ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ή ΟΠΩΣ ΣΕ ΒΟΛΕΥΕΙ; φ.1719

 

ΕΣΥ ΠΩΣ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ; 

ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΄Η ΟΠΩΣ ΣΕ ΒΟΛΕΥΕΙ;

Άρθρο του   Περικλή Καπνιστή*

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και αρκετό καιρό έχω ακυρώσει το ραντεβού μου με την τηλεόραση και κυρίως με τις φλύαρες, ανιαρές και κυρίως ελλειμματικές σε ορθή ενημέρωση πρωινές συζητήσεις στα πάνελ, όπου επικρατούντα στοιχεία είναι ο φαρισαϊσμός, οι εντάσεις, οι ανεπίτρεπτες μεταξύ των φιλοξενουμένων ¨φιλοφρονήσεις¨, οι ανακρίβειες των λεγομένων, η εκατέρωθεν αμφισβήτηση κλπ. Τα στοιχεία αυτά δημιουργούν στον τηλεθεατή σκεπτικισμό, ερωτηματικά και εν τέλει αποστροφή όχι μόνο για τους ενδεδυμένους με την πολιτική προβιά καλεσμένους αλλά και για τα δημοσιογραφικά επιτελεία πλην ελαχίστων. Κι αυτό γιατί τα τελευταία αδυνατούν να διευθύνουν μια συζήτηση εποικοδομητικά, αντικειμενικά με ισομέρεια στον παρεχόμενο χρόνο, με υπαγόρευση κανόνων αξιοπρέπειας στους ομιλούντες, όταν ειδικά αυτοί επιδίδονται σε ύβρεις, διακοπές και εντάσεις, με στόχο τον αποκλεισμό της όποιας αλήθειας είναι διαφορετική από την δική τους.

Όλα αυτά δεν θα ήταν εις το έπακρον ενοχλητικά ή παράδοξα, αν αφαιρούσε κανείς από το περιεχόμενό τους την πασιφανή διαπίστωση, ότι οι ίδιοι άνθρωποι βλέπουν το ίδιο πράγμα με διαφορετική ματιά ανάλογα με τη θέση που βρίσκονται ή την σκοπιμότητα που εξυπηρετούν. Έτσι με οδήγησαν στο συμπέρασμα πως ενώ η αλήθεια – η πραγματικότητα δηλαδή – παραμένει ίδια, το μόνο που αλλάζει είναι η οπτική γωνία που την βλέπει κανείς με επακόλουθο την ερμηνεία της ανάλογα με την περίσταση. Προς επιβεβαίωση των λεγομένων μου, παραθέτω έναν παραβολικό μύθο του Jorge Bucay:

Ένας βασιλιάς, ερωτευμένος με τη Σαμπρίνα (γυναίκα ταπεινής καταγωγής) την έκανε την τελευταία γυναίκα του. Ένα απόγευμα που ο βασιλιάς έλλειπε στο κυνήγι, ένας αγγελιοφόρος την ειδοποίησε πως η μητέρα της ήταν πολύ άρρωστη.

Ό βασιλιάς της είχε απαγορεύσει να χρησιμοποιεί την προσωπική του άμαξα και τυχόν παραβίαση της εντολής του θα την πλήρωνε με το κεφάλι της, Έκείνη χωρίς δεύτερη σκέψη πήρε την άμαξα και έτρεξε στη μητέρα της. Γυρνώντας ο βασιλιάς κι αφού έμαθε το συμβάν είπε: «Μα δεν είναι θαυμάσιο; Αυτό είναι αληθινή αγάπη κόρης προς την μητέρα. Δεν λογάριασε το κεφάλι της προκειμένου να την φροντίσει. Έίναι πραγματικά υπέροχη».

Μετά από μερικές μέρες η Σαμπρίνα καθόταν στον κήπο του παλατιού κι έτρωγε φρούτα και καθώς ερχόταν ο βασιλιάς τον χαιρέτησε και δάγκωσε το τελευταίο ροδάκινο του καλαθιού της. « Φαίνονται πολύ γλυκά » είπε ο βασιλιάς, «πράγματι » είπε αυτή κι αμέσως πρόσφερε το ροδάκινο στον αγαπημένο της. «Πόσο μ’ αγαπάει» σχολίασε αργότερα ο βασιλιάς «στερήθηκε την απόλαυσή της για να μου δώσει το τελευταίο της ροδάκινο, είναι εκπληκτική».

Πέρασαν κάμποσα χρόνια και φαίνεται ότι ο έρωτας και το πάθος του βασιλιά χάθηκαν απ’ την καρδιά του. Συζητώντας με έναν έμπιστο και στενό του φίλο, είπε: « Ποτέ δεν φέρθηκε σαν βασίλισσα, μια φορά μάλιστα με παράκουσε και χρησιμοποίησε την προσωπική μου άμαξα και μια άλλη μέρα θυμάμαι μου έδωσε να φάω ένα δαγκωμένο φρούτο».

Διαβάζοντας το μύθο και αναλογιζόμενος τις παλινωδίες και τα τερτίπια των πολιτικών, έρχεται στο νου μου μια σοφή ρήση την οποία παραθέτω χωρίς σχόλια : Πρόσεχε τί αντιλαμβάνεσαι. Αν ότι βλέπεις ταιριάζει ‘’γάντι’’ με την πραγματικότητα που περισσότερο σε βολεύει, τότε «ΜΗΝ ΈΜΠΙΣΤΈΥΈΣΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΌΥ».

*Ο κ. Περικλής Kαπνιστής είναι Εκπαιδευτικός από την Κόρινθο.