ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΑΡΘΡΟ φ.1772

ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

  

Ζώντας την εμπειρία της Ζωής – Ευτυχισμένα Χριστούγεννα!

Έφθασαν και φέτος οι ευλογημένες ημέρες των Χριστουγέννων κι έχω και πάλι μέσα μου αναμιγμένα συναισθήματα από την εμπειρία μου μέσα στην κοινότητα, που έχουμε φτιάξει για να ζήσουμε, η οποία πολύ λίγο αγγίζει το αληθινό τους νόημα. Σε λίγες γραμμές, θα μεταφέρω λίγες σκέψεις από τη δική μου εμπειρία.

Η εορτή των Χριστουγέννων αποτελεί για όσους ενσκύπτουν, έστω λίγο, στο χαροποιό τους μήνυμα, πηγή των πλέον θερμών, αισιόδοξων και αγαπητικών συναισθημάτων, αναμνήσεων και σκέψεων! Όλα ξεπηδούν αυτόματα βαθιά μέσα μας, απλά και μόνον καθώς συλλογιζόμαστε το μέγα μυστήριο της Ενανθρώπισης! Με πόση Αγάπη ο Δημιουργός του Κόσμου εξέρχεται από την ανεπίδεκτη ανθρώπινης προσπέλασης και εμπειρίας υπέρτατη κατάστασή Του, για να εισέλθει εντός του κτιστού κόσμου, μεταβάλλοντάς τον με ένα μοναδικό τρόπο, ανοίγοντας, με απόλυτο σεβασμό στην ανθρώπινη ελευθερία, οδούς σωτηρίας, εκεί που υπήρχε μόνον απελπισία και ζόφος! Το Άκτιστο εξέρχεται του «Υπέρφωτου Γνόφου» της «Κρυφιόμυστης Σιγής» και «Θείας Αφθεγξίας», ως οι Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και Μάξιμος ο Ομολογητής περιγράφουν αποφατικά την εμπειρία της Φύσης Του κι εισέρχεται στο κτιστό, διαλεγόμενο έκτοτε με τα κτιστά του πλάσματα, για να τους παράσχει το βίωμα, την απτή εμπειρία κι απόδειξη των μεγάλων μυστηρίων της ζωής, του πώς αυτή κατακτάται, πώς γίνεται η υπέρβαση του θανάτου, ποια η φύση του, πώς η θυσιαστική αγάπη υπερβαίνει και διορθώνει κάθε πτώση και κάθε κακό μέσα σε συνθήκη σεβασμού και ελευθερίας!

Τα Χριστούγεννα αποτελούν με όρους ιατρικής, που τόσο έχει μπει στην καθημερινότητά μας, τον ετήσιο πνευματικό εμβολιασμό των ανθρώπων, που ανοίγουν την καρδιά και το νου τους, έστω με επιφύλαξη, έστω με ερωτηματικά, στην ακατάληπτη σύνδεσή μας με την υπέρτατη Θεία Φύση, εμπιστευόμενοι την προτροπή κι υπόσχεση του Χριστού μας: «Αγωνίζεσθε εισελθείν διά της στενής πύλης” [Λουκ. ιγ'24]; “Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε , και ευρήσετε , κρούετε, και ανοιγήσεται υμίν» (Να αγωνίζεστε να μπείτε μέσα από τη στενή πύλη. Αιτηθείτε και θα σας δοθεί, ζητείστε και θα βρείτε, χτυπήστε και θα σας ανοιχθεί).

Γενόμενοι δεκτικοί των άνωθεν δωρεών, με ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, μια δωρεά αγάπης, ένα καλό λόγο και μια χειρονομία συμπάθειας, υπερβαίνουμε και εμείς την εμπειρία της περιορισμένης μας φύσης και για λίγο χρόνο, όσο η εγκόσμια ζωή μας, ζούμε την υπέρλαμπρη χαρμολύπη, τη συνεχή σύζευξη με τις δωρεές του Πνεύματος, το φωτισμό του εγκόσμιου σκότους με τις ακτίνες του Ακτίστου Φωτός, που εισήλθε άπαξ κι έκτοτε δεν εξήλθε του κόσμου μας! Αρκεί να ανοίγουμε τους «οφθαλμούς» μας και να εκτείνουμε τα χέρια μας σε αναζήτησή Του.

Έτσι ενεργοποιείται το δικό μας πνευματικό ανοσοποιητικό σύστημα, που αντιστεκόμενο σε αυτό που η δυτική εμπειρία ονόμασε μέσω του Μαξ Βέμπερ «απομάγευση του κόσμου», αποκρούει κάθε επίθεση αρνητικότητας και διατηρεί την εμπειρία σταθερά προσανατολισμένη στην ελπίδα κι αγάπη του ενανθρωπισθέντος Χριστού!

Χριστός γεννάται δοξάσατε!

Κυριάκος Κόκκινος