Μόνο κριτήριο, το εθνικό συμφέρον Φ.1782
ΑΠΟΨΕΙΣ
Δημοσιευση:8-03-2022
Μόνο κριτήριο, το εθνικό συμφέρον
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης*
Δημοσιευση:8-03-2022
Σκοπός και καθήκον μας δεν είναι να εκδημοκρατίσουμε την Ουκρανία ή τη Ρωσία. Ούτε μας ενδιαφέρει εάν και ποιος έχει εν μέρει δίκιο και τι προηγήθηκε και να χαθούμε στον λαβύρινθο των ρωσο-ουκρανικών διαφορών.
Καθήκον μας είναι η προάσπιση των δικών μας εθνικών συμφερόντων. Η μεγάλη εικόνα δεν είναι η εχθρική συμπεριφορά του Κιέβου στις μειονότητες, πλην Τατάρων, ούτε τα νταραβέρια τους με τους Τούρκους για όπλα, ούτε το Τάγμα Αζόφ και άλλες νεοναζιστικές οργανώσεις που υπάρχουν και στη Ρωσία και στις χώρες της Βαλτικής.
Η Ελλάδα δεν είναι ιπτάμενο νησί, σαν αυτό που αναφέρει ο Τζόναθαν Σουίφτ στα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ» και, αν δεν μας αρέσει τι συμβαίνει γύρω μας, θα σηκώσουμε άγκυρα και θα πετάξουμε στους Τροπικούς ή ανάμεσα σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία για να μη μας ενοχλούν κακοί γείτονες και πόλεμοι. Η χώρα έχει γεωπολιτική θέση και συμμαχίες.
Η μεγάλη εικόνα, το μέγιστο διακύβευμα για μας είναι πως δεν πρέπει να φανούμε σύμφωνοι ή ανεκτικοί σε εισβολή σε ανεξάρτητη χώρα, διότι τότε νομιμοποιούμε τον Αττίλα και τον τουρκικό επεκτατισμό, και θα απομονωθούμε από τους συμμάχους μας. Οταν ξανάγινε, το 1914-15 και το 1920-22, το πλήρωσε ο Μικρασιατικός Ελληνισμός και το 1967-1974 η Κύπρος. Η αμφισβήτηση των γεωπολιτικών συμμαχιών και της θέσης της χώρας θα μας στερήσει πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο και κύρος για την προώθηση των θέσεών μας.
Ανοίγεται ευκαιρία για να βάλουμε στον πάγκο την Τουρκία για την κατοχή στην Κύπρο και τις απειλές σε βάρος μας. Εμείς συμμετέχουμε, η Τουρκία το παίζει πάλι επιτήδειος ουδέτερος. Ενωμένοι οφείλουμε να διεκδικήσουμε την άρση της κατοχής και την τιμωρία της για τις απειλές σε βάρος μας, να μην επαναλάβουμε τα λάθη του 1914-22, του 1964 και του 197374. Αυτό είναι το αληθινό διακύβευμα, και όχι να μερακλώνουμε για το ντου του Πούτιν… Υπάρχουν πολλοί πατριώτες που θέλουν εκδίκηση μέσω πληρεξουσίου του Πούτιν, θυμωμένοι από όσα νομίζουν πως η Δύση μάς έβλαψε ή για όσα αδιαφόρησε, ενώ κατά κανόνα εμείς επιτρέψαμε να συμβούν, διότι, τηρώντας την αρχαία ενδημική παράδοση της διχόνοιας, τρωγόμασταν σαν τα σκυλιά μεταξύ μας και καταφέραμε στη Μικρά Ασία, στη Βόρειο Ηπειρο και την Κύπρο να αρπάξουμε την ήττα από τα σαγόνια της νίκης, αφού απομονωθήκαμε, πηγαίνοντας κόντρα στις συμμαχίες μας, αντί να αγωνιστούμε ενωμένοι διεκδικητικά. Αντί στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να οικοδομούμε τη χώρα και να διεκδικούμε μαζί με τα Δωδεκάνησα τη Β. Ηπειρο και την Κύπρο, κολυμπήσαμε στο ίδιο μας το αίμα, ενώ όλη η Ευρώπη αναγεννιόταν, εμείς, αντί να μεγαλώσουμε την Ελλάδα, συνεχίσαμε να πολεμάμε προδότες στασιαστές, για να μη γίνουμε σταλινική δικτατορία, και να γλιτώσουμε από τα χέρια των προδοτών τη Μακεδονία.
Συμπληρώνοντάς τον σε μερικά θα σας παραθέσω επισημάνσεις περί Ρωσίας στα κοινωνικά δίκτυα του συνεργάτη μου, Συνταγματάρχη ε.α. Νίκου Δημητρόπουλου:
Έδωσε όπλα και δάνειο σε χρυσό στον Κεμάλ για να ολοκληρώσει τη Γενοκτονία σε βάρος μας. Ναι, εμείς εκστρατεύσαμε στην Κριμαία κατά των Μπολσεβίκων, αλλά έτσι πήραμε την εντολή για τη Σμύρνη, όπου πήγαμε, διότι ήδη οι Τούρκοι είχαν αρχίσει τη Γενοκτονία όλων των Χριστιανών. Δεν τους έσφαξαν γιατί πήγαμε, πήγαμε γιατί τους έσφαζαν.
Οπλα και χρήμα στο ΚΚΕ κατά τη χωριστική κομμουνιστική ανταρσία για να σκοτώνουν Ελληνες, να επιβάλλουν σταλινική δικτατορία και να αποσπαστεί η Μακεδονία.
Στάση της Ρωσίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, άφησε τους Αζερότουρκους να κατασφάξουν τους Αρμενίους, για να τιμωρήσουν την απόπειρα φιλοδυτικής στροφής της κυβέρνησής τους. Μαζί με τους Τσετσένους, που έστειλε στην Αρμενία, κάνει σκόνη τα παραμύθια περί «Ορθόδοξης δύναμης».
S-400 στους Τούρκους και Μεταφορά Πυρηνικής Τεχνολογίας, αλλά εμείς θα φοβηθούμε μη θεωρηθεί εχθρική πράξη που στείλαμε τυφέκια και φορητά αντιαρματικά δεκαετιών;
Εκανε την πάπια όταν η μαριονέτα της, η Λευκορωσία, σε συνεννόηση με τον Ερντογάν έφερε με τσάρτερ ορδές λαθραίων και τους έσπρωξε να κάνουν στις γειτονικές χώρες (Πολωνία, Ουγγαρία κ.λπ.) ό,τι πήγαν να μας κάνουν οι ισλαμοφασίστες στον Εβρο.
Καλό, επίσης, είναι να δείτε τη συμπεριφορά του Πατριαρχείου Μόσχας προς το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Καταλήγει: «Αν κάποιοι θέλετε να τα καταπιείτε όλα αυτά, δικαίωμά σας. Όμως, από τη μία το να κάνουμε τις κότες στους Ρώσους, με τους οποίους βρισκόμαστε μαζί μόνο στον ΟΗΕ και οι οποίοι μας υπολογίζουν μόνο ως τουριστικό προορισμό και βατράχι, που, αν τύχει θα το πατήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη, ενώ από την άλλη να θέλουμε να κάνουμε τους μάγκες αντιδραστικούς απέναντι σε αυτούς που έχουμε και θέλουμε να έχουμε συμμάχους και, μάλιστα, να αναβαθμιστούμε εντός της συμμαχίας προς το πλέον συμφέρον για εμάς, μόνο λογικό δεν είναι».
Συνοψίζω και τα εξής γραφόμενά του:
1 Ο αναθεωρητισμός είναι γεγονός, τον ζητάνε οι Τούρκοι, τον εφάρμοσε η Ρωσία.
2 Μην παρασύρεστε από συναισθηματισμούς. Σε αυτό που έρχεται θα πρέπει να είμαστε με την ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, μπορεί να πρέπει να πάρουμε αποφάσεις που δεν μας αρέσουν (σε εμάς τους Ελληνες δεν αρέσει ο πόλεμος, αλλά, ιστορικά, όταν τον κάνουμε, τον κάνουμε καλά).
3 Η αποστολή βοήθειας με πολεμικό υλικό στην Ουκρανία δεν σημαίνει συμπάθεια ή αντιπάθεια προς οποιονδήποτε. Είναι σημαντική σημασιολογικά, διότι εκπέμπουμε το μήνυμα της άρνησης παραβίασης της εγκαθιδρυμένης και αναγνωρισμένης κυριαρχίας των Κρατών.
Φίλη η Ρωσία, φίλτατη όμως η Πατρίδα μας. Αν δεχθούμε ως δίκαιη την κίνηση της Ρωσίας ή αν πούμε ότι δεν μας αφορά, τότε στη συνέχεια θα το πληρωθούμε με το ίδιο νόμισμα, σε μία γειτονιά που, και να ήθελε, δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι η Ρωσία (και να μπορούσε ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΕ πέραν των φιλικών δηλώσεων).
4 Μην υποθέτετε ότι απογοητεύσαμε μια μεγάλη δύναμη και θα το πληρώσουμε κ.λπ. Από τους Ρώσους έχουμε απογοητευτεί επανειλημμένα και συνεχίζουν να μας απαγοητεύουν.
Από πολιτικής, στρατιωτικής, ακόμα και θρησκευτικής απόψεως. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Ουκρανοί είναι άγιοι και επειδή δεν είναι, δεν μας ενδιαφέρει. Μας ενδιαφέρει ότι μια ουδέτερη ή φιλική προς τους Ρώσους στάση μας δεν θα μας αποδώσει τίποτε άλλο πλην σίγουρων αρνητικών αποτελεσμάτων. Μια στάση υπέρ της Ουκρανίας, όχι λόγω αγάπης, αλλά λόγω περίστασης, είναι η μόνη πιθανή που μπορεί να μας αποδώσει καρπούς.
5 Τα κράτη δεν είναι γκομενίτσες με ανάδρομο Ερμή, που κρατάνε κακιούλες κ.λπ. Λειτουργούν με βάση τα συμφέροντά τους. Οι Τούρκοι τούς έριξαν αεροπλάνο, τους σκότωσαν δύο πιλότους (!) και μια χαρά κάνανε κολεγιά μετά. Εμάς το συμφέρον μας είναι να μην περνάει σε κανέναν σκέψη αναθεώρησης της κυριαρχίας μας, και σε αυτό θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε κάθε ευκαιρία. Ο ανταγωνιστής μας είναι συγκεκριμένος. Αυτό το ξέρουν και οι Ρώσοι, έτσι για να μην αγχώνεστε.
Ήμουν, είμαι και θα είμαι, το λέω χρόνια τώρα, υπέρ της ενεργητικής, διεκδικητικής συμμετοχής στις συμμαχίες μας. Ο ΠΘ στη Βουλή ευθέως συνέδεσε τον αναθεωρητισμό της Ρωσίας με της Τουρκίας. Αναμένω διεκδίκηση κυρώσεων για τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου και τις απειλές σε βάρος μας, καθώς και για τον ρόλο της ως διακινητή λαθρομεταναστών.
*Δικηγόρος, πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, εταίρος του συνασπισμού ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, www.neadexia.gr
Η Ελλάδα δεν είναι ιπτάμενο νησί, σαν αυτό που αναφέρει ο Τζόναθαν Σουίφτ στα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ» και, αν δεν μας αρέσει τι συμβαίνει γύρω μας, θα σηκώσουμε άγκυρα και θα πετάξουμε στους Τροπικούς ή ανάμεσα σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία για να μη μας ενοχλούν κακοί γείτονες και πόλεμοι. Η χώρα έχει γεωπολιτική θέση και συμμαχίες.
Η μεγάλη εικόνα, το μέγιστο διακύβευμα για μας είναι πως δεν πρέπει να φανούμε σύμφωνοι ή ανεκτικοί σε εισβολή σε ανεξάρτητη χώρα, διότι τότε νομιμοποιούμε τον Αττίλα και τον τουρκικό επεκτατισμό, και θα απομονωθούμε από τους συμμάχους μας. Οταν ξανάγινε, το 1914-15 και το 1920-22, το πλήρωσε ο Μικρασιατικός Ελληνισμός και το 1967-1974 η Κύπρος. Η αμφισβήτηση των γεωπολιτικών συμμαχιών και της θέσης της χώρας θα μας στερήσει πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο και κύρος για την προώθηση των θέσεών μας.
Ανοίγεται ευκαιρία για να βάλουμε στον πάγκο την Τουρκία για την κατοχή στην Κύπρο και τις απειλές σε βάρος μας. Εμείς συμμετέχουμε, η Τουρκία το παίζει πάλι επιτήδειος ουδέτερος. Ενωμένοι οφείλουμε να διεκδικήσουμε την άρση της κατοχής και την τιμωρία της για τις απειλές σε βάρος μας, να μην επαναλάβουμε τα λάθη του 1914-22, του 1964 και του 197374. Αυτό είναι το αληθινό διακύβευμα, και όχι να μερακλώνουμε για το ντου του Πούτιν… Υπάρχουν πολλοί πατριώτες που θέλουν εκδίκηση μέσω πληρεξουσίου του Πούτιν, θυμωμένοι από όσα νομίζουν πως η Δύση μάς έβλαψε ή για όσα αδιαφόρησε, ενώ κατά κανόνα εμείς επιτρέψαμε να συμβούν, διότι, τηρώντας την αρχαία ενδημική παράδοση της διχόνοιας, τρωγόμασταν σαν τα σκυλιά μεταξύ μας και καταφέραμε στη Μικρά Ασία, στη Βόρειο Ηπειρο και την Κύπρο να αρπάξουμε την ήττα από τα σαγόνια της νίκης, αφού απομονωθήκαμε, πηγαίνοντας κόντρα στις συμμαχίες μας, αντί να αγωνιστούμε ενωμένοι διεκδικητικά. Αντί στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να οικοδομούμε τη χώρα και να διεκδικούμε μαζί με τα Δωδεκάνησα τη Β. Ηπειρο και την Κύπρο, κολυμπήσαμε στο ίδιο μας το αίμα, ενώ όλη η Ευρώπη αναγεννιόταν, εμείς, αντί να μεγαλώσουμε την Ελλάδα, συνεχίσαμε να πολεμάμε προδότες στασιαστές, για να μη γίνουμε σταλινική δικτατορία, και να γλιτώσουμε από τα χέρια των προδοτών τη Μακεδονία.
Συμπληρώνοντάς τον σε μερικά θα σας παραθέσω επισημάνσεις περί Ρωσίας στα κοινωνικά δίκτυα του συνεργάτη μου, Συνταγματάρχη ε.α. Νίκου Δημητρόπουλου:
Έδωσε όπλα και δάνειο σε χρυσό στον Κεμάλ για να ολοκληρώσει τη Γενοκτονία σε βάρος μας. Ναι, εμείς εκστρατεύσαμε στην Κριμαία κατά των Μπολσεβίκων, αλλά έτσι πήραμε την εντολή για τη Σμύρνη, όπου πήγαμε, διότι ήδη οι Τούρκοι είχαν αρχίσει τη Γενοκτονία όλων των Χριστιανών. Δεν τους έσφαξαν γιατί πήγαμε, πήγαμε γιατί τους έσφαζαν.
Οπλα και χρήμα στο ΚΚΕ κατά τη χωριστική κομμουνιστική ανταρσία για να σκοτώνουν Ελληνες, να επιβάλλουν σταλινική δικτατορία και να αποσπαστεί η Μακεδονία.
Στάση της Ρωσίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, άφησε τους Αζερότουρκους να κατασφάξουν τους Αρμενίους, για να τιμωρήσουν την απόπειρα φιλοδυτικής στροφής της κυβέρνησής τους. Μαζί με τους Τσετσένους, που έστειλε στην Αρμενία, κάνει σκόνη τα παραμύθια περί «Ορθόδοξης δύναμης».
S-400 στους Τούρκους και Μεταφορά Πυρηνικής Τεχνολογίας, αλλά εμείς θα φοβηθούμε μη θεωρηθεί εχθρική πράξη που στείλαμε τυφέκια και φορητά αντιαρματικά δεκαετιών;
Εκανε την πάπια όταν η μαριονέτα της, η Λευκορωσία, σε συνεννόηση με τον Ερντογάν έφερε με τσάρτερ ορδές λαθραίων και τους έσπρωξε να κάνουν στις γειτονικές χώρες (Πολωνία, Ουγγαρία κ.λπ.) ό,τι πήγαν να μας κάνουν οι ισλαμοφασίστες στον Εβρο.
Καλό, επίσης, είναι να δείτε τη συμπεριφορά του Πατριαρχείου Μόσχας προς το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Καταλήγει: «Αν κάποιοι θέλετε να τα καταπιείτε όλα αυτά, δικαίωμά σας. Όμως, από τη μία το να κάνουμε τις κότες στους Ρώσους, με τους οποίους βρισκόμαστε μαζί μόνο στον ΟΗΕ και οι οποίοι μας υπολογίζουν μόνο ως τουριστικό προορισμό και βατράχι, που, αν τύχει θα το πατήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη, ενώ από την άλλη να θέλουμε να κάνουμε τους μάγκες αντιδραστικούς απέναντι σε αυτούς που έχουμε και θέλουμε να έχουμε συμμάχους και, μάλιστα, να αναβαθμιστούμε εντός της συμμαχίας προς το πλέον συμφέρον για εμάς, μόνο λογικό δεν είναι».
Συνοψίζω και τα εξής γραφόμενά του:
1 Ο αναθεωρητισμός είναι γεγονός, τον ζητάνε οι Τούρκοι, τον εφάρμοσε η Ρωσία.
2 Μην παρασύρεστε από συναισθηματισμούς. Σε αυτό που έρχεται θα πρέπει να είμαστε με την ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, μπορεί να πρέπει να πάρουμε αποφάσεις που δεν μας αρέσουν (σε εμάς τους Ελληνες δεν αρέσει ο πόλεμος, αλλά, ιστορικά, όταν τον κάνουμε, τον κάνουμε καλά).
3 Η αποστολή βοήθειας με πολεμικό υλικό στην Ουκρανία δεν σημαίνει συμπάθεια ή αντιπάθεια προς οποιονδήποτε. Είναι σημαντική σημασιολογικά, διότι εκπέμπουμε το μήνυμα της άρνησης παραβίασης της εγκαθιδρυμένης και αναγνωρισμένης κυριαρχίας των Κρατών.
Φίλη η Ρωσία, φίλτατη όμως η Πατρίδα μας. Αν δεχθούμε ως δίκαιη την κίνηση της Ρωσίας ή αν πούμε ότι δεν μας αφορά, τότε στη συνέχεια θα το πληρωθούμε με το ίδιο νόμισμα, σε μία γειτονιά που, και να ήθελε, δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι η Ρωσία (και να μπορούσε ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΕ πέραν των φιλικών δηλώσεων).
4 Μην υποθέτετε ότι απογοητεύσαμε μια μεγάλη δύναμη και θα το πληρώσουμε κ.λπ. Από τους Ρώσους έχουμε απογοητευτεί επανειλημμένα και συνεχίζουν να μας απαγοητεύουν.
Από πολιτικής, στρατιωτικής, ακόμα και θρησκευτικής απόψεως. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Ουκρανοί είναι άγιοι και επειδή δεν είναι, δεν μας ενδιαφέρει. Μας ενδιαφέρει ότι μια ουδέτερη ή φιλική προς τους Ρώσους στάση μας δεν θα μας αποδώσει τίποτε άλλο πλην σίγουρων αρνητικών αποτελεσμάτων. Μια στάση υπέρ της Ουκρανίας, όχι λόγω αγάπης, αλλά λόγω περίστασης, είναι η μόνη πιθανή που μπορεί να μας αποδώσει καρπούς.
5 Τα κράτη δεν είναι γκομενίτσες με ανάδρομο Ερμή, που κρατάνε κακιούλες κ.λπ. Λειτουργούν με βάση τα συμφέροντά τους. Οι Τούρκοι τούς έριξαν αεροπλάνο, τους σκότωσαν δύο πιλότους (!) και μια χαρά κάνανε κολεγιά μετά. Εμάς το συμφέρον μας είναι να μην περνάει σε κανέναν σκέψη αναθεώρησης της κυριαρχίας μας, και σε αυτό θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε κάθε ευκαιρία. Ο ανταγωνιστής μας είναι συγκεκριμένος. Αυτό το ξέρουν και οι Ρώσοι, έτσι για να μην αγχώνεστε.
Ήμουν, είμαι και θα είμαι, το λέω χρόνια τώρα, υπέρ της ενεργητικής, διεκδικητικής συμμετοχής στις συμμαχίες μας. Ο ΠΘ στη Βουλή ευθέως συνέδεσε τον αναθεωρητισμό της Ρωσίας με της Τουρκίας. Αναμένω διεκδίκηση κυρώσεων για τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου και τις απειλές σε βάρος μας, καθώς και για τον ρόλο της ως διακινητή λαθρομεταναστών.
*Δικηγόρος, πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, εταίρος του συνασπισμού ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, www.neadexia.gr
Αφήστε ένα σχόλιο