ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ φ.1771

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ 

«Χριστώ τω θεό παραθώμεθα»

  
  

Η υπέροχη λειτουργική προτροπή «Χριστώ τω θεό παραθώμεθα», που απευθύνει συχνά ο ιερέας προς όλους μας, προς όλους τους πιστούς που συμμετέχουμε στη λατρεία του θεού, έχει μεγάλο πλάτος και βάθος. Το να εμπιστευτούμε ολόκληρη τη ζωή μας στον Χριστό, σημαίνει να στηρίξουμε την πίστη και ελπίδα μας σ’ Εκείνον για όλα τα θέματα της ζωής μας, έχοντας την απόλυτη βεβαιότητα ότι ο Κύριος όχι απλώς θα μας βοηθήσει όταν Του το ζητήσουμε , αλλά και ότι έχει την πρωτοβουλία της φροντίδας για μας – όπως Μας το διδάσκει ο λόγος του Θεού: « πάσαν μέριμναν υμών επιρρίψαντες επ’ αυτόν, ότι αυτώ μέλει περί υμών». Αυτός νοιάζεται για σας. Το «παραθώμεθα» σημαίνει να στηρίξουμε την ελπίδα μας στον Κύριο πρώτα – πρώτα για τη σωματική μας επιβίωση. Επίσης για την οικογενειακή μας αποκατάσταη και αργότερα για τη συντήρηση και στερέωση της οικογένειας μας.

Σημαίνει ν’ ανατρέφουμε τα παιδιά μας «έν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», να κάνουμε ότι εξαρτάται από εμάς για την προκοπή τους και να λέει η καρδιά μας το «έχει ο θεός» για το μέλλον τους. Επιπλέον το<< παραθώμεθα» σημαίνει να έχουμε την αναφορά μας στον Κύριο σε όλα τα θλιβερά και ευχάριστα γεγονότα: στα πρώτα για να μας δίνει υπομόνη , στα δεύτερα με ευγνωμοσήνη, αναγνωρίζοντας τον Δωροθέτη. Αναθέτουμε στον Κύριο όλα τα θέματα, τα προβλήματα μας, τις δυσκολίες και αποτυχίες, τη φτώχεια τηνεπαγγελματική μας αποκατάσταση και σταδιοδρομία , την αδικία που γίνεται εις βάρος μας , «μη εαυτούς εκδικούντες, αλλά δίδοντες τόπον τη οργή» δηλαδή μη ζητώντας εκδίκηση αλλά αφήνοντας το ζήτημα στο Θεό, ο Οποίος θα αποδώσει το δίκαιο ως πάνσοφος παιδαγωγός. Το «παραθώμεθα» σημαίνει ακόμη να εμπιστευθούμε την πραγματοποίηση των ονείρων και επιδιώξεων μας στην πρόνοια του Θεού. Τις επιλογές και τα διλήμματα μας και γενικά ολόκληρη τη ζωή μας να τη διευθετούμε και να τη ρυθμίζουμε με βάση το θέλημα του Θεού και όχι το δικό μας .

Να προσθέσουμε και το εξής: Πρέπει να εμπιστευθούμε στον Κύριο όχι μόνο το παρόν και το μέλλον, αλλά και το παρελθόν μας. Τα λάθη και τα παραστρατήματα του παρελθόντος να το ρίξουμε στην άβυσσο των θείων οικτιρμών μέσω του Μυστηρίου της ιεράς Εξομολογήσεως. Ο ψάλτης απαντά στη σχετική λειτουργική προτροπή εκ μέρους όλων μας: «Σοι, Κύριε» Δηλαδή: Σ’ Εσένα, Κύριε. Σ’ Εσένα εμπιστευόμαστε τα πάντα , σ’ Εσένα ολόκληρη την ύπαρξη μας. Ο λόγος αυτός, που αποτελείται από μόλις δύο λέξεις , έχει ιδιαίτερο βάρος και οφείλουμε να τον ακούμε όχι με επιπόλαιη διάθεση , αλλά να βγαίνει μέσα από την καρδιά μας με συνοχή, με πόθο , με ειρηνική ένταση.

Διότι αποτελεί βαρυσήμαντη υπόσχεση. Συνιστά ανακαθιέρωση στον Κύριο. Από την απάντηση αυτή, αλλά και από την όλη σύντομη ερμηνεία της λειτουργικής προτροπής συνειδητοποιούμε πόσο στενή είναι η σχέση λατρείας και ζωής, πόσο η αγία ζωή βοηθεί στην ειλικρινή λατρεία και το αντίστροφο . Επιπλέον μας παρέχεται το καλύτερο φάρμακο για το άγχος και την ανασφάλεια, μας αποκαλύπτεται το μυστικό για την ειρήνη της ψυχής μας, για μια πραγματικά ανώτερη ποιότητα ζωής.

Ωστόσο πρέπει να υπογραμμισθεί ότι η παράθεση των πάντων στα χέρια του Κυρίου δεν ισοδυναμεί με παθητική παράδοση στο τυφλό πεπρώμένο, με μοιρολατρική στάση ζωής θούτε είναι κάτι που κατορθώνεται εύκολα.

Απεναντίας ,για να επιτευχθεί ως εσωτερική στάση, απαιτεί σκληρό ισόβιο αγώνα. Η πίστη Για να είναι ζωντανή, αληθινή , ειλικρινής , θαυματουργή, είναι ανάγκη να δοκιμασθεί στην κάμινο της εφαρμοσμένης υπακοής στο θέλημα του θεού, συνεπάγεται τη θυσία του αμαρτωλού εγώ, απαιτεί τέλεια αυταπάρνηση. «Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω θεό παραθώμεθα». Το βίωμα αυτό της πίστεως συνιστά ανώτερη εμπειρική σοφία.

Ποιος θα φανεί άξιος να του τη χαρίσει το Άγιο Πνεύμα;

(Πηγή: »Ο ΣΩΤΗΡ ΤΕΥΧΟΣ 2245 ΙΟΥΝΙΟΣ 2021) 

(Επιμέλεια : ΕΛΕΝΗ Κ. Αρμπή)