Header Ads

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ του 1940 φ.1716

 

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ του 1940

   


Η επικρατούσα κατάσταση στην Ευρώπη, τα γεγονότα που προηγήθηκαν του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, ο προάγγελος τορπιλισμός του εύδρομου Έλη στον εορτασμό της Παναγίας στην Τήνο, η Μυστική προετοιμασία με εξοπλισμούς και προεπιστράτευση, που έσπασαν πλανω τους τα μούτρα τους στα Βορειοηπειρωτικά βουνά και στη Μεθόριο οι Στρατιές του Φασίστα Μουσολίνι μετά το Ιστορικό ΟΧΙ, το άγγελμα του Πολέμου με το ραδιοφωνικό μήνυμα « … Από της 5ης πρωϊνής ώρας Ελλάδος, αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του Πατρίου Εδάφους…» που ξεσήκωσε τότε, σύσσωμο σχεδόν τον Ελληνικό Λαό, που άφησε προσωρινά τις τυχόν διαφορές στην άκρη και έκανε το θαύμα του, η Αντεπίθεση και η απελευθέρωση προαιώνιων Ελληνικών εδαφών, η παρέμβαση του Χίτλερ μετά πεντάμηνο, η κατάληψη της Ελλάδας, η λεηλασία του Εθνικού πλούτου, η πείνα, οι δολοφονίες από τα στρατεύματα κατοχής, αλλά και η Αντίσταση για την πολυπόθητη Ελευθερία, που ήλθε μετά την ήττα του Γερμανικού – Ιταλικού – Ιαπωνικού Άξονα, που αιματοκύλησε την Οικουμένη με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο…



ΕΝΩΤΙΚΗ Η ΗΓΕΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ Ι. ΜΕΤΑΞΑ …
  


ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 1.11.18 Το Έπος της 28ης Οκτωβρίου 1940 Η Ευρώπη ήξερε, αλλά έκανε πως δεν ήξερε. Ηταν τα χρόνια των Αρχηγών, του Καουδίγιο (Φράνκο) στην Ισπανία, του Ντούτσε (Μουσολίνι) στην Ιταλία, του Φίρερ (Χίτλερ) στη Γερμανία. Ηταν η εποχή του Χιροχίτο, Ηταν η εποχή αρχικά του αιμοσταγούς Στάλιν, η εποχή της τρέλας, των επανεξοπλισμών, των μυστικών συμφώνων, της καχυποψίας, του φόβου, του φασισμού., του ναζισμού. Ηταν η εποχή του πολέμου σαν και τη σημερινή, αφού ο Πόλεμος στην ουσία δεν έχει τελειώσει ακόμη, αλλά συνεχίζεται ανά τον Πλανήτη υπό άλλη μορφή. Αν είχατε και Κοιτάζατε προσεκτικά την επίσημη φωτογραφία της μασκαράτας που έμεινε γνωστή ως «Συμφωνία του Μονάχου» στις 30 Σεπτεμβρίου 1938 θα βλέπατε. Στο μέγαρο Φίρερμπαου, στο Μόναχο, ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι είναι οι μόνοι αναγνωρίσιμοι. Αριστερά στον Μουσολίνι, ο γαμπρός του και υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας κόμης Γκαλεάτσο Τσάνο.

Οι Χίτλερ, Μουσολίνι και Τσάνο φορούν στολές με φασιστικά περιβραχιόνια. Δεξιά, οι δύο κύριοι με κουστούμια διπλωματικού πρωτοκόλλου: ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Νέβιλ Τσάμπερλεν και, δίπλα στον Χίτλερ, ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Εντουάρ Νταλαντιέ - μελλοντικός φυλακισμένος του Χίτλερ. ΄Εχοντας δώσει στον Χίτλερ πράγματα που δεν τους ανήκαν -τη Σουδητία της Τσεχοσλοβακίας-, οι Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ είχαν επιστρέψει στις χώρες τους θριαμβευτές-κομιστές της ειρήνης. Τα πλήθη τούς είχαν επιφυλάξει θερμή υποδοχή.

Ο εμπνευστής του «κατευνασμού», Τσάμπερλεν, έδειχνε στους Αγγλους το χαρτί της ξεχωριστής διμερούς Αγγλογερμανικής Συνθήκης, της «έντιμης ειρήνης» με τον Χίτλερ. Το «Εθνος» του Σαββάτου, 1 Οκτωβρίου 1938, είχε πρωτοσέλιδο τη «συνάντηση των τεσσάρων» στο Μόναχο, έναν χάρτη της Τσεχοσλοβακίας και λόγους του κ. Τσάμπερλεν.

Τίτλος: «Η ειρήνη είναι εξησφαλισμένη διά την παρούσαν γενεάν». Μόνον ο Νταλαντιέ είχε ψιθυρίσει κάτι για «ανόητους που δεν ξέρουν ακριβώς γιατί θριαμβολογούν». Κανείς δεν ήθελε τον πόλεμο, αλλά όλοι προετοιμάζονταν. Ακόμα και η Ελλάδα, στην ουδετερότητά της, προετοιμαζόταν, γιατί ο Κυβερνήτης, εφάρμοζε αυτό που είχε μάθει στον πρότερον επαγγελματικό βίο, ως Εύελπις και Αξιωματικός,. « Αν θέλεις; Ειρήνη, προετοιμάσου για Πόλεμο» και …«Προνοείν, προβλέπειν, προλαμβάνειν…» Ο Μουσολίνι ήθελε τη Μεσόγειο για να γονατίσει τους Αγγλους. Γίνονταν προσπάθειες ειρήνης για το θεαθήναι. «Κουτοπονηριές που έχουν πέραση ώσπου να φτάση το λεπίδι στον αυχένα» (Γ. Σεφέρης).

Η ήττα της Αιθιοπίας το 1936, η επιτυχής συμμετοχή της Ιταλίας στο πλευρό του Φράνκο στην Ισπανία, είχαν ενισχύσει τη βουλιμία του για μια νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στη Μεσόγειο, την οποία όμως θεώρησε ευκολότερο να την υλοποιήσει στα Βαλκάνια. Μήπως έχει αλλάξει σήμερα κάτι εκτός από τα άρρωστα πρόσωπα;

Στις 15 Αυγούστου 1940, τορπιλίζεται σημαιοστόλιστο το εύδρομον «Ελλη» στο λιμάνι της Τήνου από υποβρύχιο «αγνώστου εθνικότητος» - που θα παραμείνει «αγνώστου προέλευσης» έως την 28η Οκτωβρίου. Στις 25 Οκτωβρίου 1940 όλοι -βασιλιάς Γεώργιος Β’, διάδοχος Παύλος, Μεταξάς, όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, διπλωμάτες, επίσημοι και κοσμική Αθήνα– παρέστησαν στην πρεμιέρα της «Μαντάμ Μπατερφλάι» του Πουτσίνι και στις 26 αρκετοί πήγαν στη δεξίωση που έδωσε ο Ιταλός πρέσβης Γκράτσι προς τιμήν του γιου του Πουτσίνι, με τούρτα που έγραφε «Viva la Grecia»! ( Ζήτω η Ελλάδα! )

Στις 28 Οκτωβρίου, στις 3.30 π.μ. ο Γκράτσι έδωσε το τελεσίγραφο στον Ι. Μεταξά με αίτημα «Γην και ύδωρ» και πήρε την Ιστορική απάντηση του «ΟΧΙ!». Και ξημερώματα, ο Μουσολίνι, χωρίς να ενημερώσει τον Χίτλερ, διέταξε τα ιταλικά στρατεύματα να επιτεθούν στην Ελλάδα από την πρόθυμη Αλβανία... Ο Χίτλερ ήταν έξω φρενών. Και είχε δίκιο να ανησυχεί.

Οι Ιταλοί δεν ήταν καλά εκπαιδευμένοι, ήταν ανεπαρκείς και απροετοίμαστοι, δίχως εξοπλισμό για τα χιονισμένα βουνά, χωρίς χάρτες, χωρίς υποστήριξη. Το νόημα ήταν «Πόλεμος» - πόλεμος που όλο τον προηγούμενο καιρό είχε γίνει κανονικότητα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Μέσα σε λίγες μέρες οι ελληνικές δυνάμεις κατάλληλα και μυστικά προετοιμασμένες μετά τον τορπιλισμό της Ελλης, απώθησαν τους Ιταλούς σε όλη τη γραμμή του μετώπου. Το άγγελμα του Πολέμου με το ραδιοφωνικό μήνυμα « … Από της 5ης πρωϊνής ώρας Ελλάδος, αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του Πατρίου Εδάφους…» Ξεσήκωσε τότε, σύσσωμο σχεδόν τον Ελληνικό Λαό, που άφησε προσωρινά τις τυχόν διαφορές στην άκρη και έκανε το θαύμα του. Κάτω από αριθμητικές και εξοπλιστικές ανισότητες, το ηθικό υπόβαθρο των Ελλήνων, που πολεμούσαν με το Οραμα της Παναγίας τον Φασισμό του Μουσολίνι, έδωσε το αναγκαίο παράδειγμα, που χαιρετίστηκε με ανακούφιση και θαυμασμό από όλους τους Λαούς της Οικουμένης. Το Θαύμα της Εποποιϊας στα Βορειο - Ηπειρωτικά βουνά της Αλβανίας, Ηταν γεγονός!...

Από τις 14 Νοεμβρίου, οι Ελληνικές Δυνάμεις άρχισαν την αντεπίθεση απωθώντας τους Ιταλούς βαθιά στο εσωτερικό της Αλβανίας. Ηταν το έπος του 1940. Στη «Νέα Εστία» στις 15 Νοεμβρίου 1940, ο Σικελιανός δημοσίευσε το ποίημά του για την 28η: Οκτωβρίου:

«…Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα! Ελέγαμε: Μια Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε… Κι ήρτες τέλος συ, Μητέρα-Μέρα, οπού αγκάλιασες κι ανύψωσες ολόκληρα τα περασμένα στον ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους, στον υπέρτατο τους ηθικόν Ιστορικό Ρυθμό! Ω δικαίωση όλων των ελληνικών αγώνων! Ω ύψιστη ηθική στροφή μέσα στο χάος ολόκληρου του Κόσμου! Και μαζί, ω γιγάντια, πλέρια ιστορική καταβολή… Ω Μέρα-Μάννα, που μας έσπασες ακέρια κι ως το ύστατο, όλα τα κρυφά εσωτερικά δεσμά μας! Ω κοσμοϊστορική Ελευθερία, τόσο βαθειά λαχταρισμένη! Να Σε! Σε κατέχουμε! Σε νιώθουμε! Σε θέλουμε!...» Η εισβολή στην Ελλάδα έγινε ταπείνωση για τον Μουσολίνι και η αποτυχία τόσο παταγώδης, που ο Χίτλερ ένιωσε υποχρεωμένος να παρέμβει. Ο πόλεμος συνεχίστηκε και η νίκη κατά του Μουσολίνι έγινε γερμανική Κατοχή, ταπείνωση για τους Ελληνες αλλά και Αντίσταση… Οι Γερμανοί μπαίνοντας στην Αθήνα, άρχισαν να λεηλατούν… ΄Εκλεβαν ό,τι μπορούσαν.

Εταιρείες όπως η Krupps και η I.G. Farben έστειλαν αντιπροσώπους γα να «αγοράσουν» ορυχεία και βιομηχανικές εγκαταστάσεις… Τον βαρύ χειμώνα του 1941-42 υλοποιήθηκε το φασιστικό «σχέδιο πείνας».

Οι Ελληνες ζητιάνευαν τροφή στους δρόμους, σκάλιζαν σκουπιδοτενεκέδες, γονάτιζαν κι έτρωγαν χορτάρι… Αξιωματικοί πετούσαν στα παιδιά αποφάγια από τα μπαλκόνια και διασκέδαζαν βλέποντάς τα να παλεύουν… με σηκωμένα χέρια… Εκατοντάδες χιλιάδες οι νεκροί.

Τελικά τι έμεινε; Πολλά. Η μνήμη, το τραύμα∙ αλλά και κάτι ακόμα. Από τον ύμνο του Σικελιανού, κρατάω το «ηθικό». Ο,τι μένει ιστορικά∙ αυτό ήταν που μέτρησε το 1940. Ηθικό, ήγουν, εσωτερικό, γνήσιο, ανθρώπινο, τίμιο, αντιηρωικό και πένθιμο. Πάντα η χαρμολύπη στην Επέτειο. Η Ελλάδα της 28ης Οκτωβρίου 1940 είχε έναν Ηγέτη, τον Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος δεν διέφερε και πολύ στο θέμα της Πίστης στη Δημοκρατία από προηγούμενους διασαλευτές της νομίμου τάξεως ακόμα και μετέπειτα Εθνάρχες, αλλά είχε ένα βασικό πλεονέκτημα. Ηταν Ηγετική Πολιτικοστρατιωτική Μορφή, που αγαπούσε την Ελλάδα και τους Ελληνες. Βρέθηκε την κατάλληλη ώρα να κρατάει το τιμόνι του Ελληνικού σκάφους, συνέλαβε τη θέληση του Λαού να Αντισταθεί στην πάνοπλη Φασιστική Ιταλία και είπε το Αθάνατο Ιστορικό ΟΧΙ, το «Μολών λαβέ» με μία λέξη, που έδωσε μήνυμα αντίστασης κι ελπίδας στην καθημαγμένη Ευρώπη

΄Ολα τα άλλα είναι καπηλείες, ταρατατζούμ για άκαπνους, εθνικιστές και υπερπατριώτες, υπεραντιστασιακούς, που αντί να επιτίθενται στον κατακτητή άνοιγαν μέτωπα κατά των άλλων Αντιστασιακών Οργανώσεων για να μην τις έχουν εμπόδιο στο όραμα της πρόσδεσης της Αιώνιας Ελλάδας στην τότε Σοβιετία. Για τους προγόνους των κρατούντων τού σήμερα, γι’ αυτούς που τσακίζουν κόκαλα και δοξάζονται με το αίμα των άλλων, ξεπουλώντας κάθε Ιερό και Οσιο… Ακόμα και την Ιστορική Μακεδονία…

Πληροφορίες από πηγές: Olympia.gr - Στρατιωτική Ιστο
ρία ΓΕΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια