ΝΕΩΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ φ.1766
ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΝΕΩΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ
Άρθρο του
Περικλή Καπνιστή* |
Εντελώς τυχαία πριν δυό μέρες, μπήκα στη συζήτηση κάποιων νέων παιδιών που πάσχιζαν να κοστολογήσουν την αξία του πτυχίου τους και κατ’ επέκταση τη δική τους, ανησυχώντας για την μετά την στρατιωτική θητεία δυνατότητα αξιολόγησής τους από την αγορά εργασίας και το εφικτό της εν τέλει εισαγωγή τους στον παραγωγικό ιστό της χώρας, βάσει των προσόντων τους.
Διεπίστωσα εύκολα ότι οι ανησυχίες τους ήταν προϊόν αφ’ ενός μειωμένης αυτοεκτίμησης και αφ’ ετέρου απαξιωτικών τοποθετήσεων κάποιων ‘’ειδημόνων ‘’, που προέβαλαν σαν κύριο επιχείρημα την έλλειψη πρακτικής εξάσκησης, που θα προσέδιδε ουσιαστική αξία στον τίτλο των σπουδών τους. Για να γίνω δεκτός ανεμπόδιστα στη συζήτησή τους, συστήθηκα και ευγενικά ζήτησα να ακούσουν την άποψή μου ως μεγαλύτερου και αντικειμενικά εμπειρότερου, στους δύσκολους δρόμους της θεωρητικής τουλάχιστον αξιολόγησης ενός εκάστου, πριν από την ουσιαστική του εμπλοκή στην απαιτητική πράγματι παραγωγική διαδικασία.
Τα παιδιά με επιφυλακτική έως εχθρική αρχικά στάση, απέναντι σε κάποιον που απρόσκλητος τρόπον τινά θέλησε να γίνει κοινωνός των ανησυχιών τους και απορημένα για την επιθυμία του να ακουστεί η άποψή του, δεν άργησαν να δουν όχι μόνο με συμπάθεια αλλά και με αυξημένο ενδιαφέρον την απρόσμενη παρεμβολή.
Αρχικά τους προέτρεψα να απαλλαγούν από το αναμενόμενο άγχος του άγνωστου εργασιακού περιβάλλοντος, το οποίο καθένας τους μοιραία θα αντιμετωπίσει αργά η γρήγορα και το οποίο από τώρα πολλαπλασίαζε και γιγάντωνε τους φόβους τους.
Στη συνέχεια τους ρώτησα πόση εμπιστοσύνη έχει καθένας στις ικανότητές του και τις δυνάμεις του για να ξεπεράσει το φυσιολογικό αρχικό σοκ του νέου χώρου δουλειάς, το οποίο σαφώς δεν θα είναι ειδυλλιακό, ώσπου σιγά - σιγά το θεωρητικό υπόβαθρο των γνώσεών τους, ν’ αρχίσει να αποδεικνύεται σοβαρό εργαλείο τροφοδότησης λύσεων προς αντιμετώπιση πρακτικών θεμάτων. Τέλος τους ρώτησα αν είχαν κάνει κάποιες αναγνωριστικές έστω νύξεις σε έμπειρα πρόσωπα γύρω από τα αντικείμενα των σπουδών τους, πρόσωπα που αντικειμενικά θα μπορούσαν να εκτιμήσουν την εύκολη ή μη ενσωμάτωσή τους στην παραγωγή, πείρα που προέκυψε από την μακρόχρονη ενασχόλησή τους με τα ανάλογα αντικείμενα.
Οι απαντήσεις τους ήταν για μένα αναμενόμενες, μια και σ’ αυτές κυριαρχούσε η έλλειψη εμπιστοσύνης και αυτογνωσίας, η λανθασμένη εκτίμηση των προσόντων τους από ακατάλληλα πρόσωπα και η φοβική αντιμετώπιση της αλήθειας από πραγματικούς γνώστες του αντικειμένου, την οποία και απέφευγαν. Για να τους πείσω πόσο χρήσιμο είναι για τον καθένα να μαθαίνει για την πραγματική του αξία αντικειμενικά, αξιόπιστα, ανυστερόβουλα και επομένως ρεαλιστικά και ωφέλιμα, τους διηγήθηκα έναν μικρό παραβολικό μύθο του Jorge Bucay σχετικό με το θέμα. Στόχος μου ήταν βέβαια η εμπέδωση της βεβαιότητας ότι η αλήθεια που αποδεδειγμένα είναι χρήσιμη, εξασφαλίζεται όταν προέρχεται από ειδικευμένα, έμπειρα, αντικειμενικά και ανεπηρέαστα από οποιαδήποτε ιδιοτελή κίνητρα πρόσωπα, που δεν θα επιχειρήσουν να εξωραΐσουν ή να υποβαθμίσουν αντίστοιχα την αμερόληπτη τοποθέτηση του κρινόμενου στην πρέπουσα θέση της αξιολογικής κλίμακας. Γιατί έτσι, αυτός θα ξέρει πόσες δυσκολίες θα συναντήσει εν πράξει στην προσπάθεια ενσωμάτωσης στον παραγωγικό ιστό, κυρίως όμως στην ιεράρχηση των στόχων του για καθιέρωση αρχικά και ανέλιξη στη συνέχεια, μέχρι εκεί που η πραγματική του αξία επιτρέπει.
Εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ, που με ευχαρίστησαν ειλικρινά και αβίαστα. Επειδή όμως ο χώρος δεν επαρκεί, θα επιχειρήσω να παραθέσω ατόφιο τον μύθο του Bucay στην επόμενη έκδοση της εφημερίδας, πιστεύοντας ότι θα αποτελέσει χρήσιμη παρότρυνση για πολλούς νέους που βασανίζονται από ανάλογα διλήμματα.
( 27 Οκτωβρίου 2021 )
*Ο κ. Περικλής Καπνιστής είναι Εκπαιδευτικός από την Κόρινθο.
Αφήστε ένα σχόλιο