ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ φ.1714
ΛΟΥΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ
Ή εποχή μας είναι γεμάτη άπό κακές ειδήσεις. Ακόμη καί οι λίγες πού θεωρούνται καλές έχουν νά κάνουν μέ τήν υλική διάσταση της ζωής, γιά τήν επιβίωση. Οι άνθρωποι παίρνουμε πληροφορίες γιά τήν οικονομία, γιά τίς υποχρεώσεις μας έναντι τοϋ κράτους, γιά τίς απόψεις των κάθε λογής ταγών, γιά τήν υγεία μας, συχνά γιά τή ζωή τών διάσημων προσώπων. Τήν ϊδια στιγμή οι ειδήσεις είναι διανθισμένες μέ πλήθος φωτογραφιών, κατά τό δόγμα «μία εικόνα χίλιες λέξεις». Αληθινά καλή είδηση όμως δύσκολα άκοΰμε. Ακόμη κι όταν έρχεται, έχει νά κάνει μέ τά συμφέροντα μας. Οι ειδήσεις συνήθως στίς μέρες αποπνέουν μιά γεύση θανάτου.
Ό ευαγγελιστής τών ανθρώπων
Γιά τήν Εκκλησία όμως ή αληθινά καλή εϊδηση είναι τό Ευαγγέλιο καί ό ευαγγελισμός τών ανθρώπων. Είναι ή εϊδηση πού δίνει ζωή καί καταργεί τή δύναμη τοϋ θανάτου. Είναι ή εϊδηση πού αποκάλυψε ό Θεός όχι στους σοφούς καί στους μορφωμένους, σ’ αυτούς πού περηφανεύονται γιά τίς γνώσεις τους, άλλα σ’ αυτούς πού ή καρδιά τους είναι ταπεινή (Λουκ. 10,21). Γιατί μόνο αυτοί μπορούν νά δούνε ότι είναι ταπεινός ό Θεός. Προσλαμβάνει τήν ανθρώπινη φύση μας γιά νά τήν απαλλάξει άπό τήν έγνοια τής επιβίωσης καί τόν φόβο τοΰ θανάτου καί νά τήν οδηγήσει στή χαρά τής Ανάστασης καί τής αιωνιότητας, στή χαρά τής συμφιλίωσης μέ τόν ουρανό. Οι υπερήφανοι δέν κοιτούν ψηλά, άλλα εμπιστεύονται τό «έγώ» τους. Καί δέν μπορούν νά διακρίνουν ανάμεσα στην ευχαρίστηση γι’ αυτό πού έχουν καί στή χαρά γι’ αυτό πού μας δίνεται άπό τόν Θεό.
Ή χαρά τής πίστης
Ή καλή εϊδηση έχει νά κάνει μέ τή χαρά τής πίστης. Τό νά είσαι χριστιανός είναι γιά τά δεδομένα τοΰ κόσμου μιά χαμένη υπόθεση, ιδίως στους καιρούς μας. Γιατί ό χριστιανός, αυτός δηλαδή πού ζει τήν Αποκάλυψη του Θεού, δεν προτάσσει τά δικαιώματα καί τίς επιθυμίες πού μας κρατούν δεμένους μέ τόν παρόντα κόσμο. Χριστιανός είναι αυτός πού καλείται νά ασκήσει τήν ΰπαρξή του μέ τή νηστεία καί τήν προσευχή, μέ τη μνήμη τοΰ Θεού, μέ τήν αγάπη έκεΐ όπου υπάρχει μίσος καί αλληλοσπαραγμός, μέ τήν κλήση τοΰ νά αντέχει μέ υπομονή τήν επιθετικότητα καί τίς κραυγές. Κι όμως, αυτός ό δρόμος καί ό τρόπος τοΰ χριστιανού είναι τρόπος χαράς, όχι γιατί ό χριστιανός γίνεται ένας άνθρωπος ό όποιος δέν έχει πίκρες καί δυσκολίες καί δέν σκέφτεται ανθρώπινα, άλλα διότι τόν επισκιάζει ή Χάρις τοϋ ΘεοΟ. Μέσα άπ’ αυτή λαμβάνει τή χαρά πού ομορφαίνει αληθινά τή ζωή του. «Οχι διότι ό χριστιανός προσδοκά μιά μελλοντική αμοιβή, άλλα διότι νιώθει ότι ανήκει στον Θεό καί γιά τήν αγάπη τοΰ Θεοΰ μπορεί καί αξίζει νά αντέξει.
Ή υπέρβαση «έκ τοΰ κόσμου»
Ή καλή είδηση έχει νά κάνει μέ τήν υπέρβαση της προσκόλλησης στά αγαθά τοΟ κόσμου αύτοΰ. Άπό τά υλικά αγαθά τά όποια μας ανήκουν καί τά όποια δέν βρίσκεται εύκολα κάποιος πού νά θέλει νά τά στερηθεί, μέχρι τήν καλή φήμη, τό όνομα μας, τά παιδιά μας, τους δικούς μας ανθρώπους, τά έργα μας, τόν ϊδιο μας τόν εαυτό τελικά. «Ολα είναι ευλογία τοΰ ΘεοΟ, εφόσον μέ τιμιότητα καί σεβασμό στίς εντολές του έχουν αποκτηθεί ή μας έχουν δοθεί, όμως τίποτε δέν μας ανήκει πραγματικά. Είμαστε διαχειριστές των αγαθών καί μας δίδονται τόσο γιά νά αισθανόμαστε οι ‘ίδιοι πλησίον των συνανθρώπων μας καί νά μπορούμε νά τό δείχνουμε, όσο καί γιά νά μπορούμε νά δοξολογούμε τόν Θεό πού δέν μας αφήνει. Ή πνευματική ζωή της Εκκλησίας καί ή πεποίθηση ότι αφήνουμε τή ζωή μας στά χέρια τοϋ Θεού γίνεται ή αλήθεια πού ελευθερώνει καί σώζει.
Ό Λουκάς ώς πρότυπο
Ή καλή είδηση έγκειται στό γεγονός ότι αυτοί πού τήν έλαβαν ώς δωρεά ήταν άνθρωποι. «Εζησαν τήν καλή είδηση της παρουσίας τοϋ Χριστού, τή μοιράστηκαν μέ τους συνανθρώπους τους, έδωσαν όλο τόν εαυτό τους, τά χαρίσματα, τίς γνώσεις τους, τά λίγα ή τά πολλά, καί άφησαν τή ζωή τους νά μεταμορφωθεί χάρη στην παρουσία τοϋ Κυρίου. Καί όταν διαβάζουμε γι’ αυτούς, διαπιστώνουμε ότι εΐναι οι αυθεντικοί μάρτυρες της αλήθειας πού είναι ό Χριστός. Ότι ή πίστη σ’ αυτόν, τους έκανε νά δημιουργούν. Νά μιλάνε μέ κάθε τρόπο στους ανθρώπους, δηλαδή νά γίνονται ηγέτες της Εκκλησίας καί πρότυπα γιά εμάς. Ό ευαγγελιστής Λουκάς, τόν όποιο γιορτάζουμε σήμερα, αξιοποίησε τήν παιδεία του γιά νά μιλήσει στους ειδωλολάτρες της εποχής του πού αναζητούσαν τήν αλήθεια γιά τήν προσδοκία των εθνών, τόν Χριστό. ‘Ήταν ζωγράφος καί απεικόνισε τήν Ύπεραγία Θεοτόκο, τή μητέρα τοϋ Χρίστου, δείχνοντας ότι μέ όλα μπορεί κάποιος να δείξει τή σχέση της πίστης μέ τή ζωή. Καί έδωσε έμφαση στό Ευαγγέλιο του στό ενδιαφέρον τοϋ Χριστού γιά τους αμαρτωλούς, τους φτωχούς, τους περιφρονημένους, τίς γυναίκες, τά παιδιά, δείχνοντας μας ότι πίστη καί αγάπη πάνε μαζί γιά όποιον θέλει να ακολουθήσει τόν Κύριο.
Ή ύπαρξη της Εκκλησίας καί ό τρόπος ζωής πού αυτή διακηρύττει, αποτελεί τήν καλή εϊδηση πού δέν θά ακουστεί στά Μέσα Ενημέρωσης, πού δέν θά συζητηθεί στή διαχείριση τής καθημερινότητας μας, άλλα πού θά αφήνεται μυστικά καί φανερά νά υιοθετηθεί άπό όλους όσοι ζητούν αυτόν «τοϋ οποίου έστι χρεία»: τόν Χριστό!
π. Θ. Μ
Η ΚΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ
Ή εποχή μας είναι γεμάτη άπό κακές ειδήσεις. Ακόμη καί οι λίγες πού θεωρούνται καλές έχουν νά κάνουν μέ τήν υλική διάσταση της ζωής, γιά τήν επιβίωση. Οι άνθρωποι παίρνουμε πληροφορίες γιά τήν οικονομία, γιά τίς υποχρεώσεις μας έναντι τοϋ κράτους, γιά τίς απόψεις των κάθε λογής ταγών, γιά τήν υγεία μας, συχνά γιά τή ζωή τών διάσημων προσώπων. Τήν ϊδια στιγμή οι ειδήσεις είναι διανθισμένες μέ πλήθος φωτογραφιών, κατά τό δόγμα «μία εικόνα χίλιες λέξεις». Αληθινά καλή είδηση όμως δύσκολα άκοΰμε. Ακόμη κι όταν έρχεται, έχει νά κάνει μέ τά συμφέροντα μας. Οι ειδήσεις συνήθως στίς μέρες αποπνέουν μιά γεύση θανάτου.
Ό ευαγγελιστής τών ανθρώπων
Γιά τήν Εκκλησία όμως ή αληθινά καλή εϊδηση είναι τό Ευαγγέλιο καί ό ευαγγελισμός τών ανθρώπων. Είναι ή εϊδηση πού δίνει ζωή καί καταργεί τή δύναμη τοϋ θανάτου. Είναι ή εϊδηση πού αποκάλυψε ό Θεός όχι στους σοφούς καί στους μορφωμένους, σ’ αυτούς πού περηφανεύονται γιά τίς γνώσεις τους, άλλα σ’ αυτούς πού ή καρδιά τους είναι ταπεινή (Λουκ. 10,21). Γιατί μόνο αυτοί μπορούν νά δούνε ότι είναι ταπεινός ό Θεός. Προσλαμβάνει τήν ανθρώπινη φύση μας γιά νά τήν απαλλάξει άπό τήν έγνοια τής επιβίωσης καί τόν φόβο τοΰ θανάτου καί νά τήν οδηγήσει στή χαρά τής Ανάστασης καί τής αιωνιότητας, στή χαρά τής συμφιλίωσης μέ τόν ουρανό. Οι υπερήφανοι δέν κοιτούν ψηλά, άλλα εμπιστεύονται τό «έγώ» τους. Καί δέν μπορούν νά διακρίνουν ανάμεσα στην ευχαρίστηση γι’ αυτό πού έχουν καί στή χαρά γι’ αυτό πού μας δίνεται άπό τόν Θεό.
Ή χαρά τής πίστης
Ή καλή εϊδηση έχει νά κάνει μέ τή χαρά τής πίστης. Τό νά είσαι χριστιανός είναι γιά τά δεδομένα τοΰ κόσμου μιά χαμένη υπόθεση, ιδίως στους καιρούς μας. Γιατί ό χριστιανός, αυτός δηλαδή πού ζει τήν Αποκάλυψη του Θεού, δεν προτάσσει τά δικαιώματα καί τίς επιθυμίες πού μας κρατούν δεμένους μέ τόν παρόντα κόσμο. Χριστιανός είναι αυτός πού καλείται νά ασκήσει τήν ΰπαρξή του μέ τή νηστεία καί τήν προσευχή, μέ τη μνήμη τοΰ Θεού, μέ τήν αγάπη έκεΐ όπου υπάρχει μίσος καί αλληλοσπαραγμός, μέ τήν κλήση τοΰ νά αντέχει μέ υπομονή τήν επιθετικότητα καί τίς κραυγές. Κι όμως, αυτός ό δρόμος καί ό τρόπος τοΰ χριστιανού είναι τρόπος χαράς, όχι γιατί ό χριστιανός γίνεται ένας άνθρωπος ό όποιος δέν έχει πίκρες καί δυσκολίες καί δέν σκέφτεται ανθρώπινα, άλλα διότι τόν επισκιάζει ή Χάρις τοϋ ΘεοΟ. Μέσα άπ’ αυτή λαμβάνει τή χαρά πού ομορφαίνει αληθινά τή ζωή του. «Οχι διότι ό χριστιανός προσδοκά μιά μελλοντική αμοιβή, άλλα διότι νιώθει ότι ανήκει στον Θεό καί γιά τήν αγάπη τοΰ Θεοΰ μπορεί καί αξίζει νά αντέξει.
Ή υπέρβαση «έκ τοΰ κόσμου»
Ή καλή είδηση έχει νά κάνει μέ τήν υπέρβαση της προσκόλλησης στά αγαθά τοΟ κόσμου αύτοΰ. Άπό τά υλικά αγαθά τά όποια μας ανήκουν καί τά όποια δέν βρίσκεται εύκολα κάποιος πού νά θέλει νά τά στερηθεί, μέχρι τήν καλή φήμη, τό όνομα μας, τά παιδιά μας, τους δικούς μας ανθρώπους, τά έργα μας, τόν ϊδιο μας τόν εαυτό τελικά. «Ολα είναι ευλογία τοΰ ΘεοΟ, εφόσον μέ τιμιότητα καί σεβασμό στίς εντολές του έχουν αποκτηθεί ή μας έχουν δοθεί, όμως τίποτε δέν μας ανήκει πραγματικά. Είμαστε διαχειριστές των αγαθών καί μας δίδονται τόσο γιά νά αισθανόμαστε οι ‘ίδιοι πλησίον των συνανθρώπων μας καί νά μπορούμε νά τό δείχνουμε, όσο καί γιά νά μπορούμε νά δοξολογούμε τόν Θεό πού δέν μας αφήνει. Ή πνευματική ζωή της Εκκλησίας καί ή πεποίθηση ότι αφήνουμε τή ζωή μας στά χέρια τοϋ Θεού γίνεται ή αλήθεια πού ελευθερώνει καί σώζει.
Ό Λουκάς ώς πρότυπο
Ή καλή είδηση έγκειται στό γεγονός ότι αυτοί πού τήν έλαβαν ώς δωρεά ήταν άνθρωποι. «Εζησαν τήν καλή είδηση της παρουσίας τοϋ Χριστού, τή μοιράστηκαν μέ τους συνανθρώπους τους, έδωσαν όλο τόν εαυτό τους, τά χαρίσματα, τίς γνώσεις τους, τά λίγα ή τά πολλά, καί άφησαν τή ζωή τους νά μεταμορφωθεί χάρη στην παρουσία τοϋ Κυρίου. Καί όταν διαβάζουμε γι’ αυτούς, διαπιστώνουμε ότι εΐναι οι αυθεντικοί μάρτυρες της αλήθειας πού είναι ό Χριστός. Ότι ή πίστη σ’ αυτόν, τους έκανε νά δημιουργούν. Νά μιλάνε μέ κάθε τρόπο στους ανθρώπους, δηλαδή νά γίνονται ηγέτες της Εκκλησίας καί πρότυπα γιά εμάς. Ό ευαγγελιστής Λουκάς, τόν όποιο γιορτάζουμε σήμερα, αξιοποίησε τήν παιδεία του γιά νά μιλήσει στους ειδωλολάτρες της εποχής του πού αναζητούσαν τήν αλήθεια γιά τήν προσδοκία των εθνών, τόν Χριστό. ‘Ήταν ζωγράφος καί απεικόνισε τήν Ύπεραγία Θεοτόκο, τή μητέρα τοϋ Χρίστου, δείχνοντας ότι μέ όλα μπορεί κάποιος να δείξει τή σχέση της πίστης μέ τή ζωή. Καί έδωσε έμφαση στό Ευαγγέλιο του στό ενδιαφέρον τοϋ Χριστού γιά τους αμαρτωλούς, τους φτωχούς, τους περιφρονημένους, τίς γυναίκες, τά παιδιά, δείχνοντας μας ότι πίστη καί αγάπη πάνε μαζί γιά όποιον θέλει να ακολουθήσει τόν Κύριο.
Ή ύπαρξη της Εκκλησίας καί ό τρόπος ζωής πού αυτή διακηρύττει, αποτελεί τήν καλή εϊδηση πού δέν θά ακουστεί στά Μέσα Ενημέρωσης, πού δέν θά συζητηθεί στή διαχείριση τής καθημερινότητας μας, άλλα πού θά αφήνεται μυστικά καί φανερά νά υιοθετηθεί άπό όλους όσοι ζητούν αυτόν «τοϋ οποίου έστι χρεία»: τόν Χριστό!
π. Θ. Μ
Αφήστε ένα σχόλιο