Μητροπολιτικά νέα /Φ.1804
40/ΝΘΗΜΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΕΥΠΡΑΞΙΑΣ ΤΗΣ Ι. Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΧΙΛΙΟΜΟΔΙΟΥ.
Στην Ι. Μονή Παναγίας Φανερωμένης Χιλιομοδίου μετέβησαν την Κυριακή, 7 Αυγούστου 2022, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος, όπου και ετέλεσαν δισαρχιερατική Θ. Λειτουργία και το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο της μακαριστής Γερόντισσας και Καθηγούμενης γενομένης της Ι. Μονής Ευπραξίας Μοναχής (κατά κόσμον Θωμαιδος Ζέρβα 1938-2022).
Στην Θ. Λειτουργία τον Θείο λόγο κήρυξε ο άγιος Κεγχρεών, ο οποίος ομίλησε, με αφορμή το Ευαγγελικό ανάγνωσμα, για τον συμβολισμό του θαύματος του χορτασμού των πεντακισχιλίων ανδρών, το οποίο φανερώνει το Ι. Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας, αφού ο Άρτος, ο εξ ουρανού καταβάς, είναι ο Χριστός. Το θαύμα αυτό επαναλαμβάνεται κάθε φορά που ο ευσεβής Χριστιανός προσεύχεται για τον άρτο τον επιούσιο, πριν από το φαγητό του, αλλά και κάθε φορά που οι πιστοί προσφέρουν τους πέντε άρτους στην Ι. Ακολουθία της Αρτοκλασίας. Ακόμη διδασκόμαστε την οικονομία γιατί ο Ιησούς Χριστός διατάσσει τους Μαθητές Του να περισυλλέξουν τα περισσεύματα των κλασμάτων. Οφείλουμε λοιπόν να μάθουμε να χρησιμοποιούμε λελογισμένα τα αγαθά του Θεού, ώστε από την οικονομία αυτή να τραφούν και οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη βοηθείας. Ο Χριστός πλούσια ευλογεί και δίδει τα αγαθά Του. Ας τα χρησιμοποιήσουμε χωρίς υπερβολή και αυτά που περισσεύουν ας τα προσφέρουμε στους αναγκεμένους αδελφούς μας.
Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας και πριν το Μνημόσυνο τον λόγο έλαβε ο σεπτός Ποιμενάρχης μας ομιλώντας για το πρόσωπο της μακαριστής Γερόντισσας Ευπραξίας, η οποία υπήρξε μεγάλη ανακαινίστρια ή αλλιώς νέα κτιτόρισσα της παλαιφάτου και ιστορικής Ι. Μονής Φανερωμένης. Αγωνιζόμενη από μικρή για τον Θεό και την Εκκλησία Του παρέλαβε την Ι. Μονή σε δύσκολή κατάσταση, τόσο κτηριακά όσο και πνευματικά, και με πίστη, νεανικό σφρίγος και «καλό» πείσμα, απόρροια της δυναμικής προσωπικότητάς της οδήγησε τις Μοναχές ενώ ζούσαν πλησίον του κόσμου να βιώνουν τον Μοναχισμό ως «μόνες, μόνω Θεώ»! Πρόκειται για την μεγαλύτερη υπηρεσία, που μπορεί να προσφέρει ένας Ηγούμενος, σ’ όσους εμπιστεύονται τον Χριστό και την Εκκλησία που όταν πραγματοποιείται όλοι αυτοί στο πρόσωπο του Ηγουμένου βλέπουν τον ίδιο τον Χριστό. Προσωπικά, επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος, στο πρόσωπο της αοιδίμου, παρότι Επίσκοπος, έβρισκα μια φιλόστοργη μητέρα που «αγκάλιαζε» το αξίωμά μου και βλέποντάς το Εκκλησιολογικά ως τον Χριστό, το ενίσχυε και το στήριζε, όπως στήριζε κάθε ψυχή που προσέτρεχε στην Ι. Μονή. Υπήρξε αναμφίβολα άνθρωπος που μιμήθηκε τον Θεό, «ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν. ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα» (Β΄ Κορ. Θ΄, 9), σκόρπισε άφθονα τις ελεημοσύνες της και μάλιστα ανωνύμως και ήταν «καθηγήτρια» του μοναχικού βίου και της αρετής, τόσο προς τις αδελφές όσο και προς τους προσκυνητές της Ι. Μονής, με αποτέλεσμα να γίνεται σεβαστή και αγαπητή από όλους. Όταν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν αυτόν τον κόσμο αυτό που μένει είναι το παράδειγμά και η θύμησή τους. Με την κοίμηση της μακαριστής κατανοήσαμε απόλυτα τι σημαίνει «καλογριά» και τι σημαίνει «Ευπραξία», όπως είπα και κατά την Εξόδιο Ακολουθία της. Ας της ομοιάσουμε και ας την αναπαύει ο Θεός εν χώρα ζώντων και μετά Αγίων και Δικαίων!
Ολοκληρώνοντας, ανακοίνωσε την Ενθρόνιση της παμψηφεί νέας εκλεγμένης Ηγουμένης Ξένης Μοναχής (κατά κόσμον Γεωργίας Κωτσοβού), η οποία θα λάβει χώρα κατά την Πανήγυρη της Ι. Μονής στις 23 Αυγούστου, προσκαλώντας τους πιστούς να έλθουν να προσευχηθούν, ώστε ο Κύριος να την ενδυναμώνει στα νέα καθήκοντά της προκειμένου η Ι. Μονή να συνεχίσει την ευλογημένη παράδοση και το έργο της.
ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.
Στην Θ. Λειτουργία τον Θείο λόγο κήρυξε ο άγιος Κεγχρεών, ο οποίος ομίλησε, με αφορμή το Ευαγγελικό ανάγνωσμα, για τον συμβολισμό του θαύματος του χορτασμού των πεντακισχιλίων ανδρών, το οποίο φανερώνει το Ι. Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας, αφού ο Άρτος, ο εξ ουρανού καταβάς, είναι ο Χριστός. Το θαύμα αυτό επαναλαμβάνεται κάθε φορά που ο ευσεβής Χριστιανός προσεύχεται για τον άρτο τον επιούσιο, πριν από το φαγητό του, αλλά και κάθε φορά που οι πιστοί προσφέρουν τους πέντε άρτους στην Ι. Ακολουθία της Αρτοκλασίας. Ακόμη διδασκόμαστε την οικονομία γιατί ο Ιησούς Χριστός διατάσσει τους Μαθητές Του να περισυλλέξουν τα περισσεύματα των κλασμάτων. Οφείλουμε λοιπόν να μάθουμε να χρησιμοποιούμε λελογισμένα τα αγαθά του Θεού, ώστε από την οικονομία αυτή να τραφούν και οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη βοηθείας. Ο Χριστός πλούσια ευλογεί και δίδει τα αγαθά Του. Ας τα χρησιμοποιήσουμε χωρίς υπερβολή και αυτά που περισσεύουν ας τα προσφέρουμε στους αναγκεμένους αδελφούς μας.
Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας και πριν το Μνημόσυνο τον λόγο έλαβε ο σεπτός Ποιμενάρχης μας ομιλώντας για το πρόσωπο της μακαριστής Γερόντισσας Ευπραξίας, η οποία υπήρξε μεγάλη ανακαινίστρια ή αλλιώς νέα κτιτόρισσα της παλαιφάτου και ιστορικής Ι. Μονής Φανερωμένης. Αγωνιζόμενη από μικρή για τον Θεό και την Εκκλησία Του παρέλαβε την Ι. Μονή σε δύσκολή κατάσταση, τόσο κτηριακά όσο και πνευματικά, και με πίστη, νεανικό σφρίγος και «καλό» πείσμα, απόρροια της δυναμικής προσωπικότητάς της οδήγησε τις Μοναχές ενώ ζούσαν πλησίον του κόσμου να βιώνουν τον Μοναχισμό ως «μόνες, μόνω Θεώ»! Πρόκειται για την μεγαλύτερη υπηρεσία, που μπορεί να προσφέρει ένας Ηγούμενος, σ’ όσους εμπιστεύονται τον Χριστό και την Εκκλησία που όταν πραγματοποιείται όλοι αυτοί στο πρόσωπο του Ηγουμένου βλέπουν τον ίδιο τον Χριστό. Προσωπικά, επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος, στο πρόσωπο της αοιδίμου, παρότι Επίσκοπος, έβρισκα μια φιλόστοργη μητέρα που «αγκάλιαζε» το αξίωμά μου και βλέποντάς το Εκκλησιολογικά ως τον Χριστό, το ενίσχυε και το στήριζε, όπως στήριζε κάθε ψυχή που προσέτρεχε στην Ι. Μονή. Υπήρξε αναμφίβολα άνθρωπος που μιμήθηκε τον Θεό, «ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν. ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα» (Β΄ Κορ. Θ΄, 9), σκόρπισε άφθονα τις ελεημοσύνες της και μάλιστα ανωνύμως και ήταν «καθηγήτρια» του μοναχικού βίου και της αρετής, τόσο προς τις αδελφές όσο και προς τους προσκυνητές της Ι. Μονής, με αποτέλεσμα να γίνεται σεβαστή και αγαπητή από όλους. Όταν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν αυτόν τον κόσμο αυτό που μένει είναι το παράδειγμά και η θύμησή τους. Με την κοίμηση της μακαριστής κατανοήσαμε απόλυτα τι σημαίνει «καλογριά» και τι σημαίνει «Ευπραξία», όπως είπα και κατά την Εξόδιο Ακολουθία της. Ας της ομοιάσουμε και ας την αναπαύει ο Θεός εν χώρα ζώντων και μετά Αγίων και Δικαίων!
Ολοκληρώνοντας, ανακοίνωσε την Ενθρόνιση της παμψηφεί νέας εκλεγμένης Ηγουμένης Ξένης Μοναχής (κατά κόσμον Γεωργίας Κωτσοβού), η οποία θα λάβει χώρα κατά την Πανήγυρη της Ι. Μονής στις 23 Αυγούστου, προσκαλώντας τους πιστούς να έλθουν να προσευχηθούν, ώστε ο Κύριος να την ενδυναμώνει στα νέα καθήκοντά της προκειμένου η Ι. Μονή να συνεχίσει την ευλογημένη παράδοση και το έργο της.
ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.
Τελέσθηκε την Τετάρτη, 27 Ιουλίου 2022, στο Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος και με την ευκαιρία την μνήμης του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος, του Ιαματικού, υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου και του Θεοφιλεστάτου Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μητροπόλεως μας Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου και με την παρουσία όλων των Κληρικών και λαϊκών υπαλλήλων των Γραφείων της Ι. Μητροπόλεως, νεκρώσιμον Τρισάγιον υπέρ αναπαύσεως των ψυχών: του αειμνήστου κυρού Παντελεήμονος του (Καρανικόλα), αμέσου προκατόχου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, του Πνευματικού αυτού Πατρός Μητροπολίτου Χίου κυρού Παντελεήμονος του (Φωστίνη), ιδρυτή του Ιερού Τάγματος Αγίου Παντελεήμονος και των εκ των μελών αυτού, Μητροπολιτών Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Α’ & Β’, Μητροπολίτου Λήμνου και Αγ. Ευστρατίου Παντελεήμονος, Μητροπολίτου Αττικής Παντελεήμονος, Μητροπολίτου Σάμου και Ικαρίας Παντελεήμονος, ως και του Μητροπολίτου Θήρας και Αμοργού Παντελεήμονος, και των σήμερα κηδευομένων αδελφών μας μοναχού Σαμψών και κ. Αιμιλίου Αγγιανίτη. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας αναφέρθηκε στην ιερή υποχρέωση όλων των Κληρικών να μνημονεύουν τους προκατόχους των και για να λαμβάνουν την ευχή τους και για να διέπει το εκκλησιαστικό έργο μια συνέχεια και συνέπεια. Ακολούθως, έκανε ιδιαίτερη μνεία στο πλούσιο και καλλίκαρπο έργο του μακαριστού προκατόχου του, ιδιαιτέρως δε στο συγγραφικό α) την λεγομένη «Κλείδα Ιερών Κανόνων», που αποτελεί μοναδική, κατά την γνώμη του, παρακαταθήκη στην Ορθόδοξη Εκκλησία, β) Περιπέτειες ενός προσκυνητού, γ) «Γνώφος αγνωσίας» δ) «Αχνάρια που οδηγούν στην ουράνια Βασιλεία» κ. ά. προτρέποντας τους Ιερείς που χειροτόνησε αλλά και τους νεοτέρους να τον μνημονεύουν αδιαλείπτως, καθώς άπαντες έχουν ευεργετηθεί από αυτόν. Επεσήμανε δε ολοκληρώνοντας, ότι, ενώ συκοφαντήθηκε και έφυγε πικραμένος από την συμπεριφορά ορισμένων, εμείς οφείλουμε «να κηρύττομεν το έλεον και να μην κρύπτομεν την ευεργεσία» και να ευχόμεθα ο Κύριος να αναπαύει την ψυχή του αλλά και τας ψυχάς των υπολοίπων «εις χώραν ζώντων και εν τη γη των πραέων», ώστε να έχουμε την ευχή και την ευλογία τους!
Αφήστε ένα σχόλιο