ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ Η ΑΓΡΟΤΙΑ φ.1701

ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΡΟΤΙΑ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΡΑ ΤΗΣ

Γράφει ο Θεόδωρος Σαρέλας

Η μεγάλη τάξη των αγροτών έχει κύρια θέση στην κοινωνία. Πρώτα-πρώτα είναι μεγάλη αριθμητικά και καλύπτει όλη την επαρχιακή Ελλάδα. Κατά δεύτερον είναι παραγωγική σε προϊόντα αναγκαία για όλους μας. Αγρότες και αστούς, τέλος, σεβαστή τάξη γιατί από αυτήν προήλθαν όλοι οι άλλοι υπάλληλοι, πολιτικοί, αξιωματικοί, έμποροι, επιχειρηματίες κλπ. 

Όμως η τάξη των αγροτών, και αναφερόμαστε στους κατά κυρίως αγρότες, με βιοποριστικό επάγγελμα αγρότες, είναι αδικημένη. Πρώτα-πρώτα δεν υπολογίζεται καθόλου μέσα στις άλλες τάξεις όπως είναι οι έμποροι, οι επιστήμονες, οι καθηγητές, οι υπάλληλοι του Δημοσίου κ.ο.κ. Είναι τάξη χαμηλού επιπέδου παρότι αποτελεί την οικονομική βάση όλων των άλλων αφού αυτή συντηρεί τους. πάντες με τα προϊόντα της γης που καλλιεργούν. Η γεωργική απασχόληση είναι σκληρή, συνεχής και ασύμφορη- Οι καιρικές συνθήκες συνήθως προξενούν ζημιές στις καλλιέργειες. Ενίοτε οι ζημιές είναι καταστροφικές (παγετοί, χαλάζια καύσωνες, πλημμύρες, αέρες, φωτιές κ.ο.κ.). 

Οι γεωργοί έχουν μαγαζί φυσικό χωρίς σκεπή Είναι οι αγροί τους εκτεθειμένοι στους καιρούς, τις ιδιοτροπίες και τα σημεία του ουρανού, πέραν από τη σκληρότητα της γεωργίας η οποία είναι γνώστη στους πάντες. Γι΄ αυτό και κάποιοι την εγκαταλείπουν. Είναι απασχόληση τελείως ασύμφορη. Το κόστος καλλιέργειας είναι τεράστιο. Τα λιπάσματα είναι πανάκριβα, το νερό το αρδευτικό κι αυτά είναι ακριβά, τα μεροκάματα τα αγροτικά είναι υψηλά, τα προϊόντα που παράγονται λ.χ. κρασί, σύκα, πορτοκάλια, πατάτες κλπ. δεν έχουν καλή τιμή πώλησης Ο γεωργός πουλάει το προϊόν του σε τιμές εξευτελιστικές. Οι δε έμποροι μεταπωλούν τα προϊόντα αυτά σε τιμές υψηλές. Οι έμποροι έχουν το κέρδος και οι αγρότες μένουν με πενταροδεκάρες 

Ο κόπος των αγροτών είναι απλήρωτος. Τι ανάγκες να καλύψει ο αγρότης με τα ελάχιστα χρήματα που κατορθώνει να εξοικονομηθεί, ολίγες κι αυτές βασικές. Η τάξης των αγροτών δεν μπορεί να πράξε» αλλιώς. Δεν έχει αλλού διέξοδο. Μια ζωή παλεύει με τα χώματα, με τις λάσπες, αντιμετωπίζει του καιρού τα φαινόμενα και του εμπορίου τις δυσκολίες. Προχωρεί με την ελπίδα να έχει η καλλιέργεια του αίσιο πέρας. Τον τρώει η αγωνία για κάποιο ατυχές συμβάν. Φοβάται μήπως από τη συγκομιδή του δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα έξοδα του τα οποία μερικές φορές είναι πολύ υψηλά. Όπως π.χ. τα θερμοκήπια. Κι έτσι πάει η ζωή οε κάθε καλλιεργητική περίοδο και δώσει του πάλι απ’ την αρχή. 

Ένα είναι το συμπέρασμα από αυτή την κατάσταση. Ότι ο αγρότης είναι πτωχός και μένει πτωχός μη μπορώντας κάποτε να ορθοποδήσει ή να χαμογελάσει. Οι αγρότες μας είναι τίμιοι εργάτες της γης διά βίου. Χωρίς αγροτιά δεν μπορεί να σταθεί η κοινωνία. Τον γεωργό τον έχε» ανάγκη. Με το γεωργικά προϊόντα κινείται η αγορά και λειτουργούν όλα τα επαγγέλματα στην αγορά. Η πολιτεία έχε» αγροτική πολιτική και βοηθά κατά το δυνατόν την γεωργία Χρειάζεται όμως αυτή να γίνει πιο έντονη νια να υπάρξει μια κανονική προστασία των γεωργών μας. 

Η εισαγωγή γεωργικών προϊόντων από το εξωτερικά δεν ευνοεί τους γεωργούς μας και το επάγγελμα τους. Κάποτε τούτο θα πρέπει να πάψει ή να αναθεωρηθεί προς το καλύτερο. Αυτά και άλλα πολλά είναι γνωστά σε όλους και οπωσδήποτε και στην εκάστοτε κυβέρνηση. Ας κάνε» κάτι λοιπόν να ξελασπώσουν οι αγρότες και η αγροτιά στη χώρα μας. Να έρθει μια καλύτερη μοίρα θα είναι τούτο το καλύτερο που θα έχει πράξει. Δεν θα είναι αυτά καλό μόνο για την τάξη των αγροτών αλλά θα είναι καλά και για το ευρύ καταναλωτικό κοινό και την ίδια πολιτεία 

*Ο κ. Θεόδωρος Σαρέλας, είναι κειμενογράφος, κάτοικος Αγίων Θεοδώρων Κορινθίας.