ΤΟ ΔΙΑΡΚΕΣ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ φ. 1674

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Η ΑΡΧΑΙΑ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΑΤΗ

 «Η Ελληνική γλώσσα έχει πλείστους τρόπους να θωπεύει την ακοήν

και να γοητεύει τα πνεύματα». (ΟΜΗΡΟΣ)


      -Από τους αρχαιοτάτους εκείνους χρόνους,

 οι Έλληνες διηρημένοι σε διάφορες πολιτείες, 

διαμορφώνουν πρώτα την γλώσσα των.

      -Από τις διαλέκτους των διαφόρων Ελληνικών φύλων, εγεννήθη η Εθνική γλώσσα των Ελλήνων και η κοινότης θρησκείας και γλώσσας εδημιούργησαν το Έθνος των Ελλήνων με τον ανά τους αιώνες λαμπρό πολιτισμό. Η Ελληνική είναι η μόνη γλώσσα στον Κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 6.000 τουλάχιστον συναπτά έτη όσα μέχρι σήμερα η αρχαιολογική σκαπάνη ανέδειξε. Σήμερα μπορεί ακόμη κάποιοι να διαφωνούν και να επιμένουν ότι, τ’ αρχαία και τα νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, κάτι τέτοιο βέβαια  σήμερα είναι τελείως αναληθές. -Ας ασχοληθούμε παρακάτω, έστω στοιχειωδώς, με το θέμα αυτό  , δια του λόγου το αληθές

    -ΠΡΩΤΟΝ: Παρ’ όλο που πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Οι περισσότερες διατηρήθηκαν ατόφιες όπως: Άνδρα, πολύπλοκο, άνθρωπος, πολλών, πόλεμος, άρμα, φάλανξ, ξίφος, θώραξ κ.λπ., χιλιάδες λέξεις μπορούμε ν’ αριθμήσουμε εδώ. Και! άλλες Ομηρικές λέξεις έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων των. Μπορεί σήμερα να λέμε «Νερό» αντί «ύδωρ», αλλά η ομηρική λέξη έχει παραμείνει διά των παραγώγων της, όπως υδροφόρα, υδραγωγείο, αφυδάτωση κ.λπ. Μπορεί σήμερα να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα «δέρκω» (βλέπω), αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη, οξυδερκής. Μπορεί επίσης να μη χρησιμοποιούμε την λέξη «αυδή» (φωνή), χρησιμοποιούμε όμως την λέξη «άναυδος». Τα παραδείγματα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εδώ είναι ασφαλώς αμέτρητα.

    -ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Υπολογίζοντας έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ. νομίζω έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φθάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «Ροδοδάκτυλος» (ρόδινα δάκτυλα), «λευκώλενος» (άσπρα μπράτσα – επίθετο της θεάς Ήρας), «ωκύμορος» (προώρως αποθνήσκων), κ.λπ.;

-        Ο Πλούταρχος (βιογράφος-φιλόσοφος εκ Βοιωτίας, 46-120 μ.Χ) στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος (Βασιλεύς και Στρατηγός της Σπάρτης 444-369 π.Χ.) ανακάλυψε στην Αλίαρτο της Βοιωτίας τον τάφο της Αλκμήνης, της Μητέρας του Ηρακλή, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «Πίνακα Χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια…».

Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία».

      -ΤΡΙΤΟΝ: Ασφαλώς! δεν στέκεται με την λογική, «από το πουθενά» να εμφανισθεί ένας Όμηρος και να γράφει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα. Είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρξε γλώσσα με γραφή υψηλού επιπέδου.

-        Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίο και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών τα ονόματα των οποίων έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικτος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα πολλών έργων των (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δαναΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις κ.ά.).

-        Δυστυχώς! Δεν έχουν διασωθεί τα ίδια τα κείμενα τους.

  -ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Επειδή μπορεί κάποιος δυστυχώς σήμερα, διαβάζοντας αφ’ ενός την ελληνική εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς» και αφ’ ετέρου διάφορα προπαγανδιστικά δημοσιεύματα, να μας πει ότι το Ελληνικό Αλφάβητο είναι Φοινικικής προελεύσεως. Γι’ αυτήν την άποψη μπορούμε σήμερα κατηγορηματικά να πούμε ότι πρόκειται για μια χονδροειδή ιστορική απάτη.

    Οι Αρχαιολογικές ανασκαφές που έλαβαν χώρα κατά καιρούς στον Ελλαδικό χώρο, δίδουν τεκμηριωμένα την χαριστική βολή στην Ιστορική απάτη ότι η Ελληνική γραφή προέρχεται από την Φοινικική διότι αποδεικνύεται ότι, οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων έγραφαν όχι μόνο τις συλλαβικές Γραμμική Α και Γραμμική Β γραφές τους, αλλά και ένα είδος γραφής πανομοιότυπης με εκείνη του σημερινού Αλφαβήτου, εδώ και 6.000 π.Χ.

   .Στο Δισπηλιό Καστοριάς, ο Καθηγητής κ. Γεώργιος Χουρμουζιάδης ανέσυρε από την λίμνη, μεταξύ πολλών άλλων «Επιγραφή Πινακίδα», με γράμματα πανομοιότυπα με τα σημερινά, η οποία χαρακτηρίσθηκε, η πρώτη γραφή του κόσμου, αφού χρονολογείται από τον Δημόκριτο, βάσει της μεθόδου του «Άνθρακα 14» με απόλυτη ακρίβεια στο 5.250 π.Χ.

     .Η θεωρία ότι το Αλφάβητο είναι εφεύρεση των Φοινίκων συντηρήθηκε εκτός των άλλων, με το επιχείρημα ότι ορισμένα σύμβολα της φοινικικής γραφής μοιάζουν με τα αλφαβητικά γράμματα. Το επιχείρημα αυτό φαινόταν ισχυρό μέχρι προ 100 ετών περίπου, όταν οι γλωσσολόγοι και οι ιστορικοί ισχυρίζονταν ακόμη ότι οι Έλληνες δεν γνώριζαν γραφή προ του 800 π.Χ. Ο ισχυρισμός αυτός διατηρήθηκε μέχρις ότου το 1900 μ..Χ. ο Αρθούρος Έβανς ανέσκαψε την Ελληνική Μινωική Κρήτη και ανακάλυψε τις Ελληνικές Γραμμικές Γραφές, των οποίων σύμβολα ήταν ως σχήματα, πανομοιότυπα προς τα 17 τουλάχιστον εκ των 24 γραμμάτων του σημερινού Ελληνικού Αλφαβήτου.

      .Πρώτος είναι ο ΕΒΑΝΣ ο οποίος στο έργο του Scripta Minoa απεκάλυψε την ιστορική αυτή απάτη, ότι δηλαδή οι Έλληνες έλαβαν την γραφή από τους Φοίνικες και διατύπωσε την επιστημονική του άποψη ότι μάλλον το αντίθετο συνέβη. Καθ’ όσον οι Φοίνικες, και η γραφή των εμφανίζονται στην Ιστορία, όχι πριν το 1300 π.Χ. και ότι σήμερα είναι πλέον, ιστορικά εξακριβωμένο,οι Έλληνες εκ Κρήτης μετοίκησαν πρώτοι στην Ανατολική Μεσόγειο.

     -ΠΕΜΠΤΟΝ: Τα δύο παράδοξα για την ελληνική γλώσσα που επισημαίνονται εδώ είναι:

     .Το πρώτο παράδοξο  για εμάς τους Έλληνες είναι Ότι! πιθανόν ακόμη και σήμερα να διδάσκεται στα Ελληνικά Σχολεία η άποψη ότι τα χρόνια του Ομήρου 100-200 χρόνια μετά τον Τρωικό πόλεμο (1.100 π.Χ. κατά τον Ηρόδοτο) δεν υπήρχε γραφή και συνεπώς τα δύο έπη (Ιλιάδα και Οδύσσεια) μεταφέροντο από γενεά σε γενεά προφορικώς. Η άποψη αυτή μόνο και μόνο βάσει της κοινής λογικής είναι απορριπτέα.

     .Το δεύτερο που μετά λύπης μου θέλω να επισημάνω είναι: Δυστυχώς γράφει η Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ Τομ. 5 σελ. 603 στο Κεφ. Αλφάβητον «… Κατά την αρχαιότητα εις το στάδιον τούτο της γραφής έφθασαν μόνον οι Σημίται δια του φοινικικού. Αλφάβητον το οποίο απετέλεσε, την βάσιν του Ελληνικού αλφαβήτου των Ιστορικών χρόνων… τούτο τροποποιηθέν καταλλήλως και προσαρμοσθέν εις τις ανάγκες της Ελληνικής, χρησιμοποιείται μέχρι σήμερον· διαδοθέν δε εις τις ευρωπαϊκές χώρας απετέλεσε την βάσιν των πλείστων εκ των εν χρήσει αλφαβήτων…».

 -Και! αυτό το γράφει Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, δηλ. οι Σημίτες δια του φοινικικού Αλφαβήτου εδημιούργησαν την Ελληνική γραφή. Έλεος. 

   -ΕΚΤΟΝ: Ελάχιστα από αυτά που είπαν,διάφοροι ξένοι Ακαδημαϊκοί, Επιστήμονες και φιλόσοφοι, για την την Ελληνική γλώσσα:

      .Μάρκος Τύλλιος[Επιφανής της Αρχαίας Ρώμης} “Εάν οι Θεοί ομιλούν, τότε χρησιμοποιούν την γλώσσα των Ελλήνων”.

       .Γκαίτε [Ο Μεγαλύτερος ποιητής και πεζογράφος της Γερμανίας} “Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης, το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε Άστρο λαμπερό στην νύκτα”.

        .Έλλεν Κέλλερ { Διάσημη τυφλή Αμερικανίδα συγγραφέας} “Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι, το βιολί του Ανθρώπινου στοχασμού”.

    .Α. Νόρτεν { Γερμανός φιλόλογος και φιλόσοφος} “ Εκτός από την Κινεζική και την Ιαπωνική, όλες οι γλώσσες διαμορφώθηκαν κάτω από την επίδραση της Ελληνικής, από την οποία πήραν, εκτός από πλήθος λέξεων, τους κανόνες και την Γραμματική”.

     .Βολταίρος { Γάλλος Διαφωτιστής} “ Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει γίνει κοινή όλων των Λαών”.

    -Όταν αυτή είναι η αναγνώριση παγκοσμίως της Ελληνικής γλώσσας, όταν θα πρέπει αυτό να το χρησιμοποιήσουμε, διότι είναι η ταυτότητα μας, προς έλξιν ξένων επιστημόνων και σπουδαστών, εμείς δεν κάνουμε τίποτε. Μάλιστα! Τα τελευταία 40 περίπου χρόνια, με την δήθεν προοδευτική αναθεώρηση της παιδείας, έχουμε εξοστρακίσει από την παιδεία μας τα αρχαία Ελληνικά. Εδώ και η επιστήμη ακόμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.

*Ο κ. Ιωάννης Μ. Ασλανίδης, είναι  Αντγος ε.α. Επίτιμος Δκτής της Σ. Σ. Ευελπίδων, από τη Δράμα διαμένων στην Αθήνα.