Μνήμες από τη Μικτή Χορωδία Κορίνθου υπό τη Διεύθυνση του μοναδικού Αλέξανδρου Παπαγιαννόπουλου φ.1692
| ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ |
Μνήμες από τη Μικτή Χορωδία Κορίνθου
υπό τη Διεύθυνση του μοναδικού Αλέξανδρου Παπαγιαννόπουλου!
 |
Γράφει - Επιμελείται
Εύη Κοκκίνου - Κελλάρη* |
Η περίοδος που διανύουμε ενδείκνυται για συγύρισμα και όχι μόνον σπιτιού και γραφείου, αλλά και αρχείων! Ορμώμενη από αυτήν την ανάγκη βρέθηκα να ανασκαλεύω το αρχείο της εφημερίδας ανακαλύπτοντας μικρούς και μεγάλους θησαυρούς, άρθρα, αποκόμματα, σημειώματα, φωτογραφίες! Δεν μπόρεσα, όμως, να μην σταθώ ιδιαίτερα σε ένα κείμενο που αναφερόταν στην Ιστορική για την πόλη μας «Μικτή Χορωδία Κορίνθου», τη χορωδία που τίμησε την Κόρινθο και το χορωδιακό τραγούδι όχι μόνον στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό, υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Παπαγιαννόπουλου.
Ήταν Αύγουστος του 1976, όταν την Κορινθιακή Χορωδία υποδέχθηκε το κοινό του Βουκουρεστίου, στην αί¬θουσα συναυλιών του παλατιού της ρουμάνικης πρωτεύουσας, Sala Mica, και ο GRIGORE CONSTANTINESCU, καθηγητής του Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου, έγραφε στην εφημερίδα Scînteia του Βουκουρεστίου (26/8/1976):
«Γεμάτο γοητεία κι ευαισθησία το πρόγραμμα που παρουσίασε στη Σάλα Μίκα του παλατιού η Μικτή Χορωδία Κορίνθου, στο πλαίσιο των θερινών της εξορμήσεων. Σταθμεύοντας στο φιλόξενο περιβάλλον του Βουκουρεστίου, οι ερασιτέχνες καλλιτέχνες, που απαρτίζουν το λαμπρό αυτό συγκρότημα, διάλεξαν και χάρισαν στο κοινό μερικές από τις καλύτερες δημιουργίες τους. Είναι ένας τρόπος αυτός ν' αντιληφτεί κανείς τις διαστάσεις που παίρνουν σήμερα οι σοβαρές σχέσεις με το έργο της Τέχνης. Δρόμος προς μια πολιτιστική πράξη που γεννιέται στον καιρό μας ως ποιότητα του σημερινού ανθρώπου, κυρίως όταν ένας τέτοιος τρόπος εφαρμογής της Τέχνης δεν σημαίνει πια ερασιτεχνισμό, αλλά δημιουργία από ανθρώπους που αγαπούν και τραγουδούν μια μουσική φτιαγμένη γι' αυτούς. Πράγμα που οι ερασιτέχνες της Κορίνθου αποδεικνύουν έμπρακτα, κάτω απ' την ευαίσθητη κι αποτελεσματική καθοδήγηση του μαέστρου τους Αλ. Παπαγιαννόπουλου.
Στο πρόγραμμα του Βουκουρεστίου η επιλογή κομματιών απ' την μεγάλη χορωδιακή φιλολογία της Αναγέννησης (Σερτόν, Παλεστρίνα, Λάσσους κ.λπ.) έδωσε την ευκαιρία ν' αποδειχτεί ποιες είναι οι δυνατότητες της σπουδής, ώστε ν' αγγιχτεί η υψηλότερη δυνατή ερμηνεία. Αναμφίβολα, όμως, τη γοητεία για την οποία μιλάμε, την έδωσε η συνέχεια του προγράμματος με μια θαυμάσια συλλογή από ελληνικές δημοτικές μελωδίες, επεξεργασμένες και προσαρμοσμένες από σύγχρονους συνθέτες. Εδώ διακρίνεται πληθωρικά το γεμάτο φρεσκάδα πνεύμα της απόδοσης όλων των λεπτομερειών μιας ποίησης γεμάτης φυσικότητα, χρωματισμό κι αναπόληση, απ' τις νοσταλγικές μελωδίες (Έρημα δάση - Μαρία Πενταγιώτισσα του Αινιάν, Κράτησα τη ζωή μου του Μ. Θεοδωράκη) έως τα τραγούδια που ξεχείλιζαν από συναίσθημα αγάπης για την πατρίδα (Τ’ αστέρι του Βοριά του Μ. Χατζιδάκη) ή εκείνα που ήταν γεμάτα εύθυμους συνδυασμούς τραγουδιού-λαοπαιχνιδιού (Κοστιλάτα, λαϊκό Θεσσαλίας, Κάποιος γιορτάζει του Σπ. Παππά), οι εικόνες κύλησαν μπροστά στους ακροατές σ' έναν πολύχρωμο συνδυασμό των χαρακτηριστικών της ελληνικής μουσικής, ανακαλώντας μια συγκεκριμένη ρομαντική ευαισθησία αυθεντικής δόνησης. Η παρουσίαση τέτοιων τραγουδιών, που συνοδεύεται απ' την ευχαρίστηση να τα βλέπουν να γίνονται δεκτά απ' το κοινό ως ένδειξη φιλίας, φαίνεται να είναι ο κυριαρχικός σκοπός των χορωδών του συγκροτήματος. Σκοπό που πέτυχαν ολοκληρωτικά με τη φυσική ερμηνεία ενός ρουμάνικου κομματιού, που καταχειροκροτήθηκε στη συναυλία (Κάτω απ' τον λόφο στο δάσος του Α. Stoia). Ακόμα κι αν τους παρακολουθούσε κανείς με την αυστηρότητα και τις απαιτήσεις που έχει από μια ακαδημαϊκή χορωδία, οι ερασιτέχνες της Κορίνθου δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν.
Αντίθετα, μάλιστα, ανακαλύπτουν νέες διαστάσεις ερμηνείας του κλασικού και λαϊκού ρεπερτορίου. Αν τους κοιτάξουμε ως ανθρώπους που κάνουν την ερμηνεία της μουσικής με ειλικρινή χαρά και χωρίς να 'χουν απαιτήσεις προβολής, πείθουν και προσελκύουν με τη συμπάθεια που ξυπνούν στην ψυχή του ακροατή-θεατή. Υπάρχει στο ενεργητικό τους μια συγκεκριμένη σεμνή συγκίνηση που φοράει μιαν χιλιετή λογοτεχνική παράδοση και στο "ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ" η Μικτή Χορωδία της Κορίνθου ξέρει και μπορεί να ξυπνήσει… Αυτή η ευαισθησία, την οποία μόνο η αγάπη προς το ωραίο κι η γενναιοδωρία της μουσικής μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν, μένει η κυρίαρχη εντύπωση της συναυλίας που ακούσαμε.
Μια ευχάριστη ανάμνηση της θερινής μουσικής περιόδου του Βουκουρεστίου».
Διαβάζοντας, λοιπόν, αυτά αναπόλησα τη δράση της Χορωδίας Κορίνθου και του αγαπημένου μας μαέστρου. Ήμουν ακόμη παιδί, όταν ο μαέστρος έφερνε στη φτωχή καλλιτεχνικά -κατά τ’άλλα- Κόρινθο Μεγάλα Χορωδιακά συγκροτήματα από όλον τον κόσμο κι εμείς σπεύδαμε να βρούμε θέσεις στον κατάμεστο κινηματογράφο της πόλης –ελλείψει θεάτρου- για να απολαύσουμε ασκούμενοι σε μελωδίες υψηλού επιπέδου. Ήταν τα «Αριώνεια», ένας θεσμός που από τη δεκαετία του ’70 μάγευε το Κορινθιακό κοινό και που -κατά την ταπεινή μου άποψη- δεν έπρεπε να είχε σταματήσει.
Από μία παρέα με πρωτεργάτη τον Αλέξανδρο Παπαγιαννόπουλο ιδρύθηκε η Μικτή Χορωδία Κορίνθου κατά τα τέλη της δεκαετίας ’50 και οργανώθηκε σε καλλιτεχνικό σωματείο το 1957 συμμετέχοντας σε συναυλίες και μεγάλους διαγωνισμούς χορωδιών ανά τον Κόσμο αποσπώντας σημαντικά βραβεία και διθυραμβικές κριτικές. Θέατρο ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ στην Αθήνα (1963), Βελιγράδι «υπέρ των σεισμοπαθών των Σκοπίων» (1963), Αρέτζο Ιταλίας (1968), Γκορίτζια Ιταλίας (1970), Θέατρο Ηρώδου του Αττικού (1971), Αρχαίο Ωδείο Πάτρας (1971), Μοντρέ Ελβετίας (1975), Βουκουρέστι (1976), Μιλάνο (1982), Βιέννη (1983), Σόφια (1984), Ουγγαρία (1984), Βερσαλίες (1985), Βενετία, Πολωνία (1986), Μπουένος Άιρες (1991), Οδησσός (1995), Πράγα (1996) και εννοείται Κόρινθος είναι κάποιοι από τους πολλούς σημαντικούς σταθμούς στην πορεία της χορωδίας, στα μέλη της οποίας οφείλουμε πολλά.
Όσο για τον μαέστρο, Αλέξανδρο Παπαγιαννόπουλο, τα λόγια είναι φτωχά, αφού τόσο ως άνθρωπος, όσο και ως διευθυντής χορωδίας ήταν και είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ!
Μαέστρο, να είσαι καλά και να συνεχίσεις να προσφέρεις στον τόπο μας με τις γνώσεις, τις εμπειρίες και κυρίως το ηθικό σου ανάστημα!
*Η Εύη Κοκκίνου – Κελλάρη είναι
Δικηγόρος
Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
Υπεύθυνη Προστασίας
Προσωπικών Δεδομένων (DPO)
Δ/νση Γραφείου: Απ. Παύλου 40 – Κόρινθος
Τηλ. 2741084568 & 6944964225
Αφήστε ένα σχόλιο