Ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου Φ.1771
ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
Εκκρεμότητες χειρουργείων, έλλειμμα ανταπόκρισης στην αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών και εργασιακή υπερφόρτωση του προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας
Αναστασία – Αικατερίνη Αλεξοπούλου |
Αθήνα, 2/12/2021
Της: Αναστασίας – Αικατερίνης Αλεξοπούλου,
Βουλευτού Β1΄ Βορείου Τομέα Αθηνών
Προς: Υγείας Τον κ. Υπουργό
ΘΕΜΑ: «Εκκρεμότητες χειρουργείων, έλλειμμα ανταπόκρισης στην αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών και εργασιακή υπερφόρτωση του προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας»
Κύριε Υπουργέ,
Είναι γεγονός ότι, η εμφάνιση και εξάπλωση του κορωνοϊού επικέντρωσε την προσοχή του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού των δημοσίων νοσοκομείων της χώρας στην αντιμετώπιση και ανάσχεση του ιού, εις βάρος, όμως, της καταπολέμησης, παράλληλα, άλλων σημαντικών ασθενειών, εξ’ ίσου ή και περισσότερο επικίνδυνων και θανατηφόρων. Το γεγονός αυτό, έχει πλήθος παρενεργειών, όχι μόνο για τους ασθενείς, αλλά και για το ίδιο το νοσοκομειακό προσωπικό, δημιουργώντας μία πραγματικά “εκρηκτική” κατάσταση για το μέλλον της Δημόσιας Υγείας μας. Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά στους ασθενείς, ήδη, οι λίστες αναμονής των προγραμματισμένων χειρουργείων έχουν γίνει πολύμηνες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις, προκαλούνται αναβολές εξ’ αιτίας του φόρτου της «πανδημίας», με αποτελέσμα να διακυβεύεται η υγεία, άλλα και η ίδια η ζωή των ασθενών αυτών, ιδιαίτερα, δε, όσων η χειρούργηση κρίνεται ως άμεση ή/ και επείγουσα. Σε πλείστες, δε, περιπτώσεις, ασθενείς εξαναγκάστηκαν κατά τρόπο έμμεσο να καταφύγουν για εγχείρηση σε ιδιωτικές κλινικές, με πληρωμή εκ μέρους τους υπέρογκων νοσηλίων, αντί να χειρουργηθούν δωρεάν, ως είθισται, από το δημόσιο σύστημα Υγείας. Αλλά, ακόμα και η αντιμετώπιση έκτακτων, πολλές φορές, περιστατικών υγείας αναβάλλεται, κατά τρόπο ιατρικά αντιδεοντολογικό και ηθικά απαράδεκτο, στο όνομα, πάντοτε, του “πολέμου” κατά τρόπο ιατρικά αντιδεοντολογικό και ηθικά απαράδεκτο, στο όνομα, πάντοτε, του “πολέμου” κατά του «Covid-19», με τραγικό επακόλουθο ακόμη και τον θάνατο ασθενών, των οποίων η αντιμετώπιση και επίβλεψη υπήρξε ελλιπέστατη και πάντως, πλημμελής.
Την ουσιαστική αποδιοργάνωση που παρουσιάζει σήμερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας, έρχεται να συμπληρώσει ο φυσικός και ψυχικός κορεσμός του προσωπικού που υπηρετεί στα δημόσια νοσοκομειακά ιδρύματα, διά της εργασιακής υπερκόπωσης που υφίσταται, εδώ και μία διετία πλέον, λόγω «πανδημίας», πόσω μάλλον, όταν το εν λόγω προσωπικό εμφανίζεται αριθμητικά μειωμένο, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, εξ’ αιτίας των χιλιάδων αναστολών εργασίας υγειονομικών “αρνητών” του εμβολιασμού κατά του «Covid19». Είναι αυτονόητο ότι, η επίταση της εργασιακής έντασης του ως άνω προσωπικού και η διαρκής επί διετία επιδείνωση των συνθηκών εργασίας αυτών των ανθρώπων, σε συνδυασμό με την υποστελέχωση των νοσοκομείων της χώρας, οδηγεί, αυτομάτως, σε κίνδυνο απώλειας πολλών ζωών συμπολιτών μας, οι οποίοι πάσχουν από ασθένειες που χρήζουν άμεσης φροντίδας και θεραπείας, πλην όμως, η υπερφόρτωση του εναπομείναντος ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού δεν επιτρέπει την άρτια περίθαλψή τους.
Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί η επικίνδυνη για το μέλλον της Δημόσιας Υγείας κατάσταση που κυοφορείται, σήμερα, διαμέσου της σχεδόν αποκλειστικής ενασχόλησης των νέων ιατρών με περιστατικά «Covid-19». Οι εν λόγω γιατροί, που υπό ομαλές περιστάσεις θα έπρεπε να καταγίνονται με ιατρικά θέματα αρμοδιότητας και ειδίκευσής τους, τα οποία σπούδασαν προηγουμένως στη Σχολή τους, από την οποία προσφάτως αποφοίτησαν, επικεντρώνονται αντιθέτως στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού, χάνοντας, έτσι, πολύτιμο χρόνο πραγματικής εμπειρίας του τομέα στον οποίο ανήκουν.
Κατά τον τρόπο αυτό και με δεδομένη την συνέχιση της πανδημικής κρίσης, τα νοσοκομεία της χώρας βρίσκονται ενώπιον του κινδύνου να στερηθούν, μελλοντικά, αξιόπιστων υπηρεσιών ιατρικού προσωπικού σε κρίσιμους για την Δημόσια Υγεία τομείς, όχι εξ’ αιτίας της έλλειψης κατάρτισης και ικανοτήτων των νέων σήμερα ιατρών, αλλά λόγω της πλήρους σχεδόν “απορρόφησής” τους στην αντιμετώπιση του «Covid-19».
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Προτίθεστε να αυξήσετε τις χειρουργικές κλίνες στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, προκειμένου να μην αναβάλλονται επί μήνες ή και επ’ αόριστον, κρίσιμα για την υγεία και την ζωή ασθενών προγραμματισμένα χειρουργεία;
2. Σκοπεύετε να προβείτε σε άμεση αριθμητική ενίσχυση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του τομέα Δημόσιας Υγείας, έτσι ώστε να εκτονωθεί η τωρινή κατάσταση εργασιακής “ασφυξίας” και υπερκόπωσης του εν ενεργεία προσωπικού, η οποία εγκυμονεί πλείστους κινδύνους για την υγεία των νοσηλευομένων;
3. Πώς θα αντιμετωπίσετε, κατά τρόπο αποτελεσματικό, την ενσωμάτωση των νέων ιατρών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας σε αντικατάσταση των τεθέντων σε αναστολή εργασίας συναδέλφων τους, σύμφωνα με την ειδικότητα των πρώτων και με δεδομένο ότι, ήδη, επί περίπου διετία, οι αποβληθέντες με αναστολή εργασίας ιατροί είχαν αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στον χειρισμό ζητημάτων καταπολέμησης του κορωνοϊού, με επακόλουθο την στέρηση της πολύτιμης πείρας των τελευταίων από τους εν λόγω και από το δημόσιο σύστημα Υγείας, γενικότερα;
Η ερωτώσα βουλευτής
Προς: Υγείας Τον κ. Υπουργό
ΘΕΜΑ: «Εκκρεμότητες χειρουργείων, έλλειμμα ανταπόκρισης στην αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών και εργασιακή υπερφόρτωση του προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας»
Κύριε Υπουργέ,
Είναι γεγονός ότι, η εμφάνιση και εξάπλωση του κορωνοϊού επικέντρωσε την προσοχή του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού των δημοσίων νοσοκομείων της χώρας στην αντιμετώπιση και ανάσχεση του ιού, εις βάρος, όμως, της καταπολέμησης, παράλληλα, άλλων σημαντικών ασθενειών, εξ’ ίσου ή και περισσότερο επικίνδυνων και θανατηφόρων. Το γεγονός αυτό, έχει πλήθος παρενεργειών, όχι μόνο για τους ασθενείς, αλλά και για το ίδιο το νοσοκομειακό προσωπικό, δημιουργώντας μία πραγματικά “εκρηκτική” κατάσταση για το μέλλον της Δημόσιας Υγείας μας. Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά στους ασθενείς, ήδη, οι λίστες αναμονής των προγραμματισμένων χειρουργείων έχουν γίνει πολύμηνες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις, προκαλούνται αναβολές εξ’ αιτίας του φόρτου της «πανδημίας», με αποτελέσμα να διακυβεύεται η υγεία, άλλα και η ίδια η ζωή των ασθενών αυτών, ιδιαίτερα, δε, όσων η χειρούργηση κρίνεται ως άμεση ή/ και επείγουσα. Σε πλείστες, δε, περιπτώσεις, ασθενείς εξαναγκάστηκαν κατά τρόπο έμμεσο να καταφύγουν για εγχείρηση σε ιδιωτικές κλινικές, με πληρωμή εκ μέρους τους υπέρογκων νοσηλίων, αντί να χειρουργηθούν δωρεάν, ως είθισται, από το δημόσιο σύστημα Υγείας. Αλλά, ακόμα και η αντιμετώπιση έκτακτων, πολλές φορές, περιστατικών υγείας αναβάλλεται, κατά τρόπο ιατρικά αντιδεοντολογικό και ηθικά απαράδεκτο, στο όνομα, πάντοτε, του “πολέμου” κατά τρόπο ιατρικά αντιδεοντολογικό και ηθικά απαράδεκτο, στο όνομα, πάντοτε, του “πολέμου” κατά του «Covid-19», με τραγικό επακόλουθο ακόμη και τον θάνατο ασθενών, των οποίων η αντιμετώπιση και επίβλεψη υπήρξε ελλιπέστατη και πάντως, πλημμελής.
Την ουσιαστική αποδιοργάνωση που παρουσιάζει σήμερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας, έρχεται να συμπληρώσει ο φυσικός και ψυχικός κορεσμός του προσωπικού που υπηρετεί στα δημόσια νοσοκομειακά ιδρύματα, διά της εργασιακής υπερκόπωσης που υφίσταται, εδώ και μία διετία πλέον, λόγω «πανδημίας», πόσω μάλλον, όταν το εν λόγω προσωπικό εμφανίζεται αριθμητικά μειωμένο, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, εξ’ αιτίας των χιλιάδων αναστολών εργασίας υγειονομικών “αρνητών” του εμβολιασμού κατά του «Covid19». Είναι αυτονόητο ότι, η επίταση της εργασιακής έντασης του ως άνω προσωπικού και η διαρκής επί διετία επιδείνωση των συνθηκών εργασίας αυτών των ανθρώπων, σε συνδυασμό με την υποστελέχωση των νοσοκομείων της χώρας, οδηγεί, αυτομάτως, σε κίνδυνο απώλειας πολλών ζωών συμπολιτών μας, οι οποίοι πάσχουν από ασθένειες που χρήζουν άμεσης φροντίδας και θεραπείας, πλην όμως, η υπερφόρτωση του εναπομείναντος ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού δεν επιτρέπει την άρτια περίθαλψή τους.
Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί η επικίνδυνη για το μέλλον της Δημόσιας Υγείας κατάσταση που κυοφορείται, σήμερα, διαμέσου της σχεδόν αποκλειστικής ενασχόλησης των νέων ιατρών με περιστατικά «Covid-19». Οι εν λόγω γιατροί, που υπό ομαλές περιστάσεις θα έπρεπε να καταγίνονται με ιατρικά θέματα αρμοδιότητας και ειδίκευσής τους, τα οποία σπούδασαν προηγουμένως στη Σχολή τους, από την οποία προσφάτως αποφοίτησαν, επικεντρώνονται αντιθέτως στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού, χάνοντας, έτσι, πολύτιμο χρόνο πραγματικής εμπειρίας του τομέα στον οποίο ανήκουν.
Κατά τον τρόπο αυτό και με δεδομένη την συνέχιση της πανδημικής κρίσης, τα νοσοκομεία της χώρας βρίσκονται ενώπιον του κινδύνου να στερηθούν, μελλοντικά, αξιόπιστων υπηρεσιών ιατρικού προσωπικού σε κρίσιμους για την Δημόσια Υγεία τομείς, όχι εξ’ αιτίας της έλλειψης κατάρτισης και ικανοτήτων των νέων σήμερα ιατρών, αλλά λόγω της πλήρους σχεδόν “απορρόφησής” τους στην αντιμετώπιση του «Covid-19».
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Προτίθεστε να αυξήσετε τις χειρουργικές κλίνες στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, προκειμένου να μην αναβάλλονται επί μήνες ή και επ’ αόριστον, κρίσιμα για την υγεία και την ζωή ασθενών προγραμματισμένα χειρουργεία;
2. Σκοπεύετε να προβείτε σε άμεση αριθμητική ενίσχυση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του τομέα Δημόσιας Υγείας, έτσι ώστε να εκτονωθεί η τωρινή κατάσταση εργασιακής “ασφυξίας” και υπερκόπωσης του εν ενεργεία προσωπικού, η οποία εγκυμονεί πλείστους κινδύνους για την υγεία των νοσηλευομένων;
3. Πώς θα αντιμετωπίσετε, κατά τρόπο αποτελεσματικό, την ενσωμάτωση των νέων ιατρών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας σε αντικατάσταση των τεθέντων σε αναστολή εργασίας συναδέλφων τους, σύμφωνα με την ειδικότητα των πρώτων και με δεδομένο ότι, ήδη, επί περίπου διετία, οι αποβληθέντες με αναστολή εργασίας ιατροί είχαν αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στον χειρισμό ζητημάτων καταπολέμησης του κορωνοϊού, με επακόλουθο την στέρηση της πολύτιμης πείρας των τελευταίων από τους εν λόγω και από το δημόσιο σύστημα Υγείας, γενικότερα;
Η ερωτώσα βουλευτής
Αναστασία – Αικατερίνη Αλεξοπούλου
Αφήστε ένα σχόλιο