ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ φ.1761

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ 

Έχω Πατέρα..

  

Έρχεται κάποια στιγμή που ο άνθρωπος διαπιστώνει πως έχει πατέρα , πως δεν είναι μόνος στον κόσμο πως είναι ψέμα αυτό που με θρασύτητα έγραψε ο Γάλλος βιολόγος Ζάκ Μονό: «Ο άνθρωπος ξέρει επιτέλους ότι είναι μόνος μέσα στην αδιάφορη απεραντοσύνη του σύμπαντος , απ’ όπου ξεπήδησε τυχαία.

Όχι μόνο το πεπρωμένο του , μα ούτε και το χρέος του είναι γραμμένο πουθενά . Ναι, είναι μεγάλο ψέμα αυτός ο λόγος. Κι ο άνθρωπος που έχει πατέρα – τον Πατέρα- το γνωρίζει πολύ καλά , διότι έχει γνωρίσει πλέον την αλήθεια όχι διανοητικά αλλά εμπειρικά.

Έχει αισθανθεί με όλη του τη ύπαρξη , την παρουσία , τη στοργική παρουσία στη ζωή του Εκείνου , ο Όποιος τον έφερε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη και παρακολουθεί με ανύσταχτο ενδιαφέρον το κάθε βήμα της πορείας του στον κόσμο. Γνωρίζει πλέον ο πιστός ότι ο ουρανός δεν είναι άδειος , ότι το απέραντο σύμπαν δεν είναι παγωμένο, σκοτεινό , και αφιλόξενο . Μέσα στην απεραντοσύνη του δεν αισθάνεται πια σαν ασήμαντος κόκκος άμμου , ούτε πεταγμένος «σαν τον γύφτο στο περιθώριο του σύμπαντος». Γύρω του οι άλλοι συνεχίζουν την ανόητη βιωτή τους. Όμως ο ίδιος γνωρίζει ότι η ζωή του , έχει σκοπό και νόημα . Και όχι μόνο η ζωή του , αλλά και τα πάντα είναι μεστά νοήματος: τα βουνά και οι θάλασσες, οι λίμνες , τα ποτάμια , οι πηγές, τα δέντρα και όλα τα φυτά , τα ζώα , τα πουλιά , τα ψάρια .

Τα πάντα από το πιο μικρό ζωύφιο μέχρι τις γιγάντιες φάλαινες , κινούνται μέσα στο θέλημα και υπηρετούν το θέλημα του Δημιουργού.

Πόσο τώρα έχουν όλα αλλάξει! Τα αντικρίζει με βλέμμα παρθενικό . Είναι τα ίδια , αλλά δεν είναι ίδια. Έχουν αλλάξει. Ο ίδιος έχει αλλάξει και τα βλέπει όλα αλλαγμένα . Τα αισθάνεται όλα οικεία .Όλα ! Ακόμα κι εκείνα που πριν του φαίνονταν εχθρικά ακόμη και τους σκορπιούς και τα φίδια και όλα τα άγρια θηρία . Τώρα γνωρίζει ότι όλα τα πλάσματα της αγάπης του Θεού και ότι η όποια αγριότητά τους οφείλεται στον ίδιο , στον άνθρωπο , στην πτώση του ανθρώπου και απομάκρυνσή του από το Δημιουργό του.

Κι όχι μόνο τα άγρια ζώα ,αλλά και τα θλιβερά γεγονότα της ζωής του τα βλέπει πλέον μέσα στο σωστικό θέλημα της αγάπης και τη στοργική πρόνοια του Θεού . Έχει βεβαιωθεί πως τίποτε δεν είναι τυχαίο.

Και τα ατυχήματα , και οι ασθένειες , και οι αποτυχίες , και οι κάθε είδους συμφορές , όλα είναι φορείς νοήματος, όλα λειτουργούν υπηρετικά του θελήματος Εκείνου , ο Όποιος χορηγεί πνοή και ζωή Εκείνου από τον Όποιο προήλθαν και στον Όποιο αποβλέπουν και κατατείνουν τα πάντα.

Τι κόσμος είναι αυτός , στον οποίο πλέον έχει εισέλθει! Τώρα , όταν τα χείλη του ψελλίζουν «Πάτερ ημών….», δεν απαγγέλει μηχανικά σαν ποίημα μια τόση γνωστή προσευχή.

Τώρα ,όταν λέει «Πάτερ ημών …..» μιλάει με πρωτόγνωρη οικειότητα σ’ Εκείνον , έτσι όπως απευθύνεται και προς τον επίγειο πατέρα του. «Πατέρα!» Η λέξη τον συγκλονίζει.

Δεν είναι μόνος. Δεν θα μείνει ποτέ μόνος. Ακόμη κι αν όλοι κάποτε τον εγκαταλείψουν , εκείνος πάντα θα έχει κοντά του τον Πατέρα . Τα λόγια του Κυρίου «και ουκ ειμί μόνος , ότι ο Πατήρ μετ ΄ εμού εστί» , τα αισθάνεται ως δικά του λόγια: Δεν είμαι μόνος , διότι ο Πατέρας μου είναι πάντοτε μαζί μου! Κι αν απομακρυνθεί , η κι αν τώρα ή στο μέλλον συμβεί να απομακρυνθεί , γνωρίζει …. Θα συνέλθει.

Θα βρει τον εαυτό του και θα επαναλάβει τα σωτήρια λόγια: «Ανέστης πορεύομαι προς τον πατέρα μου»! Ένας νέος κόσμος , ένα βλέμμα διαφορετικό για τον κόσμο , μια πορεία ζωής αλλαγμένη… Είσοδος στο μυστήριο του κόσμου της ζωής. Ο πιστός πορεύεται μέσα στην ζεστή αγκαλιά του σύμπαντος . Βαδίζει στη γη και τα βήματά του αντηχούν στην αιωνιότητα.

Ένα δυνατό χέρι διαρκώς τον κρατάει στοργικά .

Τώρα γνωρίζει . Πορεύεται σταθερά και ομολογεί:

«Έχω Πατέρα!» (Πηγή :Ο ΣΩΤΗΡ ΤΕΥΧΟΣ 2249 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021) (Επιμέλεια: ΕΛΕΝΗ Κ. Γαρμπή)