41 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΟΚ φ.1697
Νότης Μαριάς
Συμπληρώθηκαν 41 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης ένταξης της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), μια ένταξη η οποία συνδυάστηκε με ισχυρές πολιτικές και οικονομικές προσδοκίες που είχαν σχέση με την εμπέδωση της δημοκρατίας, τη στήριξη της χώρας έναντι των παράνομων διεκδικήσεων και απειλών της Τουρκίας και την οικονομική ευημερία του Ελληνικού λαού. Δυστυχώς 41 χρόνια μετά καμιά από τις προσδοκίες αυτές δεν εκπληρώθηκε. Το αντίθετο μάλιστα.
Ειδικότερα η οικονομική αλληλεγγύη της ΕΟΚ προς την Ελλάδα επικεντρώθηκε στη χρηματοδοτική ενίσχυση της χώρας μέσω των Ευρωπαϊκών Διαθρωτικών Ταμείων με στόχο την αύξηση της αγοραστικής δύναμης του ελληνικού πληθυσμού προκειμένου αυτός με τη σειρά του να δαπανήσει τα ποσά αυτά αγοράζοντας ευρωπαϊκά προϊόντα στηρίζοντας έτσι τις βιομηχανίες της Γερμανίας, της Γαλλίας και των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού σκληρού πυρήνα. Όπερ και εγένετο.
Ακολούθησε η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη η οποία λόγω των θεσμικών της ελλειμμάτων και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της εμβάθυνε την οικονομική και πολιτική εξάρτηση της χώρας από τις Βρυξέλλες και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αύξησε υπέρμετρα τον δανεισμό του Ελληνικού κράτους από τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες. Και όλα αυτά εν γνώσει των εποπτικών αρχών της ΕΕ οι οποίες αν και έβλεπαν την υπερχρέωση της Ελλάδας έκαναν τα στραβά μάτια γιατί η Ελλάδα με τα δανεικά προχωρούσε σε αθρόες εισαγωγές από Γερμανία και Γαλλία, αυξάνοντας έτσι το επονείδιστο χρέος (odious debt).
Και όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε δυσμενή οικονομική κατάσταση λόγω της οικονομικής κρίσης του 2008 οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αντί να εκφράσουν την περίφημη αλληλεγγύη τους στηρίζοντας οικονομικά την Αθήνα τελικά με τα συνεχή μνημόνια μετέτρεψαν την Πατρίδα μας σε μια γερμανική αποικία με την τρόικα να αποφασίζει για τις τύχες του Ελληνικού λαού θέτοντας στο περιθώριο κυβέρνηση και κοινοβούλιο και υπονομεύοντας τη δημοκρατία. Αποτέλεσμα των μνημονίων και των επονείδιστων δανειακών συμβάσεων ήταν και παραμένει ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας, η υπονόμευση της δημοκρατίας, η συνεχής δημοσιονομική εποπτεία, η υποθήκευση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια και η φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού.
Ταυτόχρονα λόγω του Δουβλίνου 3 η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών με χιλιάδες παράνομους μετανάστες και πρόσφυγες να έχουν βρεθεί εγκλωβισμένοι στην Ελληνική Επικράτεια ενώ αυτό που θέλουν είναι να πάνε στη Γερμανία και άλλες χώρες Σένγκεν.
Τέλος στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής δυστυχώς μέχρι και σήμερα η περίφημη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Ελλάδα παραμένει ζητούμενο και εξαντλείται μόνο σε φραστικές διακηρύξεις στήριξης αντί η ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία η οποία παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο και τα ελληνικά χωρικά ύδατα, αμφισβητεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών και απειλεί με casus belli αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια.
Ενόψει των τεράστιων οικονομικών προκλήσεων της πανδημίας η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει ρότα και να σταματήσει να ενεργεί σαν Ευρώπη των Δανειστών. Οι λαοί του Ευρωπαϊκού Νότου ενωμένοι στέλνουν αποφασιστικό μήνυμα ενάντια στην Γερμανική Ευρώπη, στη λιτότητα, στην ανεργία, στη βίαιη δημοσιονομική πειθαρχία, στη διάλυση του κοινωνικού κράτους και στα νέα μνημόνια.
Παλεύουμε όλοι μαζί ενωμένοι για την οικοδόμηση μιας Ευρώπης της Αλληλεγγύης με κοινωνική συνοχή και δίκαιη κατανομή του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου.
41 χρόνια από τη Συνθήκη ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ-STOP στην ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ
Συμπληρώθηκαν 41 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης ένταξης της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), μια ένταξη η οποία συνδυάστηκε με ισχυρές πολιτικές και οικονομικές προσδοκίες που είχαν σχέση με την εμπέδωση της δημοκρατίας, τη στήριξη της χώρας έναντι των παράνομων διεκδικήσεων και απειλών της Τουρκίας και την οικονομική ευημερία του Ελληνικού λαού. Δυστυχώς 41 χρόνια μετά καμιά από τις προσδοκίες αυτές δεν εκπληρώθηκε. Το αντίθετο μάλιστα.
Ειδικότερα η οικονομική αλληλεγγύη της ΕΟΚ προς την Ελλάδα επικεντρώθηκε στη χρηματοδοτική ενίσχυση της χώρας μέσω των Ευρωπαϊκών Διαθρωτικών Ταμείων με στόχο την αύξηση της αγοραστικής δύναμης του ελληνικού πληθυσμού προκειμένου αυτός με τη σειρά του να δαπανήσει τα ποσά αυτά αγοράζοντας ευρωπαϊκά προϊόντα στηρίζοντας έτσι τις βιομηχανίες της Γερμανίας, της Γαλλίας και των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού σκληρού πυρήνα. Όπερ και εγένετο.
Ακολούθησε η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη η οποία λόγω των θεσμικών της ελλειμμάτων και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της εμβάθυνε την οικονομική και πολιτική εξάρτηση της χώρας από τις Βρυξέλλες και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αύξησε υπέρμετρα τον δανεισμό του Ελληνικού κράτους από τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες. Και όλα αυτά εν γνώσει των εποπτικών αρχών της ΕΕ οι οποίες αν και έβλεπαν την υπερχρέωση της Ελλάδας έκαναν τα στραβά μάτια γιατί η Ελλάδα με τα δανεικά προχωρούσε σε αθρόες εισαγωγές από Γερμανία και Γαλλία, αυξάνοντας έτσι το επονείδιστο χρέος (odious debt).
Και όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε δυσμενή οικονομική κατάσταση λόγω της οικονομικής κρίσης του 2008 οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αντί να εκφράσουν την περίφημη αλληλεγγύη τους στηρίζοντας οικονομικά την Αθήνα τελικά με τα συνεχή μνημόνια μετέτρεψαν την Πατρίδα μας σε μια γερμανική αποικία με την τρόικα να αποφασίζει για τις τύχες του Ελληνικού λαού θέτοντας στο περιθώριο κυβέρνηση και κοινοβούλιο και υπονομεύοντας τη δημοκρατία. Αποτέλεσμα των μνημονίων και των επονείδιστων δανειακών συμβάσεων ήταν και παραμένει ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας, η υπονόμευση της δημοκρατίας, η συνεχής δημοσιονομική εποπτεία, η υποθήκευση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια και η φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού.
Ταυτόχρονα λόγω του Δουβλίνου 3 η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών με χιλιάδες παράνομους μετανάστες και πρόσφυγες να έχουν βρεθεί εγκλωβισμένοι στην Ελληνική Επικράτεια ενώ αυτό που θέλουν είναι να πάνε στη Γερμανία και άλλες χώρες Σένγκεν.
Τέλος στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής δυστυχώς μέχρι και σήμερα η περίφημη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Ελλάδα παραμένει ζητούμενο και εξαντλείται μόνο σε φραστικές διακηρύξεις στήριξης αντί η ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία η οποία παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο και τα ελληνικά χωρικά ύδατα, αμφισβητεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών και απειλεί με casus belli αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια.
Ενόψει των τεράστιων οικονομικών προκλήσεων της πανδημίας η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει ρότα και να σταματήσει να ενεργεί σαν Ευρώπη των Δανειστών. Οι λαοί του Ευρωπαϊκού Νότου ενωμένοι στέλνουν αποφασιστικό μήνυμα ενάντια στην Γερμανική Ευρώπη, στη λιτότητα, στην ανεργία, στη βίαιη δημοσιονομική πειθαρχία, στη διάλυση του κοινωνικού κράτους και στα νέα μνημόνια.
Παλεύουμε όλοι μαζί ενωμένοι για την οικοδόμηση μιας Ευρώπης της Αλληλεγγύης με κοινωνική συνοχή και δίκαιη κατανομή του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου.
Αφήστε ένα σχόλιο