Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ φ.1742

Ο Κόσμος των αγγέλων 

Ο φύλακας Άγγελος του πιστού 

Το έργο των αγγέλων

  

Είναι διδασκαλία της Εκκλησίας μας ότι ο κάθε πιστός έχει φύλακα Άγγελο. Ο Κύριος διαβεβαίωσε για τους «μικρούς τούτους» δηλαδή τους άσημους κατά κόσμον , αλλά ενάρετους που ευαρεστούν ενώπιον του Θεού ,ότι «οι άγγελοι αυτών εν ουρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του πατρός μου του εν ουρανοις». Οι άγγελοι φύλακες τους βλέπουν πάντοτε το πρόσωπο του Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς –δηλαδή έχουν πολλή παρρησία.

Στις πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε ότι ο απόστολος Πέτρος μετά τη θαυμαστή απελευθέρωση του από τη φυλακή από άγγελο ,πήγε στο σπίτι όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι Χριστιανοί και προσεύχονταν γι΄αυτόν. Ή θυρωρός τους ανήγγειλε την άφιξη του, αλλά εκείνοι δεν την πίστεψαν . Μετά τις επίμονες διαβεβαιώσεις της υπέθεσαν ότι ήταν άγγελος του . «Εκ τούτου αληθές ότι έκαστος ημών αγγέλων έχει», ερμηνεύει ο άγιος Ιωάννης ο χρυσόστομος . Από το χωρίο αυτό πληροφορούμαστε ότι η πίστη σ΄ αυτή την αλήθεια υπήρχε στην Εκκλησία ήδη από τα αποστολικά χρόνια.

Γι΄ αυτό και στην ακολουθία του αγίου βαπτίσματος ο ιερέας εύχεται: «Σύζευξον τη ζωή αυτού (ή αυτής) αγγέλων φωτεινόν ….» . Είναι αξιοσημείωτο το ρήμα που χρησιμοποιείται : «σύζευξον ‘’ . Ο άγγελος φύλακας μας συνδέεται στενά μαζί μας, με την ύπαρξη μας.

Υπάρχει επίσης η θαυμάσια «Ευχή εις τον άγγελον φύλακα της του ανθρώπου ζωής»(«Άγιε Άγγελε , ο εφεστώς της άθλίας μου ψυχής….» , στο τέλος του Μικρού Αποδείπνου) και ο «Ικετήρος Κανών εις τον Άγγελον τον φύλακα της του ανθρώπου ζωής»στο «Μέγα Ωρολόγιον».

Παρομοίως ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας σημειώνει ότι ο Θεός στέλνει αγγέλους στους πιστούς , οι οποίοι τους ενισχύουν στην ανδρεία. Αυτοί μπορούν να αποκρούσουν τις επιθέσεις των λυσσασμένων εχθρών διότι ο νούς του ανθρώπου μόνος του δεν θα άντεχε τόσο σφοδρή επίθεση.

Κατά τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης , δεν υπάρχει μόνο άγγελος φύλακας σε κάθε άνθρωπο , που τον βοηθεί στον αγώνα για τη σωτηρία της ψυχής του, αλλά και δαίμονας που επιδιώκει το αντίθετο , την απώλεία τού. Το ποιός θα επιτύχει τον σκοπό του , εξαρτάται από τις επιλογές του ίδιου του ανθρώπου .

Από τη διαβεβαίωση του Κυρίου για τους αγγέλους φύλακες των ενάρετων ανθρώπων που αναφέραμε στην αρχή , μπορούμε βάσιμα να συμπεράνουμε ότι οι άγγελοι φύλακες όσων δεν έχουν καθαρή ζωή , αισθάνονται την ανάγκη να κρύβουν κάποτε το πρόσωπό τους από το Θεό , από λύπη, και ντροπή για τις αμαρτίες των προστατευομένων τους.

Ο Μέγας Βασίλειος γράφει σχετικά ότι κοντά που έχει πιστέψει στον Κύριο , υπάρχει άγγελος , εκτός εάν εμείς τον διώξουμε με τις αμαρτίες μας και προσθέτει : διότι όπως ο καπνός απομακρύνει τις μέλισσες και η δυσοσμία τα περιστέρια , έτσι και τον φύλακα άγγελο της ζωής μας τον απομακρύνει από εμάς η δυσώδη αμαρτία , η αξία πολλών δακρύων . Στο ίδιο πνεύμα στη γνωστή Ευχή στον άγγελο φύλακα , τον παρακαλούμε :

«Μη με εγκαταλείψεις τον αμαρτωλό , ούτε να σταθείς μακριά από εμένα , απογυμνώνοντάς με από την προστασία σου εξαιτίας της ακρασίας μου , της ορμής προς την αμαρτία.

Όταν λοιπόν ο βαπτισμένος ορθόδοξος πιστός ζει μέσα στην αμαρτία χωρίς μετάνοια , τότε ο άγγελος φύλακας του απομακρύνεται από αυτόν .

Δεν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο , όταν μετανοεί μετά την πτώση του. Μην απελπισθείς αν πέφτεις κάθε μέρα , γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης , ούτε να σταματήσεις τον αγώνα αλλά στάσου ανδρείος και τότε οπωσδήποτε θα σεβασθεί την υπομονή σου ο άγγελος που σε φυλάσσει. Από όλα τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι όσα είπαμε στο προηγούμενο άρθρο για το πως διακονούν οι άγγελοι τους ανθρώπους , ισχύουν πολύ περισσότερο και με ιδιαίτερο τρόπο για τη διακονία του φύλακα αγγέλου στον προστατευόμενο του .

Πρέπει να τονίσουμε ιδιαιτέρως ότι ο φύλακας άγγελος δεν προστατεύει μόνο από κινδύνους σωματικούς και ψυχικούς , αλλά και παιδαγωγεί και κατευθύνει τη ζωή του ανθρώπου και πρεσβεύει τον Κύριο υπέρ αυτού.

Οπωσδήποτε και οι αβάπτιστοι έχουν άγγελο φύλακα . Εφόσον όμως δεν έχουν αναγγενηθεί με το άγιο βάπτισμα και είναι πιο επιρρεπείς στην αμαρτία ,οι άγιοι άγγελοι δεν μπορούν να τους βοηθήσουν τόσο δραστικά όσο τους βαπτισμένους. Γι αυτό έχουμε χρέος αγάπης ιερό να προσευχόμαστε , ώστε όλοι οι συνανθρωποί μας να γίνουν μέλη της εκκλησίας , αλλά και να φροντίζουμε τη μετάνοια και τον αγιασμό μας ώστε να απολαμβάνουμε τη θαυμαστή και αήττητη προστασία του αγγέλου μας και να του δώσουμε εντέλει τη χαρά , κατά την ημέρα της εξόδου μας, να μας οδηγήσει στον τόπο της αναπαύσεως, στη βασιλεία των ουρανών... 

(Πηγή: «ΣΩΤΗΡ» τεύχος 2227 2020) 

(Επιμελείται : Ελένη Κ. Αρμπή)