Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ φ.1743

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 

 Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ

  

Ένας άγγλος κοινωνιολόγος αναφέρει , ότι «όσο και αν είναι άφωνο το παράδειγμα , είναι ωστόσο η πλέον αποτελεσματική διδασκαλία , γιατί εισχωρεί βαθειά στην ψυχή και παίζει πρωταρχικό ρόλο στη διάπλαση του χαρακτήρα του παιδιού».

Όλοι οι παιδαγωγοί παλαιοί και νέοι υπογραμμίζουν την τεράστια επίδραση που έχει το παράδειγμα των νέων στην καλή ανατροφή των παιδιών τους. Ο ενάρετος δρόμος με τη θεωρητική διδασκαλία είναι πολύ μακρινός .

Με το παράδειγμα όμως γίνεται πολύ σύντομος . Αυτή την αλήθεια την επισφραγίζει και η πείρα της ζωής , καθώς έμφυτη είναι η τάση στο παιδί να μιμείται τους τρόπους συμπεριφοράς των μεγάλων. Οι αφορμές που προκαλούν ανάμεσα στους γονείς την ασυμφωνία και τους διαπληκτισμούς , συνήθως είναι πολλές.

Άλλα να υποστηρίζει ο πατέρας π.χ για την ανατροφή των παιδιών και άλλα ισχυρίζεται η μητέρα. Από κει και μετά , επόμενο είναι να σκοτεινιάζει ο ορίζοντας όλης της οικογένειας Πολλές φορές η φιλονικία των γονιών , δηλητηριάζει την ψυχή των παιδιών και την κατευθύνει ενάντια ή προς τον πατέρα ή προς την μητέρα όταν κάποιος από τους δύο δεν εννοεί να υποχωρήσει. Οι γονείς δεν φαντάζονται πόσο μεγάλη βλάβη προξενούν στα παιδιά τους με τις ανάρμοστες συζητήσεις και τους διαπληκτισμούς μεταξύ τους.

Συχνά οι γονείς εργάζονται υπερβολικά και κάνουν το πάν για την κατάλληλη διατροφή και την υγιεινή ανάπτυξη της οικογένειάς τους.

Αλλά δεν τους φοβίζει το κακό που προξενούν στις ψυχές των παιδιών τους , με την ανάρμοστη συμπεριφορά τους, με την οποιαδήποτε πνευματική τροφοδοσία που τους προσφέρουν και με την οποία θα τραφούν και θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους.

Ο Άγγλος διανοούμενος R. Bacon δίδασκε παραστατικά:<< Όποιος δίνει καλή συμβουλή χτίζει με το ένα χέρι, όποιος δίνει καλή συμβουλή και καλό παράδειγμα χτίζει και με τα δύο Όποιος όμως δίνει καλή συμβουλή και κακό παράδειγμα χτίζει με το ένα χέρι και γκρεμίζει με το άλλο». Όταν η καλή συμπεριφορά εν γένει , η ευγένεια, η υπομονή , η εργατικότητα , η τιμιότητα υπάρχουν στο περιβάλλον που ζει το παιδί , τότε οι αρετές αυτές δεν γίνονται μόνον αντιληπτές από το παιδί, αλλά γίνονται βιωματικές καταστάσεις της ζωής του. Ας μην παραφθείρεται ότι η μεγαλύτερη δύναμη για τη μετάδοση σκέψεων και συναισθημάτων , έχει το ζωντανό παράδειγμα . Εύστοχα έχει διατυπωθεί πως το παράδειγμα στην οικογένεια είναι «το σχολείο της ανθρωπότητας» μέσα στο οποίο εκπαιδεύονται οι ακέραιοι χαρακτήρες και οι καλοί άνθρωποι.

Τρομάζει κανείς , όταν αναλογίζεται τα χάλια της κοινωνίας μας και την τεράστια ευθύνη που έχουν οι γονείς για την σμίλευση του χαρακτήρα και την διάπλαση του ήθους των παιδιών τους.

(Πηγή:ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΟΜΕΣ Τεύχος 100 Απρίλιος 2020 ΛΟΥΚΑΣ ΣΥΝΕΡΓΟΣ) (Επιμελείται Ελένη Κ.Αρμπή)