ΕΝΑΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΑΣΚΗΤΗΣ... φ.1769

ΕΝΑΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΑΣΚΗΤΗΣ...
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ 

Χαραλάμπης ο Κολλιτσιδιάρης...
«ο προφήτης» της Μεσσηνίας

  

Γράφει και παρουσιάζει Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ Μ. ΣΑΡΕΛΑΣ

Οι κάτοικοι όλων σχεδόν των χωριών της Μεσσηνίας και οι κάτοικοι της Καλαμάτας μέχρι το 1974, έβλεπαν κάθε τόσο να τους επισκέπτεται ο σαλεμένος, «ο άγιος», « ο προφήτης», ο Ζουρλο-χαραλάμιτης, ο Κολλιτσιδιάρης! Γύρω στο 1896 στο Δυρράχι Αρκαδίας γεννήθηκε ο Χαράλαμπος Παπαδόγιαννης, ορφανός από πατέρα Ο Χαραλάμπης τα πρώτα χρόνια της ζωής του ήταν βοσκός, εκεί γνώρισε της Βασίλω απ’ το Λεπτίνι Αρκαδίας και την ερωτεύθηκε. Δυστυχώς, ο ( αυτός δεν ευδοκίμησε, καθώς οι γονείς της Βασίλως την πάντρεψαν με άλλον. Ύστερα απ΄ αυτό, ο Χαραλάμπης έπεσε σε μελαγχολία κα αμολήθηκε με τις φιλανθρωπίες.

Όλα έδειχναν άτι τα μυαλά του είχαν ταραχτεί. Μοίρασε, λοιπόν, τα υπάρχοντα του κα χάρισε στους φτωχούς γίδια και πρόβατα κα ο ίδιος γύριζε στα μοναστήρια και τα εξωκλήσια κα άναβε τα καντήλια Από το 1916 δεν είχε μόνιμη κατοικία κα μέχρι τον πόλεμο του 1940 χάθηκαν τα ίχνη του. Λέγεται ότι αυτά τα 34 χρόνια αλήτευε. Καλαματιανοί τον είχαν δε» να μένα στη σπηλιά που υπάρχει βόρεια άπατους Αγίους Ανάργυρους, όπου κα το πολύ παλιό εκκλησάκι, ο Άγιος Χαράλαμπος. Μερικές φορές τον φιλοξενούσαν στο μοναστήρι του Παναγουλάκη του έδιναν τροφή κα στέγη, ενώ του είχαν δώσει το όνομα «Χαράλαμπος, ο δια Χριστόν Σαλός (σελαμένος) Ο Χαραλάμπης γύριζε κα ζητιάνευε σε πόλεις και χωριά της Μεσσηνίας. κα ζητούσε λαδά» για ν’ ανάβει τα καντήλια κα ότι άλλο του έδιναν. Είχε στον ώμο, έναν ξύλινο απ’το βουνό, για τα οποία έλεγε ότι ήταν βότανα που θεράπευαν διάφορες αρρώστιες.

Τα ρούχα του ήταν κουρελιασμένα κα τα μαλλιά κα τα γένια του όλα μπερδεμένα Παπούτσια δεν φορούσε. Από το πολύ περπάτημα οι πατούσες του ήταν τόσο σκληρές που τα αγκάθια λύγιζουν στο πέρασμά του. Μάλιστα όταν του έδιναν άλλα ρούχα για ν’ αλλάξει, αυτός τα μοίραζε σε άλλους φτωχούς. Το όνομα Κολλιτσιδιάρης του το κόλλησαν γιατί κοιμόταν έξω στη φύση κα τα μαλλιά του γέμιζαν κολλιτσίδες. Ο Χαραλάμπης ένα βραδάκι που γύριζε οπό την Άμμο για την Καλαμάτα, πέρασε από τον Ασλαναγα (Άρι) κα μπήκε μέσα σε ένα αμπέλι. Έφαγε σταφύλια κα μιας κα δεν έβλεπε άλλο να προχωρήσει, σταμάτησε κα κοιμήθηκε κάτω από ένα κλήμα Έβαλε το κεφάλι του στο κούρβουλο κα συνέχισε να κοιμάται του καλού καιρού. Τη ώρα που από εκεί μερικού νεαροί Αρίτες και πήγαν να κόψουν κα αυτοί σταφύλια για να φάνε. Κάποιος που έβαλε το χέρι του κάτω από τα φύλλα για να κόψει σταφύλια... έπιασε τα μαλλιά του Χαραλάμπη.....

Το τι ακολούθησε δεν λέγεται. Το παιδί κόντεψε να τρελαθεί από το φόβο του γιατί νόμισε ότι ήταν φάντασμα.

Το έβαλε στα πόδια και κόντεψε να σκοτωθεί κατρακυλώντας πάνω στα κλήματα Ο Χαραλάμπης που ξύπνησε και κατάλαβε τι είχε συμβεί φώναξε στα ποδιά να σταματήσουν. Μόλις τον είδαν και κατάλαβαν ότι ήταν ο Χαραλάμπης, έβαλαν τα γέλια κα έκαναν το σταυρό τους που γλύτωσαν τη συγκοπή.

Έχανε κήρυγμα στα παλιά κρεοπωλεία της Καλαμάτας κα απευθυνόμενος στον κόσμο έλεγε: «Μετανοήστε, ζουρλοί Καλαματιανοί. Έρχονται πολλά δεινά κα στη συνέχεια τα εξής ακαταλαβίστικα «Ιδού γαρ και λέγομεν κα λέγομεν.,.».

Είχε όψη αγίου που ασκήτευε. Μαλλιά κα γένια όλα μπερδεμένα σαν αγκαθωτή αφάνα Πολλοί τον θεωρούσαν άγιο κα τον φώναζαν για να τους διαβάσει την ευχή κα όπως δε γνώριζε πολλά γράμματα σήκωνε τα χέρια ψηλά κα έλεγε τα προαναφερόμενα ακαταλαβίστικα λόγια Όλοι οι θεοφοβούμενα άνθρωποι τον σεβόντουσαν κα τον αγαπούσαν, ενώ άλλα τον κορόιδευαν κα τον έλεγαν Ζουρλοχαραλάμπη, Κολλιτσιδιάρη. Ο Χαραλάμπης έφυγε από τη ζωή από φυσικό θάνατο .το 1974 σε ηλικία 78 χρονών κα ετάφη στο νεκροταφείο του Μοναστηρίου των Παλαιοημερολογττών Παναγουλάκη).

Πηγές:

-ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗΣ 

-ΧΑΡΑΝΜΤΉΣ. ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ (Μ ΠΑΝΑΓΟΥΛΑΚΗ 

*Ο κ. Θεόδωρος Σαρέλας, είναι κειμενογράφος,