ΚΑΘΕ ΘΕΡΟΣ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ φ.1758
Κάθε θέρος παίζεται το ίδιο έργο με τις φωτιές
Αρχαία Σικυών τη 16 Αυγ. 2021
Κύριε Διευθυντά.
Το «έργον» παιζεται κατ΄έτος, του θερινούς μήνες εις την πατρίδα μας και είναι γνωστόν υπό τον τίτλον Ο χορός της φωτιάς.
Είς την πλοκήν του είναι το ίδιο πάντοτε, εκτός μικρών τινών παραλλαγών ενίοτε. Διαθέτει παραγωγό, σκηνοθέτη, πρωταγωνισταί, κομπάρσους και λοιπό βοηθητικό προσωπικό. Η προσφορά του προς την κοινωνία είναι η καταστροφή, ο πόνος και η απόγνωση. Χιλιάδες στρέμματα δασών , καλλιεργειών και μεγάλος αριθμός οικείων γίνονται παρανάλωμα του πυρός. Η Πολιτεία προσπαθεί, δια των μέσων πυροσβέσεως τα οποία διαθέτει, όπως περισώση ό, τι δύναται να περισωθή και μειώση την έκταση των καταστροφών.
Όταν σβήση και η τελευταία σπίθα της πύρινης λαίλαπας, η μεν κυβέρνησις, επάνω εις τα αποκαίδια, μετρά τας πληγάς και κάνει γνωστάς τας αποφάσεις της δια την βοήθειαν των θυμάτων του Αρμαγεδώνος, η δε αντιπολίτευσης ασχολείται όπως καταδείξη λάθη ή παραλέιψεις κατά την προσπάθειαν αντιμετωπίσεως των φλογών. Καλά όλα, να υπάρξη έλεγχος να ευρεθούν οι παραλείψεις και τα λάθη, ώστε το Κράτος να λάβη τα μέτρα του δια να μην επαναληφθούν τα ίδια. Πρωτίστως όμως η Πολιτεία, πρέπει δια των αρμοδίων της οργάνων, ν΄ ανευρη τας αιτίας αίτινος προκαλούν τους εμπρησμούς και κατ΄επέκτασιν τας καταστροφάς.
Εκ των συναχθέντων στοιχείων, όπως η εμφάνισις φλογών εις περισσότερα του ενός και μάλιστα ταυτοχρόνως η ανακάλυψις, εις τας καμένας εκτάσεις υπολειμμάτων εμπριστικών μηχανισμών και τέλος η σύλληψις εμπρηστών, αποδεικνύει σαφώς ότι ο εμπρισμός κατ΄έτος της Ελλάδας είναι σχεδόν εγκληματικών εγκεφάλων και εκτέλεσις εγκληματικών χειρών εχθρών της Πατρίδος μας.
Τα εκτελεστικά όργανα των εγκληματικών αυτών πράξεων , ημεδαποί , ή αλλοδαποί, ζουν και κινούνται μεταξύ μας και εκτελούν το καταστροφικόν τους έργο , όταν διαταχθούν, συνήθως κατόπιν αμοιβής, υπό των εντολοδόχων των οίτινες έχουν ως σκοπόν την εξυπηρέτησιν των ανομών συμφερόντων των εις βάρος της Ελλάδος Τα δάση της Ελλάδος επί σειρά ετών, τους θερινούς μήνες, γίνονται παρανάλωμα του πυρός και ουδείς λαμβάνει κάποιο μέτρο περιστολής του κακού και παρεμποδίσεως του έργου των εχθρών της Χώρας. Αφ΄ής οι ¨δημοκρατικάς¨ κοινωνίαι κατήργησαν την ποινήν του θανάτου, θέσπισαν άμα νόμους ηπιώτερους , υποβιβάσασας εγκληματικάς πράξεις εις πλημελήματα, ή εγκληματικότης ηυξήθη κατακορύφως. Έχασε την έννοιάν της η λαική ρήσινς, ¨ο φόβος φυλάει τα έρημα¨. Ούτως ο κάθε Αφγανός ή Αφγανή ευκόλως αναλαμβάνει το ¨ρίσκο¨ όπως πυρπολήση το Πεδίον του Άρεως εν Αθήναις αφού κι αν συλληφθή θα καταδικασθή δια πλημμέλημα.
Η Ελλάς βάλλεται από τους φανερούς αλλά και κρυφούς εχθρούς της δι΄ α αδήριται ανάγκη επιβάλλει όπως αμυνθή δια πάντες προσφέρον μέσου και εν εξ΄ αυτών είναι θέσπισις νόμων ¨Δρακοντείων¨ δια τινά εγκλήματα όπως ο εμπρησμός δάσους αλλά και η αφαίρεσις ζωής , δια να γνωρίζουν οι υποψήφιοι εμπρησταί αλλά και οι ¨καθ΄ ομολογίας δολοφόνοι¨ τι θα αντιμετωπίσουν συλλαμβανόμενοι. Να επανέλθη ούτο ο ¨φόβος¨ ό οποίος πολλούς ίσως συγκρατήσει. Εις τοιαύτην αντίδρασιν της Πολιτείας θα διαμαρτυρηθούν οι ευαίσθητοι δημοκρατικοί πολίτες, η Ελλάς όμως πρέπει να σωθεί και να μη ζήση ό, τι συνέβη εφέτος.
Το Κράτος από τούδε δέον όπως καθορίση το αυστηρότατον νομικόν πλαίσιον το αφορόν εις την ασφάλειαν των δασών και το οποίον, δια των Μέσων Ενημερώσεως, να καταστή ευρύτατο γνωστόν. Να οργανώση τον ελεγκτικό μηχανισμόν εφαρμογής των νόμων, δημιουργήση την απαιτούμενη υπηρεσίαν επιβλέψεως , καθαρισμού και εκτελέσεως, των έργων, δι΄ων θα επιτευχθή η ασφάλεια των δασικών εκτάσεων ( καθαρισμός εκ ξηράς κλαδιών και χόρτων, διάνοιξις αντιπυρικών ζωνών κ.λ.π.) και τέλος να υπάρχουν εν ετοιμότητι και καλή κατάστασει τα μέσα πυροσβέσεως επίγεια και εναέρια.
Πάντα τα ως άνω επείγον διότι ¨Οι καιροί ου μένεται¨, της Πατρίδας κινδυνεύουσης.
Μετά τιμής
Το «έργον» παιζεται κατ΄έτος, του θερινούς μήνες εις την πατρίδα μας και είναι γνωστόν υπό τον τίτλον Ο χορός της φωτιάς.
Είς την πλοκήν του είναι το ίδιο πάντοτε, εκτός μικρών τινών παραλλαγών ενίοτε. Διαθέτει παραγωγό, σκηνοθέτη, πρωταγωνισταί, κομπάρσους και λοιπό βοηθητικό προσωπικό. Η προσφορά του προς την κοινωνία είναι η καταστροφή, ο πόνος και η απόγνωση. Χιλιάδες στρέμματα δασών , καλλιεργειών και μεγάλος αριθμός οικείων γίνονται παρανάλωμα του πυρός. Η Πολιτεία προσπαθεί, δια των μέσων πυροσβέσεως τα οποία διαθέτει, όπως περισώση ό, τι δύναται να περισωθή και μειώση την έκταση των καταστροφών.
Όταν σβήση και η τελευταία σπίθα της πύρινης λαίλαπας, η μεν κυβέρνησις, επάνω εις τα αποκαίδια, μετρά τας πληγάς και κάνει γνωστάς τας αποφάσεις της δια την βοήθειαν των θυμάτων του Αρμαγεδώνος, η δε αντιπολίτευσης ασχολείται όπως καταδείξη λάθη ή παραλέιψεις κατά την προσπάθειαν αντιμετωπίσεως των φλογών. Καλά όλα, να υπάρξη έλεγχος να ευρεθούν οι παραλείψεις και τα λάθη, ώστε το Κράτος να λάβη τα μέτρα του δια να μην επαναληφθούν τα ίδια. Πρωτίστως όμως η Πολιτεία, πρέπει δια των αρμοδίων της οργάνων, ν΄ ανευρη τας αιτίας αίτινος προκαλούν τους εμπρησμούς και κατ΄επέκτασιν τας καταστροφάς.
Εκ των συναχθέντων στοιχείων, όπως η εμφάνισις φλογών εις περισσότερα του ενός και μάλιστα ταυτοχρόνως η ανακάλυψις, εις τας καμένας εκτάσεις υπολειμμάτων εμπριστικών μηχανισμών και τέλος η σύλληψις εμπρηστών, αποδεικνύει σαφώς ότι ο εμπρισμός κατ΄έτος της Ελλάδας είναι σχεδόν εγκληματικών εγκεφάλων και εκτέλεσις εγκληματικών χειρών εχθρών της Πατρίδος μας.
Τα εκτελεστικά όργανα των εγκληματικών αυτών πράξεων , ημεδαποί , ή αλλοδαποί, ζουν και κινούνται μεταξύ μας και εκτελούν το καταστροφικόν τους έργο , όταν διαταχθούν, συνήθως κατόπιν αμοιβής, υπό των εντολοδόχων των οίτινες έχουν ως σκοπόν την εξυπηρέτησιν των ανομών συμφερόντων των εις βάρος της Ελλάδος Τα δάση της Ελλάδος επί σειρά ετών, τους θερινούς μήνες, γίνονται παρανάλωμα του πυρός και ουδείς λαμβάνει κάποιο μέτρο περιστολής του κακού και παρεμποδίσεως του έργου των εχθρών της Χώρας. Αφ΄ής οι ¨δημοκρατικάς¨ κοινωνίαι κατήργησαν την ποινήν του θανάτου, θέσπισαν άμα νόμους ηπιώτερους , υποβιβάσασας εγκληματικάς πράξεις εις πλημελήματα, ή εγκληματικότης ηυξήθη κατακορύφως. Έχασε την έννοιάν της η λαική ρήσινς, ¨ο φόβος φυλάει τα έρημα¨. Ούτως ο κάθε Αφγανός ή Αφγανή ευκόλως αναλαμβάνει το ¨ρίσκο¨ όπως πυρπολήση το Πεδίον του Άρεως εν Αθήναις αφού κι αν συλληφθή θα καταδικασθή δια πλημμέλημα.
Η Ελλάς βάλλεται από τους φανερούς αλλά και κρυφούς εχθρούς της δι΄ α αδήριται ανάγκη επιβάλλει όπως αμυνθή δια πάντες προσφέρον μέσου και εν εξ΄ αυτών είναι θέσπισις νόμων ¨Δρακοντείων¨ δια τινά εγκλήματα όπως ο εμπρησμός δάσους αλλά και η αφαίρεσις ζωής , δια να γνωρίζουν οι υποψήφιοι εμπρησταί αλλά και οι ¨καθ΄ ομολογίας δολοφόνοι¨ τι θα αντιμετωπίσουν συλλαμβανόμενοι. Να επανέλθη ούτο ο ¨φόβος¨ ό οποίος πολλούς ίσως συγκρατήσει. Εις τοιαύτην αντίδρασιν της Πολιτείας θα διαμαρτυρηθούν οι ευαίσθητοι δημοκρατικοί πολίτες, η Ελλάς όμως πρέπει να σωθεί και να μη ζήση ό, τι συνέβη εφέτος.
Το Κράτος από τούδε δέον όπως καθορίση το αυστηρότατον νομικόν πλαίσιον το αφορόν εις την ασφάλειαν των δασών και το οποίον, δια των Μέσων Ενημερώσεως, να καταστή ευρύτατο γνωστόν. Να οργανώση τον ελεγκτικό μηχανισμόν εφαρμογής των νόμων, δημιουργήση την απαιτούμενη υπηρεσίαν επιβλέψεως , καθαρισμού και εκτελέσεως, των έργων, δι΄ων θα επιτευχθή η ασφάλεια των δασικών εκτάσεων ( καθαρισμός εκ ξηράς κλαδιών και χόρτων, διάνοιξις αντιπυρικών ζωνών κ.λ.π.) και τέλος να υπάρχουν εν ετοιμότητι και καλή κατάστασει τα μέσα πυροσβέσεως επίγεια και εναέρια.
Πάντα τα ως άνω επείγον διότι ¨Οι καιροί ου μένεται¨, της Πατρίδας κινδυνεύουσης.
Μετά τιμής
Ανδρέας Χρ. Ντάνος
Αντισμήμαρχος ε.α.
Αφήστε ένα σχόλιο