ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Το Πολιτικό πρόβλημα της Ελλάδος…

Του Αντ/γου ε.α. Ιωάννη Μ. Ασλανόιδη  *

Όσο και αν μας φαίνεται αδικαιολόγητο, δυστυχώς για την Ελληνική πολιτική πραγματικότητα είναι γεγονός ότι, ακόμη και για την τρομοκρατία στη χώρα μας, φέρει μεγάλη ευθύνη η πολιτική μας νοοτροπία. 

-Στον πολιτικό μας χώρο, σε μία Δημοκρατική υποτίθεται Χώρα καμία αντιπολίτευση της χώρας μέχρι χθες ακόμη, ουδέποτε είχαν συγχαρεί δημοσίως την όποια Κυβέρνηση, έστω βρε αδελφέ για ένα θέμα, ακόμη και όταν αυτό ήταν πρόταση αντιπολίτευσης· ενώ βλέπουμε σε άλλη χώρα να βγαίνει ο πρόεδρος κόμματος που έχασε τις εκλογές· αφού συγχαίρει τον πολιτικά αντίπαλο και απευθυνόμενος στους ψηφοφόρους να τους λέει: «… από σήμερα πρόεδρος της χώρας είναι ο τάδε, εμείς οφείλουμε να τον βοηθήσουμε στο έργο του».[Η.Π.Α.]

Σε άλλη χώρα, που δεν πέτυχε σε εκλογές ένα κόμμα ν’ αποκτήσει αυτοδυναμία για την δημιουργία Κυβέρνησης, αποφασίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα, παραβλέποντας τις όποιες διαφορές έχουν, να συγκροτήσουν Κυβέρνηση, με μοναδικό στόχο, να μην μείνει ακυβέρνητη η χώρα.[ΓΕΡΜΑΝΙΑ]

Αντιθέτως, εδώ στην Ελλάδα, οι πολιτικοί μας, όχι παρόμοιες πράξεις να κάνουν δεν μπορούσαν, αλλά  δεν ήσαν εις θέση ούτε να συνεννοηθούν μεταξύ των για βασικά θέματα, που συγκλόνιζαν και συγκλονίζουν την Ελλάδα συθέμελα(Εθνικά,Παιδεία,Οικονομία,Υπογεννητικότητα,Ανεργία,Ανασφάλεια, τρομοκρατία κλπ. ) 

Είναι αλήθεια ότι, ακόμη και η τρομοκρατία δεν γεννιέται στα Εξάρχεια, ούτε από την ανεργία, μα ούτε γεννιέται από την μείωση του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Μήτρα και ομφάλιος λώρος είναι η απουσία υπεύθυνου και ουσιαστικού Πολιτικού λόγου, που να προδίδει πόνο και ενδιαφέρον, για τον Ελληνικό λαό και προ παντός γι’ αυτούς που έχουν ανάγκη. Να είναι λόγος πολιτικός με ανιδιοτέλεια για την κοινωνική συνοχή, για την παιδεία, για τα εθνικά μας θέματα, για την Υγεία και για την Ασφάλεια κλπ.

Ο Γενικευμένος εφιάλτης τρόμου δεν τιθασεύεται σε μία Δημοκρατία με «μέτρα καταστολής», αυτά υπάρχουν. Μη δημιουργούμε εσωτερικά μέτωπα στην Πατρίδα μας, με μία μειοψηφία νέων, στην οποία επικρατεί η αλογία και το μίσος και προς των εαυτών των ακόμη. Στην Δημοκρατία πρέπει να μάθουμε να πείθουμε τον πολίτη να σέβεται τους νόμους και πρέπει αυτή να στηρίζεται σε τρία βάθρα, στην Διοίκηση δια του παραδείγματος, στη  δικαιοσύνη και τα όπλα, για να μπορεί να διαπαιδαγωγεί τον λαό σωστά και  να υπερασπίζεται την Ελευθερία και τους θεσμούς της, από τους εχθρούς της Πατρίδος.

-Δυστυχώς απ’ ότι ξέρουμε στο παρελθόν  δεν υπήρχε περιθώριο να ιδεολογικοποιηθούν οι αντιπαλότητες των Κομμάτων. Τα μεν κόμματα εξουσίας ήσαν πολυσυλλεκτικά και δεν ήσαν σε θέση να πάρουν και να εφαρμόσουν τις αναγκαίες αποφάσεις των, διότι ο εχθρός της αντίδρασης  ήταν μέσα στην Βουλή.  Τα δε λοιπά κόμματα αναμηρύκαζαν, χιλιοφθαρμένα στερεότυπα για τους αφελείς των κομματικών οπαδών των

  Στις εκλογές αυτές, από την αρίστη Δημοκρατική αλλαγή του ενός κόμματος από το άλλο στην εξουσία, από τις εναλλαγές των Υπουργών στα Υπουργεία και ακόμη από τις ομιλίες των Αρχηγών κομμάτων και των Αρχηγών παραδίδων και παραλαμβάνων Πρωθυπουργός, κατά την συνεδρίαση στην Βουλή για ψήφο εμπιστοσύνης στην νέα Κυβέρνηση, έδωσε μία ελπίδα ότι, κάτι άρχισε ν’ αλλάζει στην πολιτική νοοτροπία των νέων μας πολιτικών.   Βέβαια! Υπάρχει και μία διαδικασία κατά την πρώτη συνεδρίαση της Βουλής για ψήφο εμπιστοσύνης , που χρειάζεται πολιτική αναθεώρηση. Και! εξηγούμαι: Όλα τα κόμματα διαλαλούν για το καλό του Ελληνικού Λαού, της εργατιάς των πτωχών Ελλήνων κλπ. Ο λαός αυτός, που ενδιαφέρονται όλοι στην πλειοψηφία του, αποφάσισε γι’ αυτή την τετραετία, η Κυβέρνηση να γίνει από την Νέα Δημοκρατία. Τότε! αυτά τα κόμματα γιατί αρνούνται την ψήφο εμπιστοσύνης, στην επιθυμία του Ελληνικού Λαού; θα πει κάποιος έτσι συνηθίζεται, αυτό είναι λογική; Όχι! Κύριοι...

  Είναι γεγονός ότι κάθε ρεαλιστικός προβληματισμός, οφείλει σήμερα να ξεκινάει, από το δεδομένο ότι το πολιτικό μας σύστημα είναι αναχρονιστικό και έχει καταρρεύσει. Και! Ελπίδα θα αρχίσει να γεννιέται όταν αυτά αναθεωρήσουν τις αρχές λειτουργίας των, με πρώτα το συμφέρον της Ελλάδας και μετά όλα τ’ άλλα. Όπως! Διάλογος επιπέδου που αρμόζει στο χώρο, προτάσεις τεκμηριωμένες, σεβασμός στους ομιλητές και ουδέποτε υβριστικές εκφράσεις προς οιονδήποτε.

Υπ’ όψιν ότι, μένουν στην ιστορία ευφήμως οι ασκούντες  διαχρονικά την εξουσία με ήθος, ενώ στιγματίζεται στους αιώνες η μνήμη των διεφθαρμένων, αυτό θα πρέπει να παραδειγματίζει, τους εκάστοτε ασκούντες την εξουσία.         -  -Η Αρχαία Ελλάδα παρήκμασε, καταστράφηκε και υποδουλώθηκε στους Ρωμαίους, λόγω διαφθοράς. Διότι όπως γράφει ο Πολύβιος(“Πολυβίου Ιστορίαι”, κεφ.34,7-8), “Ήδη γαρ κατά την Ελλάδα της δωροδοκίας επιπολαζούσης και μηδένα μηδέν δωρεάν πράττειν...”

Τέλος! Όπως μας λέει ο Αξιότιμος κ. Μαυρίδης Αθανάσιος, η συναίνεση δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνούν όλοι σε όλα. Ούτε ότι μοιράζουν μεταξύ των υπουργεία. Τα πολιτικά κόμματα οφείλουν, να έχουν τις αρχές και τις αξίες των και αυτές να είναι διακριτές. Έτσι λειτουργεί καλύτερα η Δημοκρατία. Από την άλλη πλευρά όμως, η πολιτική υπάρχει για να εξυπηρετεί την χώρα και τους πολίτες της. Σε  διαφορετική περίπτωση χάνεται η ουσία του πράγματος. Αν οι πολιτικοί δεν μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών, τότε χάνεται η χρησιμότητα των.

Επειδή η τελευταία εικόνα των Πολιτικών μας, δημιουργεί ελπίδα για το μέλλων, ας ευχηθούμε στα δύσκολα αυτά χρόνια ιδεολογικής, κοινωνικής και πνευματικής δοκιμασίας της ανθρωπότητος, να έλθει  η γενιά εκείνη των καταξιωμένων Ελλήνων πολιτικών, που θα απαλλάξει τους Έλληνες από την κατάρα της διχόνοιας, να δογματίσει τα πολλά ΕΓΩ σε ΕΜΕΙΣ και να κάμει το δένδρο της Δημοκρατίας μας να παραμείνει παντοτινά Αειθαλές και Ζείδωρο.

*Ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης είναι Αντιστράτηγος ε.α., Επίτιμος Διοικητής της Σ. Σ. Ευελπίδων από τη Δράμα διαμένων στην Αθήνα.

ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΤΑ 18 ΧΡΟΝΙΑ…

Του Αντ/γου ε.α. Ιωάννη Μ. Ασλανίδη *

            Γράφθηκε στον τύπο παλαιότερα ότι, «οι Σκέψεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας για την στράτευση των νέων στα 18 χρόνια είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθούν». Και! Τούτο, διότι το μέγα κόστος μιας τέτοιας ρύθμισης, δεν είναι τόσο οι νέοι, όσο οι Μητέρες. Βέβαια! Εγώ προσωπικά διαφωνώ, για την επισήμανση αυτή για τις Μητέρες.

            Στις σκέψεις αυτές του Υπουργού και στην κατηγορηματική θέση της εφημερίδος, έχω να επισημάνω παρακάτω τρεις βασικές παραμέτρους του όλου θέματος:

            Πρώτον: Προσωπικά συμφωνώ απόλυτα με τις σκέψεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. Διότι! ο νέος  σήμερα, όπως λέει ο λαός ωριμάζει νωρίτερα, δεν έχει εμπλακεί, σχεδόν στο σύνολο σε επαγγελματική εργασία βιοπορισμού ή απαιτήσεων σπουδών. Επιπλέον, είναι βέβαιο ότι θα βοηθήσει ο νόμος αυτός τα μέγιστα στην άκρως αναγκαιούσα οροφή των Ενόπλων Δυνάμεων, μόνο όμως όταν εφαρμοσθεί προς πάσα κατεύθυνση χωρίς εξαιρέσεις. Εκεί! όμως που η προσφορά θα είναι ουσιαστική, από την ψήφιση ενός τέτοιου νόμου θα είναι η Ελληνική κοινωνία. Διότι ο νέος προτού εισέλθει στον αγώνα της ζωής του, σπουδάζοντας ή με την είσοδό του απ’ ευθείας εις την βιοποριστική του εργασία, θα έχει υποστεί την λίαν ευεργετική αυτή και η ουσιαστική Στρατιωτική Παιδεία, η οποία το ολοκληρώνει σαν άτομο. Έτσι τελείως διαφορετικά πλέον θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα της κοινωνίας, ως ολοκληρωμένο και υπεύθυνο άτομο.

            Σας υπενθυμίζω τι! επικρατούσε παλαιά στις παραδοσιακές ελληνικές οικογένειες. Αλλοίμονο στον νέο που δεν εγένετο δεκτός στο Στράτευμα και ως εκ τούτου δεν υπηρετούσε την θητεία του, ήτο γεγονός ότι δεν μπορούσε στην προκειμένη περίπτωση να βρει, ούτε κορίτσι να παντρευτεί.

            Δεύτερον: Πιστεύω και σήμερα υπάρχουν Σουλιώτισσες, θα σας αφηγηθώ μια ιστορία από την προσωπική μου εμπειρία. Ήμουν Διοικητής στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ). Ένα πρωινό αναφέρει ο Διοικητής κάποιου λόχου ένα στρατιώτη, ο οποίος δεν επιθυμούσε να υπηρετήσει στις Καταδρομές (ΛΟΚ), με αιτιολογικό ότι δεν μπορεί ν’ ανταπεξέλθει στην δύσκολη εκπαίδευση. Επειδή οι καταδρομείς είναι εθελοντικό τμήμα του Στρατού μας, δέχθηκα την πρόταση του Λοχαγού και διέταξα να ετοιμασθούν τα χαρτιά του για να αποδοθεί εκτός Καταδρομών.

            Την επομένη ημέρα, με παίρνει στο τηλέφωνο η μητέρα του περί ου ο λόγος Στρατιώτη και μου λέει επί λέξει: «Κ.  Διοικητά πληροφορήθηκα ότι ο υιός μου ζήτησε να φύγει από τις Καταδρομές. Πέστε του, σας παρακαλώ πολύ να παραμείνει στο Κέντρο, διότι θα κατέβω κάτω και έτσι όπως είναι ψηλός θα τον κοντύνω ένα μέτρο και όχι μόνον αυτόν και ο άλλος γιος μου, που κατατάχτηκε στην Άρτα, ζήτησα από τον Υπουργό και το ενέκρινε να έλθει κι’ αυτός στις Καταδρομές». Εγώ! κυριολεκτικά έμεινα άναυδος, μπόρεσα όμως να της πω: «Κυρία μου, δεν έρχεσθε εσείς να υπηρετήσετε στις Καταδρομές».

     -Τριτον: Εδώ,θα ήθελα να εκφράσω,πολύ περιληπτικά την άποψη μου, για την ευεργετική αξία των νέων μας στα 18, για τους ιδίους τους Νέους μας, την Κοινωνία και για την αμυντική δυνατότητα της Πατρίδος μας διαχρονικά. Βέβαια! Σε συνδυασμό αυτή, με αύξηση της θητείας όλων μηδενός εξαιρουμένου, η ευεργετική αξία θα είναι ανεκτίμητη.

       α. Για τους Νέους μας.

       -Εφ’ όσον αποφάσισε η πολιτεία ότι σήμερα ο Νέος, έχει την δυνατότητα και την ικανότητα να ψηφίζει στα 17 του χρόνια, άρα έχει και την βιολογική του δυνατότητα, να υπηρετεί την θητεία του στα18. Εισερχόμενος στο στράτευμα προτού μπει στον αγώνα της ζωής(Σπουδές, εργασία κλπ), θ’ αποκτήσει μια ανεκτίμητη εμπειρία εκπαίδευσης, πειθαρχίας, ποιότητες ανθρώπων, αυτοσυντήρησης κλπ. Ώστε! Με τα εφόδια αυτά πολύ πιο εύκολα, θ’ αντιμετωπίζει τον αγώνα της ζωής, σε όποιο μετερίζι της ζωής αποφασίσει.

          β. Την Ελληνική Κοινωνία.

           Πιστεύω απόλυτα ότι, με την Στράτευση στα 18, θα παρουσιασθεί μία αισθητή μείωση της παρεμβατικότητας των Νέων μας, που είναι σήμερα  σοβαρό πρόβλημα για την κοινωνία μας.

          γ. Την Αμυντική δυνατότητα της Πατρίδος μας διαχρονικά.

             Μία τέτοια ενέργεια θ’ αυξήσει την επάνδρωση των Μονάδων Εκστρατείας, με αποτέλεσμα την ουσιαστική εκπαίδευση στα της Μάχης, την ύπαρξη εφεδρείας εκπαιδευμένης που είναι και το ζητούμενο, με αποτέλεσμα την εξασφάλιση της εκτελέσεως της αποστολής των, οι Ένοπλες Δυνάμεις.       -Όμως! Βασική υποχρέωση είναι, για να επιτευχθεί αυτή η ευεργετική πολλαπλή προσφορά της θητείας θα πρέπει, ο Διοικητής και οι Αξιωματικοί των Στρατιωτικών Μονάδων, να πιστεύουν ότι, αυτοί είναι ο πατέρας, η μητέρα και ο εκπαιδευτής των παιδιών αυτών, που η μητέρες των, τους παρέδωσαν, άνευ όρων στην πύλη του Στρατοπέδου. Από την στιγμή εκείνη, ο Διοικητής με τους Αξιωματικούς του, καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας των πρέπει να φροντίζει, για την καλή υγεία των, σωματική και ψυχική, την διαμονή τους, την σίτιση τους, την ψυχαγωγία τους και την σκληρή Στρατιωτική εκπαίδευση τους. Για να τους καταστήσει άξιους υπερασπιστές της Πατρίδος και άξια μέλη της κοινωνίας μας. Τέλος! να τους παραδώσει, μετά την θητεία των, στις οικογένειες των αν όχι καλύτερους, τουλάχιστον όπως τους παρέλαβε. 

«Οι αληθείς δρόμοι του ηθικού, της πειθαρχίας και των αξιών, δεν εξασφαλίζονται με τις αλυσίδες του δεσμοφύλακα ούτε και με τον πέλεκυ του δημίου, αλλά με το παράδειγμα και την φροντίδα του ηγήτορα».

(ΦΩΣΚΟΛΟΣ Υπεράσπιση του Λοχία Αρμάνι)

     -Τέλος! Μία Κυβέρνηση, η οποία παραμελεί το Στράτευμα της υπό οιανδήποτε δικαιολογία, είναι ένοχος ενώπιον των μετέπειτα γενεών, διότι προετοιμάζει την ταπείνωση της χώρας.(ΙΟΜΙΝΙ)

*Ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης είναι Αντιστράτηγος ε.α., Επίτιμος Διοικητής της Σ. Σ. Ευελπίδων από τη Δράμα διαμένων στην Αθήνα.