Η ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ «ΚΟΡΙΝΘΙΟΥ» φ.1719
ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΞΑΣΤΕΡΑ
|
Ακόμα ένα ψέμα για το Πολυτεχνείο
Κυριάκος Σταμέλος, μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών το 1973. To τανκ έριξε την πύλη του Πολυτεχνείου με συμφωνία
Στις 3/12/2017 στην «κυριακάτικη δημοκρατία» δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη με μεγάλη ιστορική σημασία. Μου μίλησαν ο Κυριάκος Σταμέλος, μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών, και ο Μιχάλης Γουνελάς, επικεφαλής των αρμάτων μάχης που περικύκλωσαν τον Νοέμβριο του 1973 τη σχολή. Σ’ αυτή τη συνέντευξη οι «αντίπαλοι» του 1973 γκρέμισαν πολλούς μύθους με όσα αποκάλυψαν.
Μεταξύ άλλων, ο Κυριάκος Σταμέλος, μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών, είπε: «Είχαμε ανοιχτή εντολή να διαπραγματευτούμε να ανοίξει η πύλη για να μπορέσουμε να μη γίνει μάχη στην πύλη, να μην υπάρξει σύγκρουση. [...] Διαπραγματευόμασταν με τον Στρατό. Την Αστυνομία ούτως ή άλλως την είχαμε καταταγμένη σε αυτούς που είχανε χάσει τον έλεγχο και εκείνο το βράδυ αποτελεί μαύρη νύχτα της Ελληνικής Αστυνομίας και μας οφείλει ακόμα μία συγγνώμη. Κρατούσαν όλοι ξύλα και χτυπούσανε όπου βρίσκανε. Ο Στρατός είχε άλλη στάση. Ήταν πιο επαγγελματική η στάση του Στρατού. Αντιπροσωπεύοντας τη συντονιστική επιτροπή, ήρθαμε σε επαφή με τον κ. Γιοβάνη και τον κ. Γουνελά αμέσως εκεί έξω και τους είπαμε ότι θέλουμε να ανοίξει η πόρτα και δεν έχει νόημα πια κάποια σύγκρουση και να φύγουμε αναίμακτα. [...] Ο κ. Γουνελάς μάς ρώτησε για να κινηθεί το άρμα, σιωπήσαμε, εγώ προσωπικά μέσα μου συναινούσα. [...] Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι, αν δεν είχαν γίνει τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, πιθανότατα δεν θα είχαμε χάσει την Κύπρο; Δηλαδή, δεν ήταν στις προθέσεις βεβαίως των επαναστατημένων να χαθεί η Κύπρος, αλλά υπήρξε τέτοια ροή στην εκμετάλλευση, διότι εμείς δεν ρίξαμε τον Παπαδόπουλο. Φέραμε τον Ιωαννίδη, πάντως. Και ο Ιωαννίδης δεν έπεσε μόνος του, έπεσε λόγω των γεγονότων της Κύπρου. Αρα, λοιπόν, ένα αυθόρμητο κίνημα μετετράπη σε έναν μοχλό εναντίον της πατρίδος».
Ή μοίρα όρισε έτσι ώστε οι δύο φίλοι να ακολουθήσουν σχεδόν ταυτόχρονα τον ανεπίστροφο δρόμο. Ο Μιχάλης Γουνελάς έφυγε από τη ζωή στις 22/12/2017 και ο Κυριάκος Σταμέλος στις 18/4/2018. Πριν πεθάνουν, όμως, εξόφλησαν το μέγιστο χρέος στην πατρίδα: να πουν την αλήθεια σε έναν κόσμο που ζει βυθισμένος στο σκοτάδι των ψεμάτων.
Μεταξύ άλλων, ο Κυριάκος Σταμέλος, μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών, είπε: «Είχαμε ανοιχτή εντολή να διαπραγματευτούμε να ανοίξει η πύλη για να μπορέσουμε να μη γίνει μάχη στην πύλη, να μην υπάρξει σύγκρουση. [...] Διαπραγματευόμασταν με τον Στρατό. Την Αστυνομία ούτως ή άλλως την είχαμε καταταγμένη σε αυτούς που είχανε χάσει τον έλεγχο και εκείνο το βράδυ αποτελεί μαύρη νύχτα της Ελληνικής Αστυνομίας και μας οφείλει ακόμα μία συγγνώμη. Κρατούσαν όλοι ξύλα και χτυπούσανε όπου βρίσκανε. Ο Στρατός είχε άλλη στάση. Ήταν πιο επαγγελματική η στάση του Στρατού. Αντιπροσωπεύοντας τη συντονιστική επιτροπή, ήρθαμε σε επαφή με τον κ. Γιοβάνη και τον κ. Γουνελά αμέσως εκεί έξω και τους είπαμε ότι θέλουμε να ανοίξει η πόρτα και δεν έχει νόημα πια κάποια σύγκρουση και να φύγουμε αναίμακτα. [...] Ο κ. Γουνελάς μάς ρώτησε για να κινηθεί το άρμα, σιωπήσαμε, εγώ προσωπικά μέσα μου συναινούσα. [...] Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι, αν δεν είχαν γίνει τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, πιθανότατα δεν θα είχαμε χάσει την Κύπρο; Δηλαδή, δεν ήταν στις προθέσεις βεβαίως των επαναστατημένων να χαθεί η Κύπρος, αλλά υπήρξε τέτοια ροή στην εκμετάλλευση, διότι εμείς δεν ρίξαμε τον Παπαδόπουλο. Φέραμε τον Ιωαννίδη, πάντως. Και ο Ιωαννίδης δεν έπεσε μόνος του, έπεσε λόγω των γεγονότων της Κύπρου. Αρα, λοιπόν, ένα αυθόρμητο κίνημα μετετράπη σε έναν μοχλό εναντίον της πατρίδος».
Ή μοίρα όρισε έτσι ώστε οι δύο φίλοι να ακολουθήσουν σχεδόν ταυτόχρονα τον ανεπίστροφο δρόμο. Ο Μιχάλης Γουνελάς έφυγε από τη ζωή στις 22/12/2017 και ο Κυριάκος Σταμέλος στις 18/4/2018. Πριν πεθάνουν, όμως, εξόφλησαν το μέγιστο χρέος στην πατρίδα: να πουν την αλήθεια σε έναν κόσμο που ζει βυθισμένος στο σκοτάδι των ψεμάτων.
Πηγή ¨δ¨ περι πωλιτικής από τον Παναγιώτη Λιάκο
Το μούδιασμα που έχει καταφέρει κατά του Ελληνικού Λαού η συμφορά του Μνημονίου έχει φανεί με έντονο τρόπο στις διαμάχες και στις συγκρίσεις των δέκα τελευταίων χρόνων στην ετοιμότητα αντιμετώπισης πολέμου μεταξύ δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ υπό τα βλέμματα δικολάβων ηγετίσκων του Βορειοατλαντικού Συμφώνου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η μεν Τουρκία από απλή δύναμη ισχύος δια των όπλων έγινε πανίσχυρη με οπλοστάσιο δικής της προέλευσης και κατασκευής, δε Ελλάδα ήταν πού ήταν μικρότερη σε δύναμη αριθμών ξεπουλήθηκε στην Τρόϊκα των Μνημονίων και τρέχει πίσω από τα διπλωματικά γεγονότα. Ευοίωνη ελπίδα μας δίνει το ξύπνημα της Κυβέρνησης Κυρ. Μητσοτάκη, που ασχολείται με εντατικούς ρυθμούς στα εξοπλιστικά.
Οι πολίτες, γονατισμένοι από τα Οικονομικά προβλήματα, που έχουν επισωρευθεί επί των ώμων τους τα τελευταία έτη και από την πανδημία, δεν έχουν το πάθος και το ενδιαφέρον παλαιοτέρων εποχών. Δείχνουν μία ασυγχώρητη, κατά τη γνώμη μας αδιαφορία, γιατί με τη στάση τους φαίνονται σαν να μην τους ενδιαφέρει να προσπαθήσουν με τη στάση τους να δείξουν πως αγωνίζονται ακόμη για τα δίκαιά τους. Σαν να έχουν παραδοθεί αμαχητί στην κακή τους μοίρα που τους οδήγησε η αντεθνική πολιτική του πρωτεργάτη της δυστυχίας Γ.Παπανδρέου και άλλων συνοδοιπόρων εντολοδόχων Πρωθυπουργών.
Θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε ότι και ο Λαός είναι συνένοχος σε αυτό που συνέβη στη χώρα μας, αφού δεν λέγει να βάλει μυαλό και να αναλογισθεί, πως και γιατί φτάσαμε έως εδώ. Αποτελεί μεγάλης ολκής παραδοξότητα το γεγονός ότι κατά καιρούς παρουσιαζονται οι υπαίτιοι του κακού που βρήκε τους υπερήφανους Ελληνες, σαν ειδικοπί επίλυσης πολιτικών προβλημάτων και εθνιθκών κρίσεων, όπως οι Κ. Σημίτης που μας έβαλε κακήν κακώς στην ΟΝΕ και Γ. Παπανδρέου, που μας κατέστρεψε παντελώς σε βασικούς τομείς της Εθνικής περιουσίας και κυριαρχίας
Οι Ανθρωποι αυτοί, κυρίως αυτός, που ευθύνεται ατομικώς και οικογενειακώς για όλα προσπαθεί να νεκραναστηθεί πολιτικά και προκαλεί ο τρόπος που αντιμετωπίζεται από τους πολίτες, που δεν τον περνάνε από Λαϊκά Δικαστήρια για τη σφαγή του Ελληνικού Λαού και την παράδοση της Ελλάδος στα χέρια της Τρόϊκα. Ο ηγετίσκος που μας παρέδωσε αύτανδρους στα χέρια των Δ.Ν. Ταμείου και των τοκογλύφων τύπου Σόρος, δεν έχει ακόμη παραδοθεί στη Δικαιοσύνη και όσο ο Νόμος δεν τον αγγίζει, τόσο αποθρασύνεται. Μέχρι πότε όμως θα περιμένει με αγωνία και ενδιαφέρον η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού να δει αυτόν τον επίορκο πρώην Πρωθυπουργό να μη διαφεύγει από τα δίκτυα της Δικαιοσύνης; Εως πότε;
Αυτές τις ημέρες πολύ κοντά μας, στην απέναντι της Κύπρου Συρία, συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση και πολύ υποκρισία από μέρους των ισχυρών της Γης, ο πολυετής πόλεμος, που έχουν κηρύξει οι δολοφόνοι των Λαών. Οι σκηνές που περιγράφονται από τα ελεύθερα ακόμη διεθνή ΜΜΕ, θυμίζουν τους πολέμους των Ελλήνων κατά “Εχθρών και Αδελφών”, προκειμένου να εμπεδωθεί η Ελευθερία. Ασύλληπτες σκηνές ηρωϊσμού και θηριωδίας εκτυλίσσονται στους κατεχόμενους και εναπομείναντες θύλακες περιοχών από ισλαμιστές και τούρκους και πόλεων που έχουν καταντήσει φαντάσματα του περιβάλλοντος από τις μάχες και την αγριότητα των βομβαρδισμών. Από κοντά και οι αιματηρές Επιχειρήσεις Εθνοκάθαρσης που ενεργεί ο Ερντογάν με τις Δυνάμεις Στρατού – Στρατοχωροφυλακής και Αεροπορίας της Τουρκίας όπου Κούρδοι και Κούρδισες υπερασπίζονται με λιανοτούφεκα τις πόλεις και τα χωριά τους απέναντι στα στίφη των Ισλαμιστών του ISIS, που δρουν με ανοιχτή τουρκική στήριξη, στα άρματα και την αεροπορία.
Πριν από ένα περίπου χρόνο, αεροπορικές και χερσαίες δυνάμεις της Τουρκίας έκαναν πάνω από δύο χιλιάδες μικρές και μεγάλες Επιχειρήσεις στο εσωτερικό της χώρας και στα βόρεια σύνορα Συρίας και Ιράκ ό,που βρίσκεται κουρδικός Λαός. Και η Δύση, ποια Δύση; Παρακολουθεί την αιματοχυσία και το μαρτύριο ενός Λαού με απάθεια μπροστά στα γεωπολιτικά σχέδια για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Δύση και ΟΗΕ με ακόλουθα τα ¨Συστημικά¨ΜΜΕ δεν αναφέρονται καν στη σύγχρονη γενοκτονία της Τουρκίας και του Ερντογάν.
Η Νατοϊκή Τουρκία, που υποτίθεται ακολουθεί τις διακηρυγμένες προθέσεις του ΝΑΤΟ, “περί αντίδρασης στα σχέδια της ISIS, φυγαδεύει τους Ισλαμιστές στο έδαφός της, ενώ παράλληλα την ίδια στιγμή, Κούρδοι άμαχοι που επιχειρούν να διαφύγουν εντός Τουρκίας, αναχαιτίζονται από τις δυνάμεις του Ισλαμικού και τουρκικού καθεστώτος και αφήνονται έρμαια στα χέρια των μισθοφόρων και φανατικών δολοφόνων. Η Ελλάδα βεβαίως παρακολουθεί αμέτοχη, λησμονώντας την ιστορία της, που είναι γεμάτη από Συριακούς αγώνες όπως της “Κομπανί”, χωρίς ούτε μία διαμαρτυρία για την καταστροφή Χριστιανικών Ναών και δολοφονίες Ιερέων. Οσο για τη διεφθαρμένη δύση, που παριστάνει το “Σωτήρα”, θεωρεί την Τουρκία “εταίρο. ”.Ντροπή και αίσχος στην πλευρά που ανήκουμε, στη Δύση, που μας έφερε κι΄εμάς στην κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια…
Ημουν Ανώτερος Αξιωματικός ε.α.. τις ημέρες εξέγερσης του Πολυτεχνείου σε θέση εργασίας Διοικητικού στελέχους μεγάλης επιχείρησης στην Κόρινθο, όταν μου τηλεφώνησε μητέρα εργαζομένου για να μου ζητήσει να παρέμβω στην απελευθέρωση του γιού της από Α.Τ. των Αθηνών και το έκανα. Οταν ήλθε την επομένη στην εργασία του ο νεαρός μου είπε ¨ πήγα κι εγώ όπως πολύ άλλοι στο Πολυτεχνείο. Οι λοκατζήδες μας φέρθηκαν πολύ καλά και μας γλύτωναν από τα χέρια κάποιων μπρατσαράδων κουρεμένων που μας ξυλοκοπούσαν , αλλά οι Αστυνομικοί αργότερα μας έδερναν αλύπητα…
ΚΑΥΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
|
Οι δοσίλογοι πρώην Πρωθυπουργοί…
Το μούδιασμα που έχει καταφέρει κατά του Ελληνικού Λαού η συμφορά του Μνημονίου έχει φανεί με έντονο τρόπο στις διαμάχες και στις συγκρίσεις των δέκα τελευταίων χρόνων στην ετοιμότητα αντιμετώπισης πολέμου μεταξύ δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ υπό τα βλέμματα δικολάβων ηγετίσκων του Βορειοατλαντικού Συμφώνου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η μεν Τουρκία από απλή δύναμη ισχύος δια των όπλων έγινε πανίσχυρη με οπλοστάσιο δικής της προέλευσης και κατασκευής, δε Ελλάδα ήταν πού ήταν μικρότερη σε δύναμη αριθμών ξεπουλήθηκε στην Τρόϊκα των Μνημονίων και τρέχει πίσω από τα διπλωματικά γεγονότα. Ευοίωνη ελπίδα μας δίνει το ξύπνημα της Κυβέρνησης Κυρ. Μητσοτάκη, που ασχολείται με εντατικούς ρυθμούς στα εξοπλιστικά.
Οι πολίτες, γονατισμένοι από τα Οικονομικά προβλήματα, που έχουν επισωρευθεί επί των ώμων τους τα τελευταία έτη και από την πανδημία, δεν έχουν το πάθος και το ενδιαφέρον παλαιοτέρων εποχών. Δείχνουν μία ασυγχώρητη, κατά τη γνώμη μας αδιαφορία, γιατί με τη στάση τους φαίνονται σαν να μην τους ενδιαφέρει να προσπαθήσουν με τη στάση τους να δείξουν πως αγωνίζονται ακόμη για τα δίκαιά τους. Σαν να έχουν παραδοθεί αμαχητί στην κακή τους μοίρα που τους οδήγησε η αντεθνική πολιτική του πρωτεργάτη της δυστυχίας Γ.Παπανδρέου και άλλων συνοδοιπόρων εντολοδόχων Πρωθυπουργών.
Θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε ότι και ο Λαός είναι συνένοχος σε αυτό που συνέβη στη χώρα μας, αφού δεν λέγει να βάλει μυαλό και να αναλογισθεί, πως και γιατί φτάσαμε έως εδώ. Αποτελεί μεγάλης ολκής παραδοξότητα το γεγονός ότι κατά καιρούς παρουσιαζονται οι υπαίτιοι του κακού που βρήκε τους υπερήφανους Ελληνες, σαν ειδικοπί επίλυσης πολιτικών προβλημάτων και εθνιθκών κρίσεων, όπως οι Κ. Σημίτης που μας έβαλε κακήν κακώς στην ΟΝΕ και Γ. Παπανδρέου, που μας κατέστρεψε παντελώς σε βασικούς τομείς της Εθνικής περιουσίας και κυριαρχίας
Οι Ανθρωποι αυτοί, κυρίως αυτός, που ευθύνεται ατομικώς και οικογενειακώς για όλα προσπαθεί να νεκραναστηθεί πολιτικά και προκαλεί ο τρόπος που αντιμετωπίζεται από τους πολίτες, που δεν τον περνάνε από Λαϊκά Δικαστήρια για τη σφαγή του Ελληνικού Λαού και την παράδοση της Ελλάδος στα χέρια της Τρόϊκα. Ο ηγετίσκος που μας παρέδωσε αύτανδρους στα χέρια των Δ.Ν. Ταμείου και των τοκογλύφων τύπου Σόρος, δεν έχει ακόμη παραδοθεί στη Δικαιοσύνη και όσο ο Νόμος δεν τον αγγίζει, τόσο αποθρασύνεται. Μέχρι πότε όμως θα περιμένει με αγωνία και ενδιαφέρον η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού να δει αυτόν τον επίορκο πρώην Πρωθυπουργό να μη διαφεύγει από τα δίκτυα της Δικαιοσύνης; Εως πότε;
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ
|
Ντροπή και αίσχος στην πλευρά που ανήκουμε…
Αυτές τις ημέρες πολύ κοντά μας, στην απέναντι της Κύπρου Συρία, συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση και πολύ υποκρισία από μέρους των ισχυρών της Γης, ο πολυετής πόλεμος, που έχουν κηρύξει οι δολοφόνοι των Λαών. Οι σκηνές που περιγράφονται από τα ελεύθερα ακόμη διεθνή ΜΜΕ, θυμίζουν τους πολέμους των Ελλήνων κατά “Εχθρών και Αδελφών”, προκειμένου να εμπεδωθεί η Ελευθερία. Ασύλληπτες σκηνές ηρωϊσμού και θηριωδίας εκτυλίσσονται στους κατεχόμενους και εναπομείναντες θύλακες περιοχών από ισλαμιστές και τούρκους και πόλεων που έχουν καταντήσει φαντάσματα του περιβάλλοντος από τις μάχες και την αγριότητα των βομβαρδισμών. Από κοντά και οι αιματηρές Επιχειρήσεις Εθνοκάθαρσης που ενεργεί ο Ερντογάν με τις Δυνάμεις Στρατού – Στρατοχωροφυλακής και Αεροπορίας της Τουρκίας όπου Κούρδοι και Κούρδισες υπερασπίζονται με λιανοτούφεκα τις πόλεις και τα χωριά τους απέναντι στα στίφη των Ισλαμιστών του ISIS, που δρουν με ανοιχτή τουρκική στήριξη, στα άρματα και την αεροπορία.
Πριν από ένα περίπου χρόνο, αεροπορικές και χερσαίες δυνάμεις της Τουρκίας έκαναν πάνω από δύο χιλιάδες μικρές και μεγάλες Επιχειρήσεις στο εσωτερικό της χώρας και στα βόρεια σύνορα Συρίας και Ιράκ ό,που βρίσκεται κουρδικός Λαός. Και η Δύση, ποια Δύση; Παρακολουθεί την αιματοχυσία και το μαρτύριο ενός Λαού με απάθεια μπροστά στα γεωπολιτικά σχέδια για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Δύση και ΟΗΕ με ακόλουθα τα ¨Συστημικά¨ΜΜΕ δεν αναφέρονται καν στη σύγχρονη γενοκτονία της Τουρκίας και του Ερντογάν.
Η Νατοϊκή Τουρκία, που υποτίθεται ακολουθεί τις διακηρυγμένες προθέσεις του ΝΑΤΟ, “περί αντίδρασης στα σχέδια της ISIS, φυγαδεύει τους Ισλαμιστές στο έδαφός της, ενώ παράλληλα την ίδια στιγμή, Κούρδοι άμαχοι που επιχειρούν να διαφύγουν εντός Τουρκίας, αναχαιτίζονται από τις δυνάμεις του Ισλαμικού και τουρκικού καθεστώτος και αφήνονται έρμαια στα χέρια των μισθοφόρων και φανατικών δολοφόνων. Η Ελλάδα βεβαίως παρακολουθεί αμέτοχη, λησμονώντας την ιστορία της, που είναι γεμάτη από Συριακούς αγώνες όπως της “Κομπανί”, χωρίς ούτε μία διαμαρτυρία για την καταστροφή Χριστιανικών Ναών και δολοφονίες Ιερέων. Οσο για τη διεφθαρμένη δύση, που παριστάνει το “Σωτήρα”, θεωρεί την Τουρκία “εταίρο. ”.Ντροπή και αίσχος στην πλευρά που ανήκουμε, στη Δύση, που μας έφερε κι΄εμάς στην κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια…
ΕΤΣΙ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ
|
Μνήμες από την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973
Ημουν Ανώτερος Αξιωματικός ε.α.. τις ημέρες εξέγερσης του Πολυτεχνείου σε θέση εργασίας Διοικητικού στελέχους μεγάλης επιχείρησης στην Κόρινθο, όταν μου τηλεφώνησε μητέρα εργαζομένου για να μου ζητήσει να παρέμβω στην απελευθέρωση του γιού της από Α.Τ. των Αθηνών και το έκανα. Οταν ήλθε την επομένη στην εργασία του ο νεαρός μου είπε ¨ πήγα κι εγώ όπως πολύ άλλοι στο Πολυτεχνείο. Οι λοκατζήδες μας φέρθηκαν πολύ καλά και μας γλύτωναν από τα χέρια κάποιων μπρατσαράδων κουρεμένων που μας ξυλοκοπούσαν , αλλά οι Αστυνομικοί αργότερα μας έδερναν αλύπητα…
Μετά από λίγες ημέρες έμαθα πως οι μπρατσαράδες ήταν Αμερικανοί των ειδικών δυνάμεων , που είχαν έλθει στην Ελλάδα για αποστολή ¨Μαύρης Επιχείρησης για να διώξουν τον Γ. Παπαδόπουλο και να αναλάβουν οι ¨κανταφικοί¨ του Δ. Ιωαννίδη..¨ .
Θλιβερές μνήμες και ακόμη χειρότερα ψέματα, που ακλούθησαν για την εξέγερση με εντολή του Χ. Κίσιγκερ και την σύμπραξη του τότε πολιτικού, εν αργία, κόσμου. Ο απώτερος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου σκοπός δεν ήταν το σύνθημα ¨Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία¨ γιατί όλοι οι δείκτες της Εθνικής Οικονομίας ανθούσαν. Το δημόσιο χρέος είχε μηδενιστεί, η ανεργία εξαλειφθεί, αφού η Βιομηχανία και η επιχειρηματικότητα αντιμετώπιζε πρόβλημα εξεύρεσης προσωπικού, Η Παιδεία είχε μπεί σε τάξη και όλα βάδιζαν κατά τις εθνικές επιταγές. Οσο για την ελευθερία, είχε δρομολογηθεί το σπάσιμο του γύψου. Η τρόικα των Συνταγματαρχών δια της δοτής κυβέρνησης είχε καταργήσει τον Στρατιωτικό Νόμο, που είχε επιβληθεί με την 21η Απριλίου 1967 σε όλη τη χώρα , πλην της Θεσσαλονίκης και Αθηνών, οι οποίες θα ακολουθούσουν στην άρση. Ο τελικός στόχος της Αποσταθεροποίησης της τότε κατάστασης ήταν να φύγει από τη μέση ο Πρόεδρος Γ. Παπαδόπουλος και το περιβάλλον του, γιατί ήταν αρνητικός στο επιχειρούμενο πραξικόπημα της Κύπρου από τον Σαμψών και την ΕΟΚΑ Β΄. Το αποτέλεσμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν ήταν η κατάργηση της ¨Χούντας¨ όπως ψευδώς παρουσιάστηκε, γιατί σταμάτησε για ένα χρόνο η διαδικασία πλήρους ελευθερίας και οι Βουλευτικές εκλογές από τον αποδέκτη της εντολής Σπύρο Μαρκεζίνη. Αντίθετα η εξουσία άλλαξε χέρια και την κατέλαβε ο Διοικητής της ΕΣΑ Δημ. Ιωαννίδης, που δίδοντας το ¨πράσινο φως στο πραξικόπημα της Μεγαλονήσου, υπήρξε ο κύριος καταστροφέας της μαζί με τον εθνάρχη Μακάριο, ο οποίος κάλεσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τις εγγυήτριες Δυνάμεις να επέμβουν στρατιωτικά με αποτέλεσμα τον διαμελισμό της Κύπρου… Κι ΄αυτός Βρούτος;
Αφήστε ένα σχόλιο