Ανακοίνωση-Προτροπή της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου /Φ.1794
29 Μαΐου 1453 «Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ»!
Μία ημερομηνία σημαδιακή για το Έθνος, δύο λέξεις που σφράγισαν ανεξίτηλα την ιστορική μας πορεία, όχι μόνο των Ελλήνων αλλά άλλαξε το μέλλον της Νότιας Ευρώπης και της ευρύτερης περιοχής.
Στις 29 Μαΐου 1453 η Πόλις Εάλω! Εάλω η Βυζαντιάς, σκλαβώθηκε η Βασιλεύουσα, η Εώα και Νέα Ρώμη, έσβησε η Τύχη και Ανθούσα, η Εφτάλοφη κατέβηκε στον Άδη της μακραίωνης και πιο βάρβαρης δουλείας που έζησε ποτέ Έθνος. «Το κλειδί του κόσμου χάθηκε! Κλάψατε Χριστιανοί της Ανατολής, Χριστιανοί της Δύσης», όπως θρηνεί Ευρωπαίος ιστορικός.
Αλώθηκε η Πόλη που μεσουράνησε στο Παγκόσμιο Στερέωμα επί 1000 έτη και η ακτινοβολία της και ο πολιτισμός της ήταν όχι μόνο «ελπίς και χαρά πάντων των Ελλήνων» αλλά και «καύχημα πάσιν τοις ούσι υπό την του ηλίου ανατολήν».
29 Μαΐου. Μέρα περισυλλογής, ιστορικής έρευνας και εθνικού προβληματισμού. Μέρα αφιερωμένη στην ΠΟΛΗ των Πόλεων. Στην παλιά αρχόντισσα που λούζεται στα νερά τριών θαλασσών, με την ιστορική διαδρομή 2600 ετών, χτισμένη στο κέντρο των τεσσάρων μερών της γης, στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης. Εκεί στις Γεωγραφικές και ιστορικές μας Συμπληγάδες, θέση όπου ίσταται και σήμερα στο ίδιο απαράμιλλο τοπίο. Εκεί που σμίγουν τα ρεύματα του βορρά με του νότου. Στο Βόσπορο (πόρο δηλ. πέρασμα), όπου η νύμφη Ευρώπη μεταμορφωμένη σε βου (αγελάδα~o βους, του βοός) πέρασε από την Ασία στην απέναντι ήπειρο και του έδωσε τ’ όνομά της.
Πόλις Σύνορο, Πόλις Γέφυρα, Πόλις Δίοδος!
Η μοναδική τοποθεσία της που καθόρισε την ίδρυσή της προδιέγραψε και τη μοίρα της.
Πόλις πάντως με κλίση και προοπτική ηγεμονική.
Σ’ αυτήν τη Βασιλίδα των πόλεων και στην πικρή της Άλωση ταξιδεύει η σκέψη μας κάθε 29 Μαΐου με την ενσυναίσθηση της εγρήγορσης, γιατί οι «Βάρβαροι» δίπλα μας καραδοκούν και πρέπει να ’χουμε «πάντ’ ανοιχτά πάντ’ άγρυπνα, τα μάτια της ψυχής μας…» (Σολωμός).
Η Μικρασιατική Στέγη Κορίνθου στην προσπάθειά της να συντηρεί τις ιστορικές μνήμες των Πατρίδων της Ελληνικής Ανατολής, κοιτίδες της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, θεωρεί χρέος την ταπεινή αυτή αναφορά προς τιμήν στους Μάρτυρες της Αλώσεως, θυμίαμα νοσταλγίας και άγγιγμα ψυχής στην Πόλη της Ρωμιοσύνης, στα Άγια των Αγίων του Γένους, στ’ Όνειρο κάθε Έλληνα όπου γης.
Και καλεί τους απανταχού Έλληνες να ενθυμούνται, να μεριμνούν και να αγωνίζονται για τα δικαιώματα του Πατριαρχείου μας και της ελληνικής Κοινότητας των Ρωμιών της Πόλης, Ίμβρου και Τενέδου, που αν και προστατεύονται από τη Συνθήκη της Λοζάνης καταστρατηγούνται αναίσχυντα όπως εδώ και 2 χρόνια αυθαίρετα μετετράπη η Αγιασοφιά και η Μονή της Χώρας της Πόλης και η Αγία Σοφία της Τραπεζούντας από Μουσεία και Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς σε… τζαμιά εν μέσω 21ου αιώνα και ειρηνικών σχέσεων.
«Αιδώς Αργείοι»!!
Ας υπερασπιστούμε τα δικαιώματά τους ως έχουμε χρέος!
Μία ημερομηνία σημαδιακή για το Έθνος, δύο λέξεις που σφράγισαν ανεξίτηλα την ιστορική μας πορεία, όχι μόνο των Ελλήνων αλλά άλλαξε το μέλλον της Νότιας Ευρώπης και της ευρύτερης περιοχής.
Στις 29 Μαΐου 1453 η Πόλις Εάλω! Εάλω η Βυζαντιάς, σκλαβώθηκε η Βασιλεύουσα, η Εώα και Νέα Ρώμη, έσβησε η Τύχη και Ανθούσα, η Εφτάλοφη κατέβηκε στον Άδη της μακραίωνης και πιο βάρβαρης δουλείας που έζησε ποτέ Έθνος. «Το κλειδί του κόσμου χάθηκε! Κλάψατε Χριστιανοί της Ανατολής, Χριστιανοί της Δύσης», όπως θρηνεί Ευρωπαίος ιστορικός.
Αλώθηκε η Πόλη που μεσουράνησε στο Παγκόσμιο Στερέωμα επί 1000 έτη και η ακτινοβολία της και ο πολιτισμός της ήταν όχι μόνο «ελπίς και χαρά πάντων των Ελλήνων» αλλά και «καύχημα πάσιν τοις ούσι υπό την του ηλίου ανατολήν».
29 Μαΐου. Μέρα περισυλλογής, ιστορικής έρευνας και εθνικού προβληματισμού. Μέρα αφιερωμένη στην ΠΟΛΗ των Πόλεων. Στην παλιά αρχόντισσα που λούζεται στα νερά τριών θαλασσών, με την ιστορική διαδρομή 2600 ετών, χτισμένη στο κέντρο των τεσσάρων μερών της γης, στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης. Εκεί στις Γεωγραφικές και ιστορικές μας Συμπληγάδες, θέση όπου ίσταται και σήμερα στο ίδιο απαράμιλλο τοπίο. Εκεί που σμίγουν τα ρεύματα του βορρά με του νότου. Στο Βόσπορο (πόρο δηλ. πέρασμα), όπου η νύμφη Ευρώπη μεταμορφωμένη σε βου (αγελάδα~o βους, του βοός) πέρασε από την Ασία στην απέναντι ήπειρο και του έδωσε τ’ όνομά της.
Πόλις Σύνορο, Πόλις Γέφυρα, Πόλις Δίοδος!
Η μοναδική τοποθεσία της που καθόρισε την ίδρυσή της προδιέγραψε και τη μοίρα της.
Πόλις πάντως με κλίση και προοπτική ηγεμονική.
Σ’ αυτήν τη Βασιλίδα των πόλεων και στην πικρή της Άλωση ταξιδεύει η σκέψη μας κάθε 29 Μαΐου με την ενσυναίσθηση της εγρήγορσης, γιατί οι «Βάρβαροι» δίπλα μας καραδοκούν και πρέπει να ’χουμε «πάντ’ ανοιχτά πάντ’ άγρυπνα, τα μάτια της ψυχής μας…» (Σολωμός).
Η Μικρασιατική Στέγη Κορίνθου στην προσπάθειά της να συντηρεί τις ιστορικές μνήμες των Πατρίδων της Ελληνικής Ανατολής, κοιτίδες της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, θεωρεί χρέος την ταπεινή αυτή αναφορά προς τιμήν στους Μάρτυρες της Αλώσεως, θυμίαμα νοσταλγίας και άγγιγμα ψυχής στην Πόλη της Ρωμιοσύνης, στα Άγια των Αγίων του Γένους, στ’ Όνειρο κάθε Έλληνα όπου γης.
Και καλεί τους απανταχού Έλληνες να ενθυμούνται, να μεριμνούν και να αγωνίζονται για τα δικαιώματα του Πατριαρχείου μας και της ελληνικής Κοινότητας των Ρωμιών της Πόλης, Ίμβρου και Τενέδου, που αν και προστατεύονται από τη Συνθήκη της Λοζάνης καταστρατηγούνται αναίσχυντα όπως εδώ και 2 χρόνια αυθαίρετα μετετράπη η Αγιασοφιά και η Μονή της Χώρας της Πόλης και η Αγία Σοφία της Τραπεζούντας από Μουσεία και Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς σε… τζαμιά εν μέσω 21ου αιώνα και ειρηνικών σχέσεων.
«Αιδώς Αργείοι»!!
Ας υπερασπιστούμε τα δικαιώματά τους ως έχουμε χρέος!
Αφήστε ένα σχόλιο