ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ / ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ : ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ

Του Ιωάννη Ασλανίδη *

Λένε οι Ειδικοί; “Εξωτερι­κή πολιτική, χωρίς ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, είναι σαν να έχετε μία ορχήστρα χω­ρίς μουσικά όργανα” 
Πρέπει να γνωρίζουμε ό­τι, βασικό στοιχείο εκτελέ­σεως της Αποστολής στις Έ­νοπλες Δυνάμεις, αποτελεί η διατήρηση του ηθικού του Στρατεύματος. Δυστυχώς, η κομματική επέμβαση για καθαρά ψηφοθηρικούς λό­γους δεν άφησε, ούτε αυτό τον χώρο χωρίς να επέμβει, προσβάλλοντας κέραια το ηθικό του Στρατεύματος. Εί­ναι γνωστή και είναι γνωστά τ’ αποτελέσματα της μέ­χρι σήμερα αθλίας κομματι­κής επέμβασης, να μην μεί­νει τίποτε όρθιο, τα Στελέχη όμως με υπέρμετρες προ­σπάθειες, προσπάθησαν να κρατήσουν και παρά το γε­νικό κλίμα, τις Ένοπλες Δυ­νάμεις όρθιες και άξιες της εμπιστοσύνης του Ελληνι­κού Λαού. 
Αυτές λοιπόν οι μέχρι σή­μερα καταστροφικές κομμα­τικές επεμβάσεις στις Ένο­πλες Δυνάμεις, που εξυπη­ρετούσαν δια των Ενόπλων Δυνάμεων, τα πελατειακά συμφέροντα των οπαδών, με μοναδικό σκοπό την ψη­φοθηρία, εδημιούργησαν α­νυπέρβλητα προβλήματα στις Ένοπλες Δυνάμεις και κατ’ επέκταση στην Αποστο­λή αυτών, όπως: 
Πρώτον: Η μείωση της θητείας, σε όρια επικίνδυνα για την χώρα μας σε συσχε­τισμό και με την υπογεννη­τικότητα του Ελληνικού Λα­ού και την έξοδο των νέων μας στο εξωτερικό και παρά τις αντιρρήσεις των εν ενερ­γεία και αποστρατεία Στρατι­ωτικών, δημιούργησε τερά­στια προβλήματα στην εκ­παίδευση των κληρωτών, με αποτέλεσμα ανεκπαίδευτη την μελλοντική εφεδρεία. 
Δεύτερον: Οι πελατεια­κές κομματικές επεμβάσεις για ευνοϊκές μεταθέσεις, φέρνουν πολλές φορές σε δύσκολη θέση, από απόψε­ως χριστής Διοικήσεως την Στρατιωτική Ηγεσία. 
Τρίτον: Οι ψηφισθέντες διάφοροι φωτογραφικοί Νό­μοι για αποφυγή στράτευ­σης ή θητείας υπό προϋπο­θέσεις και επέμβαση στις μεταθέσεις, καθρέπτιζαν Το ανύπαρκτο κράτος της ισο­πολιτείας και ισονομίας στο μεγαλείο. 
Τέταρτον: Η αποστρατεί­α στο εγγύς παρελθόν, “Εν μία νυκτί” ολόκληρης της Η­γεσίας των Ενόπλων Δυνά­μεων, έπεισε και τον τελευ­ταίο Έλληνα ότι, η πολιτική ηγεσία της χώρας μας, δεν ενδιαφέρεται για την εθνική άμυνα της χώρας. 
Το θλιβερό είναι, ότι ενώ γίνεται προσπάθεια σήμερα, παρά τα τεράστια προβλή­ματα που αντιμετωπίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις από την οικονομική Κρίση της χώ­ρας, να συγκολληθούν τα σπασμένα κομμάτια του Η­θικού των Ενόπλων Δυνά­μεων, δυστυχώς συνεχίζεται και σήμερα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε χαμηλότερη κλίμακα η κομματική επέμ­βαση. Και! να σκεφθεί κα­νείς ότι οι γείτονές μας, από ότι πληροφορούμεθα κατα­σκευάζουν Αεροπλανοφόρο και έχουν σήμερα σε εξέλι­ξη 80 προγράμματα ανάπτυ­ξης και ενίσχυσης των Ενό­πλων Δυνάμεών των. 
Υπομονετικά περιμένει ο Στρατός να έλθει κάποτε στην πολιτική Ηγεσία των Ε­νόπλων Δυνάμεων, ο πολι­τικός εκείνος που θα δώσει τέλος στην ντροπή και άνι­ση αυτή μεταχείριση, που προσβάλλει βάναυσα τον άνθρωπο και τους θεσμούς. 
Οι Ένοπλες Δυνάμεις σή­μερα, έχουν παύσει προ πολλού ν’ αποτελούν μη­χανισμό επιρροής υπέρ συ­γκεκριμένου πολιτικού χώ­ρου. Επίσης, σήμερα ο Στρα­τός δεν έχει καμία σχέση α­πό πολιτικής πλευράς, με τον Στρατό του προηγουμέ­νου αιώνα, ο οποίος με σει­ρά πραξικοπημάτων διαμόρ­φωνε το σκηνικό της πολιτι­κής στη χώρα μας. 
Ο κύκλος αυτός που άρχισε με την επανά­σταση του 1909, δικαιωθεί­σα από την ιστορική συνέ­χεια, έκλεισε με την 21η Α­πριλίου του 1967, οι επεμ­βάσεις του Στρατού έκλει­σαν οριστικά και φυσιολογι­κά, διότι ήταν απόρροια του Εθνικού Διχασμού. Είναι ο­ριστική πλέον η επικράτηση στην Ελλάδα της Δημοκρα­τίας παρά τα προβλήματά των Δημοκρατικών θεσμών, είναι πλέον αδιαμφισβήτη­το γεγονός και όλα πλέον τα θέματα της χώρας πρέπει να λύνονται δια της πολιτι­κής συνεργασίας των Κομ­μάτων. 
Εκείνο όμως που είναι α­πορίας άξιον είναι, ενώ τα κόμματα έχουν συμπεριλά­βει στις τάξεις των σχεδόν από όλες τις κοινωνικές ο­μάδες άτομα, είναι ελάχι­στοι οι συμμετέχοντες σ’ αυτά Στρατιωτικοί, παρά την παιδεία των στην συμπερι­φορά προς τον συνάνθρω­πο, την διαχείριση ανθρωπί­νου δυναμικού και εμπειρία στην οργάνωση. 
Όπως γνωρίζουμε όλοι, η εκτίμηση και η εμπιστοσύ­νη του Ελληνικού λαού στο πρόσωπο του αξιωματικού, κατέχει την πρώτη θέση. Ο Αξιωματικός λόγω του επί 35-40 χρόνια λειτουργήμα­τος του,τον γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες, χαρακτηρίζεται για την αγάπη προς τον συ­νάνθρωπο, μετριοπάθεια, υ­πευθυνότητα, εντιμότητα και ψυχραιμία. 
Το Οξύμωρον στην προκειμένη περίπτωση εί­ναι, παρ’ όλο ότι διαθέτουν οι Στρατιωτικοί τα παραπά­νω αξιοπρόσεκτα χαρακτη­ριστικά, δεν υπάρχουν από τα κόμματα παρόμοιες τι­μητικές προτάσεις ή ακόμη συμμετοχής ε.α. Στρατιωτι­κών σε ψηφοδέλτια. 
Αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη εξηγείται: Επει­δή μια μερίδα νέων και μη ανθρώπων εισέρχεται σήμε­ρα στην πολιτική κονίστρα της χώρας μας με βασικό κριτήριο την επαγγελματι­κή αποκατάσταση, ενώ ένας ε.α. Στρατιωτικός εντάσσε­ται στην κατηγορία των πο­λιτικών οι οποίοι καλούνται αποκλειστικά για να προ­σφέρουν. 
Ο Συνδυασμός των δύ­ο αυτών κατηγοριών, όπως λέει ο Ελληνικός λαός ίσως «χαλάει την Σούπα». 
Δηλαδή οι πολιτικοί της προσφοράς, δεν μπορούν ν’ ανεχθούν την διαμορφω­θείσα στην χώρα μας πολιτι­κή νοοτροπία, της μισής α­λήθειας και του κομματικού κόστους. 
Παρ’ όλα αυτά, εσάς τους Αξιωματικούς σας συγχαίρω που προτΙμήσατε το Στρα­τιωτικό Λειτούργημα. Αυ­τό δεν ζητάει ν’απαρνηθήτε την ελευθερία σας, περιλαμ­βάνει κακές ημέρες, πικρές ώρες,κάποτε και χρόνια θλί­ψεως. Αλλά! Σε αντάλλαγμα θα σας δώσει την σταθερή αυτή και συγκλονιστική πε­ριπέτεια, όπου αναμιγνύο­νται η Διοίκηση, η δράση, ο κίνδυνος και η αγάπη των υ­φισταμένων σου, ακόμη και μετά την αποστρατεία σου. 
Θα σας παράσχει ακό­μη την τιμή της οριμότη­τος, την ελπίδα των μεγά­λων πράξεων και το όνειρο της δόξας κάτω από την Ελ­ληνική Σημαία. 
Τέλος! Τα δάκρυα της τε­λευταίας ημέρας της Σταδι­οδρομίας σου. 

Αντ/γος ε. α. 

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης 

Επίτιμος Διοικητής  της Σ. Σ. Ε.