ΟΙ ΑΛΛΟΙ… ΝΕΟΙ /Φ.1802
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Γράφει ο Τσάτσαρης Κων/νος*
Έχετε τύχει να βρεθείτε κοντά σε νεανική συντροφιά. Σ΄αυτές τις εφηβικές παρέες που κατακλύζουν τις καφετέριες και αγωνίζονται να λύσουν μόνο τα προβλήματα της ψυχαγωγίας των (ποιας δουλειάς;) με τα φραπόγαλα και τις μαλμποριές τους , από το χαρτζιλίκι του πατέρα βέβαια.
Αν βρεθείτε μάλιστα σε κανά μπαράκι, από κείνα τα μισοσκότεινα ορθάδικα, θα ακούσετε να λύνονται όλα τα θέματα της προβλη-ματισμένης μας κοινωνίας!
Αλλά… δε θα ακούσετε, θα υποθέσετε, ότι κάτι τέτοιο λέγεται.
Γιατί από αυτά που θα ακούσετε, δεν θα καταλάβετε και πολλά … πράγματα.
Η συνηθισμένη συνομιλία τους είναι ολίγον ακατανόητη! Δεν υπάρχει μεταξύ των συνεχής λόγος ή διάλογος με προτάσεις με νοήματα.
Δεν γίνεται κριτική διαφόρων κοινωνικών, πολιτικών ή πολιτισμικών θεμάτων.
Καλά για λογοτεχνία, ποίηση, πνευματικές ανησυχίες ή επιστημονικές κατακτήσεις, ούτε λόγος να γίνεται.
Σιγά τώρα, μην τους βρεις με καμιά ερώτηση στο έτσι… «την έκαστες τη βάρκα», θα πάρεις την απάντηση!
Γιατί εκεί δεν ακούς ομιλία, στις περισσότερες παρέες με συνηθισμένα λεξιλόγια, που έμαθαν στα σχολεία… όσοι έμαθαν! Εκεί ακούς μισόλογα, κουτσουρεμένες κουβέντες, μονοσύλλαβους διαλόγους, που μοιάζουν με κραυγές ή συνθήματα περισσότερο, παρά με ομιλία.
Έχουν δικούς τους ιδιωματισμούς και ορολογία.
Όσο και να τους παρακολουθήσεις δεν θα καταλάβεις και πολλά πράγματα.
Τυχαία βρέθηκα κοντά σε μια συντροφιά νεαρών και τι άκουσα! Ρε συ… για κόφτονε … ουάου… τους την έπεσε ο τύπος. Καλά τώρα… σιγά μην τους κάτσει ρε… Σκάσε ρε μα…. Έλα ρε μα….. που ήσουνα;
Κάτσε ρε μα…. θες καφέ… Δεν κάθεται έφυγε….
Πού πας ρε μα…. όπου κάτσει ρε μα…. τι λένε ρε τα παιδιά;
Τώρα τελευταία δε, με την εξέλιξη της κινητής τηλεφωνίας και τα κορίτσια έχουν τους δικούς τους κωδικούς συνεννόησης. Δίνουν ραντεβού για καφέ σε καφετέρια τρεις τέσσερες φίλες! Όταν συγκεντρωθούν και κάτσουν, αμέσως αφού αλλάξουν ένα «γεια, τι κάνεις;», βγάζουν τα κινητά τηλέφωνα κι αρχίζουν να σερφάρουν σε διαφορετικά θέματα.
Θα ακούσεις τη φωνή τους όταν έρθει το γκαρσόνι και πάρει παραγγελίες. Όσο για διάλογο και συζήτηση διαφόρων θεμάτων, άμα περιμένεις να ακούσεις κάτι τέτοιο, την έκανες.
Λίγο πέρα, στην αντίθετη πλευρά της καφετέριας, μια παρέα από κουλτουριάρηδες νεαρούς, με κουρεμένα κεφάλια γύρω γύρω ημικυκλικά και στην κορυφή μια τούφα τρίχες, σκουλαρίκι στ΄αυτί και βλέμμα απροσδιόριστο αινοιγματικό.
Κοίταζε ο ένας τον άλλο και πού και πού άκουγες και καμιά λέξη και … εντάξει… Η μόνη λέξη που κυριαρχούσε σε αγόρια και κορίτσια η γνωστή σε όλους μας μικρούς μεγάλους.
Ήρθε ρε μα…. Κάτσε ρε μα…. Θες καφέ;
Τώρα ποιος φταίει γι΄αυτά τα φαινόμενα; Η οικογένεια , τα σχολεία η κοινωνία μας γενικότερα ή η κουλτούρα της εποχής μας;
Μάλλον η κουλτούρα λένε. Κάθε εποχή έχει και τη δική της εξέλιξη.
Όπως τα μούσια και τα μουστάκια.
Στην αρχή άρχισαν οι πιο νέοι και σιγά σιγά έγινε μόδα και επεκτάθηκε και στους μεγάλους.
Τώρα μικροί μεγάλοι έγιναν γενειοφόροι και μυστακοφόροι.
Αυτοί όμως, διατηρούν την καλή και αξιοπρεπή συμπεριφορά τους, ευγένεια, σεβασμό και εγγράμματη και σωστή ομιλία της καθομιλουμένης μας δημοτικής γλώσσας.
Όσο για του ΑΛΛΟΥΣ ΝΕΟΥΣ, τους πιο κουλτουριάρηδες, ας ψάξουν οι αρμόδιοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, που μόλις αποκτούν τον τίτλο του ειδικού επί του θέματος αρμοδίου, αποποιούνται οι περισσότεροι κάθε ευθύνης, μεταθέτοντάς την σε άλλους πιο … ειδικούς!
Ρε πως τους πάω αυτούς!, που λένε και ο ΑΛΛΟΙ ΝΕΟΙ!...
* Ο Κων/νος Τσάτσαρης είναι Δάσκαλος από την Κόρινθο
Αν βρεθείτε μάλιστα σε κανά μπαράκι, από κείνα τα μισοσκότεινα ορθάδικα, θα ακούσετε να λύνονται όλα τα θέματα της προβλη-ματισμένης μας κοινωνίας!
Αλλά… δε θα ακούσετε, θα υποθέσετε, ότι κάτι τέτοιο λέγεται.
Γιατί από αυτά που θα ακούσετε, δεν θα καταλάβετε και πολλά … πράγματα.
Η συνηθισμένη συνομιλία τους είναι ολίγον ακατανόητη! Δεν υπάρχει μεταξύ των συνεχής λόγος ή διάλογος με προτάσεις με νοήματα.
Δεν γίνεται κριτική διαφόρων κοινωνικών, πολιτικών ή πολιτισμικών θεμάτων.
Καλά για λογοτεχνία, ποίηση, πνευματικές ανησυχίες ή επιστημονικές κατακτήσεις, ούτε λόγος να γίνεται.
Σιγά τώρα, μην τους βρεις με καμιά ερώτηση στο έτσι… «την έκαστες τη βάρκα», θα πάρεις την απάντηση!
Γιατί εκεί δεν ακούς ομιλία, στις περισσότερες παρέες με συνηθισμένα λεξιλόγια, που έμαθαν στα σχολεία… όσοι έμαθαν! Εκεί ακούς μισόλογα, κουτσουρεμένες κουβέντες, μονοσύλλαβους διαλόγους, που μοιάζουν με κραυγές ή συνθήματα περισσότερο, παρά με ομιλία.
Έχουν δικούς τους ιδιωματισμούς και ορολογία.
Όσο και να τους παρακολουθήσεις δεν θα καταλάβεις και πολλά πράγματα.
Τυχαία βρέθηκα κοντά σε μια συντροφιά νεαρών και τι άκουσα! Ρε συ… για κόφτονε … ουάου… τους την έπεσε ο τύπος. Καλά τώρα… σιγά μην τους κάτσει ρε… Σκάσε ρε μα…. Έλα ρε μα….. που ήσουνα;
Κάτσε ρε μα…. θες καφέ… Δεν κάθεται έφυγε….
Πού πας ρε μα…. όπου κάτσει ρε μα…. τι λένε ρε τα παιδιά;
Τώρα τελευταία δε, με την εξέλιξη της κινητής τηλεφωνίας και τα κορίτσια έχουν τους δικούς τους κωδικούς συνεννόησης. Δίνουν ραντεβού για καφέ σε καφετέρια τρεις τέσσερες φίλες! Όταν συγκεντρωθούν και κάτσουν, αμέσως αφού αλλάξουν ένα «γεια, τι κάνεις;», βγάζουν τα κινητά τηλέφωνα κι αρχίζουν να σερφάρουν σε διαφορετικά θέματα.
Θα ακούσεις τη φωνή τους όταν έρθει το γκαρσόνι και πάρει παραγγελίες. Όσο για διάλογο και συζήτηση διαφόρων θεμάτων, άμα περιμένεις να ακούσεις κάτι τέτοιο, την έκανες.
Λίγο πέρα, στην αντίθετη πλευρά της καφετέριας, μια παρέα από κουλτουριάρηδες νεαρούς, με κουρεμένα κεφάλια γύρω γύρω ημικυκλικά και στην κορυφή μια τούφα τρίχες, σκουλαρίκι στ΄αυτί και βλέμμα απροσδιόριστο αινοιγματικό.
Κοίταζε ο ένας τον άλλο και πού και πού άκουγες και καμιά λέξη και … εντάξει… Η μόνη λέξη που κυριαρχούσε σε αγόρια και κορίτσια η γνωστή σε όλους μας μικρούς μεγάλους.
Ήρθε ρε μα…. Κάτσε ρε μα…. Θες καφέ;
Τώρα ποιος φταίει γι΄αυτά τα φαινόμενα; Η οικογένεια , τα σχολεία η κοινωνία μας γενικότερα ή η κουλτούρα της εποχής μας;
Μάλλον η κουλτούρα λένε. Κάθε εποχή έχει και τη δική της εξέλιξη.
Όπως τα μούσια και τα μουστάκια.
Στην αρχή άρχισαν οι πιο νέοι και σιγά σιγά έγινε μόδα και επεκτάθηκε και στους μεγάλους.
Τώρα μικροί μεγάλοι έγιναν γενειοφόροι και μυστακοφόροι.
Αυτοί όμως, διατηρούν την καλή και αξιοπρεπή συμπεριφορά τους, ευγένεια, σεβασμό και εγγράμματη και σωστή ομιλία της καθομιλουμένης μας δημοτικής γλώσσας.
Όσο για του ΑΛΛΟΥΣ ΝΕΟΥΣ, τους πιο κουλτουριάρηδες, ας ψάξουν οι αρμόδιοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, που μόλις αποκτούν τον τίτλο του ειδικού επί του θέματος αρμοδίου, αποποιούνται οι περισσότεροι κάθε ευθύνης, μεταθέτοντάς την σε άλλους πιο … ειδικούς!
Ρε πως τους πάω αυτούς!, που λένε και ο ΑΛΛΟΙ ΝΕΟΙ!...
* Ο Κων/νος Τσάτσαρης είναι Δάσκαλος από την Κόρινθο
Αφήστε ένα σχόλιο