ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ Φ.1737
ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
Μπήκαμε ήδη στο δεύτερο χρόνο απροσδόκητης πανδημίας, που έπληξε τη ζωή όλων μας και έχει αλλάξει ρυζικά. Η δογματική ερμηνεία της ρήσης του Δημόκριτου , δηλαδή (ζωή χωρίς εορτές, μοιάζει με μακρά οδό χωρίς πανδοχεία) στοχεύει ακριβώς τη σημερινή καθημερινότητα, που βιώνουμε χωρίς ανάσα.
Τα Lockdown διαδέχονται το ένα το άλλο και οι περιορισμοί όλων των δραστηριοτήτων μας έχουν ανασταλεί. Η απομόνωση των ανθρώπων, που έχει προκύψει από την καραντίνα του κορονοιού, έχει αποξενώσει και μειώσει την επικοινωνία των συγγενών, γνωστών, φίλων, συναδέλφων, συνεργατών και συνεορταζόντων γειτόνων.
Έχει χαλάσει τις ανθρώπινες σχέσεις, που αναπτύσσονται από τις μεγάλες παρέες, συνευρέσεις και γενικώς πανηγυρικές διασκεδάσεις. Που είναι η ανθρώπινη επικοινωνιακή ζεστασιά, που προκύπτει από τις εκάστοτε εκκλησιαστικές συναθροίσεις; Που είναι η κοσμοπλημμύρα των ανθρώπων, όλων των ηλικιών με τις πυκνές συναθροίσεις κατά τις εθνικές επετείους και τις παρελάσεις που ακολουθούν, σε όλες τις πόλεις και χωριά της πατρίδας μας;
Τότε, που οι παρελάσεις όλων των σωμάτων ενόπλων δυνάμεων, ενθουσιάζουν τον κόσμο και τους επευφημούν με πολυάνθρωπες ζητωκραυγές και χειροκροτήματα .Τότε, που στέλνουν μηνύματα από αέρος, οι αετοί των αιθέρων και μας γεμίζουν περηφάνεια.
Τα ήθη και έθιμα της χώρας μας, οι παραδόσεις με τις εορταστικές εκδηλώσεις και τις πολιτιστικές, προάγουν τις ανθρώπινες σχέσεις και γενικώς τον πολιτισμό.
Τώρα όμως, η πανδημία μας έχει περιορίσει πολύ τις ανθρώπινες επαφές. Κλεισμένοι στα σπίτια μας, με αποχή από κάθε κοινωνική εκδήλωση. Η ζωή χωρίς κοινωνικές ανθρώπινες επαφές, χωρίς θρησκευτικές εορτές των διαφόρων Αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας είναι μονότονη, αγχωτική και άχαρη.
Μοιάζει πορεία σε μακρύ δρόμο, έρημο, άνυδρο χωρίς κανένα πανδοχείο, ατέρμονη σε ερημικό τοπίο. Εορταστικές εκδηλώσεις, απορρέουσες από τα ήθη και έθιμα της πατρίδας μας όπως οι εποχιακές αποκριάτικες εκδηλώσεις, που δίνουν ζωή και χαρά στους κατοίκους όλων των πόλεων και χωριών και ιδιαίτερα στο κορυφαίο (καρναβάλι της Πάτρας) δεν γίνονται.
Και ενώ όλες οι πόλεις ,περιμένουν κάθε χρόνο με αγωνία τις αποκριάτικες εκδηλώσεις , ιδίως για οικονομική ενίσχυση στα εμπορικά καταστήματα, η εστίαση, τα τουριστικά ξενοδοχεία, οι άνεργοι και γενικώς όλοι οι εργαζόμενοι, θα είναι και εφέτος στο … περίμενε….
Ας ελπίσουμε επι τέλους , ότι του χρόνου, θα έχουμε νικήσει την πανδημία και θα μπορούμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.
* Ο κ. Κώστας Τσάτσαρης , είναι δάσκαλος από την Κόρινθο
Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος
Δημόκριτος
Γράφει ο Κώστας Τσάτσαρης *
Μπήκαμε ήδη στο δεύτερο χρόνο απροσδόκητης πανδημίας, που έπληξε τη ζωή όλων μας και έχει αλλάξει ρυζικά. Η δογματική ερμηνεία της ρήσης του Δημόκριτου , δηλαδή (ζωή χωρίς εορτές, μοιάζει με μακρά οδό χωρίς πανδοχεία) στοχεύει ακριβώς τη σημερινή καθημερινότητα, που βιώνουμε χωρίς ανάσα.
Τα Lockdown διαδέχονται το ένα το άλλο και οι περιορισμοί όλων των δραστηριοτήτων μας έχουν ανασταλεί. Η απομόνωση των ανθρώπων, που έχει προκύψει από την καραντίνα του κορονοιού, έχει αποξενώσει και μειώσει την επικοινωνία των συγγενών, γνωστών, φίλων, συναδέλφων, συνεργατών και συνεορταζόντων γειτόνων.
Έχει χαλάσει τις ανθρώπινες σχέσεις, που αναπτύσσονται από τις μεγάλες παρέες, συνευρέσεις και γενικώς πανηγυρικές διασκεδάσεις. Που είναι η ανθρώπινη επικοινωνιακή ζεστασιά, που προκύπτει από τις εκάστοτε εκκλησιαστικές συναθροίσεις; Που είναι η κοσμοπλημμύρα των ανθρώπων, όλων των ηλικιών με τις πυκνές συναθροίσεις κατά τις εθνικές επετείους και τις παρελάσεις που ακολουθούν, σε όλες τις πόλεις και χωριά της πατρίδας μας;
Τότε, που οι παρελάσεις όλων των σωμάτων ενόπλων δυνάμεων, ενθουσιάζουν τον κόσμο και τους επευφημούν με πολυάνθρωπες ζητωκραυγές και χειροκροτήματα .Τότε, που στέλνουν μηνύματα από αέρος, οι αετοί των αιθέρων και μας γεμίζουν περηφάνεια.
Τα ήθη και έθιμα της χώρας μας, οι παραδόσεις με τις εορταστικές εκδηλώσεις και τις πολιτιστικές, προάγουν τις ανθρώπινες σχέσεις και γενικώς τον πολιτισμό.
Τώρα όμως, η πανδημία μας έχει περιορίσει πολύ τις ανθρώπινες επαφές. Κλεισμένοι στα σπίτια μας, με αποχή από κάθε κοινωνική εκδήλωση. Η ζωή χωρίς κοινωνικές ανθρώπινες επαφές, χωρίς θρησκευτικές εορτές των διαφόρων Αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας είναι μονότονη, αγχωτική και άχαρη.
Μοιάζει πορεία σε μακρύ δρόμο, έρημο, άνυδρο χωρίς κανένα πανδοχείο, ατέρμονη σε ερημικό τοπίο. Εορταστικές εκδηλώσεις, απορρέουσες από τα ήθη και έθιμα της πατρίδας μας όπως οι εποχιακές αποκριάτικες εκδηλώσεις, που δίνουν ζωή και χαρά στους κατοίκους όλων των πόλεων και χωριών και ιδιαίτερα στο κορυφαίο (καρναβάλι της Πάτρας) δεν γίνονται.
Και ενώ όλες οι πόλεις ,περιμένουν κάθε χρόνο με αγωνία τις αποκριάτικες εκδηλώσεις , ιδίως για οικονομική ενίσχυση στα εμπορικά καταστήματα, η εστίαση, τα τουριστικά ξενοδοχεία, οι άνεργοι και γενικώς όλοι οι εργαζόμενοι, θα είναι και εφέτος στο … περίμενε….
Ας ελπίσουμε επι τέλους , ότι του χρόνου, θα έχουμε νικήσει την πανδημία και θα μπορούμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.
* Ο κ. Κώστας Τσάτσαρης , είναι δάσκαλος από την Κόρινθο
Αφήστε ένα σχόλιο