ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ: ΧΡ. Π. ΚΑΤΣΑΡΟΣ φ.1744

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Π. ΚΑΤΣΑΡΟΣ 

Συν/χος Διευθυντής του Υποθηκοφυλακείου Κορίνθου.

  

(Επικήδειος του οποίου την εκφώνηση απέτρεψε, και εστέρησε η πανδημία!)

Το κείμενο που ακολουθεί και που θα ακούσετε σας το προσφέρω δίχως την παραμικρή αξίωση πάρα από εκείνη ενός αγνού μου ψυχικού τελευταίου αποχαιρετισμού.

Με δύο στίχους ποιήματος του σπουδαίου ποιητή Γεωργίου Δροσίνη θα ξεκινήσω: «Από Ταφή σ΄ Ανάσταση, και από τη γη στους ουρανούς!». Εκεί βρίσκεται κια ο Χρυσόστομος Κατσαρός, Στον Παράδεισο, στους κόλπους του Αβραάμ, όπως ονόμασε ο Ιησούς Χριστός τον Παράδεισο. «Η του Θεού ανεξιχνίαστη για εμάς κρίση και θέληση, τον επήρε κοντά του! Ο κάθε ατελής, αλλά ενάρετος άνθρωπος, έλκεται και απορροφάται από την Θεϊκή τελειότητα και ο ατελής, ο πεπερασμένος ενάρετος θνητός, γίνεται τέλειο μέλος του θεϊκού περιβάλλοντος. τέτοιος ενάρετος θνητός υπήρξε ο Χρυσόστομος. Υπήρξε πράος, τίμιος, ταπεινός, θελκτικός, αγαθός, γλυκύς άκακος, καλοσυνάτος, φιλάνθρωπος. Πόσα ακόμη επίθετα τού αξίζουν, Ναι Χρυσόστομε, φίλε μου, γι αυτό ο Πανάγαθος ΔΙκαιοκρίτης Δημιουργός, ο Παλαιός των ημερών, ήδη σε καλοδέχτηκε κοντά του!

Στην εδώ πεπερασμένη ζωή σου γεννήθηκες στα Ροζενά του Δήμου μας Ευρωστίνης από Γονείς εξαίρετους και με αδέλφια άξια. Υπήρξες άριστος μαθητής στο Γυμνάσιο μας Δερβενίου, αλλά και φοιτητής άριστος στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η επαγγελματική σου σταδιοδρομία υπήρξε εξαίρετη. Είχες την αγαθή τύχη να αποκτήσεις μια σύζυγο θαυμάσια την Ρούλα (το γένος Δημάκου). Μαζί εδημιουργήσατε σπουδαία οικογένεια, με δύο αξιόλογες κόρες, την Έυη και την Νατάσα. Αποκτήσατε και αξιόλογους γαμπρούς και εγγόνια, τα οποία με στοργή και μεγάλη αγάπη εκαμαρώνατε.

Η φιλία μας αξέχαστε Χρυσόστομε, εσπάρθηκε, εφύτρωσε, εβλάστησε στα γυμνασιακά μας χρόνια, στο Γυμνάσιο Δερβενίου, και επροχώρησε δυναμικά με ύφος και ρυθμούς διαλεκτικούς και στα φοιτητικά μας χρόνια στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μας χώριζε μόνο ένα έτος, μεγαλύτερος εγώ. Τώρα πλέον θα μου λείψεις πολύ. θα σε στερηθούμε βαθειά, απεριόριστα όλοι μας, οι δικοί σου, οι φίλοι, οι συμπατριώτες. Η μνήμη σου, ήδη από της κοιμήσεως σου, μας έχει κατακτήσει. Ο πόνος μας μεγάλος.

Κάποτε θα αρχίσει να απαλύνεται. Η ανάμνηση του όμως ποτέ. Το δε γήινο παράδειγμα σου, ας είναι για εμάς φάρος ζωής, και πρέπει όλοι μας να ξέρουμε ότι τους άξιους όταν δικαίως τους επαινούμε, τους χαρίζουμε διπλή ζωή που την αξίζουν. Και ακόμη να προσθέσω, πως όλα τα μέλη του Συλλόγου μας των εν Αττική Ευρωστίνιων, του οποίου υπήρξες τακτικό και μέλος εξαίρετο, όλοι μας σε αποχαιρετούμε, χωρίς ίχνος λησμονιάς και με ανάμνηση μεγάλης εκτιμήσεως. Ο αείμνηστος σπουδαίος ιστορικός, ο Πατριάρχης της Ελληνικής γλώσσας και της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, ο μεγάλος πατριώτης Σαράντος Καργάκος. διετύπωσε τούτη τη σκέψη: «Το μεγαλείο ενός ανθρώπου δεν μετριέται με το πόσο μας στοιχίζει η ζωή του, αλλά με το πόσο μας στοιχίζει ο θάνατος του.» Η σκέψη αυτή σε καλύπτει Χρυσόστομε. Σε αποχαιρετώ καλέ μου φίλε.

Και επιτρέψατε μου να προσθέσω εδώ τώρα σε μας τους περιλειπόμενους τον βαθύτατο και κορυφαίο στοχασμό τον μεγάλου και υψιπετούς φιλόλογου και βαθύτατα χριστιανού Λορεντζάτου πως « η ζωή και ο θάνατος δεν είναι τίποτα μπρος στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ!» Και τούτος ο στοχασμός για όσους είναι πιστοί χριστιανοί!

(Ο Χρυσόστομος Κατσαρός εκοιμήθη σης 4/3/2021 και η εξόδιος ακολουθία έγινε στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού Αθικίων και ετάφη στο εκεί Κοιμητήριον) 

ΣΠΥΡΟΣ Π. ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ 

ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ