Δεν είναι όλα μαύρα και σκοτεινά… φ.1769

Δεν είναι όλα μαύρα και σκοτεινά…

  

΄Όταν τη δεκαετία του 1980 ακούγαμε για πρώτη φορά τις οδυνηρές Οικονομικές και Κοινωνικές σχέσεις μεταξύ της Αργεντινής και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Οργάνου των Νεοταξικών, αδιαφορήσαμε ως άνθρωποι, ως Λαός και ως χώρα. Ακόμα και οι αγώνες ενός Ιστορικού Λαού να εκδιώξει από τη χώρα του με τις “Διαμαρτυρίες της Κατσαρόλας” το Οργουελικό Όργανο, φάνταζε πολύ μακριά από εμάς. Μέχρι, που διείδαμε ή αν θέλετε καλύτερα πληροφορηθήκαμε τις εντολές που είχε η “Παπανδρεϊκή “Αλλαγή” για την Ελλάδα, και από τότε το διαλαλούσαμε από τις στήλες της νεοφώτιστης Εφημερίδας μας¨. “ Δανείζονται και θα μας χρεώσουν και τα τρισέγγονά μας,¨ λέγαμε τότε στη δημοσιογραφική μικρή μας έπαλξη.

Λόγω των ειδικών συνθηκών της σκληρής εκείνης μεταπολιτευτικής εποχής, η Διεύθυνση της εφημερίδας μας δέχτηκε από τους φανατισμένους οπαδούς του Παπανδρεϊσμού και της Αριστεράς “Λάσπη για ακροδεξιά ιδεολογία, φασισμό και όλα τα κοσμητικά επίθετα, που διέθετε το οπλοστάσιο των σοσιαλιστών και Αντιστασιακών (αληθινών ή δήθεν), διότι τα βλέπαμε όλα μα όλα να έρχονται κατά πάνω μας μαύρα και άραχνα για το κακό της Πατρίδας μας...” Δύσκολα τα χρόνια εκείνα για τους Έλληνες, που άκουγαν ή διέβλεπαν την τραγωδία να έρχεται, αλλά όλα τα σκέπαζε ένα επίπλαστο πέπλο Αλλαγής, που το παρουσίαζαν τα ΜΜΕ εμπλουτισμένο με μαγική χρυσόσκονη. Ακόμα και αυτοί, που γνώριζαν πού μας πάνε δεν μιλούσαν, γιατί θα έμπαιναν στο στόμα του κάθε αλητήριου, που είχε μεγάλη κομματική γλώσσα σπίλωσης έντιμων και νοικοκυραίων συμπολιτών μας, που τολμούσαν… Ακόμα και σήμερα, που έχουν δικαιωθεί από τα γεγονότα οι προβλέψεις μας, υπάρχουν οι μισθοσυντήρητοι κηφήνες από μυστικά κονδύλια, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση αντιπαρατάσσουν τη δική τους ξύλινη γλώσσα ενάντια στη στυγνή πραγματικότητα παρουσιάζοντας το μαύρο, ως άσπρο, τη νύχτα ως ημέρα, την εξαθλίωση της μεσαίας τάξης, ως αξιοπρεπή και οικονομικά υπερήφανη κι ας έχουν υποθηκεύσει τον πλούτο της Ελλάδας τα επόμενα 99 χρόνια για να πληρώνουμε το ¨Τσοβόλα, δώστα όλα ή αργότερα τις εκτροπές της Κυβέρνησης Τσίπρα, που γύριζε πίσω το ρολόϊ με τη διασπάθιση των χρημάτων, που στέγνωσε τις τσέπες των πολιτών. Και ήλθαν οι σημερινές ημέρες, που έπεσαν τα προσωπεία και το μόνο που συμβαίνει είναι πως η πανδημία καθήλωσε όνειρα και ελπίδες, ώστε να μην, μπορούμε να δούμε και τα ωραία και σπουδαία, τα οποία συμβαίνουν επί των ημερών μας, γιατί συμβαίνουν κι αυτά…