ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΟΡΤΑΣΑΝ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ «ΑΝΑΣΤΑΣΗ» ΚΑΙ ΒΙΩΣΑΝ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΑΣΧΑ φ.1691

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ

Οι Έλληνες εόρτασαν μία ξεχωριστή «Ανάσταση» και βίωσαν ένα διαφορετικό Πάσχα! 

Γράφει - Επιμελείται Εύη Κοκκίνου - Κελλάρη*

Η Φωνή της Κορινθίας, Φ.1691

Τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα μετακίνησης και η τέλεση των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας στις Εκκλησίες μας κεκλεισμένων των θυρών δεν λύγισαν τους πιστούς, που ανυπομονούσαν να νιώσουν τη μυσταγωγία και την πνευματικότητα αυτών των Άγιων Ημερών εντός των Ι.Ναών και όλοι μαζί. Οι Έλληνες βρήκαν τον τρόπο και εν μέσω πανδημίας να εκφράσουν την ανάγκη τους να έρθουν κοντά στον Εσταυρωμένο και να χαρούν το πιο σημαντικό για την Ορθοδοξία Γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου! 

Με αναμμένα κεριά και λαμπάδες βγήκαν έξω από το σπίτι τους, είτε στο μπαλκόνι τους, είτε στον κήπο τους, είτε στο πεζοδρόμιό τους, και στο άκουσμα της αναστάσιμης καμπάνας της Εκκλησίας της Ενορίας τους, ακολουθώντας άλλοι τον Ιερέα του Ναού που είχε για λίγο βάλει τα μεγάφωνα στη διαπασών κι άλλοι τον Ιερέα από την αναμετάδοση της Λειτουργίας στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο, έψαλαν όλοι μαζί με τα μέλη της οικογένειάς τους και τους γείτονές τους το «Χριστός Ανέστη»! Με χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους έψαλαν και μετέδιδαν ο ένας στον άλλον το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως, Αναστάσεως του Κυρίου, Αναγέννησης δικής τους, Ελπίδας για ένα καλύτερο Αύριο! Φέτος η ημέρα καλούσε τους ανθρώπους να ευχηθούν και για το τέλος αυτής της ιδιαίτερα δύσκολης συγκυρίας που ζούμε και στοιχίζει καθημερινά χιλιάδες ανθρώπινες ζωές! 

Δεν ξέρω αν ήταν ο φόβος του θανάτου λόγω της πανδημίας, που οδήγησε χιλιάδες κόσμου να εύχονται ακόμη και σε ανθρώπους που μέχρι πριν από λίγο –αν και γείτονες- δεν μιλιούνταν μεταξύ τους. Αυτό που μπορώ να πω, όμως, με βεβαιότητα είναι ότι το χάρηκα μέσα από την καρδιά μου! Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπω ανθρώπους που ίσως και να μην αναγνώριζα –αν και γείτονες- να χαίρονται με ενθουσιασμό ευχόμενοι! Να μοιράζονται το φως από τα κεριά τους, διακριτικά, με σεβασμό, νιώθοντας και λίγο «παράνομα», αφού όλα αυτά τα πολιτικά-ιατρικά μέτρα προφύλαξης από τον ιό μας δημιουργούν αυτόματα ενοχή και φόβο για κάθε πλησίασμα ανθρώπου! Να μοιράζονται αγάπη, να μοιράζονται ακόμη και αυτόν τον φόβο με θάρρος, να μοιράζουν χαμόγελα αισιοδοξίας! 

Δεν θα μείνω σε διάφορα κείμενα-άρθρα που διάβασα αυτές τις μέρες για το πώς οι Έλληνες έχουν απομακρυνθεί από την Εκκλησία και αντιμετωπίζουν την Ανάσταση ως «κοσμικό», κοινωνικό γεγονός, ενώ αμέσως μετά το «Χριστός Ανέστη» σπεύδουν στα σπίτια τους να φάνε τη μαγειρίτσα και όποια άλλα καλούδια έχουν ετοιμάσει οι χρυσοχέρες νοικοκυρές. Συμβαίνει και αυτό! Δεν συμβαίνει, όμως, μόνον αυτό! Και ίσως χρειαζόταν αυτή η μεγάλη δοκιμασία που βιώνουμε, για να συναισθανθούμε το Μεγαλείο της Αναστάσεως. Το Μεγάλο Σάββατο, μετά το «Δεύτε λάβετε Φως» και το «Χριστός Ανέστη», ακούγονται στην Εκκλησία μας οι πιο χαρούμενοι κι ελπιδοφόροι Ύμνοι, τα πιο όμορφα λόγια, που γαληνεύουν την ψυχή του ανθρώπου και μας βοηθούν να αναλογισθούμε τη ζωή μας και την πορεία μας με πίστη για την μετά θάνατον Ζωή, ενώ στο τέλος, μετά τη Θεία Κοινωνία και το αντίδωρο, όλο το Εκκλησίασμα μοιράζεται κόκκινα αυγά ανταλλάσσοντας ευχές! Προσωπικά έτσι θέλω να βιώνω την Ανάσταση και εύχομαι να μην ξαναζήσω Αυτήν την Μεγάλη Ημέρα εκτός Εκκλησίας! 

Όσο για τα αναμμένα μας κεριά, ας αναλογισθούμε τους συμβολισμούς τους. Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης λέει ότι το άναμμα των κεριών συμβολίζει την καθαρότητα της ψυχής (το γνήσιο κερί κατασκευάζεται από καθαρό κερί μέλισσας), το εύπλαστο της ψυχής μας (όπως εύκολα πάνω στο κερί χαράζουμε ό,τι θέλουμε έτσι και στη ψυχή μας χαράζουμε το κακό ή το καλό), την ευωδία της Θείας Χάριτος (το κερί προέρχεται από τα άνθη που ευωδιάζουν), τον σκοπό της ζωής του χριστιανού που είναι η ομοίωση προς τον Θεό, η θέωση (ο πιστός φλέγεται από αυτή την επιθυμία, την θυμάται ανάβοντας το κερί και βλέποντας τη φλόγα του), το Φως του Χριστού (όπως το φως του κεριού φωτίζει και διαλύει το σκοτάδι έτσι και το φως του Χριστού φωτίζει τη ζωή των πιστών) και την αγάπη και την ειρήνη που πρέπει να έχει κάθε χριστιανός (το κερί παρηγορεί τον άνθρωπο με το φως του που είναι μέσα στο σκοτάδι). Πηγή: https://www. pemptousia.gr/2018 

Χριστός Ανέστη, φίλοι και φίλες! Κι ας επικρατήσει το Φως στη ζωή μας! 

*Η Εύη Κοκκίνου – Κελλάρη είναι 

Δικηγόρος 

Διαμεσολαβήτρια 

Υπεύθυνη Προστασίας 

Προσωπικών Δεδομένων (DPO) 

Δ/νση Γραφείου: Απ. Παύλου 40 – Κόρινθος 

Τηλ. 27410 84568 6944964225