ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ /Φ.1798
Γράφει ο Σαρέλας Θεόδωρος*
Στο τέλος της δεκαετίας του 1980 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είπε τη φράση «είμαστε ένα απέραντο φρενοκομείο» αναφερόμενος στην τότε πολιτική και κοινωνική κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα μας. Η αναφορά αυτή είχε σχέση με τις ακραίες πολιτικές αντιπαραθέσεις, τις κοινωνικές αντιδράσεις και τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις εκείνης της εποχής. Σε κάποιο βαθμό θα μπορούσε κάποιος να δικαιολογήσει εκείνα τα φαινόμενα. Ήταν η αρχή της Μεταπολίτευσης και η χώρα προσπαθούσε να ξαναβρεί τον δημοκρατικό, κοινωνικό και αξιακό βηματισμό της μετά τη σκοτεινή περίοδο της επτάχρονης Δικτατορίας.
Από τότε έχουν περάσει περίπου 3 δεκαετίες. Γι’ αυτό, η Ελλάδα μπορεί σε οικονομικό επίπεδο να περνάει μεγάλη κρίση, μπορεί η ανεργία να είναι στα ύψη, μπορεί οι εργαζόμενοι να βλέπουν το εισόδημα τους να καταγκρεμίζεται αλλά σε μορφωτικό επίπεδο αντικειμενικά η χώρα μας έχει κάνει σημαντικές προόδους αποφοίτων στις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης είτε στις διεθνείς αξιολογήσεις των ανωτάτων εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων είτε τέλος από την αποδοχή και την πορεία των επιστημόνων μας που εργάζονται σε χώρες του εξωτερικού, Παρά τούτο, στις μέρες μας παρατηρούνται με αυξανόμενο ρυθμό αρκετά ακραία φαινόμενα παθολογικών συμπεριφορών.
Αναφέρω μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Παρακολουθούσα σε τηλεοπτικό σταθμό- υψηλής τηλεθέασης πολιτική συζήτηση όπου συμμετείχε και ευρωβουλευτής της Αντιπολίτευσης. Σε κάποια στιγμή άρχισε να κατηγορεί τους καναλάρχες ότι χειραγωγούν τον λαό. Ο ίδιος όμως πανεπιστημιακός, ανήκοντας στην ομάδα των καθηγητών, παντελώς άγνωστος μέχρι πριν από λίγο καιρό, κατάφερε με τις συνεχείς παρουσίες του στα τηλεοπτικά κανάλια να γίνει αναγνωρίσιμος και να εκλεγεί. Σε άλλη πόλη γνωστή στην τηλεοπτική εκπομπή σε λογομαχία δύο βουλευτών ο ένας αποκαλεί τον άλλο «τρελό του χωριού». Μέσα στη Βουλή των Ελλήνων βουλευτής της αντιπολίτευσης αναφερόμενος σε πρωθυπουργική συνέντευξη αντί να σχολιάσει πολιτικό τα λεγόμενα λέει; Ο πρωθυπουργός ήταν σαν τη Μεγάλη Παρασκευή. Βουλευτής της συμπολίτευσης αναφερόμενη σε υπουργό τον παροτρύνει να πάει να γ....
Αυτές είναι ελάχιστες μόνο από τις περιπτώσεις εκτροπής και ευτελισμού του πολιτικού διαλόγου και γελοιοποίησης των θεσμών και των θεσμικών προσώπων. Καθημερινά στην εποχή μας όπου η επικοινωνία με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ευκολότατη ο λαός παρακολουθεί σκηνές απείρου κάλλους με κοκορομαχίες μεστές από ξύλινο λόγο. Παρακολουθεί και προσπαθεί να κατανοήσει πολιτικά επιχειρήματα από μη ειδικούς που παρουσιάζουν κατά τρόπο αβάσταχτο, μονότονο, διαμετρικά διαφορετικές πραγματικότητες. Ο λαός αρχίζει να σχηματίζει τη χειρότερη εικόνα για τη ζώσα πολιτική πραγματικότητα. Κι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας. Ως συντάκτης πρέπει και μπορώ να υπολογίσω κάθε έκφραση της ανθρώπινης συμπεριφοράς ακόμα και την πλέον ακραία. Ακόμη κι αυτή τη συμπεριφορά που είναι οριακή και γειτονεύει με την παθολογία της ανθρώπινης ψυχής. Γιατί είναι γνωστό ότι ο φλοιός του εγκεφάλου μας που ελέγχει τις ψυχές και τη συμπεριφορά μας έχει πάχος μόνο 2 εκατοστά που βρίσκονται από κάτω και αποτελούν κατάλοιπα της εξέλιξης εκατομμυρίων ετών του είδους μας. Αυτά τα κέντρα ζητούν την ευκαιρία να βγουν στην επιφάνεια και να εκδηλώσει ο άνθρωπος παθολογικές συμπεριφορές. Αυτό μπορεί να συμβεί εκτός των άλλων αιτίων και σε ακραίες καταστάσεις του περιβάλλοντος.
Αλλά στη χώρα όπου ο Αριστοτέλης κι άλλοι μεγάλοι μας φιλόσοφοι περιέγραψαν και τεκμηρίωσαν επιστημονικά την λογική, δεν επιτρέπονται τέτοιες -ακραίες συμπεριφορές ακόμα και στις παρούσες οριακές συνθήκες που ζούμε σήμερα.
Γιατί θα πρέπει να βγούμε όσο μπορούμε περισσότερο ενωμένοι και υγιείς από αυτή την κατάσταση. Το οφείλουμε στην ιστορία μας και στις γενιές που έρχονται.
Ο λαός αρχίζει να σχηματίζει τη χειρότερη εικόνα για τη ζώσα πολιτική πραγματικότητα και είναι αυτό εξαιρετικά επικίνδυνα για τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας.
Σας χαιρετώ.
Ο κ. Θεόδωρος Σαρέλας είναι Κειμενογράφος
Από τότε έχουν περάσει περίπου 3 δεκαετίες. Γι’ αυτό, η Ελλάδα μπορεί σε οικονομικό επίπεδο να περνάει μεγάλη κρίση, μπορεί η ανεργία να είναι στα ύψη, μπορεί οι εργαζόμενοι να βλέπουν το εισόδημα τους να καταγκρεμίζεται αλλά σε μορφωτικό επίπεδο αντικειμενικά η χώρα μας έχει κάνει σημαντικές προόδους αποφοίτων στις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης είτε στις διεθνείς αξιολογήσεις των ανωτάτων εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων είτε τέλος από την αποδοχή και την πορεία των επιστημόνων μας που εργάζονται σε χώρες του εξωτερικού, Παρά τούτο, στις μέρες μας παρατηρούνται με αυξανόμενο ρυθμό αρκετά ακραία φαινόμενα παθολογικών συμπεριφορών.
Αναφέρω μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Παρακολουθούσα σε τηλεοπτικό σταθμό- υψηλής τηλεθέασης πολιτική συζήτηση όπου συμμετείχε και ευρωβουλευτής της Αντιπολίτευσης. Σε κάποια στιγμή άρχισε να κατηγορεί τους καναλάρχες ότι χειραγωγούν τον λαό. Ο ίδιος όμως πανεπιστημιακός, ανήκοντας στην ομάδα των καθηγητών, παντελώς άγνωστος μέχρι πριν από λίγο καιρό, κατάφερε με τις συνεχείς παρουσίες του στα τηλεοπτικά κανάλια να γίνει αναγνωρίσιμος και να εκλεγεί. Σε άλλη πόλη γνωστή στην τηλεοπτική εκπομπή σε λογομαχία δύο βουλευτών ο ένας αποκαλεί τον άλλο «τρελό του χωριού». Μέσα στη Βουλή των Ελλήνων βουλευτής της αντιπολίτευσης αναφερόμενος σε πρωθυπουργική συνέντευξη αντί να σχολιάσει πολιτικό τα λεγόμενα λέει; Ο πρωθυπουργός ήταν σαν τη Μεγάλη Παρασκευή. Βουλευτής της συμπολίτευσης αναφερόμενη σε υπουργό τον παροτρύνει να πάει να γ....
Αυτές είναι ελάχιστες μόνο από τις περιπτώσεις εκτροπής και ευτελισμού του πολιτικού διαλόγου και γελοιοποίησης των θεσμών και των θεσμικών προσώπων. Καθημερινά στην εποχή μας όπου η επικοινωνία με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ευκολότατη ο λαός παρακολουθεί σκηνές απείρου κάλλους με κοκορομαχίες μεστές από ξύλινο λόγο. Παρακολουθεί και προσπαθεί να κατανοήσει πολιτικά επιχειρήματα από μη ειδικούς που παρουσιάζουν κατά τρόπο αβάσταχτο, μονότονο, διαμετρικά διαφορετικές πραγματικότητες. Ο λαός αρχίζει να σχηματίζει τη χειρότερη εικόνα για τη ζώσα πολιτική πραγματικότητα. Κι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας. Ως συντάκτης πρέπει και μπορώ να υπολογίσω κάθε έκφραση της ανθρώπινης συμπεριφοράς ακόμα και την πλέον ακραία. Ακόμη κι αυτή τη συμπεριφορά που είναι οριακή και γειτονεύει με την παθολογία της ανθρώπινης ψυχής. Γιατί είναι γνωστό ότι ο φλοιός του εγκεφάλου μας που ελέγχει τις ψυχές και τη συμπεριφορά μας έχει πάχος μόνο 2 εκατοστά που βρίσκονται από κάτω και αποτελούν κατάλοιπα της εξέλιξης εκατομμυρίων ετών του είδους μας. Αυτά τα κέντρα ζητούν την ευκαιρία να βγουν στην επιφάνεια και να εκδηλώσει ο άνθρωπος παθολογικές συμπεριφορές. Αυτό μπορεί να συμβεί εκτός των άλλων αιτίων και σε ακραίες καταστάσεις του περιβάλλοντος.
Αλλά στη χώρα όπου ο Αριστοτέλης κι άλλοι μεγάλοι μας φιλόσοφοι περιέγραψαν και τεκμηρίωσαν επιστημονικά την λογική, δεν επιτρέπονται τέτοιες -ακραίες συμπεριφορές ακόμα και στις παρούσες οριακές συνθήκες που ζούμε σήμερα.
Γιατί θα πρέπει να βγούμε όσο μπορούμε περισσότερο ενωμένοι και υγιείς από αυτή την κατάσταση. Το οφείλουμε στην ιστορία μας και στις γενιές που έρχονται.
Ο λαός αρχίζει να σχηματίζει τη χειρότερη εικόνα για τη ζώσα πολιτική πραγματικότητα και είναι αυτό εξαιρετικά επικίνδυνα για τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας.
Σας χαιρετώ.
Ο κ. Θεόδωρος Σαρέλας είναι Κειμενογράφος
Αφήστε ένα σχόλιο