Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΦΩΤΕΙΝΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ φ.1780

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΦΩΤΕΙΝΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

  

*Άρθρο του Ανδρέα Μητσόπουλου

Την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου, ξεκίνησε η προβολή της τηλεοπτικής σειράς με τίτλο «ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ – ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΡΑΣΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ». Πρόκειται για τη νέα σειρά του τηλεοπτικού διαύλου MEGA, που περιγράφει τον Βίο του Αγίου Παϊσίου ο οποίος κατήγετο από τα Φάρασα της Καππαδοκίας, περιοχή που συγκαταλέγεται στις Αλύτρωτες Πατρίδες του Ελληνισμού. Ο Άγιος Παΐσιος εγεννήθη την 25η Ιουλίου 1924 και εκοιμήθη την 12η Ιουλίου 1994, ημέρα που η Εκκλησία μας Τιμά την Μνήμη του. Η Αγιοκατάταξη του Μοναχού Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, πραγματοποιήθηκε με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, την 13η Ιανουαρίου 2015. Εν συνεχεία, την 2α Νοεμβρίου 2017, ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, ο Ασυρματιστής του Θεού και του Στρατού, ανεκηρύχθη σε Προστάτη του Όπλου των Διαβιβάσεων του Ελληνικού Στρατού. Οι Προφητείες του Αγίου για την Λύτρωση της Βασιλευούσης ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ήτοι της Ιστορικής Πρωτευούσης του Έθνους των Ελλήνων και της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ, παραμένουν ακόμη και στις παρακμιακές ημέρες μας, επίκαιρες όσο ποτέ.

Το τηλεοπτικό κοινό, ήδη από το πρώτο επεισόδιο, φανέρωσε τις προθέσεις του αγκαλιάζοντας την σειρά, τοποθετώντας αυτήν στην κορυφή της τηλεθεάσεως, με αποτέλεσμα να επικρατήσει έναντι οποιασδήποτε άλλης σειράς, κοινωνικής, δραματικής ή κωμικής, σαπουνόπερας, μυθοπλασίας, ανούσιων realities, χιουμοριστικών (υποτίθεται) εκπομπών, αλλά και παραγωγών με συγκεκαλυμμένο ή μη, εθνομηδενιστικό και διεθνιστικό περιεχόμενο. Είναι αλήθεια άλλωστε, ότι ο Ελληνικός Λαός αναπολεί και νοσταλγεί, έστω και ενδόμυχα, Αρχές, Αξίες και Ιδανικά που οι θιασώτες της Παγκοσμιοποιήσεως προσπαθούν να εξαφανίσουν. Ευγενή Ιδεώδη τα οποία κάποτε όχι μόνο κράτησαν όρθια την Ελλάδα, αλλά της έδωσαν και την απαιτούμενη ώθηση για να μεγαλουργήσει. Το συγκεκριμένο αριστούργημα λοιπόν, δεν αποτελεί απλώς μία μεταφορά του Θεάρεστου Βίου του Αγίου Παϊσίου στη μικρή οθόνη.

Αποτυπώνει μία Παραδοσιακή, Πατριωτική και Ένθεη Ελλάδα που χάνεται. Στέλνει στους Έλληνες σαφή μηνύματα, θυμίζοντάς τους ότι ο Λαός ανέκαθεν είχε ανάγκη από χαρισματικούς μπροστάρηδες. Από φωτισμένους ανθρώπους οι οποίοι είχαν την ικανότητα να τον οδηγούν με ασφάλεια και επιτυχία στην επίτευξη κάθε στόχου. Ηγέτες λαϊκούς μέσα από τα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας, όπως ο πατέρας του Αγίου Παϊσίου, Πρόδρομος Εζνεπίδης, που ήταν ο Πρόεδρος του χωριού, αλλά και Πνευματικούς καθοδηγητές όπως υπήρξε ο Αρχιμανδρίτης της περιοχής, ο λεγόμενος Χατζεφεντής, ήτοι ο μετέπειτα Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, ο οποίος βάπτισε τον Άγιο Παΐσιο, τον κατά κόσμο Αρσένιο Εζνεπίδη.

Η ταινία αναδεικνύει τους ισχυρούς Οικογενειακούς Δεσμούς οι οποίοι ενισχύονταν την παλαιά εποχή μέσω της πολυτεκνίας και της συνυπάρξεως κάτω από την ίδια στέγη, απασών ανεξαιρέτως των εν ζωή γενεών. Δεσμοί που δυστυχώς χαλάρωσαν μετά την επικράτηση της πυρηνικής οικογένειας και θα εξαλειφθούν πλήρως, εάν επιβληθούν στο μέλλον νέες «οικογενειακές μορφές» τις οποίες προωθούν ήδη οι «δικαιωματιστικοί» κύκλοι.

Διάχυτα στοιχεία είναι επίσης ο σεβασμός και η προσήλωση στις Ιερές Παραδόσεις και στα Ελληνοπρεπή Ήθη και Έθιμα, που αφορούν ζώντες και νεκρούς. Αξιοπρόσεκτο είναι και το δέσιμο των ανθρώπων με την ιδιοκτησία τους, το βιός τους, που με τους κόπους μιας ζωής κατόρθωσε να αποκτήσει ο καθένας. Το σπίτι, τα χωράφια, τα κοπάδια, τα υλικά αντικείμενα, μικρής αξίας ίσως, αλλά τεράστιας συναισθηματικής, που συμβολίζουν τις χαρές, τις λύπες, τα γλέντια, τα πένθη, όλη την ζωή κάθε Ελληνικής Οικογένειας. Το βιός που οι Έλληνες της Μικρασίας, έχασαν εν καιρώ πολέμου από τους Τούρκους.

Το βιός που εν καιρώ «ειρήνης», οι σημερινές νεοκομμουνιστικές και ταυτοχρόνως νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, φορολογούν εξοντωτικά, το αφήνουν βορά στην αδηφαγία των τραπεζών και των μνημονίων, με αποτέλεσμα να το συρρικνώνουν διαρκώς έως ότου να το εξαλείψουν. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι, ότι το εν λόγω έργο ομιλεί ξεκάθαρα για τις Αλύτρωτες Πατρίδες του Έθνους, εκφράζοντας μέσω του παραμυθιού της γιαγιάς προς τα εγγόνια της, την Πίστη και την πεποίθηση για την απελευθέρωσή τους, την επιστροφή των προσφύγων στις πατρογονικές εστίες τους και κατ’ επέκτασιν την υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας, έστω και με καθυστέρηση ενός αιώνος.

Οι εθνομηδενιστές και οι οπαδοί της Νέας Τάξεως, είναι βέβαιο πως δεν θα αναφερθούν στην Ελληνορθόδοξη αυτή σειρά με ευνοϊκές κριτικές. Ήδη έχουν αρχίσει τα πικρόχολα σχόλια, επιδεικνύοντας με θρασύτητα την ενόχλησή τους. Το ίδιο είχε συμβεί εξάλλου και όσον αφορά την άκρως επιτυχημένη κινηματογραφική ταινία με τίτλο «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ», σχετική με τον Βίο και το Έργο του Αγίου Νεκταρίου, του οποίου τον ρόλο ενσάρκωσε αριστουργηματικά ο ηθοποιός Άρης Σερβετάλης. Το αυτό συνέβη, αναφορικά και με σύγχρονες ιστορικές κινηματογραφικές παραγωγές που υμνούν τον Πατριωτισμό των Ελλήνων όπως η εξαίρετη ιστορική ταινία με τίτλο «ΕΞΟΔΟΣ 1826». Έργα τα οποία σάρωσαν διότι κέντρισαν το ενδιαφέρον και ξύπνησαν από τον λήθαργο δεκαετιών, τα εν υπνώσει Εθνικά και Ορθόδοξα αντανακλαστικά των Ελλήνων.

Ποιες είναι όμως αυτές οι ισχνές (ευτυχώς) μειοψηφίες που αντιδρούν στα έργα που εξυμνούν Πατρίδα και Θρησκεία και πόση σημασία αξίζει να τους δίδει κανείς; Μήπως είναι αυτοί οι εθνοαποδομητές και ψευτοκουλτουριάρηδες κάθε είδους και ύφους, οι οποίοι εξομοιώνουν τους Πρόσφυγες Ομογενείς μας από τις Αλύτρωτες Πατρίδες, που έζησαν τις διώξεις, τον θάνατο, την απανθρωπιά, τον ξεριζωμό και την τουρκική βιαιότητα, με τους παραβατικούς λαθροεποίκους, πολλοί εκ των οποίων προέρχονται από σύμμαχες της Τουρκίας χώρες; Μήπως είναι αυτοί που μισούν κάθε τι ελληνικό και προκειμένου να επιβάλουν τις αντεθνικές ιδεοληψίες τους και να δεχθούμε με ανοικτές αγκάλες τους λαθρομετανάστες, εξομοιώνουν τους Πρόσφυγες του Πόντου, της Σμύρνης, της Καππαδοκίας, της Ανατολικής Θράκης της Πόλης, οι οποίοι υπήρξαν θύματα της ανταλλαγής των πληθυσμών για να υπάρξει Εθνική Ομοιογένεια, με αυτούς που ήλθαν απρόσκλητοι στην Ελλάδα για να λαμβάνουν παχυλά επιδόματα και να οραματίζονται την ισλαμοποίηση της Πατρίδος μας; Πρόκειται εν ολίγοις, για όλους αυτούς τους απαράδεκτους αριστεριστές, νεοφιλελεύθερους, εθνομηδενιστές και δικαιωματιστές, οι οποίοι έχουν διατυπώσει με νεοταξίτικα επιχειρήματα την άποψη ότι το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος θα λυθεί από τους «μετανάστες», επικροτώντας έτσι, την αντικατάσταση του πληθυσμού και την κατάργηση του Εθνικού και Χριστιανικού χαρακτήρος του ελληνικού κράτους.

Και όλα αυτά σε μια εποχή που το ραγιαδίστικο νεοελληνικό κράτος διώχνει από την Πατρίδα με τις αντικοινωνικές και οικονομικά επιζήμιες πολιτικές του τα Ελληνόπουλα, τα οποία καταφεύγουν στο εξωτερικό για εύρεση εργασίας και ως εκ τούτου τα στερείται η Ελλάς.

Ας το κατανοήσουν όλες και όλοι καλά. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνος, υπάρχουν δύο διαφορετικοί κόσμοι. Οι Έλληνες Πατριώτες και οι εχθροί του Έθνους. Η μοίρα των δεύτερων είναι να υποταχθούν στο τέλος, στην ανωτερότητα της Ιδέας του Ελληνισμού. Ο Άγιος Παΐσιος, 28 έτη μετά την Κοίμησή του, εξακολουθεί να μας οδηγεί σε Φωτεινά Ελληνορθόδοξα Μονοπάτια. Στα Μονοπάτια της Αρετής, τα οποία οφείλουμε να διαβούμε ως Έθνος, ούτως ώστε να φθάσουμε στην Λεωφόρο της Δόξας και της εκπληρώσεως των Πεπρωμένων μας.

Αναδημοσιευμένο από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ» 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ