Ο ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΟΜΩΝ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ /Φ.1808
 |
του Χρίστου Φαραντάτου*
|
Με πικρία και βαθύτατη θλίψη, αλλά και με αγανάκτηση, επληροφορήθημεν την απαίσιαν, εθνοπροδοτικήν και ιταμήν πράξη, που συνετελέσθη στην Έδεσσα από δειλούς και ανεγκέφαλους προδότες, καλυπτομένους στο σκότος, να αποκόψουν τις μαρμάρινες κεφαλές από τις προτομές των Μακεδονομάχων Καπετάν Τέλου Άγρα και Αντωνίου Μίγγα. Ο αποτροπιασμός δεν επαρκεί δια να χαρακτηρίσουμε την πρωτοφανή αυτήν αλγεινήν ενέργειαν!
Οι δύο αυτοί εθνομάρτυρες έδωσαν την ζωήν των διά την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας από τον Τούρκο δυνάστη και τους Βουλγάρους κομιτατζήδες.
Αμφότεροι εκπροσωπούν την ομοψυχία και την δύναμη των Ελλήνων! Είχαν αντιληφθεί τον μέγιστο κίνδυνο που διέτρεχε η Πατρίς, να απολέσουμε οριστικώς την Μακεδονία και ανέλαβαν τον υπέρ όλων αγώνα, προσφέροντες την ζωή των, όπως και τόσοι άλλοι, κυρίως νέοι αξιωματικοί από την Ν. Ελλάδα (Παύλος Μελάς, κλπ).
Ο Καπετάν Άγρας, από την Μεσσηνία (Σαράντης Αγαπηνός), ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού και ο γηγενής «σλαβόφωνος» Μακεδών Αντώνιος Μίγγας από την Νάουσα εθυσιασθησαν ως εθελοντές του Μακεδονικού Αγώνος για την Μακεδονία μας, που, δυστυχώς, ευρέθησαν στις ημέρες μας ΄΄πολιτικοί΄΄ να δώσουν το ιερόν της όνομα στη Βαρντάσκα («Β.Μακεδονία!»). Τον ιερό τόπο της μαρτυρίας των δύο παλικαριών, ηλικίας αντιστοίχως 27 και 31 ετών, αμαύρωσαν και εμόλυναν οι δειλοί βανδαλιστές, που απέκοψαν τις κεφαλές των από τις προτομές των, που έστησεν τιμής ένεκεν η Πατρίς στον χώρο μαρτυρίου των, προσκεκολλημένοι σε σαθρές, έωλες και ανερμάτιστες ιδεολογίες. Και δεν είναι μόνον οι προδότες που προέβησαν στην απαίσια πράξη, είναι και οι ηθικοί αυτουργοί που πρέπει να αναζητηθούν και να ευρεθούν, δια να τους μάθει η Ελληνική κοινωνία.
Στον Μακεδονικόν Αγώνα, αντέδρασαν εντόνως και οι σλαβόφωνοι Μακεδόνες, που παρέμειναν Έλληνες παρά τις παντοειδείς πιέσεις, διωγμούς και δολοφονίες, τους απεκαλούν δε «Γραικομάνους». Στον αγώνα αυτόν ο Ίων Δραγούμης, τέκνο του Μακεδονικού Ελληνισμού και ο μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης διεδραμάτισαν πρωτεύοντα εθνικόν και ηθικόν ρόλον. Αλλά και άλλοι αρχιερείς, όπως ο Κορυτσάς Φώτιος και ο Γρεβενών Αιμιλιανός, δολοφονηθέντες από τους κομιτατζήδες, καθώς και ο Δράμας Χρυσόστομος Καλαφάτης, ο μετέπειτα Σμύρνης, ευρών μαρτυρικόν θάνατον το 1922 από τον μαινόμενον τουρκικόν όχλον.
Ο Μακεδονικός Αγών, ο οποίος διεξήχθη επί 45 περίπου έτη (1860 – 1905) αποτελεί μία από τις λαμπρότερες σελίδες της ενδόξου ιστορίας μας. Δι’αυτού διεσώθη ο μακεδονικός Ελληνισμός και επραγματοποιήθη η διαμόρφωσις του συγχρόνου ελληνικού κράτους.
Τιμή και δόξα στους ήρωες Μακεδονομάχους!
* Ο κ. Χρίστος Φαραντάτος, είναι Υποστράτηγος ε.α. διαμένων στην Αθήνα.
Οι δύο αυτοί εθνομάρτυρες έδωσαν την ζωήν των διά την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας από τον Τούρκο δυνάστη και τους Βουλγάρους κομιτατζήδες.
Αμφότεροι εκπροσωπούν την ομοψυχία και την δύναμη των Ελλήνων! Είχαν αντιληφθεί τον μέγιστο κίνδυνο που διέτρεχε η Πατρίς, να απολέσουμε οριστικώς την Μακεδονία και ανέλαβαν τον υπέρ όλων αγώνα, προσφέροντες την ζωή των, όπως και τόσοι άλλοι, κυρίως νέοι αξιωματικοί από την Ν. Ελλάδα (Παύλος Μελάς, κλπ).
Ο Καπετάν Άγρας, από την Μεσσηνία (Σαράντης Αγαπηνός), ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού και ο γηγενής «σλαβόφωνος» Μακεδών Αντώνιος Μίγγας από την Νάουσα εθυσιασθησαν ως εθελοντές του Μακεδονικού Αγώνος για την Μακεδονία μας, που, δυστυχώς, ευρέθησαν στις ημέρες μας ΄΄πολιτικοί΄΄ να δώσουν το ιερόν της όνομα στη Βαρντάσκα («Β.Μακεδονία!»). Τον ιερό τόπο της μαρτυρίας των δύο παλικαριών, ηλικίας αντιστοίχως 27 και 31 ετών, αμαύρωσαν και εμόλυναν οι δειλοί βανδαλιστές, που απέκοψαν τις κεφαλές των από τις προτομές των, που έστησεν τιμής ένεκεν η Πατρίς στον χώρο μαρτυρίου των, προσκεκολλημένοι σε σαθρές, έωλες και ανερμάτιστες ιδεολογίες. Και δεν είναι μόνον οι προδότες που προέβησαν στην απαίσια πράξη, είναι και οι ηθικοί αυτουργοί που πρέπει να αναζητηθούν και να ευρεθούν, δια να τους μάθει η Ελληνική κοινωνία.
Στον Μακεδονικόν Αγώνα, αντέδρασαν εντόνως και οι σλαβόφωνοι Μακεδόνες, που παρέμειναν Έλληνες παρά τις παντοειδείς πιέσεις, διωγμούς και δολοφονίες, τους απεκαλούν δε «Γραικομάνους». Στον αγώνα αυτόν ο Ίων Δραγούμης, τέκνο του Μακεδονικού Ελληνισμού και ο μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης διεδραμάτισαν πρωτεύοντα εθνικόν και ηθικόν ρόλον. Αλλά και άλλοι αρχιερείς, όπως ο Κορυτσάς Φώτιος και ο Γρεβενών Αιμιλιανός, δολοφονηθέντες από τους κομιτατζήδες, καθώς και ο Δράμας Χρυσόστομος Καλαφάτης, ο μετέπειτα Σμύρνης, ευρών μαρτυρικόν θάνατον το 1922 από τον μαινόμενον τουρκικόν όχλον.
Ο Μακεδονικός Αγών, ο οποίος διεξήχθη επί 45 περίπου έτη (1860 – 1905) αποτελεί μία από τις λαμπρότερες σελίδες της ενδόξου ιστορίας μας. Δι’αυτού διεσώθη ο μακεδονικός Ελληνισμός και επραγματοποιήθη η διαμόρφωσις του συγχρόνου ελληνικού κράτους.
Τιμή και δόξα στους ήρωες Μακεδονομάχους!
* Ο κ. Χρίστος Φαραντάτος, είναι Υποστράτηγος ε.α. διαμένων στην Αθήνα.
Αφήστε ένα σχόλιο