Η τρομολαγνεία της ενημέρωσης… /Φ.1805
 |
Άρθρο του
Περικλή Καπνιστή* |
Η τρομαλαγνεία εδώ θα μπορούσε να ορισθεί σαν η «ηδονική απόλαυση που αισθάνεται κάποιος όταν προκαλεί τρόμο στους άλλους, από την ανεξέλεγκτη προβολή υπερβολικών, ψευδών ή σκηνοθετημένων ειδήσεων.
Είναι το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιούμενο από γνωρίζοντες ή μη τις επιπτώσεις του, έχει σαν στόχο τη δημιουργία στρεσογόνου περιβάλλοντος, προκειμένου να ικανοποιηθούν διάφορα συμφέροντα (πολιτικά, εμπορικά, γεωπολιτικά κλπ), ώστε μέσω των μηχανισμών τους να προκληθούνστοχευμένες αντιδράσεις.
Φυσικά τον κυρίαρχο ρόλο σ’ αυτό έχουν τα ΜΜΕ, στα οποία αρωγός έρχεται ο παγκόσμιος ιστός (internet), με τις άπειρες ανεξέλεγκτες ιστοσελίδες και blogs, που στην προσπάθεια προσέλκυσης πελατών (τηλεθεατών, αναγνωστών κλπ.) με τη δημιουργία φοβικών καταστάσεων και τρόμου, θεωρούν ευκολότερη την επίτευξη του στόχου τους. Βασικό εργαλείο τους , οι τηλεοπτικοί, ραδιοφωνικοί κ.ά. αστέρες, που δήθεν συμπάσχουν με τον αδύναμο λαό, ενώ οι ίδιοι ( οσάκις αποκαλύπτεται) κυκλοφορούν με πανάκριβες λιμουζίνες, κατέχουν υπερπολυτελείς κατοικίες, γιωτ κλπ. μέσα μυθικής διαβίωσης. Ενδεδυμένοι την δοράν χαμαιλέοντος, προσωπείο καλοσυνάτης και χαμογελαστής φιγούρας, αποκρύπτουν τις ατέλειες της καθ’ όλα σατανικής φυσιογνωμίας τους, πίσω από επιμελημένο ρετούς, εξοπλίζουν εαυτούς με το μεγίστης ακτινοβολικής δράσης απαστράπτον χαμόγελό τους , ανασύρουν από τη φαρέτρα της επίπονης προετοιμασίας τους το πλέον μειλίχιο ύφος (πλειστάκις προβαρισμένο) και απευθύνονται στο ανυποψίαστο κοινό, το έτοιμο να δεχθεί την πομπώδη εκφώνηση των κατασκευασμένων νέων.
Οποία απατηλή προσεγγιστική τακτική, οποία οσκαρική ερμηνεία του ανομολόγητης τακτικοσύνης και επιμέλειας ρόλου τους. Οποίας εμετικής υποκρισίας το αποκορύφωμα. Θα αναφέρω εδώ - ενδεικτικά μόνο- κάποια θέματα που προσφέρουν στους τρομολάγνους της ενημέρωσης τη βεβαιότητα ότι έχουν απήχηση σε ευρείες μάζες του κοινωνικού ιστού, όπως πολεμικά γεγονότα, οικονομική δυστοκία, πανδημία (covid-19), κλιματική αλλαγή και επιπτώσεις (πυρκαγιές, καταιγίδες, πλημμύρες κλπ), ενεργειακή κρίση κ.ά., όπου η καταστροφολογία και η κινδυνολογία δεσπόζουν φυσικά.
Όχι πως τα πράγματα είναι ρόδινα, όμως η μεγέθυνση και η υπερβολή σε συνδυασμό με την ιδιαίτερα μελετημένη επιλεκτική προβολή αρνητικών καταστάσεων, διαταράσσει εν πρώτοις την ψυχική ισορροπία και εν συνεχεία δημιουργεί χαοτικές συνθήκες, σε ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο. Για παράδειγμα γίναμε κολαούζοι των Ερντογανικών ορέξεων και εντέχνως προβαλλομένων προθέσεών του, μας πιλατεύουν με το ατέλειωτο πολεμοχαρές γαύγισμά του, μας ταΐζουν με τις καθημερινές του συνήθειες (λες και είναι το μοναδικό μας ενδιαφέρον), κι αν ζούσε ο ρεαλιστής καραγκιόζης μας με τη γνωστή του λαϊκή θυμοσοφία, θα τους έλεγε κατάμουτρα ότι το μόνο που παραλείπουν να μας πουν είναι το πού, πώς και κάθε πότε πέρδεται ή αφοδεύει.
Έτσι προκαλούνται φόβος, ανασφάλεια, ψυχολογική αναστάτωση. Το σχέδιο μελετημένο καλά, γιατί ο φόβος ποτέ δεν υπήρξε αφηρημένη έννοια για τον καθένα από μας, πάντα σχετίζεται με κάτι (δουλειά, επιτυχία , αναγνώριση ή απόρριψη, κοινωνική καταξίωση, οικονομική ανεξαρτησία κλπ),φόβος για τη μη αποδοχή, την έλλειψη αγάπης από τους άλλους, τη γαλήνη κλπ. Κι ο ανασφαλής αντί ν’ αντιπαλέψει τους φόβους του, ισχυροποιώντας το «γνώθι σ’ αυτόν», τους εξομολογείται σε κάθε άσχετο ή ¨σχετικό¨, που ενώ δεν είναι ικανός ν’ αντιμετωπίσει τους δικούς του, καλείται να δώσει λύσεις για τους άλλους.
Αποτέλεσμα να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια τα κέντρα ψυχολογικής υποστήριξης (κάποια με εξαιρετική οργάνωση και υπευθυνότητα βεβαίως), σε μια χώρα που ο ήλιος, η θάλασσα, το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και το μοναδικό κλίμα, κάθε άλλο παρά ευνοούν καταστάσεις ψυχολογικής αναστάτωσης και ανάπτυξης φαινομένων ανασφάλειας και φοβίας.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που το αίσθημα της προσωπικής αδυναμίας που δημιουργείται, οδηγεί κάποιους στο δρόμο της μοναξιάς και εν τέλει της προσωπικής ανυπαρξίας. Και τότε το ανασφαλές άτομο πέφτει στο στόμα του ¨λύκου¨ που καραδοκεί και χαίρεται, γιατί όσο πιο αδύναμη είναι η λεία τόσο πιο εύκολο είναι το έργο του. Είναι η ώρα που οι τρομολάγνοι χαμογελούν κρυφά γιατί έχουν εξυπηρετήσει καλά τους στόχους των καλοπληρωτών τους.
Γι’ αυτό αντί να μένει κανείς άπρακτος, πρέπει ν’ αναζητήσει δημιουργικές διεξόδους. Στον καθένα ταιριάζει κάποια δραστηριότητα που του τονώνει την αυτοπεποίθηση, που δίνει πόντους στην αυτοεκτίμησή του. Αντί να ψάχνει για ψυχοθεραπευτικές λύσεις ¨εύκολης διαφυγής ¨, μπορεί να ασκεί εαυτόν στο «ένδον σκάπτε» του Μάρκου Αυρήλιου.
Με την αντίσταση όλων μας στην στοχευμένη τρομολαγνεία των ΜΜΕ κλπ., καλούμαστε να δώσουμε καίριο χτύπημα στο μαλακό υπογάστριο των υποκινητών της, αυτών που την οργανώνουν, την μεθοδεύουν και καραδοκούν για την επιτυχία των ύποπτων σχεδιασμών τους. Ας μη τους κάνουμε το χατίρι. Ας σταθούμε όρθιοι και ανεπηρέαστοι, όπως ταιριάζει σ’ όσους κατοικούν σε τούτο τον ευλογημένο τόπο.
*Ο κ.Περικλής Καπνιστής, είναι Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος, ποιητής από το Λουτράκι διαμένων στην Κόρινθο.
Είναι το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιούμενο από γνωρίζοντες ή μη τις επιπτώσεις του, έχει σαν στόχο τη δημιουργία στρεσογόνου περιβάλλοντος, προκειμένου να ικανοποιηθούν διάφορα συμφέροντα (πολιτικά, εμπορικά, γεωπολιτικά κλπ), ώστε μέσω των μηχανισμών τους να προκληθούνστοχευμένες αντιδράσεις.
Φυσικά τον κυρίαρχο ρόλο σ’ αυτό έχουν τα ΜΜΕ, στα οποία αρωγός έρχεται ο παγκόσμιος ιστός (internet), με τις άπειρες ανεξέλεγκτες ιστοσελίδες και blogs, που στην προσπάθεια προσέλκυσης πελατών (τηλεθεατών, αναγνωστών κλπ.) με τη δημιουργία φοβικών καταστάσεων και τρόμου, θεωρούν ευκολότερη την επίτευξη του στόχου τους. Βασικό εργαλείο τους , οι τηλεοπτικοί, ραδιοφωνικοί κ.ά. αστέρες, που δήθεν συμπάσχουν με τον αδύναμο λαό, ενώ οι ίδιοι ( οσάκις αποκαλύπτεται) κυκλοφορούν με πανάκριβες λιμουζίνες, κατέχουν υπερπολυτελείς κατοικίες, γιωτ κλπ. μέσα μυθικής διαβίωσης. Ενδεδυμένοι την δοράν χαμαιλέοντος, προσωπείο καλοσυνάτης και χαμογελαστής φιγούρας, αποκρύπτουν τις ατέλειες της καθ’ όλα σατανικής φυσιογνωμίας τους, πίσω από επιμελημένο ρετούς, εξοπλίζουν εαυτούς με το μεγίστης ακτινοβολικής δράσης απαστράπτον χαμόγελό τους , ανασύρουν από τη φαρέτρα της επίπονης προετοιμασίας τους το πλέον μειλίχιο ύφος (πλειστάκις προβαρισμένο) και απευθύνονται στο ανυποψίαστο κοινό, το έτοιμο να δεχθεί την πομπώδη εκφώνηση των κατασκευασμένων νέων.
Οποία απατηλή προσεγγιστική τακτική, οποία οσκαρική ερμηνεία του ανομολόγητης τακτικοσύνης και επιμέλειας ρόλου τους. Οποίας εμετικής υποκρισίας το αποκορύφωμα. Θα αναφέρω εδώ - ενδεικτικά μόνο- κάποια θέματα που προσφέρουν στους τρομολάγνους της ενημέρωσης τη βεβαιότητα ότι έχουν απήχηση σε ευρείες μάζες του κοινωνικού ιστού, όπως πολεμικά γεγονότα, οικονομική δυστοκία, πανδημία (covid-19), κλιματική αλλαγή και επιπτώσεις (πυρκαγιές, καταιγίδες, πλημμύρες κλπ), ενεργειακή κρίση κ.ά., όπου η καταστροφολογία και η κινδυνολογία δεσπόζουν φυσικά.
Όχι πως τα πράγματα είναι ρόδινα, όμως η μεγέθυνση και η υπερβολή σε συνδυασμό με την ιδιαίτερα μελετημένη επιλεκτική προβολή αρνητικών καταστάσεων, διαταράσσει εν πρώτοις την ψυχική ισορροπία και εν συνεχεία δημιουργεί χαοτικές συνθήκες, σε ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο. Για παράδειγμα γίναμε κολαούζοι των Ερντογανικών ορέξεων και εντέχνως προβαλλομένων προθέσεών του, μας πιλατεύουν με το ατέλειωτο πολεμοχαρές γαύγισμά του, μας ταΐζουν με τις καθημερινές του συνήθειες (λες και είναι το μοναδικό μας ενδιαφέρον), κι αν ζούσε ο ρεαλιστής καραγκιόζης μας με τη γνωστή του λαϊκή θυμοσοφία, θα τους έλεγε κατάμουτρα ότι το μόνο που παραλείπουν να μας πουν είναι το πού, πώς και κάθε πότε πέρδεται ή αφοδεύει.
Έτσι προκαλούνται φόβος, ανασφάλεια, ψυχολογική αναστάτωση. Το σχέδιο μελετημένο καλά, γιατί ο φόβος ποτέ δεν υπήρξε αφηρημένη έννοια για τον καθένα από μας, πάντα σχετίζεται με κάτι (δουλειά, επιτυχία , αναγνώριση ή απόρριψη, κοινωνική καταξίωση, οικονομική ανεξαρτησία κλπ),φόβος για τη μη αποδοχή, την έλλειψη αγάπης από τους άλλους, τη γαλήνη κλπ. Κι ο ανασφαλής αντί ν’ αντιπαλέψει τους φόβους του, ισχυροποιώντας το «γνώθι σ’ αυτόν», τους εξομολογείται σε κάθε άσχετο ή ¨σχετικό¨, που ενώ δεν είναι ικανός ν’ αντιμετωπίσει τους δικούς του, καλείται να δώσει λύσεις για τους άλλους.
Αποτέλεσμα να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια τα κέντρα ψυχολογικής υποστήριξης (κάποια με εξαιρετική οργάνωση και υπευθυνότητα βεβαίως), σε μια χώρα που ο ήλιος, η θάλασσα, το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και το μοναδικό κλίμα, κάθε άλλο παρά ευνοούν καταστάσεις ψυχολογικής αναστάτωσης και ανάπτυξης φαινομένων ανασφάλειας και φοβίας.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που το αίσθημα της προσωπικής αδυναμίας που δημιουργείται, οδηγεί κάποιους στο δρόμο της μοναξιάς και εν τέλει της προσωπικής ανυπαρξίας. Και τότε το ανασφαλές άτομο πέφτει στο στόμα του ¨λύκου¨ που καραδοκεί και χαίρεται, γιατί όσο πιο αδύναμη είναι η λεία τόσο πιο εύκολο είναι το έργο του. Είναι η ώρα που οι τρομολάγνοι χαμογελούν κρυφά γιατί έχουν εξυπηρετήσει καλά τους στόχους των καλοπληρωτών τους.
Γι’ αυτό αντί να μένει κανείς άπρακτος, πρέπει ν’ αναζητήσει δημιουργικές διεξόδους. Στον καθένα ταιριάζει κάποια δραστηριότητα που του τονώνει την αυτοπεποίθηση, που δίνει πόντους στην αυτοεκτίμησή του. Αντί να ψάχνει για ψυχοθεραπευτικές λύσεις ¨εύκολης διαφυγής ¨, μπορεί να ασκεί εαυτόν στο «ένδον σκάπτε» του Μάρκου Αυρήλιου.
Με την αντίσταση όλων μας στην στοχευμένη τρομολαγνεία των ΜΜΕ κλπ., καλούμαστε να δώσουμε καίριο χτύπημα στο μαλακό υπογάστριο των υποκινητών της, αυτών που την οργανώνουν, την μεθοδεύουν και καραδοκούν για την επιτυχία των ύποπτων σχεδιασμών τους. Ας μη τους κάνουμε το χατίρι. Ας σταθούμε όρθιοι και ανεπηρέαστοι, όπως ταιριάζει σ’ όσους κατοικούν σε τούτο τον ευλογημένο τόπο.
*Ο κ.Περικλής Καπνιστής, είναι Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος, ποιητής από το Λουτράκι διαμένων στην Κόρινθο.
Αφήστε ένα σχόλιο