικτικά αναφέρουμε την
πιο γνωστή σε όλους προφητεία του Ησαΐα (κεφ.7,14): «Ακούστε τώρα Οίκος του Δαυίδ... ο Κύριος θα σας δώσει σημάδι: Προσέξτε, η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και θα ονομαστεί Εμμανουήλ», και σε άλλη αναφορά λέει: «Όλοι από τη Σεβά θα έρθουν, χρυσάφι και λίβανο θα φέρουν και θα ευαγγελίζονται τους επαίνους του Κυρίου» (Ησαΐας 60), ενώ στα κεφ. 52 και 53 αναφέρεται και ο σκοπός της έλευσης του κυρίου στη γη. Άλλοι, όπως ο Μιχαίας, ο Μαλαχίας, ο Δανιήλ, ο Δαυίδ, λένε ότι ο Θεός θα στείλει τον αγγελιοφόρο του για να προετοιμάσει το δρόμο: Θα είναι μια φωνή, που θα ακουστεί στην έρημο που θα καλεί να ετοιμάσουν την οδό του Κυρίου, να κάνουν ίσιους τους δρόμους του Θεού. Οι προφητείες όλες βασίζονται σε ευρήματα, χειρόγραφα, περγαμηνές που βρέθηκαν στο Ισραήλ και συμπίπτουν με τα βιβλία που χρησιμοποιούνται από τους σημερινούς Χριστιανούς και Εβραίους καθώς έμειναν αμετάβλητα εδώ και 2000 χρόνια «. Οι αναφορές από την Παλαιά Διαθήκη ενσωματώθηκαν στην Καινή Διαθήκη με τα ευαγγέλια και τις επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου και διευκολύνουν την κατανόηση όλων των γεγονότων. Έτσι συνδέεται ο Αναμενόμενος (προφητείες για την γέννηση του Χριστού) με τα βιωματικά γεγονότα της ζωής και της Ανάστασης Του, που και αυτά έχουν εξαγγελθεί στις πρό-Χριστού αναφορές. Με τον τρόπο αυτό όλες οι πληροφορίες του ιστορικού γεγονότος της Γέννησης, μας είναι απόλυτα προσιτό και κατανοητό και αποτρέπει τις αμφιβολίες που διασπείρουν οι διάφορες αιρέσεις.
Τα κείμενα της Αγίας Γραφής όμως και αυτά των οι Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας είναι οι δίοδοι μέσα από τις οποίες μπορούμε, αν ανοίξουμε διάπλατα τα παράθυρα της ψυχής μας, να μπούμε μαζί με τους Μάγους και τους βοσκούς στο ταπεινό λίκνο του Θεανθρώπου να γεμίσουμε από αισθήματα χαράς και ευγνωμοσύνης για την έλευση Του στον κόσμο μας και ν α αφήσουμε στα πόδια Του τη συναίσθηση των ελλείψεων και των αδυναμιών μας για τις οποίες έδωσε και τη ζωή Του στο σταυρό του μαρτυρίου.
(Από το περιοδικό Κοινωνικές Τομές Εκπαιδευτηρίων «Απόστολος Παύλος» Κορίνθου τεύχος 84)
Αφήστε ένα σχόλιο