Αφιέρωμα στον Πέτρο Λούκα Χαλκιά φ.1681

      ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ  Ν. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ      

«Η ΠΙΤΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΑΣ 2020»

Τιμητικό Αφιέρωμα στον Πέτρο Λούκα Χαλκιά για την προσφορά του στον Πολιτισμό και στην Παραδοσιακή μας Μουσική

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020

Φυλλομετρώντας τις σελίδες της Δημοτικής μας Μουσικής Παράδοσης, θα σταθούμε πολλές φορές στην ανεκτίμητη προσφορά των Ηπειρωτών Λαϊκών οργανοπαιχτών στην Ελλάδα, καθώς και στον τεράστιο κοινωνικό ρόλο που διαδραμάτισαν, στην διάσωση των δημοτικών μας τραγουδιών.

Διαφύλαξαν, στην Βαβέλ των Παγκόσμιων Πολιτισμών, αυτή την άϋλη Κληρονομιά, προστατευμένη μέσα στους ήχους της Ηπειρώτικης Παραδοσιακής Μουσικής. Οι Ηπειρώτες πάντα ζουν το παρελθόν σαν μια ιδιαιτερότητα του παρόντος.

Σήμερα εδώ στην φιλόξενη Κορινθιακή Γη και στην πόλη του Κιάτου, αισθάνομαι μεγάλη τιμή και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη ως Πρόεδρος του Συνδέσμου Γυναικών Ηπείρου Ν. Κορινθίας, να καλωσορίζω στην Εκδήλωση μας, έναν ζωντανό θρύλο της Ηπειρώτικης Παραδοσιακής Μουσικής, τον μεγάλο Δεξιοτέχνη Ηπειρώτη Μουσικό Πέτρο Λούκα Χαλκιά.

Ο Πέτρο Λούκας Χαλκιάς, ο Πατριάρχης της Παραδοσιακής μας Μουσικής, είχε το προνόμιο να κατάγεται από οικογένεια Μουσικών.

Γεννήθηκε το 1934 στο Δελβινάκι των Ιωαννίνων και σε ηλικία μόλις 11 ετών, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προγόνους του, βρήκε τη δική του πατημασιά και τον δικό του μοναδικό τρόπο έκφρασης.

Με το κλαρίνο του, «την ζωή του όλη» όπως ο ίδιος έλεγε, βουτώντας βαθιά μέσα στα γόνιμα ρείθρα, που άρδευαν για αιώνες την Πεντατονική Ηπειρώτικη Μουσική επωμίστηκε την μεγάλη ευθύνη της κάθαρσης της από την επιτήδευση για χάριν της εμπορίας.

Και ως σημαιοφόρος με ένα δώρο που η φύση του χάρισε και ένα ταλέντο που η Ηπειρώτικη Γη γονιμοποίησε, διαφύλαξε τα αυθεντικά χαρακτηριστικά, της Αρχέγονης Πεντατονικής Ηπειρώτικης Μουσικής.

Πλούτισε τον Μουσικό ορίζοντα της πατρίδας μας, αφήνοντας το δικό του Μουσικό Αποτύπωμα, με φόρμες και τρόπους έκφρασης που δεν δεσμεύονται από τον χρόνο και δεν παγιδεύονται στο σήμερα και στο χθες.

Ο Πέτρο Λουκάς Χαλκιάς, ο «Αιώνιος Νέος», πάνω από εβδομήντα χρόνια κεντάει με το κλαρίνο του στον καμβά της Ηπειρώτικης Μουσικής Παράδοσης.

Για χρόνια αχολόγαγε με την ανάσα του κλαρίνου του, εκεί στην αγαπημένη μας Ήπειρο, στις γιορτές και στα πανηγύρια, στους γάμους και στα βαφτίσια, απελευθερώνοντας συναισθήματα που έβρισκαν έκφραση, στα βήματα ενός τσάμικου, στις νότες ενός γλυκόηχου τραγουδιού.

Εκεί σ’ αυτές τις κατανυκτικές στιγμές, ενώ το κλαρίνο με τα γυρίσματα του άνοιγε δρόμους στις ψυχές των συμπατριωτών μας που ξεχείλιζαν από θύμισες έντονα προβλητικές και κατακτητικές, ξεδυτλωνόταν ολόκληρες ζωές, με φτώχεια, ξενιτειά, χαρές και λύπες.

Και σ’ αυτή τη γλυκιά ώρα, λίγο πριν χαράξει, λίγο πριν βγει ο ήλιος, στην κορύφωση του γλεντιού που η καρδιά ξεδίψαγε και το μυαλό ξελάφρωνε, εκεί τότε, Ζωντανοί, Πεθαμένοι και Αγεννητοι παρόντες σ’ ένα τρανό Χορό, τον Χορό της Ζωής.

Εκεί κι ο Πέτρο Λούκας Χαλκιάς, μερακλωμένος με τον ίδιο του τον ήχο, με το δικό του μοναδικό κλαρίνο, συνέχιζε να αφήνει τα πολύτιμα αχνάρια της τέχνης του!

Σε ευχαριστούμε για όλα αυτά και για τόσα άλλα Πέτρο Λούκα Χαλκιά, Αξιότιμε Εκλεκτέ Συμπατριώτη μας.

Σ’ ευγνωμονούμε που κουβάλησες όλα αυτά τα χρόνια την ιστορία της Μουσικής των Λαϊκών οργανοπαιχτών και διαφύλαξες με ευλάβεια όλους τους θησαυρούς που έκρυβαν στα σεντούκια τους.

Η Παρακαταθήκη που αφήνεις Τεράστια.

Ευχόμαστε να είσαι πάντα καλά και να συνεχίσεις να προσφέρεις στον Πολιτισμό μας.



Η Πρόεδρος

Σταυρούλα Σκαρμούτσου-