Μητροπολιτικά νέα Φ.1780
ΣΤΟΝ Ι. ΝΑΟ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΕΛΙΟΥ ΜΕΓΑΡΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΣΕ ΤΟ 40/ΝΘΗΜΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΑΝΕΨΙΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΦΟΥΡΝΑΡΗ.
Στο Μελί Μεγάρων και στον Ι. Ναό Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, μετέβη την Κυριακή, 20 Φεβρουαρίου 2022, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος προκειμένου να τελέσει την Θ. Λειτουργία και το 40/ νθήμερο Μνημόσυνο του αειμνήστου ανεψιού του Κυριάκου Φουρνάρη, μετά των συνοδών του Κληρικών Πανοσ. Αρχιμανδρίτου π. Αρκαδίου Ραζνύ, Διακόνων π. Δαμασκηνού Γεννηματά, π. Γερασίμου Λάμπου και π. Χρήστου Χίλια, καθώς και του Εφημερίου του Ι. Ναού π. Ιωάννου Κάρκα.
Στο κήρυγμα του ο σεπτός Ποιμενάρχης μας αρχικά αναφέρθηκε στην κατάνυξη που βιώνουμε την περίοδο του Τριωδίου και της Μ. Τεσσαρακοστής και στην συνέχεια ανέλυσε την Ευαγγελική περικοπή του Ασώτου λέγοντας ότι, όπως ο κάθε πατέρας περιμένει την επιστροφή και την μεταμέλεια των παιδιών του, όσο χρονικό διάστημα κι αν χρειασθεί, έτσι και ο ουράνιος Πατέρας μας περιμένει κάθε παιδί Του να μεταμεληθεί και εν ταπεινώσει να βρεθεί και πάλι κοντά Του, για να το αποκαταστήσει στην ουράνια μακαριότητα. Στον ουρανό γίνεται μεγάλη χαρά έστω και για έναν άνθρωπο, που μετανοεί ειλικρινά, επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος και μάλιστα οι Άγιοι Πατέρες, θέλοντας να καταδείξουν πόσο σημαντική είναι η μετάνοια για τον άνθρωπο ανέφεραν ότι ακόμη και αν εξαφανισθεί όλη η Αγία Γραφή και μείνει μόνο η Παραβολή του Ασώτου, αυτή είναι ικανή να αναπληρώσει όλο το Ι. Ευαγγέλιο.
Στο τέλος της ομιλίας του δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει θερμά τον επιχώριο κυριάρχη και αγαπητό του αδελφό Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Κωνσταντίνο, ο οποίος για ακόμη μια φορά του παραχώρησε την άδεια να προσφέρει την Αναίμακτο Ιερουργία και το Ι. Μνημόσυνο στον προσφυγικό συνοικισμό των Μεγάρων, τόπο που φιλοξένησε πλείστους εκ των οικογενών των αειμνήστων γονέων του.
ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.
ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΗ ΛΕΣΧΗ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΕ Ο ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ.
Την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος παρευρέθηκε και τέλεσε τον Αγιασμό των Εγκαινίων της πλήρως ανακαινισμένης Λέσχης Αξιωματικών Φρουράς Κορίνθου με την παρουσία εκ των Αρχηγού Γ.Ε.Σ. Αντιστρατήγου κ. Χ. Λαλούση, Δ/ντου της Δ/νσεως Μηχανικού Γ.Ε.Σ. Υποστρατήγου κ. Α. Κωνσταντίνου, Διοικητού της Σχολής Μηχανικού Λουτρακίου Ταξιάρχου κ. Λ. Παπαλεωνίδα, Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Ν. Ταγαρά, Συμβούλου του Πρωθυπουργού κ. Μ. Σούκουλη, Βουλευτού Κορινθίας κ. Γ. Ψυχοχιού, Αντιπεριφερειάρχου Π.Ε. Κορινθίας κ. Α. Κόρκα, Θεματικών Αντιπεριφερειάρχων κ. Α. Γκιολή καί κ. Χ. Βυτινιώτη, Δημάρχου Κορινθίων κ. Β. Νανόπουλου, Δημάρχου Λουτρακίου κ. Γ. Γκιώνη, Αστυνομικού Δ/ντου Κορινθίας κ. Χ. Τετράδη, Δ/του Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Κορινθίας Πύραρχου κ. Β. Μαρινάκη.
Στην σύντομη προσλαλιά του ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας αφού ευχαρίστησε τις Στρατιωτικές Αρχές για την πρόσκληση ευχήθηκε η ανακαινισμένη πλέον Λέσχη Αξιωματικών να αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη της Κορίνθου, όχι μόνο για τους στρατιωτικούς αλλά και για τους πολίτες και να χρησιμοποιείται πάντοτε για χαρμόσυνα γεγονότα.
ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.
ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΑΡΧΗ
Μᾶς ἀξίωσε καί πάλι ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ νά εἰσέλθουμε στήν προφωνήσιμο ἑβδομάδα τῆς φετινῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω σήμερα, ἡ ὁποία λαμβάνει τό ὄνομά της ἀπό μία πρόσκληση, τήν πρόσκληση τῆς Ἐκκλησίας μας νά σταματήσουμε σήμερα τήν κρεοφαγία καί νά ἀναλάβουμε μέ χαρά σιγά-σιγά τήν ἄσκηση τῆς νηστείας. Στή σημερινή θεία Λειτουργία ἀκούσαμε νά διαβάζεται ἡ εὐαγγελική περικοπή πού ἀναφέρεται στήν τελική κρίση. Μέ τρόπο λιτό καί συνάμα συγκλονιστικό ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής μᾶς καταθέτει θεόπνευστα τόν διάλογο ἀνάμεσα στόν Χριστό καί στούς μαθητές του, ὅταν τόν ρώτησαν περί τῆς κρίσεως ὅλων τῶν γενεῶν τῶν ἀνθρώπων. Τό θεμελιῶδες καί βασικό κριτήριο γιά τήν ἔκφραση καί ἀπόδοση αὐτῆς τῆς κρίσεως εἶναι ἡ ἐντολή τῆς ἀγάπης καί τό κατά πόσον αὐτή πρακτικά προσφέρθηκε ἀπό τόν ἄνθρωπο στόν συνάνθρωπό του, ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ μέσα στόν κόσμο. Ὁ Χριστός πάμπολλες φορές στήν πορεία του στά ἀνθρώπινα πράγματα, καί μάλιστα στόν πλούσιο ἐκεῖνο νεανία, εἶχε διακηρύξει τό «ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου…καί τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν», ὑπογραμμίζοντας ὅτι σέ αὐτές τίς δύο ἐντολές συμπυκνώνεται ὅλο τό νόημα τοῦ κηρύγματος τῶν Προφητῶν καί τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου.
Ἡ προσφορά τῆς ἀγάπης
Διαπιστώνουμε ὅτι ὁ Χριστός τίποτε δέν ἀναμένει οὔτε διεκδικεῖ γιά τόν ἑαυτό του. Ἡ προσφορά φαγητοῦ στόν πεινασμένο, νεροῦ στόν διψασμένο, ἐνδύματος στόν γυμνό, ἡ ἐπίσκεψη στόν νοσηλευόμενο καί στόν φυλακισμένο προβάλλονται μέ ἁπλότητα ἀλλά καί σοβαρότητα, ὡς κριτήρια γιά τήν εἴσοδό μας στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τό συμπέρασμα πού ἐξάγεται εἶναι ὅτι ἡ ὕπαρξη τῆς ἀγάπης, τῆς ἀληθινῆς καί ἀκέραιης, αὐτή ἀποτελεῖ τό εἰσιτήριο γιά τό ἄνοιγμα τῆς θύρας τοῦ Παραδείσου. Ὁπωσδήποτε πολλές φορές προβληματιζόμαστε καί ἀποροῦμε περί τοῦ ζητήματος τῆς σωτηρίας μας• τό βαρύνουμε μέ σκέψεις, τό κάνουμε σύνθετο καί πολυδιάστατο, τό καθιστοῦμε ἄδηλο καί, ὡς ἐκ τούτου, ἀποφεύγουμε νά τό συζητοῦμε. Ἄλλες φορές, προσπαθώντας νά προσ εγγίσουμε τό μήνυμα τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς διήγησης, θεωροῦμε ὅτι ἡ προτεινόμενη ἀπό τόν Χριστό προσφορά μας πρός τόν συνάνθρωπο εἶναι μόνο ἡ ὑλική, καί μή ἔχοντας περίσσευμα ὑλικῶν ἀγαθῶν τήν ἀντιμετωπίζουμε σάν νά μή μᾶς ἀφορᾶ• αὐτό ἀποτελεῖ σφάλμα καί πλάνη
Tό πολύμορφο τῆς προσφορᾶς
Πρῶτον, ὁ Χριστός, ὅταν μιλάει γιά προσφορά ὑλικῶν ἀγαθῶν, τήν ἀναμένει ἀπό τό ὑστέρημα καί ὄχι ἀπό τό περίσσευμά μας• δεύτερον καί κυριότερον, ἡ ἀνάγκη τῶν ἀδελφῶν μας, καί μάλιστα στόν σημερινό κόσμο, συχνότατα εἶναι ἀνάγκη ὄχι ὑλική, ἀλλά ἄλλου εἴδους. Τό χαμόγελο σέ ἐκεῖνον πού ὑποφέρει, ἡ παρέα σέ ἐκεῖνον πού παλεύει μέ τή μοναξιά του, λίγος χρόνος σέ αὐτόν πού ὁ κόσμος θεωρεῖ ἀνάξιο προσοχῆς, μία ἐπίσκεψη σέ αὐτόν πού –ἔστω μέ δική του εὐθύνη– ἔχει ξεχαστεῖ ἀπό συγγενεῖς καί φίλους, ὅλα αὐτά μποροῦν νά ἀναδειχθοῦν ἰσάξια ἤ καί μεγαλύτερα ἀπό μία μεγάλη ὑλική προσφορά σέ κάποιον ἄστεγο ἤ πεινασμένο. Ὁ ἄνθρωπος πού ἀκούει μέσα του πάντοτε νάἠχεῖ ἡ ἐντολή τῆς ἀγάπης γνωρίζει καλά καί τό ποῦ καί τό πῶς νά τή μεταδίδει. Στόν ἀλκοολικό, γιά παράδειγμα, ἤ τόν ναρκομανή δέν δείχνει κανείς ἀγάπη δίνοντας λίγα χρήματα, βοηθώντάς τον νά συμπληρώσει τό ἀπαιτούμενο ποσό γιά τήν ἀγορά τοῦ ποθούμενου – ἴσως αὐτό εἶναι τό πιό εὔκολο ἄλλωστε. Διαγράφοντας ὅμως τό προσωπικό του πρόγραμμα «ἀπαρνησάμενος ἑαυτόν», ἀναμφίβολα δείχνει τήν ἀγάπη περί τῆς ὁποίας σήμερα ὁ Χριστός μιλάει, ὅταν τολμήσει ἐκβάλλοντας «ἔξω τόν φόβον» –χαρακτηριστικό τῆς γνήσιας ἀγάπης– νά καθίσει δίπλα του στό παγκάκι καί νά θελήσει ἑκούσια γιά λίγο καί ἐκεῖνος νά ζήσει στό «περιθώριο», ἀκούγοντας τήν προσωπική ἱστορία τοῦ ταλαιπωρημένου αὐτοῦ ἀνθρώπου.
Εἴθε ἡ ἀποχή μας ἀπό τό κρέας καί ἀργότερα καί ἀπό ἄλλα βρώσιμα ἀγαθά, σέ συνδυασμό μέ τίς ἱερές ἀκολουθίες καί τήν προσωπική προσευχή, νά κάνει πιό ἔκτυπη στή σκέψη μας τήν ὁποιαδήποτε ἀνάγκη τοῦ ἀδελφοῦ μας.
Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.
Πρῶτον, ὁ Χριστός, ὅταν μιλάει γιά προσφορά ὑλικῶν ἀγαθῶν, τήν ἀναμένει ἀπό τό ὑστέρημα καί ὄχι ἀπό τό περίσσευμά μας• δεύτερον καί κυριότερον, ἡ ἀνάγκη τῶν ἀδελφῶν μας, καί μάλιστα στόν σημερινό κόσμο, συχνότατα εἶναι ἀνάγκη ὄχι ὑλική, ἀλλά ἄλλου εἴδους. Τό χαμόγελο σέ ἐκεῖνον πού ὑποφέρει, ἡ παρέα σέ ἐκεῖνον πού παλεύει μέ τή μοναξιά του, λίγος χρόνος σέ αὐτόν πού ὁ κόσμος θεωρεῖ ἀνάξιο προσοχῆς, μία ἐπίσκεψη σέ αὐτόν πού –ἔστω μέ δική του εὐθύνη– ἔχει ξεχαστεῖ ἀπό συγγενεῖς καί φίλους, ὅλα αὐτά μποροῦν νά ἀναδειχθοῦν ἰσάξια ἤ καί μεγαλύτερα ἀπό μία μεγάλη ὑλική προσφορά σέ κάποιον ἄστεγο ἤ πεινασμένο. Ὁ ἄνθρωπος πού ἀκούει μέσα του πάντοτε νάἠχεῖ ἡ ἐντολή τῆς ἀγάπης γνωρίζει καλά καί τό ποῦ καί τό πῶς νά τή μεταδίδει. Στόν ἀλκοολικό, γιά παράδειγμα, ἤ τόν ναρκομανή δέν δείχνει κανείς ἀγάπη δίνοντας λίγα χρήματα, βοηθώντάς τον νά συμπληρώσει τό ἀπαιτούμενο ποσό γιά τήν ἀγορά τοῦ ποθούμενου – ἴσως αὐτό εἶναι τό πιό εὔκολο ἄλλωστε. Διαγράφοντας ὅμως τό προσωπικό του πρόγραμμα «ἀπαρνησάμενος ἑαυτόν», ἀναμφίβολα δείχνει τήν ἀγάπη περί τῆς ὁποίας σήμερα ὁ Χριστός μιλάει, ὅταν τολμήσει ἐκβάλλοντας «ἔξω τόν φόβον» –χαρακτηριστικό τῆς γνήσιας ἀγάπης– νά καθίσει δίπλα του στό παγκάκι καί νά θελήσει ἑκούσια γιά λίγο καί ἐκεῖνος νά ζήσει στό «περιθώριο», ἀκούγοντας τήν προσωπική ἱστορία τοῦ ταλαιπωρημένου αὐτοῦ ἀνθρώπου.
Εἴθε ἡ ἀποχή μας ἀπό τό κρέας καί ἀργότερα καί ἀπό ἄλλα βρώσιμα ἀγαθά, σέ συνδυασμό μέ τίς ἱερές ἀκολουθίες καί τήν προσωπική προσευχή, νά κάνει πιό ἔκτυπη στή σκέψη μας τήν ὁποιαδήποτε ἀνάγκη τοῦ ἀδελφοῦ μας.
Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.
Αφήστε ένα σχόλιο