Η ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ «ΚΟΡΙΝΘΙΟΥ» φ.1747

ο «Κορίνθιος»

ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΞΑΣΤΕΡΑ

Τα Καλοκαιρινά μας ψώνια στον Νομό μας…

Εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια η Ελλάδα ζει μέσα σε μια εθνική τραγωδία και οι Έλληνες, ζουν ο καθένας το δικό του δράμα, πλην ελαχίστων, οι οποίοι τυγχάνει να είναι και οι κυρίως υπεύθυνοι. Η Μνημονιακή οικονομική κρίση που είχε προηγηθεί έχει καταφέρει θανάσιμο πλήγμα στα οικονομικά όλων μας. Από αυτόν τον κανόνα δεν ξεφεύγουν παρά ελάχιστοι, που ευνοούνται από τις αποφάσεις των κυβερνώντων και του «Λόχου» της Βουλής.

Στον Νομό μας, στην Κορινθία, τις πόλεις και τα χωριά, στα ίδια τα νοικοκυριά, επικρατούν συνθήκες τριτοκοσμικής ανέχειας, οι οποίες διαρκώς επιδεινώνονται παρά τις μεγαλοστομίες κυβερνητικών και άλλων παραγόντων περί του αντιθέτου. Θα ήταν ευχής έργον, αν η ελπίδα ήταν μικροοικονομικής διάρκειας.

Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι συνεχίζουν να επαυξάνουν τις στρατιές των νεόπτωχων Ελλήνων και οι επιχειρηματίες διαμαρτύρονται για τις χασούρες από τις περικοπές, τα φορολογικά μέτρα, τα χαράτσια κινητής και ακίνητης περιουσίας, για την κατάργηση των Δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, όπως και τόσα άλλα επώδυνα μνημονιακά μέτρα, που μας τα παρουσιάζουν, ως απαραίτητα και ως μονόδρομο στη μελλοντική ζωή μας.

Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά, ακόμα και στο κέντρο της Κορίνθου για να καταλάβει το μέγεθος της εξαθλίωσης, που επεβλήθη χάριν άλλων σκοπιμοτήτων, που δεν έχουν, ως στόχο την εξυγίανση του δημόσιου βίου. Τα λουκέτα στις ιδιωτικές επιχειρήσεις αυξάνονται, ενώ η ανεργία καλπάζει, την ώρα που ο τζίρος των επιχειρήσεων κατρακυλάει στην άβυσσο, αφού τα λεφτά όλων μας έχουν φροντίσει να κατατίθενται στις Τράπεζες ατόκως και μάλιστα με τις απαγορευτικές διατάξεις αρχικά των Capital controls μέχρι που να μας τα πάρουν όλα για μια δήθεν « Επανεκκίνηση» της διεθνούς Κοινωνίας.

Έρχονται ημέρες ελεύθερου υποτίθεται θέρους, ημέρες διακοπών, ημέρες αφιερωμένες στην οικογένεια και στην προσπάθεια επιβίωσης για τους πάσχοντες πανελλαδικά και τοπικά επιχειρηματίες. Αφού ευχαριστήσουμε τον Θεάνθρωπο για το Επιτίμιο δοκιμασίας για την «Αποστασία του Ανθρώπινου γένους, αλλά και για την ύπαρξή μας, ας φροντίσουμε να κάνουμε τα καλοκαιρινά μας ψώνια από την τοπική αγορά.

Στα μικρομάγαζια ό,που μας εξυπηρετούν οι ανάγκες μας και όχι στα Πολυκαταστήματα, που απομυζούν το αίμα μας. Να μείνουν μερικά από τα λεφτά μας εδώ και στην Ελλάδα… «Ο Κορίνθιος»

ΚΑΥΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Εμείς που ζήσαμε τα καλά και τα δυσάρεστα…

Εμείς οι παλαιότεροι έλληνες έχουμε ζήσει κατά το διάβα της ζωής μας ημέρες αι ώρες ευμάρειας, αλλά αι απέραντης φτώχειας, λιμούς και καταποντισμούς, ένδοξους πολέμους, αλλά και ήττα με κατοχή και αρπαγή του Ελληνικού Θησαυροφυλακείου με απάνθρωπες εκτελέσεις πατριωτών από τη Γερμανία κατά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Βιώσαμε ακόμα και ήττα σε έναν ακήρυκτο πόλεμο κατά του Κυπριακού Ελληνισμού το 1974. Και σαν να μην έφταναν αυτά τα κακώς κείμενα, μας ήλθαν κατακέφαλα και αλλεπάλληλα ευχάριστα, αλλά και δυσάρεστα γεγονότα στον τομέα της Βιομηχανικής και Οικονομικής ανάπτυξης. Τελευταία στη λίστα μπορούν να κατονομαστούν τα Μνημονιακά μέτρα, που παράδωσαν την ανεξαρτησία και τα κυριαρχικά δικαιώματα στην λεγόμενη «Τρόϊκα».

Σημαντικό ρόλο σε όλα αυτά που βιώσαμε τα τελευταία 50 χρόνια, περίπου μισόν αιώνα, έπαιξαν οι Πολιτικοί και οι Στρατιωτικοί ηγέτες και οι συνακόλουθοι τούτων. Γίναμε μάρτυρες της πολιτικής ανωμαλίας στις αρχές του 1960 ό,που κυριαρχούσαν τα επεισόδια του πεζοδρομίου και του Αστικού χάους, αλλά και οι πολιτικές ίντριγκες με διαφαινόμενο τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Αποτέλεσμα τούτου ήταν η κατάλυση της Δημοκρατίας από του «Συνταγματάρχες» του Γ. Παπαδόπουλου. Μέσα στην επταετία των «Συνταγματαρχών» εκμηδενίστηκε το Δημόσιο χρέος, άνθισε η Βιομηχανία στην Ελλάδα, δεν υπήρχε ανεργία και γενικά οι Έλληνες καυχόντουσαν για την Οικονομική και Βιομηχανική ανάπτυξη, ενώ το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν ήταν από τα καλύτερα του κόσμου.. Και τότε, κάποιοι έπαιξαν το παιχνίδι «Μιας μεγάλης Εθνικής Καταστροφής», κι έτσι είδαμε την απομάκρυνση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο, την εξέγερση του Πολυτεχνείου για να φύγει η «Χούντα» και να επανέλθουν οι Πολιτικοί σωτήρες.

Από τότε είδαμε και τι δεν είδαν τα μάτια μας. Ξαφνικά μας φανερώθηκαν από το πουθενά χιλιάδες αντιστασιακοί, ενώ οι πολιτικοί κατεδάφισαν σε λίγα χρόνια ό,τι είχε γίνει μέσα στα χρόνια της κατάλυσης της Δημοκρατίας. Ξαναείδαμε να γίνεται το δημόσιο χρέος επαχθές, αλλά υποχείριο στις θελήσεις και τις επιταγές της Τρόϊκα, διέλυσαν τις Βιομηχανίες ή τις έστειλαν στις γειτονικές πρώην κομμουνιστικές χώρες, οι Ελληνικές Κυβερνήσεις που ακολούθησαν, άλλα υπόσχονταν προεκλογικά και άλλα έπρατταν μετά την νίκη τους. Και για να κλείσω το παρόν άρθρο, ελλείψει επαρκούς χώρου, θα πω ότι σήμερα, μετά τη διάλυση της Πολεμικής Βιομηχανίας και των Ναυπηγείων, δεν παράγουμε στην Ελλάδα, ούτε ένα ανταλλακτικό.

Ενώ η γειτονική Τουρκία εξοπλίζεται από τις δικές τις βιομηχανίες, εμείς ψάχνουμε να βρούμε ν΄ αγοράσουμε, στη φτώχεια μας, σύγχρονα αεροσκάφη και πολεμικά πλοία, ακόμη και ατομικά τυφέκια. ΠΟΙΟΣ ΠΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΜΑΣ; Μήπως η κατάντια του πολιτικού συστήματος;

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Οι «Πεμπτοφαλαγγίτες» έχουν όριο ζωής…

Εμείς οι Έλληνες της κεντροδεξιάς Παράταξης, οι μετριόφρονες, αλλά πατριώτες, που Αγαπάμε την Πατρίδα, Δημιουργούμε και Προστατεύουμε την Οικογένεια, που έχουμε βαθιά ριζωμένη στην καρδιά μας την Πίστη και Αφοσίωση στην Ορθόδοξη Θρησκεία, που διαθέτουμε υπομονή όταν βλέπουμε κάποιους, που αυτοαποκαλούνται «Επαναστάτες» του δικαίου και της Ελευθερίας, αλλά με τις πράξεις τους δεν πείθουν κάνουμε υπομονή και συγχωρούμε. Ακόμα και σ΄αυτούς που με κρυμμένα πρόσωπα κάτω από κουκούλες κάνουν με τις πράξεις τους δολοφονίες και κακουργήματα, καταστροφές και λεηλασίες, δείχνουμε μεγαλοψυχία και αναγνώριση του δικαιώματος του «διαφορετικού». Όλα αυτά, όμως, έχουν και τα όριά τους. Η συμπεριφορά των ορθοφρονούντων έναντι των Πεμπτοφαλαγγιτών, τείνει να παρεξηγηθεί ή να ληφθεί, ως αδυναμία αντίδρασης των Εθνικιστών, που κακώς εκλαμβάνεται ντε φάκτο, ως μειονεκτική βρισιά, ενώ θα έπρεπε να αποτελεί τίτλο τιμής το να αγαπάς την Πατρίδα σου, το Έθνος. Φυσικά δεν εξομοιώνουμε τον γνήσιο Πατριωτισμό με κάθε είδους ισμό, όπως Ναζισμό, Φασισμό και πρώην Σοβιετικό Κομμουνισμό.

Στη διαστρέβλωση όλης αυτής της έκνομης κατάστασης, υπάρχουν οι πολιτικοί ένοχοι, όπως είναι οι εκάστοτε Κυβερνήσεις, καθώς η αστυνομία κυνηγά κλασικά, κατ΄εντολή, τους δεξιούς, αφήνοντας τους αριστερούς να καίνε, να καταστρέφουν και να κλέβουν τα πάντα σε κεντρικά καταστήματα των Αθηνών και όχι μόνο. Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε δει να συλλαμβάνονται δεκάδες κουκουλοφόροι, με απτές αποδείξεις διατάραξης της κοινωνικής γαλήνης και να έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές στο βιός αθώων επιχειρηματιών του Κέντρου της Αθήνας, να είναι γνωστοί οι δράστες τριών δολοφονιών με ρίψη καπνογόνων στη MARFIN, να έχουν δολοφονήσει δύο Χρυσαυγίτες στα Γραφεία του κόμματος, τραυματίσει Αστυνομικούς στην ώρα εκτέλεσης του καθήκοντος και να μην κρατούνται ούτε ένα βράδυ στα Κρατητήρια ή να έχουν εντοπιστεί και λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη; Κι αυτό γιατί κάποιος εξωτερικός, ξένη Πρεσβεία ή κυβερνητικός παράγοντας παρενέβη και διέταξε να αφεθούν ελεύθεροι, χωρίς καν να έχει γίνει προανακριτική ενέργεια.

Έχουμε τη γνώμη πως τον χειρότερο ρόλο στην αποθράσυνση και την ασυλία, που απολαμβάνουν οι Πεμπτοφαλαγγίτες κουκουλοφόροι έχουν παίξει τα ¨συστημικά ΜΜΕ και οι συντεταγμένοι κονδυλοφόροι έχοντες σχέσεις με ¨μυστικά κονδύλια¨ Πρεσβειών και Μυστικών Υπηρεσιών Κρατών.

Όλοι αυτοί προκαλούν βάναυσα το κοινόν αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, διότι και γνωστοί είναι οι δράστες όλου του φάσματος, αλλά και αδύνατοι μπροστά σε ένα κύμα σιωπηρής δύναμης, που μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή και να αιματοχυθεί απ΄ άκρου εις άκρον η Ελλάδα. Δεν θα μας φανεί παράξενο να δούμε να φανούν στους δρόμους της Αθήνας αφυπνισμένοι Αστυνομικοί εναντίον των γνωστών αριστεριστών κουκουλοφόρων και ΜΚΟ, καθώς η αστυνομία, δεν θα κυνηγά μόνο τους δεξιούς, αφήνοντας τους αριστερούς να καίνε τα πάντα διαπράττοντας έγκλημα, τις ΜΚΟ να εργάζονται σε βάρος της Ελλάδας, χωρίς τιμωρία….

ΕΤΣΙ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ

Η πολλή τηλεόραση και το κινητό αυξάνουν τη μοναξιά

Πολλοί από εμάς συνηθίζουμε μετά από μία κουραστική μέρα να επιστρέφουμε σπίτι και να χαλαρώνουμε, χαζεύοντας στην τηλεόραση. Για τους επιστήμονες η συνήθεια αυτή δεν είναι αθώα. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά ή υποφέρουν από κατάθλιψη είναι πιο επιρρεπείς στο να «κολλήσουν» μπροστά στην τηλεόραση, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα απαλλαγούν από τα αρνητικά τους συναισθήματα.

Μοιραία δημιουργείται ένας φαύλος-κύκλος, που όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά, αλλά κάνει χειρότερη την κατάσταση. Οι ερευνητές βρήκαν ότι οι άνθρωποι αυτοί χάνουν τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ξεκολλήσουν από το «χαζοκούτι» και τις περισσότερες φορές να παραμελούν τις υπόλοιπες δραστηριότητές τους. Για τους ειδικούς τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν κάτι πιο ουσιαστικό: ότι οι ψυχολογικοί παράγοντες, όπως η μοναξιά, η κατάθλιψη και η έλλειψη αυτοσυγκράτησης, οδηγούν σε εθιστικές συμπεριφορές.

«Όταν οι ώρες μπροστά στην τηλεόραση είναι ανεξέλεγκτες, οι άνθρωποι παραμελούν τα καθήκοντά τους, αλλά και τις σχέσεις τους, την κοινωνικότητα. Ακόμη και όταν γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να το κάνουν, δυσκολεύονται να αντισταθούν στη συνήθεια αυτή», δήλωσε η Yoon Hi Sung, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Για τις ανάγκες της έρευνας, οι επιστήμονες παρατήρησαν τη συμπεριφορά και τις συνήθειες 316 ανθρώπων, ηλικίας 18-29 ετών. Ουσιαστικά κατέγραψαν και μελέτησαν πόσο τακτικά παρακολουθούσαν τηλεόραση και πόσο συχνά ένιωθαν μοναξιά, κατάθλιψη και έλλειψη αυτοελέγχου.

Αυτή την κακιά συνήθεια δεν πρέπει να πάτε μακριά να την βρείτε. Κοιτάξτε στον περίγυρο της οικογένειάς σας ή ρίξτε μία ματιά στο δρόμο. Δεν θα εκπλαγείτε καν, γιατί σας έχει γίνει συνήθεια να βλέπετε ανθρώπους ακόμη και ό,που λάχει να ασχολούνται με το χαζοκούτι, όπως λέγεται το κινητό και τα παρεμφερή με τις οθόνες που χωρίς πρόσκληση τις ανοίγουν τα ανυποψίαστα θύματα.

Δεν απέχει της πραγματικότητας ότι η συνήθεια υπεραπασχόλησης με την τηλεόραση, το κινητό και τα άλλα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, δημιουργούν την αίσθηση επιθετικότητας των χρηστών, όταν πάει κάποιος να τους υπενθυμίσει ότι η πολύ χρήση κάνει προσθετικό κακό στον άνθρωπο.

Τα νέα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο 65ο Ετήσιο Συνέδριο του Διεθνούς Συνδέσμου Επικοινωνίας στο Πουέρτο Ρίκο, το 2017...