ΟΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ /Φ.1802
Γράφει ο Σαρέλας Θεόδωρος*
Κάποτε στις Θερμοπύλες, οι τριακόσιοι υπό τον βασιλιά Λεωνίδα Σπαρτιάτες μαχητές, έγραψαν μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην Ιστορία της Ελλάδας. Έδωσαν παγκοσμίως το κορυφαίο παράδειγμα της πειθαρχίας, της πίστης και αγάπης προς την πατρίδα και της αυστηρής προσήλωσης στο καθήκον του ευ αγωνίζεσθαι και νικών. Ή ταν ή επί τας. Αποφασίσθηκε λοιπόν συμβολικά και προς ανάμνηση των ηρώων εκείνων να αριθμεί και η ελληνική Βουλή (στο Κοινοβούλιο των Ελλήνων) στις τάξεις της 300 συνολικά Βουλευτές εκπροσώπων του ελληνικού λαού απ΄ όλα τα κόμματα παρατάξεων.
Ποτέ όμως στην ιστορία του Κοινοβουλίου οι τριακόσιοι εκπρόσωποί μας δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος της αποστολής τους απέναντι στον πολίτη και τη χώρα ως γνήσιοι απόγονοι των τριακόσιων εκείνων. Ποτέ δεν έπεισαν κανένα Έλληνα πολίτη ότι αγωνίζονται σ’ αυτόν τον πολύπαθο τόπο εντός και εκτός του χώρου του Κοινοβουλίου για την επικράτηση της αρετής γενικά και του δικαίου. Ποτέ δεν θα μπορούσαν στ’ αλήθεια ιδιαίτερα οι σημερινοί 300 της Βουλής να αναφωνήσουν όλοι μαζί οι τριακόσιοι «σηκωθείτε και να ξανάρθετε σ’ εμάς τα παιδιά σας θα δείτε πόσο μοιάζουνε με εσάς». Κατά τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.
Και πώς να μπορέσουν αφού είναι πολυάριθμοι ως τριακόσιοι για μια τόσο μικρή χώρα. Και δεν έχουν το ανάστημα και το φρόνημα να σταθούν όρθιοι στις επάλξεις, όπως οι τριακόσιοι εκείνοι οι αθάνατοι Σπαρτιάτες πολεμιστές. Πώς να μπορέσουν αφού εν μέσω βαρύ¬ τατου χειμώνα και της περιόδου ισχνών αγελάδων στα οικονομικά της χώρας, εισπράττουν ανένδραστων την υψηλή βουλευτική αποζημίωση που μαζί με τις άλλες παροχές και προνομιακές μεταχειρίσεις φτάνει στις 17 χιλ ευρώ μηνιαίως.
Πώς να μπορέσουν αφού και αποτελεί αυτό το αποκορύφωμα της κοροϊδίας και της ανάρμοστης συμπεριφοράς τους απέναντι στον ελληνικό λαό το μισό της βουλευτικής αποζημίωσης είναι αφορολόγητο. Πώς να μπορέσουν όταν κάποιοι από τους τριακόσιους αυτούς ειπώθηκε το ανήκουστο και αμίμητο ότι δηλαδή εάν επρόκειτο οι συνολικές απολαβές των βουλευτών να είναι του μηνιαίου ύψους των 2.500¬ 3.000 ευρώ τότε δεν θα έθετε υποψηφιότητα για βουλευτής.
Πώς να μπορέσουν όταν στις συζητήσεις για το θέμα αυτό στη Βουλή αρκετοί μεν φαίνονται να συμφωνούν με τον περιορισμό, στην πράξη όμως ουδέν λαμβάνεται σχετικό μέτρο. Πώς να μπορέσουν όταν αυτοί μόνοι δεν υφίστανται στις αποδοχές τους τις εξαντλητικές πιέσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων που επέφεραν τα μνημόνια για τους άλλους Έλληνες πολίτες. Πώς να κατανοήσει ο χορτάτος τα προβλήματα του νηστικού και γιατί αφού είναι χορτάτος να πολεμήσει για τη λύση τους.
Αιδώς, κύριοι της Βουλής, είναι καιρός να ξυπνήσετε και να συνειδητοποιήσετε ότι η Βουλή δεν πείθει πλέον τον Έλληνα ψηφοφόρο για την πραγματική αποστολή της. Όσο είναι ακόμη καιρός. Πρέπει να γίνει αντιληπτό και κατανοητό από μέρους σας ότι πρέπει ν’ αλλάξουν πολλά στο δημόσιο βίο αυτής της χώρας και ότι δεν εξυπηρετεί το πραγματικό δημόσιο συμφέρον η προκλητική συμπεριφορά σας απέναντι στον φορολογούμενο πολίτη.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον η μονομερής μνημονιακή εξάντληση και οικονομική αφαίμαξη του μισθωτού και του συνταξιούχου, όταν παραμένουν ανείσπρακτα δεκάδες δισεκατομμυρίων από φοροδιαφυγές, φοροαποφυγές και καταχρήσεις του δημόσιου χρήματος και όταν οι βουλευτικές απολαβές μένουν σκανδαλωδώς υψηλές και χωρίς τις ανάλογες προς τις περιστάσεις περικοπές αφαίμαξης.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον η ανάρμοστη για δημόσιο άνδρα διαγωγή και συμπεριφορά του απέναντι στους συναδέλφους του. Ούτε στο πεζοδρόμιο δεν ακούγονται οι λέξεις και φράσεις που ακούγονται συχνά¬πυκνά στις αίθουσες και στους διαδρόμους της Βουλής.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και πρέπει να σας δημιουργήσει έντονο προβληματισμό η έκφραση του λαού ότι τάχα δεν είσαστε βουλευτές, όπως θα έπρεπε, αλλά βουλευτές και ο νοών νοείτω. Υπάρχουν ευτυχώς και οι αφανείς και έντιμοι βουλευτές. Αυτοί ατυχώς αποτελούν τη μειονότητα και είναι προς τιμή τους που εργάζονται για το καλό αυτού του τόπου, σύμφωνα και με τις επιταγές της αποστολής τους ως πραγματικών δημόσιων ανδρών ταγμένων στην υπηρεσία του Λαού και του έθνους μας (άρθρο 1 παράγραφος 3 του Συντάγματος).
Ας ακολουθήσουν το παράδειγμα των ολίγων αυτών δημόσιων ανδρών και οι υπόλοιποι της Βουλής. Ο βουλευτής και το κόμμα του δεν αναπληρώνουν την αποστολή τους με το να κάνουν διαρκώς αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και πολιτική στείρα και αρνητική ακόμη και σε αποφάσεις που είναι σωστές για τα συμφέροντα του κράτους και των πολιτών.
Η αντιπολίτευση έχει αποστολή να ελέγχει και ψέγει ορθώς τις τυχόν λανθασμένες αποφάσεις της κυβερνητικής πλευράς και ασφαλώς θα υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις να ασκήσει η αντιπολίτευση ορθή και αντικυβερνητική πολιτική και δράση. Πάντοτε όμως μέσα στα πλαίσια της αξιοπρέπειας και της ουσιαστικής συνταγματικής αποστολής της. Δεν έχει νόημα και είναι επικίνδυνη η άσκηση της αντιπολίτευσης με μοναδικό σκοπό να ρίξει την κυβερνώσα παράταξη.
Τελευταία ζούμε αυτό ακριβώς το κατάντημα.
Είναι ανάγκη και απαίτηση του εκλεκτορικού σώματος (λαού) η Ελληνική Βουλή να περιορίσει τον αριθμό των βουλευτών ακόμη και στους 150. Είναι επιταγή και απαίτηση λίαν συντόμως να αποφασίσουν οι βουλευτές τον περιορισμό των αποδοχών τους και να εκλείψει το αφορολόγητο όριο σ’ αυτές. Πρέπει να δώσουν οι ίδιοι το παράδειγμα προς μίμηση.
Πρέπει να σταθούν στοργικά στα πλευρό του σκληρά δοκιμασμένου Έλληνα πολίτη. Ας γίνει επιτέλους κατανοητό απ’ όλους ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν θα μας σώσει αν δεν πάρουμε οι ίδιοι το συντομότερο την ιστορική απόφαση να σωθούμε ως Λαός και ως Έθνος απέναντι στον φοβερότερο εχθρό που έχουμε αντιμετωπίσει έως σήμερα. Αυτόν της Παγκοσμιοποίησης των Λαών. Καιρός να συνέλθουμε συνειδησιακά όλοι μας. Δεν μας είναι τόσο απαραίτητη η τρόικα, όσο η αφύπνιση της συνείδησης μας. 15¬ 2¬2014 από το Περιστέρι με αγάπη
Ποτέ όμως στην ιστορία του Κοινοβουλίου οι τριακόσιοι εκπρόσωποί μας δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος της αποστολής τους απέναντι στον πολίτη και τη χώρα ως γνήσιοι απόγονοι των τριακόσιων εκείνων. Ποτέ δεν έπεισαν κανένα Έλληνα πολίτη ότι αγωνίζονται σ’ αυτόν τον πολύπαθο τόπο εντός και εκτός του χώρου του Κοινοβουλίου για την επικράτηση της αρετής γενικά και του δικαίου. Ποτέ δεν θα μπορούσαν στ’ αλήθεια ιδιαίτερα οι σημερινοί 300 της Βουλής να αναφωνήσουν όλοι μαζί οι τριακόσιοι «σηκωθείτε και να ξανάρθετε σ’ εμάς τα παιδιά σας θα δείτε πόσο μοιάζουνε με εσάς». Κατά τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.
Και πώς να μπορέσουν αφού είναι πολυάριθμοι ως τριακόσιοι για μια τόσο μικρή χώρα. Και δεν έχουν το ανάστημα και το φρόνημα να σταθούν όρθιοι στις επάλξεις, όπως οι τριακόσιοι εκείνοι οι αθάνατοι Σπαρτιάτες πολεμιστές. Πώς να μπορέσουν αφού εν μέσω βαρύ¬ τατου χειμώνα και της περιόδου ισχνών αγελάδων στα οικονομικά της χώρας, εισπράττουν ανένδραστων την υψηλή βουλευτική αποζημίωση που μαζί με τις άλλες παροχές και προνομιακές μεταχειρίσεις φτάνει στις 17 χιλ ευρώ μηνιαίως.
Πώς να μπορέσουν αφού και αποτελεί αυτό το αποκορύφωμα της κοροϊδίας και της ανάρμοστης συμπεριφοράς τους απέναντι στον ελληνικό λαό το μισό της βουλευτικής αποζημίωσης είναι αφορολόγητο. Πώς να μπορέσουν όταν κάποιοι από τους τριακόσιους αυτούς ειπώθηκε το ανήκουστο και αμίμητο ότι δηλαδή εάν επρόκειτο οι συνολικές απολαβές των βουλευτών να είναι του μηνιαίου ύψους των 2.500¬ 3.000 ευρώ τότε δεν θα έθετε υποψηφιότητα για βουλευτής.
Πώς να μπορέσουν όταν στις συζητήσεις για το θέμα αυτό στη Βουλή αρκετοί μεν φαίνονται να συμφωνούν με τον περιορισμό, στην πράξη όμως ουδέν λαμβάνεται σχετικό μέτρο. Πώς να μπορέσουν όταν αυτοί μόνοι δεν υφίστανται στις αποδοχές τους τις εξαντλητικές πιέσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων που επέφεραν τα μνημόνια για τους άλλους Έλληνες πολίτες. Πώς να κατανοήσει ο χορτάτος τα προβλήματα του νηστικού και γιατί αφού είναι χορτάτος να πολεμήσει για τη λύση τους.
Αιδώς, κύριοι της Βουλής, είναι καιρός να ξυπνήσετε και να συνειδητοποιήσετε ότι η Βουλή δεν πείθει πλέον τον Έλληνα ψηφοφόρο για την πραγματική αποστολή της. Όσο είναι ακόμη καιρός. Πρέπει να γίνει αντιληπτό και κατανοητό από μέρους σας ότι πρέπει ν’ αλλάξουν πολλά στο δημόσιο βίο αυτής της χώρας και ότι δεν εξυπηρετεί το πραγματικό δημόσιο συμφέρον η προκλητική συμπεριφορά σας απέναντι στον φορολογούμενο πολίτη.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον η μονομερής μνημονιακή εξάντληση και οικονομική αφαίμαξη του μισθωτού και του συνταξιούχου, όταν παραμένουν ανείσπρακτα δεκάδες δισεκατομμυρίων από φοροδιαφυγές, φοροαποφυγές και καταχρήσεις του δημόσιου χρήματος και όταν οι βουλευτικές απολαβές μένουν σκανδαλωδώς υψηλές και χωρίς τις ανάλογες προς τις περιστάσεις περικοπές αφαίμαξης.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον η ανάρμοστη για δημόσιο άνδρα διαγωγή και συμπεριφορά του απέναντι στους συναδέλφους του. Ούτε στο πεζοδρόμιο δεν ακούγονται οι λέξεις και φράσεις που ακούγονται συχνά¬πυκνά στις αίθουσες και στους διαδρόμους της Βουλής.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και πρέπει να σας δημιουργήσει έντονο προβληματισμό η έκφραση του λαού ότι τάχα δεν είσαστε βουλευτές, όπως θα έπρεπε, αλλά βουλευτές και ο νοών νοείτω. Υπάρχουν ευτυχώς και οι αφανείς και έντιμοι βουλευτές. Αυτοί ατυχώς αποτελούν τη μειονότητα και είναι προς τιμή τους που εργάζονται για το καλό αυτού του τόπου, σύμφωνα και με τις επιταγές της αποστολής τους ως πραγματικών δημόσιων ανδρών ταγμένων στην υπηρεσία του Λαού και του έθνους μας (άρθρο 1 παράγραφος 3 του Συντάγματος).
Ας ακολουθήσουν το παράδειγμα των ολίγων αυτών δημόσιων ανδρών και οι υπόλοιποι της Βουλής. Ο βουλευτής και το κόμμα του δεν αναπληρώνουν την αποστολή τους με το να κάνουν διαρκώς αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και πολιτική στείρα και αρνητική ακόμη και σε αποφάσεις που είναι σωστές για τα συμφέροντα του κράτους και των πολιτών.
Η αντιπολίτευση έχει αποστολή να ελέγχει και ψέγει ορθώς τις τυχόν λανθασμένες αποφάσεις της κυβερνητικής πλευράς και ασφαλώς θα υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις να ασκήσει η αντιπολίτευση ορθή και αντικυβερνητική πολιτική και δράση. Πάντοτε όμως μέσα στα πλαίσια της αξιοπρέπειας και της ουσιαστικής συνταγματικής αποστολής της. Δεν έχει νόημα και είναι επικίνδυνη η άσκηση της αντιπολίτευσης με μοναδικό σκοπό να ρίξει την κυβερνώσα παράταξη.
Τελευταία ζούμε αυτό ακριβώς το κατάντημα.
Είναι ανάγκη και απαίτηση του εκλεκτορικού σώματος (λαού) η Ελληνική Βουλή να περιορίσει τον αριθμό των βουλευτών ακόμη και στους 150. Είναι επιταγή και απαίτηση λίαν συντόμως να αποφασίσουν οι βουλευτές τον περιορισμό των αποδοχών τους και να εκλείψει το αφορολόγητο όριο σ’ αυτές. Πρέπει να δώσουν οι ίδιοι το παράδειγμα προς μίμηση.
Πρέπει να σταθούν στοργικά στα πλευρό του σκληρά δοκιμασμένου Έλληνα πολίτη. Ας γίνει επιτέλους κατανοητό απ’ όλους ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν θα μας σώσει αν δεν πάρουμε οι ίδιοι το συντομότερο την ιστορική απόφαση να σωθούμε ως Λαός και ως Έθνος απέναντι στον φοβερότερο εχθρό που έχουμε αντιμετωπίσει έως σήμερα. Αυτόν της Παγκοσμιοποίησης των Λαών. Καιρός να συνέλθουμε συνειδησιακά όλοι μας. Δεν μας είναι τόσο απαραίτητη η τρόικα, όσο η αφύπνιση της συνείδησης μας. 15¬ 2¬2014 από το Περιστέρι με αγάπη
Ο κ. Θεόδωρος Σαρέλας είναι Κειμενογράφος
Αφήστε ένα σχόλιο