ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ φ.1769

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ 

Δύο γνωρίσματα του ανθρώπου του Θεού

  

Ο απόστολος Παύλος στη Β΄ προς Τιμόθεον επιστολή του υπογραμμίζει με δύο γνωρίσματα που οφείλει να έχει ο άνθρωπος του Θεού :

Το γνώρισμα της αρτιότητας και το γνώρισμα της καταρτίσεώς του σε κάθε έργο αγαθό : « ίνα άρτιος ή ο του Θεού άνθρωπος, προς παν έργον αγαθόν εξηρτισμένος». Είναι και τα δύο πολύ σπουδαία γνωρίσματα . Θα τα αναλύσουμε, για να δούμε που μπορούμε κι εμείς να φθάσουμε και πως θα το επιτύχουμε . Πρωτίστως ο άνθρωπος του Θεού οφείλει να είναι άρτιος . Δηλαδή, τέλειος και ολοκληρωμένος, όχι ελλιπής και ακρωτηριασμένος, Οφείλει να προάγεται στην αρετή και την τελειότητα, για να φτάσει «εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» . Ο άνθρωπος του Θεού αγωνίζεται να γίνει « τέλειος και ολόκληρος, εν μηδενί λειπόμενος» .

Την ώρα που άλλοι δείχνουν νωθρότητα και αμέλεια στα πνευματικά, ή παρουσιάζουν στον χαρακτήρα τους ατέλειες πολλές και ελλείψεις μεγάλες, ο άνθρωπος του Θεού οφείλει να αγωνίζεται να παρουσιάζει αρτιότητα, πληρότητα και ωριμότητα σε όλα. Στην προς Εβραίους επιστολή αναφέρεται ότι ο άνθρωπος του Θεού «φέρεται επί την τελειότητα» . Βεβαίως η τελειότητα δεν έχει τέλος . Είναι «ατέλεστος τελειότης». Γι΄ αυτό και ο άνθρωπος του Θεού δεν μένει στάσιμος στην πνευματική ζωή. Αγωνίζεται σε όλη του τη ζωή μέχρι την τελευταία του αναπνοή να γίνεται αρτιότερος και τελειότερος να ανεβαίνει πάντα ψηλά , κι όλο ψηλότερα, κι όλο στα ωραία και στα μεγάλα. Ο άνθρωπος του Θεού αγωνίζεται να καθαρεύει «από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος» . Βαδίζει με συνέπεια την οδό του αγιασμού. Δεν ζει κοσμικά , αλλά πνευματικά. Δεν είναι σαρκικός μέχρι το πνεύμα του, αλλά πνευματικός μέχρι τη σάρκα του. Ζητεί τα άνω, φρονεί τα άνω όχι τα επί της γης .

Πώς ήταν ο Τίμιος Πρόδρομος; «Επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος»! Έτσι και ο άνθρωπος του Θεού «επί της γης ζη , αλλ’ εν ουρανοίς πολιτεύεται». Ουρανοδρομεί « Συμπεριπολεί αγγέλοις»! «Ζη υπέρ τα ορώμενα» και προγεύεται από τον παρόντα αιώνα « το του μέλλοντος αιώνος αγαθόν» , θεολογεί ο άγιος; Γρηγόριος ο Θεολόγος .

Έρχεται και η Χάρις του Θεού τροφοδοτείται καθημερινά από τον θείο Λόγο.

Καθρεφτίζει σαν πνευματικό καθρέπτη τον εαυτό του στο λόγο του Θεού , ο οποίος είναι «θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον , προς επανόρθωσιν, προς παιδείαν, την εν δικαιοσύνη», και ευθυγραμμίζει τη ζωή του σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, «το αγαθό και ευάρεστον και τέλειον». Έτσι βοηθείται στο να γίνει άρτιος άνθρωπος και ολοκληρωμένη προσωπικότητα .

Τέλος , ο άνθρωπος του Θεού ζει συνειδητή μυστηριακή ζωή και συνεχώς αγιάζεται .

Η θεία Κοινωνία , στην οποία κατά το δυνατόν ακατακρίτως προσέρχεται και μεταλαμβάνει, καταφλέγει τις αμαρτίες του, θεραπεύει την ψυχή και το σώμα του φωτίζει τους οφθαλμούς της καρδιάς του ειρηνεύει τις δυνάμεις της ψυχής του του χαρίζει πίστην ακαταίσχυντον», «αγάπη ανυπόκριτον», « πλησμονήν σοφίας», «προσθήκη χάριτος», τον ενώνει με τον Κύριο της δόξης και τον αξιώνει να γίνεται «μέτοχος ζωής αιωνίου»!

Εκτός από «άρτιος», ο άνθρωπος του Θεού αγωνίζεται να είναι «εξηρτισμένος» δηλαδή καταρτισμένος σε κάθε καλό έργο. Όπως για τα τεχνικά έργα λέμε ¨αυτός είναι χρυσοχέρης¨, τα καταφέρνει και σ’ αυτή τη δουλειά και στην άλλη, διότι σε όλα πιάνουν τα χέρια του, έτσι για τον άνθρωπο του Θεού λέμε ότι είναι πολύ καταρτισμένος, εκπαιδευμένος και μπορεί να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες σε κάθε έργο αγαθό.

(Πηγή: <<Ο ΣΩΤΗΡ ΤΕΥΧΟΣ 2246 ΙΟΥΛΙΟΣ 2021) 

( Επιμέλεια: ΕΛΕΝΗ Κ. Αρμπή)